ลมพัดผ่านดาว / ว.วินิจฉัยกุล ว.วินิจฉัยกุล. ลมพัดผ่านดาว. กรุงเทพฯ : ทรีบีส์, 2551. จากเว็บสำนักพิมพ์ เมื่อดารชาได้พบวายุ ความแห้งแล้งในชีวิตถูกแทนที่ด้วยความฉ่ำชื่น หัวใจสองดวงผูกพันแนบแน่นเกือบจะเป็นหนึ่งเดียว แต่ลมที่พัดผ่านดาวจะพัดวนอยู่เช่นนั้นตลอดไปหรือ ************************* จากเจ้าของบล็อก ลมพัดผ่านดาว เป็นเรื่องราวชีวิตรักของคนรุ่นใหม่ ที่ผู้ใหญ่หัวเก่าบางคนอาจจะมองเป็นความใจเร็วด่วนได้ ที่เวลามีปัญหาก็จะมีเสียงลอยมาว่า เห็นไหมล่ะไม่ดูกันให้ถี่ถ้วน หอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่ด้วยกันเฉย ๆ น้ำตาเลยเช็ดหัวเข่า อาจารย์เขียนเรื่องนี้ได้อย่างเข้าอกเข้าใจในชีวิตคู่ของคนรุ่นใหม่ ด้วยลีลาการเขียนที่สุดยอด ทำให้ฉากหวาน ๆ เข้าพระเข้านาง ทำได้วี้ดวิ้ววว สวยงาม เล่นเอาคนอ่านเคลิ้ม จิ้นไปไกล ดีกว่าฉากเรทแบบโจ่งแจ้งแบบที่นักเขียนใหม่ชอบเขียน ที่อ่านมาก ๆ เข้าก็อยากอ้วก มีคนบอกว่าเรื่องราวของความรักเป็นเรื่องของคนแค่สองคน ที่จะต้องทำความเข้าใจกัน แต่ชีวิตการแต่งงานนั้นกลับไม่ใช่แค่คนสองคน มันผูกติดกับครอบครัวสองครอบครัว กับญาติพี่น้อง มิตรสหายของทั้งสองฝ่าย ใช่ว่าจะมีแค่คุณสองคนบนโลกนี้เสียที่ไหน ถ้ามีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เป็นที่ยอมรับของคนใกล้ชิดของอีกฝ่าย หรือไม่ยอมที่จะปรับตัว ต้องให้อีกฝ่ายเป็นคนปรับตัวฝ่ายเดียวนั้น นาวาชีวิตคู่จะไปรอดได้สักกี่น้ำกันเชียว อย่างชีวิตคู่ของดารชากับวายุ เป็นเรื่องของคนที่แตกต่างกันอย่างมากทั้งวัย ชีวิตความเป็นอยู่ ความชอบส่วนตัว หรือแม้แต่กลุ่มเพื่อนที่คบ ดังนั้นการประคับประคองชีวิตยิ่งทำได้ยากยิ่งกว่าคู่อื่นเป็นหลายเท่า ตัวละครเอกในลมพัดผ่านดาวนั้น เป็นคนที่เรารู้สึกว่ามีตัวตนจับต้องได้จนทำให้หงุดหงิดเพราะเรานึกว่าเขามีตัวตนจริง มีนิสัยที่ทำให้เรารักได้ และเกลียดได้ นับเป็นความสามารถขั้นสูงสุดของนักประพันธ์ ที่นักเขียนรุ่นหลังน่าจะจดจำเป็นแบบอย่าง ดารชา เป็นผู้หญิงวัย 35 ที่เก่งในเรื่องการงาน แต่ไร้เดียงสาในการใช้ชีวิต บอกตามตรงเลย ผสมย ไม่ชอบผู้หญิงแบบดารชา รู้สึกว่านิสัยน่ารำคาญมากกกกกกกกก มีแฟน