ลมพัดผ่านดาว ในโลกคู่ขนาน

เหตุเกิดเพราะเมื่ออ่านลมพัดผ่านดาวจบแล้ว ดังจะเห็นว่านิยายเรื่องนี้มีตอนจบ 2 แบบ คือ แบบแรก หนูดาวไปมีชีวิตกับพี่ทรงวัชร์เพื่อความเหมาะสม และแบบที่ 2 หนูดาวทู่ซี้อยู่กับวายุต่อไปด้วยความรัก
จากนั้น อาจารย์ได้แต่งเรื่องราวชีวิตของหนูดาวต่อทั้งแบบที่ 1 และแบบที่ 2 ลงในเว็บแก้วเก้า
คือ แบบที่ 1 หนูดาวมีลูกชายกับพี่วัชร์ คือ น้องพรีเมียร์
แบบที่ 2 หนูดาว มีลูกสาวกับวายุ คือ น้องเพลงฝน

เลยเป็นที่มาของ ลมพัดผ่านดาวโลกคู่ขนาน ที่เมื่อเพลงฝนกับพรีเมียร์ ได้มาเจอกันบนตรงกลางของโลกคู่ขนาน
ผสมย เขียนตอนต้นไว้ แล้วอาจารย์ ว.วินิจฉัยกุล ได้กรุณาแต่งต่อให้ และได้อนุญาตให้นำมาแปะไว้ในบล็อกได้ ขอขอบพระคุณอาจารย์ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ


******************

เขียนขึ้น ณ ตรงกลางของโลกคู่ขนาน
เมื่อหนูเพลงฝนได้พบกับคุณชายพรีเมียร์ (ภาควัยรุ่นคุยกัน)

เพลงฝน: สวัสดีพรีเมียร์

พรีเมียร์: เธอเป็นใครน่ะ

เพลงฝน: เป็นลูกแม่ดารชา กับ พ่อวายุ จ้ะ

พรีเมียร์: แม่เธอชื่อเหมือนคุณแม่ของฉันเลย แต่คุณพ่อฉันชื่อทรงวัชร์

เพลงฝน: แม่เธอกับแม่ฉันก็แม่เดียวกันแหละจ้า แต่เพราะบรรดาลุงป้าน้าอาในเว็บคุณหญิงย่าเขาแตกคอกัน
เลยทำให้แม่ของเราต้องมีชีวิต 2 แบบใน 2 โลก

พรีเมียร์: เหมือนกับทฤษฎีโลกคู่ขนานที่คุณหญิงย่าเคยเขียนในนิยายเรื่อง แดนดาว น่ะเหรอ O_Oll

เพลงฝน: ใช่แล้วล่ะ

พรีเมียร์: แล้วพ่อกับแม่ของเธอเป็นไงมั่งล่ะ

เพลงฝน: พ่อเราเขาไม่ค่อยอยู่บ้าน ปีนึง ๆ เราจะได้เจอพ่อแค่ 2-3 ครั้งเอง เราอยู่กับแม่แค่ 2 คน
แม่บอกว่าพ่อไปทำงาน ตอนเราเล็ก ๆ แม่ก็ดูเศร้านะ แต่ตอนนี้แม่เฉย ๆ แม่บอกว่าชินชาแล้ว พ่อเขาเปลี่ยนไม่ได้
นาน ๆ จะมีเพื่อนพ่อมาคุยกับแม่บ้าง แต่พวกลุงเขาชอบนั่งกินเหล้ากันทั้งคืน เราเลยไม่ค่อยได้คุย
แม่บอกว่าเด็กต้องนอนแต่หัวค่ำ คุณแม่ทำงานหนัก เราเลยอยากเรียนหนังสือให้จบเร็ว ๆ จะได้ออกมาทำงานช่วยคุณแม่

พรีเมียร์: เหมือนกันเลย คุณพ่อเราทำงานเยอะมาก ต้องไปเมืองนอกบ่อย ถ้าคุณพ่อกลับมาก็มักจะไปต่างจังหวัดกับเพื่อน
คุณย่าใหญ่ยังว่าแม่โชคดีมากที่คุณพ่อไม่เจ้าชู้ทำแต่งาน ไปเที่ยวแต่กับเพื่อนผู้ชาย คุณแม่ก็ได้แต่ยิ้ม
แต่คุณย่าชอบเอาเราไปเลี้ยง เรารู้สึกว่าเราเหมือนตุ๊กตาให้คุณย่าเล่น และคุณย่าอยากให้เราเรียนเก่งเหมือนกับคุณพ่อ เราเลยต้องอ่านหนังสือหนัก แต่จริง ๆ แล้วเราอยากออกไปหาเพื่อน ไปเที่ยว อยากเล่นดนตรีกับเพื่อน

