การรีวิวหนังสือเป็นทัศนะส่วนบุคคล ........ นักเขียนที่ดี ย่อมไม่เดือดร้อนที่จะเขียนหนังสือให้คนอ่านวิจารณ์

Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
19 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
ทางไร้ดอกไม้ / ว.วินิจฉัยกุล




เรื่องย่อ (มากๆ)

หลิว ผู้หลงใหลในโลกของหนังสือ กับ ความพยายามที่ก้าวเข้าสู่บรรณโลก
หลิวต้องตะเกียกตะกายต่อสู้เพื่อให้ได้รับการยอมรับจากผู้อ่าน
จนทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญในชีวิตไป



*********************************



จากเจ้าของบล็อก

นิยายของอาจารย์เล่มนี้เป็นเรื่องที่เขียนมานานสัก...เอ่อ...นับจากที่พิมพ์ครั้งแรกรวมเล่มปี 2526 ซึ่งก่อนหน้านั้นก็คงลงนิตยสาร เพราะฉะนั้นนิยายเรื่องนี้ก็น่าจะมีอายุ 25 ปีแล้ว

เรื่องนี้นำเสนอเรื่องราวของหนุ่มสาวที่ก้าวพ้นจากมหาวิทยาลัยด้วยความฝันความหวังที่จะได้เดินอยู่บนบรรณโลก โลกของนักประพันธ์ (ไส้แห้ง?)

นักเขียนสมัยก่อนต้องอาศัยความพยายาม ความอุตสาหะอย่างมากมายกว่าที่งานเขียนจะได้ลงตีพิมพ์ในนิตยสารสักเรื่อง โดยมีตัวละครที่เป็นผู้เล่าเรื่องคือ หลิว
หลิวก็เหมือนกับนักศึกษาทั่วไปที่ตอนเรียนอยู่ได้ใช้ความสามารถในด้านการขีดเขียนของตนเขียนเรื่องลงวารสารของนักศึกษาที่ออกมามากมายตามความนิยมในสมัยนั้น ทำให้หลิวเกิดความฝันความหวังที่จะได้ทำงานในนิตยสารสักเล่มและได้ทำควบคู่ไปกับการเขียนนิยายด้วยใจรัก แต่เมื่อก้าวเข้ามาสู่โลกของผู้ใหญ่จริงๆ แล้ว หลิวก็ได้รับรู้ถึงความยากลำบากที่จะเขียนเรื่องสักเรื่องที่จะให้บรรณาธิการยอมรับเพื่อที่จะได้ลงตีพิมพ์ กว่าโอกาสจะมาถึง หลิวได้พยายามเขียนโดยไม่ย่อท้อ เพราะหลิวเขียนด้วยพรแสวง มิใช่ พรสวรรค์

เทียบกับ หลิว แล้ว นักเขียนยุคปัจจุบันช่างโชคดีกว่ามาก ๆ ที่มีเวทีอินเทอร์เน็ตเป็นช่องทางในการเขียนในสิ่งที่อยากเขียน แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งนี้นั้นคือ ความโชคดีหรือความโชคร้าย เพราะด้วยวัฒนธรรมแบบแดกด่วนทำให้เกิดสำนักพิมพ์ที่พิมพ์งานออกมาโดยไม่ได้ผ่านการลงนิตยสารออกมามากมาย และระบบการกลั่นกรองงานของสำนักพิมพ์พวกนี้นั้นด้อยประสิทธิภาพกว่า บก. ของนิตยสารชั้นดีอย่างเห็นได้ชัด จะหาบรรณาธิการที่ใส่ใจงานเหมือนอย่าง บก.ของหลิวในเรื่อง (หรือแม้กระทั่ง บก.นิตยสารจริงๆ อย่างสตรีสารหรือสกุลไทย) หาได้ยากมาก ๆ เพราะเท่าที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ บก. ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่ให้สมกับเป็น บก. ที่แท้จริงเลย ทำตัวเหมือนแค่เป็นผู้จัดการต้นฉบับหรือผู้ประสานงานนักเขียนเท่านั้นเอง
ทำให้อายุการใช้งานของนักเขียนในปัจจุบันนี้ ดูแล้วจะไม่นานนักหรอก เมื่อถึงเวลาหนึ่ง เมื่อพ้นสมัยไปแล้วก็ต้องเลิกรา ยกเว้นจะมีดาวดวงเด่นที่สามารถแหวกขึ้นมาประดับฟ้าได้ แต่เท่าที่เห็นทุกวันนี้ยังไม่มี....


แต่ บก. ในหนังสือเรื่องนี้ก็ใช่ว่าจะมีแต่คนดีๆ เสมอไป
ในเมื่อมีคนดี ก็ย่อมมีคนที่ร้ายเช่นกัน ดั่งที่หลิวได้เจอ คือ เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ เมื่อมีเงินเข้ามาเกี่ยวกับคนที่ไร้คุณธรรมแล้วไซร้ การโกงก็ย่อมเกิดขึ้น
หลิวได้พบกับ บก. ที่มีนิสัยขี้โกง ทำเรื่องเบิกเงินเอาเข้ากระเป๋าตัวเองไป โกงเงินนักเขียนหลายคน ทำได้ถึงการโกงเงินบริษัทโดยกุนักเขียนที่ไม่มีตัวตนเพื่อเบิกเงิน แล้วก็หอบเงินหนีไปเสวยสุข แม้กระทั่งตอนหลังก็ยังไม่ได้พบผลกรรมแต่อย่างใด ยังพยายามกลับมาเพื่อทำงานอีกครั้ง เพราะคนไทยมักคิดว่า แค่นี้เองไม่เป็นไรหรอก >>> คนนิสัยแบบนี้ แม้ปัจจุบันก็ยังได้พบเห็นอยู่ จริงไหม



ในนิยายเรื่องนี้นั้น แสดงให้เห็นถึงชีวิตการทำงานของนักเขียนที่มีหลายรูปแบบ

นักเขียนที่มีชื่อเสียงแล้วต้องเขียนนิยายให้นิตยสารหลายเล่ม จนเกิดศึกชิงต้นฉบับ หรือเมื่อเขียนเข้าหลายเรื่องในเวลาพร้อมกันก็มักจะทำให้งานออกมาไม่มีคุณภาพ

นักเขียนรุ่นเก่าที่อาศัยชื่อเสียงเดิม เขียนอะไรซ้ำซากในแนวเดิม ไม่สามารถเปลี่ยนได้เหมือนไม้แก่ที่ดัดยาก

นักเขียนดาวรุ่ง ผู้มีลีลาการเขียนที่งดงาม แต่เนื้อเรื่องวนเวียนซ้ำซากอยู่กับเรื่องบนเตียง แล้วก็บอกว่าเป็นความรักที่งดงาม(ตรงไหน?) >>> นี่ก็คุ้น ๆ เหมือนนักเขียนสมัยนี้หลายคนเหมือนกัน ฮา

นักเขียนที่มักจะก็อปงานชาวบ้าน รวมถึงก็อปเรื่องต่างประเทศ (คุ้นๆ แหม เรื่องแบบนี้มันมีมานานแล้วเนอะ) แต่ บก. ก็ยังเอาลง เพราะเป็นนักเขียนดังที่มีคนติดมากมาย ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้อ่านนั้นไม่ได้อ่านงานต่างประเทศ เขาไม่สนใจด้วยซ้ำ

นักเขียนที่มากด้วยอุดมการณ์ (พวกเขียนงานเพื่อชีวิตทั้งหลาย) แต่สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนแนวเพราะคนอ่านไม่ชอบ แต่ถ้าไม่เปลี่ยนแนว ก็ต้องเปลี่ยนอาชีพในที่สุด

และนักเขียนระดับตะเกียกตะกาย อย่างหลิว

เมื่อนักเขียนผลิตงานมากๆ เข้าจนกลายเป็นเครื่องจักรทำให้เหนื่อยหน่าย หรือเมื่อถึงเวลาหนึ่งเมื่อมาถึงทางตัน นักเขียนก็ต้องเลือกว่าจะทำอะไรต่อไป การหายไปและการเกิดใหม่ของนักเขียนจึงมีอยู่ตลอดเวลา

และนางเอกของเรา หลิว ก็ได้เลือกแล้วเช่นกัน

คัดตอนที่เจ้าของบล็อกชอบมานำเสนอสักตอน

ข้อต่อมาคือพล็อตเรื่อง บางคนก็เขียนมาจับต้นชนปลายไม่ถูกหรือจบลงโดยไม่มีความกลมกลืนอะไรกันเลยระหว่างตอนต้นกับตอนจบ ส่วนมากมักจะอ่อนเหตุผล ทำให้ขาดน้ำหนักไปอย่างน่าเสียดาย