*********************
เพลงฝน : เธอโชคดีนะ ได้เรียนร.ร.อินเตอร์ ไปซัมเมอร์ที่อังกฤษ ฝรั่งเศส อเมริกา ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ทุกปีเลยใช่ไหม
เราดิ ไปเรียนไกลสุดแค่ร.ร.มัธยมประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน พ่อเราไม่ชอบเชียงใหม่ เค้าว่าเมืองใหญ่ไป เกือบเหมือนกรุงเทพ

พรีเมียร์ : โห เราไม่เคยไปแม่ฮ่องสอนเลย ดูแต่รูปในเว็บ สวยกว่านิวซีแลนด์ซะอีก อิจฉาเธอจัง

ดารชา ๑ : น้องพรีเมียร์คุยกับใครน่ะ อ้าว เพลงฝนนี่เอง เพิ่งเห็นตัวจริง หน้าตาน่ารักมาก เหมือนฉันตอนอายุแค่นี้
วายุสบายดีหรือจ๊ะ

เพลงฝน : พ่อสบายดีค่ะ ตอนนี้ไม่อยู่ ไปถ่ายทำสารคดีที่เมืองดาลัด กลับเมื่อไรก็ไปต่อที่หมู่เกาะตะรุเตา ค่ะ จนถึงปลายปี ต้นปีก็จะไปหลวงพระบาง

ดารชา ๑ : ยังเหมือนเดิมสินะ

ดารชา ๒ : ความรักเปลี่ยนโลกได้ แต่เปลี่ยนวายุไม่ได้จ้ะ หนูดาว
แต่ฉันชินเสียแล้ว ถ้าวายุไม่เหมือนวายุ เขาจะเสียแฟนคลับเสื้อขาวทั้งหมด เพราะประธานและเลขาฯพรรคเสื้อดำ จะต้องยื่นมือเข้ามากระชากเสื้อขาวออกไป แล้วแจกเสื้อดำฟรีแน่ๆ
ไหนๆฉันก็เสียวายุไปให้ตัวเขาเองแล้ว ฉันจะยอมเสียแฟนคลับไปไม่ได้อีก

ดารชา ๑ : เธอก็ต้องทำใจละ หนูดาว เหมือนฉันทำใจเรื่องพี่วัชร์มาตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว
ถ้าไม่ทำใจ ฉันก็ต้องเสียตำแหน่งคุณนายท่านปลัดกระทรวงไปตั้งแต่เขาเป็นรองอธิบดีแล้ว ในเมื่อฉันไม่เคยได้ความรัก ฉันก็ไม่ควรเสียสิ่งที่เหลือไป ถูกไหม

ดารชา ๒ : ถูกของเธอ หนูดาว

ดารชา ๑ : ถูกของเราทั้งคู่ต่างหาก ไปเถอะ น้องพรีเมียร์ ถึงเวลาไปฝึกไวโอลินกับเปียโน แล้ว แม่จะขับรถไปส่ง

พรีเมียร์ : ไม่ใช่ครับ คุณแม่ อาทิตย์นี้ผมต้องหัดเชลโล แซกโซโฟน และทรัมเปต ครับ

เพลงฝน : อุ๊ย คุณแม่ พรีเมียร์ได้เรียนดนตรีด้วยค่ะ ตั้งเยอะแยะ

ดารชา ๒ : หนูก็ได้หัดกีตาร์ตัวเก่าของพ่อ กับพ่อสอนให้เองเชียวนะ ยังไงก็อบอุ่นกว่านะลูก

เพลงฝน : ปีละ ๒ ครั้ง ครั้งละครึ่งช.ม.เนี่ยนะคะ อบอุ่น

ดารชา ๒ : เราไม่มีเงินพอจะไปเรียนชั่วโมงแพงๆอยู่แล้ว อีกอย่าง แม่ฮ่องสอนก็ยังไม่มีร.ร.ดนตรีอยู่ดีละจ้ะ

ดารชา ๑ : ไม่มีชีวิตใครดีกว่าชีวิตใครหรอกจ้ะ ทุกชีวิตดีเท่ากัน

ดารชา ๒ : ไม่ว่าหนูจะเกิดจากพ่อคนไหน หนูก็จะโชคดี หรือร้าย เท่ากันเสมอ

Create Date : 27 พฤศจิกายน 2551		5 comments
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2551 13:47:42 น.
Counter : 1924 Pageviews.
Share Tweet