หลิวจำได้บางเรื่อง เช่น ตอนต้นพระเอกกับนางเอกรักกันมากแต่มีอุปสรรคคือพ่อแม่ไม่เห็นด้วย วันหนึ่งนางเอกไปเจอพระเอกนั่งรถไปกับผู้หญิงสาวคนหนึ่งก็เกิดเสียใจสุดขีดว่าพระเอกทรยศ เลยยอมกลับมาหมั้นกับผู้ชายที่พ่อแม่สนับสนุน แต่ด้วยความโศกเศร้าตรอมตรมก็เลยอ่อนระโหยโรยแรงลงทุกวัน เอาแต่กินน้ำตาไปจนวันแต่งงานแล้วก็เลยเกิดอาการช็อคหน้ามืดไปตอนรดน้ำ พระเอกถลาเข้าประคองอธิบายให้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคู่รักของเพื่อนเขาเอง บังเอิญไปธุระด้วยกันโดยเขาไม่ทันบอกนางเอก

นางเอกก็เผยอยิ้ม แล้วหลับตาหัวใจวายไปอย่างมีความสุขในวงแขนคนรัก

คุณพรทิพาวิจารณ์ว่า

“ยายนางเอกนี่พิลึกจริง จะถามคู่รักสักคำก็ไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร แล้วการนั่งรถไปด้วยกันมันก็ไม่ใช่ข้อคอขาดบาดตายจะต้องเลิกร้าง แฟนก็ไม่เห็นมาอธิบายให้รู้ แล้วโรคหัวใจน่ะ ต้อนต้นก็ไม่เห็นบอกว่าเป็น อยู่ๆ มาก็ตายท่าทางสวยงามเหมือนจูเลียต โรคหัวใจจริง ๆ น่ะ ถ้าไม่ปุบปับไปเลยก็ทุลักทุเลกว่านี้แยะ”



อ่านตรงนี้แล้วฮามั่ก ๆ นึกถึงเด็กนักเขียนสมัยนี้จริง ๆ เรื่องเหตุผลไม่ต้อง เรื่องมั่วข้อมูลก็เพียบ แถมมักนึกว่าชีวิตจริงเป็นเหมือนในละครช่อง 7




*********************************



แนะนำงานของอาจารย์เล่มนี้ เพราะอยากให้นักเขียนรุ่นใหม่ได้อ่านเรื่องนี้จังเลย ถ้าไปงานหนังสือก็ไปขุดหาเอานะคะ เพราะเรื่องนี้ไม่มีพิมพ์ใหม่เลย แต่ตอนงานหนังสือปีก่อน ๆ เคยเห็นที่ร้านโชคชัยเทเวศน์


Create Date : 19 มีนาคม 2550
Last Update : 20 มีนาคม 2550 11:10:47 น. 30 comments
Counter : 4530 Pageviews.

 
กรี๊ด อ่านเรื่องนี้มาตั้ง 25 ปีแล้วหรือเนี่ยเรา

จำได้ว่าชอบเรื่องนี้ค่ะ แต่รายละเอียดลืมแล้ว นอกจากหนุ่ม ๆ ชื่อเป็นตระกูลสุราทั้งหมด


โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 58.10.234.212 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:16:39:00 น.  

 
เอ่อ ดูปีที่พิมพ์แล้วถึงบางอ้อ
ว่าทำไมถึงไม่ได้อ่าน

ส่วนเรื่องชีวิตนักเขียน
กร๊ากกกกกกกกก

ป.ล. อ่านความเห็นคุณพุดฯแล้วสรุปได้ว่า...เราไปก๊งกันดีกว่าค่ะ ฮา


โดย: piccy IP: 124.120.232.129 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:16:57:47 น.  

 
ชอบเรื่องนี้เหมือนกันคับคุณพี่


โดย: ต.ท. IP: 58.10.80.176 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:17:38:42 น.  

 
ไม่เคยอ่านไม่เคยเห็น แต่อ่านรีวิวแล้วต้องไปหาสอยมาให้ได้เลยค่ะคุณผู้สาวฯ เพราะมันเหมาะกะชีวิตเราจริงจริ๊ง ฮา


โดย: เบบูญ่า วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:19:22:14 น.  

 
อยู่ในรีดที่จะอ่านอ่ะผู้สาว ฯ มีทางไร้ดอกไม้/ทางรัตติกาล/อยู่ฟ้าเดียวกัน/ไร้เสน่หา


โดย: เมฆชรา วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:20:17:43 น.  

 
ไม่นะ สงสัยเล่มนี้จะเกินอายุหนู

แต่เคยเห็นตามร้านเหมือนกันค่ะ ในงานหนังสือก็เคยเจอเช่นกัน อายเหมือนกันเวลาเข้าไปในบู้ทโชคชัย คนขายกลัวเราเข้าผิดบู้ท .... ไม่ผิดหรอกค๊า


โดย: kornnakarn วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:20:34:54 น.  

 
เรื่องนี้สนใจค่ะ สนใจ ไว้จะหามาอ่าน ไว้รองานหนังสือก่อนนะคะ

แต่จะเจอหรือเปล่านี่สิ เรื่องใหญ่ พิมพ์มานานขนาดนั้น แถมยังไม่มีตีพิมพ์ใหม่อีก นานขนาดว่าพิมพ์ครั้งแรกคอเล่ายังไม่เกิดเลย


โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:58:27 น.  

 
อ้าว นึกว่าจะมีเรื่องนี้พิมพ์ใหม่นะเนี่ย เห็นเขาทะยอยพิมพ์งานของคุณหญิงมาเรื่อย ๆ อยู่

หนังสือบล็อกนี้ กับความเห็นเกี่ยวกับการแจ้งเกิดของนักเขียนสมัยก่อน-สมัยนี้ คิดตรงกันเลยค่ะ


โดย: ยาคูลท์ วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:0:33:39 น.  

 
ง่ะ เรื่องนี้ไม่เคยอ่านค่ะ

น่าสนๆ ถึงแม้จะไม่ค่อยชอบงานของ อ.วนิตา
ในนามปากกาี้นี้ก็เถอะ ชอบแก้วเก้ามากกว่าง่ะค่ะ


โดย: Clear Ice วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:7:44:09 น.  

 
ไม่เคยเห็นเรื่องนี้มาก่อนเลย ไปขุดมาจากไหนเนี่ย


โดย: Boyne Byron วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:9:39:07 น.  

 
พุดน้ำบุศย์ - นิยายบ่งบอกอายุ

piccy - นี่ก็บอกอายุเหมือนกันว่า......ไม่ได้อ่าน

ต.ท. - ชอบทุกเรื่อง โย่!

เบบูญ่า - สนับสนุนให้ไปสอยมาอ่านค่ะ

เมฆชรา - ลิสของพี่เมฆฯ ยกเว้นเรื่องนี้ ที่เหลือเครียดหมดเลย

kornnakarn - อายุกับการอ่านไม่เกี่ยวกันเนอะ แต่...ทำไม ผสมย. ไม่กล้าเข้าบูธแจ่มใส ปริ๊นเซส เลยอ่ะ

คอเล่า - น่าจะเจอนะคะ ลองไปบูธที่ป้าๆ ชอบเข้าดูค่ะ ปกนี้เลย

ยาคูลท์ - มีคนเชียร์ให้พิมพ์ใหม่นานแล้ว แต่ยังไม่เห็นเลยค่ะ คิวคงยาวววว

Clear Ice - ไอซ์ลองอ่านดูนะคะ ถึงเรื่องจะเก่าไปสักหน่อย แต่ถ้าเป็นนักเขียนน่าจะได้อารมณ์ร่วมมากกว่านักอ่านธรรมดาอย่างพี่

Boyne Byron - ขุดมาจากกองหนังสือเก่าค่ะ


โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:10:01:23 น.  

 
อยากอ่านจังค่ะ แต่เห็นหน้าปกแล้วยังมีขายอีกไหมเนี่ย


โดย: กระปุกกลิ้ง วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:12:21:57 น.  

 
คุณผู้สาวฯรีวิวหนังสือได้เข้ากับสถานการณ์ที่ห้องสมุดตอนนี้เลยจริงๆ อยากให้น้องๆเด็กๆที่คิดว่าตัวเองคือนักเขียนอ่านหนังสือเล่มนี้กันเยอะๆเช่นกันค่ะ


โดย: เคียงจันทร์ IP: 61.19.47.117 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:12:27:56 น.  

 
กระปุกกลิ้ง - ไว้ตอนงานหนังสือมาถึง แล้วเจอที่บูธไหน จะมาแจ้งข่าวค่ะ

เคียงจันทร์ - เพราะมีเรื่องแบบนี้ในห้องสมุดไงคะ นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เลยไปเอามาอ่านใหม่อีกรอบ ก็พบว่าอาจารย์เขียนเรื่องได้ร่วมสมัยดีจังค่ะ


โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:12:44:46 น.  

 
ทางไร้ดอกไม้ไม่ได้อ่านน่ะค่ะ


แต่ทางโรยกรวดและก้อนหิน (ที่เขวี้ยงมาจากแทบจะทุกสารทิศ) ในห้องสมุดตอนนี้
ตามอ่านและตามเขวี้ยงอยู่ด้วยเหมือนกันค่ะ



โดย: ปป IP: 203.154.148.50 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:13:05:47 น.  

 
คุณผู้สาวคะ มีอีกคนที่ไม่กล้าเข้าบู้ทแจ่มใสกับปรินเซสในงานเหมือนกันค่ะ

แต่ยืนยันว่าไม่ใช่เรื่องอายุ แต่เป็นเพราะขี้เกียจเบียดๆ เทานั้นเอ๊ง


โดย: kornnakarn วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:23:35:59 น.  

 
เห็นพลอตเรื่องแล้วอยากอ่านจังเลยค่ะ

งานหนังสือไปคุ้ยกระบะดูจะเจอมั้ยน้อ

อ่านตรงที่คุณผู้สาวยกมา
เออ มันก็ฮาจริงๆ ด้วยแฮะ


โดย: อันปังแนน วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:0:17:34 น.  

 
อายุเท่ากับโรสพอดีเลย หนังสือเล่มนี้


โดย: int_gal IP: 202.28.62.245 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:2:08:15 น.  

 
โอ้โห...ไม่เคยเห็นเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
น่าอ่านจังเลย
ทำไมไม่พิมพ์ซ้ำน้า...(สงสัยเป็นเพราะตีแผ่วงการหนังสือได้อย่างสมจริงมากไปนิดกระมังคะเนี่ย

งานหนังสือคราวนี้ต้องไปหาดู


โดย: ศรีสุรางค์ วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:9:41:35 น.  

 
ปป - มันเป็นทางที่เขาเลือกเอง พี่ปลงแล้วค่ะ

kornnakarn - ไม่ชอบเบียดคนเหมือนกันค่ะ

อันปังแนน - มีอีกหลายที่ในเรื่องนี้ที่อ่านดู มัน "เดจาวู" เหมือนกัน

int_gal - รู้อายุอีกราย

ศรีสุรางค์ - เล่มนี้เคยพิมพ์น่าจะ 2 ครั้ง อีกครั้งกับต้นอ้อเมื่อปี 34 ตอนนี้จะเรียกว่าหนังสือขาดตลาดก็ได้ค่ะ แต่แอบเห็นโชคชัยเทเวศน์เอาหนังสือตกค้างมาขายตอนงานหนังสือเหมือนกันค่ะ (เคยซื้อที่บูธนี้เล่ม 50 บาท) ต้องลองไปดูว่ายังมีเหลือไหม


โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:11:25:39 น.  

 
แอบไปเยี่ยมบล๊อคพี่
พี่เลยต้องแอบมาเยี่ยมกลับมั่ง
เรื่องทางไร้ดอกไม้ ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารขวัญเรือนค่ะ

เข้าใจว่า จะเป็นเรื่องในยุคแรกๆของ ว.วินิจฉัยกุล
(ลงพิมพ์ไล่เลี่ยกับแต่ปางก่อน ในนามปากกา แก้วเก้า ด้วยค่ะ)

พี่ชอบเรื่องนี้มากตั้งแต่อ่านในนิตยสาร

โดยเฉพาะชื่อพระเอกและพี่น้อง ..เบียร์ รัม ไวน์ ..ชอบมาก
เคยตั้งใจว่า ถ้ามีลูกจะเอาชื่อแบบนี้มาตั้ง
(แต่ตอนหลัง มาใช้เป็นตระกูลเบเกอรี่มากกว่าตระกูลอัลกอฮอล์)



อืมม ทำไม พี่ถึงไม่เอาเรื่องนี้มาเล่าตอนโดน tag นะเนี่ย 555


โดย: ป้าปูเป้ IP: 58.8.169.249 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:20:26:40 น.  

 
อ่านรีวิวอยากอ่านหนังสือเล่มนี้มากๆเลยค่ะ

ทำให้คิดถึงตอนเรียนหนังสือกับอาจารย์ด้วย


โดย: ปอมปอมเกิร์ล IP: 24.7.188.159 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:15:40:01 น.  

 
เรื่องนี้เคยอ่านตอนเด็กๆ ค่ะ จำได้แต่ว่าเรื่องมันเรื่อยๆ มากๆ เลย เลยไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ถ้ามาอ่านอีกทีตอนนี้อาจจะได้ข้อคิดดีๆ อะไรอีกมากก็ได้นะคะ


โดย: lalabel IP: 124.121.106.170 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:19:35:13 น.  

 
อ่านแล้วดีจังเลยค่ะ นึกว่าจะเข้าข้างให้อีก
คราวนี้คงเบี่ยงให้ไม่ขึ้นแล้วล่ะ



โดย: อิอิ IP: 58.8.144.14 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:19:45:04 น.  

 
ป้าปูเป้ - พี่ตาน่าจะเล่าเลย อิอิ

ปอมปอมเกิร์ล - เชียร์ ๆ

lalabel - ลองดูค่ะ

อิอิ - ก็เข้าข้างไหน ไม่ลงทั้ง 2 ฝ่ายนั่นแหละค่ะ เพราะดันไปรู้เบื้องหลังของทั้งคู่ ต่อหน้าก็ทำตัวนางเอ๊กนางเอก ลับหลังก็ตัวอิจฉาดี ๆ นี่เอง ยิ่งไอ้ประเภทไปลบตัวตนหนีจากกระทู้ทำบุญตัดเพื่อน มันยิ่งน่าหัวเราะ


โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:20:32:13 น.  

 
อิอิ - อีกครั้ง จะเข้ามาทั้งที ก็กล้า ๆ ลงชื่อที่ใช้ประจำหน่อย ไม่ต้องทำตัวหลบ ๆ ซ่อน ๆ หรอก เพราะค่าของคุณจะเหลือแค่หมาลอบกัด คุยกันแฟร์ ๆ ดีกว่า

ไม่เคยคิดจะเข้าข้างใคร เพราะตอนนั้นที่ออกไปพูดก็เพราะเห็นว่ามันเกี่ยวกับเว็บที่เข้าประจำ
พอยิ่งออกไปก็ยิ่งเห็นความทุเรศของคนที่ทำตัวเป็นผู้ผดุงความยุติธรรม
อย่าให้ต้องแฉนะ


โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:20:47:28 น.  

 
บล็อกผู้สาว ใครมาดีเราดีตอบ
ใครมาร้าย มาหลอกด่า ประชด เราด่ากลับ

ที่สำคัญผู้สาวเมืองยศ จะออกไปทำอะไรต่าง ๆ ก็จะใช้ชื่อนี้ตลอด จะดีไม่ดีก็รับว่าเป็นตัวเอง ไม่เคยเปลี่ยนชื่อ เพราะไม่ใช่นางร้อยชื่อ



โดย: ผู้สาวเมืองยศ วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:23:00:32 น.  

 
ผมเห็นหนังสือเล่มนี้มีที่ร้านสุหนังสือเก่า ใครอยากได้รีบไปสั่งซื้อได้เลยมี 1 เล่ม ..


โดย: เมฆชรา วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:23:40:42 น.  

 
อยากให้พิมพ์ใหม่จังค่ะ


โดย: BoOKend IP: 125.27.1.127 วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:12:01:58 น.  

 
พิมพ์ใหม่แล้วค่ะ พิมพ์โดยสำนักพิมพ์ทรีบีส์ หาซื้อได้นะคะ


โดย: คนงาม IP: 58.137.0.66 วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:11:51:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ผู้สาวเมืองยศ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ข้อเขียนรีวิวหนังสือ
ที่ปรากฏในบล็อกแห่งนี้
ไม่ได้เขียนตามหลัก
วิชาการวิจารณ์หนังสือ
เล่มไหนทั้งสิ้น
เป็นการเขียนตามความรู้สึก
ของคนอ่านหนังสือคนหนึ่ง
อาจจะได้สาระบ้าง ไม่ได้สาระบ้าง
ดังนั้นจึงไม่ควรนำไปอ้างอิงแต่อย่างใด

ต้องการติดต่อผู้สาวเมืองยศ ฝากข้อความได้ที่ห้อง ฝากข่าว ค่ะ








Friends' blogs
[Add ผู้สาวเมืองยศ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.