ก็อยากจะให้แฟนทำในสิ่งที่ตัวเองหวัง คิดว่าต้องได้ ๆ แต่ไม่เคยคิดเลยว่า แฟนตัวเองนั้นให้ได้แค่ไหน เซ้าซี้รำคาญก็เท่านั้น (แต่ไม่เข้าใจ ในชีวิตจริง ผู้หญิงแบบนี้มักหาแฟนได้ตลอด ส่วน ผสมย ก็ขึ้นคานไป ฮา) ทรงวัชร์ ตัวแทนชายในฝัน รูปหล่อ พ่อรวย นิสัยดีทุกอย่าง แบบนี้ถ้ามาขอเดี้ยนแต่ง เดี้ยนก็ยอมแต่งฮ่า ถึงแม้ว่า พี่เขาจะ.....ก็ตาม วายุ ตามคำบรรยายในหนังสือคือ ผู้ชายหล่อเซ็กซี่ (แต่ถ้าเป็นวายุตัวจริงที่อาจารย์เอาเป็นต้นแบบ ก็ตัวใครตัวมันนะพี่น้องงงงงงงงง) วายุอายุแค่ 27 ดารชาเลยกลายเป็นพวกกินเด็กโดยปริยาย นิสัยก็จัดอยู่ในพวกติสท์แตก ทำในสิ่งที่ตนเองอยากทำเท่านั้น บทจะหวานจี๋กับหนูดาว พ่อก็หวานจับใจ ความขมไม่มีเจือปนเลย แต่ด้วยอารมณ์ติสท์ของวายุ ถ้าเขาเข้าไปอยู่ในโลกของเขาแล้ว หนูดาวก็นั่งรอไปเหอะ ไม่รู้เมื่อไรจะกลับมาหวานอีก หนูดาวรับไม่ได้ก็ขม(ขื่น) ไปคนเดียวแล้วกัน วายุไม่เกี่ยว ผู้ชายแบบวายุไม่เจ้าชู้ ไม่ใช่เกย์ เป็นผู้ชายที่ผู้หญิงเห็นผู้หญิงชอบ แต่ก็แค่ชอบเท่านั้น เพราะเราไม่รู้ว่าเมื่อไรพ่อเจ้าประคุณจะทำอะไรแบบไหน อยู่ด้วยแล้วเหนื่อยจริง ๆ ถ้าจะอยู่กับเขา ก็ต้องรับในสิ่งที่วายุเป็นให้ได้ ซึ่งผู้หญิงแบบหนูดาว เป็นคนที่ได้รับการดูแลอย่างดีมาตลอดชีวิต อยู่ ๆ ก็มาถูกผู้ชายคนหนึ่งเดี๋ยวดี เดี๋ยวลืมทิ้งไว้ ก็ย่อมสติแตกเป็นธรรมดา โดยนิสัยของวายุแล้วไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตาแบบในหนังสือ หรือแบบตัวจริงแล้วล่ะก็ ผสมย ขอบอกว่า วายุ เป็นเพื่อนที่ดี แต่เป็นสามี ไม่อาวววววววววววววววววว ลมพัดผ่านดาว เป็นนิยายที่มีตอนจบ 2 แบบ แต่ ผสมย ประทับใจกับตอนจบแบบดั้งเดิมมากกว่า มันโดน ๆ ๆ ซึ่งนิยายไทยไม่เคยมีใครเขียนตอนจบ 2 แบบ (ไม่นับปลายเทียนที่คนอ่านขัดใจ เลยเขียนตอนจบใหม่เอาเอง ฮา) จำได้ว่าเคยดูหนังฮอลิวู้ดที่มีตอนจบ 2 แบบเรื่องล่าสุดคือ 16 blocks ชอบมาก ๆ ************************* งานหนังสือที่ผ่านมา ผสมย ไม่ค่อยได้ไปเดินมากนัก ไปแต่ละครั้งก็ไปแบบรีบ ๆ ตรงไปซื้อหนังสือที่ต้องการแล้วก็กลับ แต่เท่าที่สังเกตุ งานนี้เป็นงานหนังสือที่ค่อนข้างเงียบกว่าทุกครั้ง ถามน้องที่ขายหนังสือก็บอกว่าครั้งนี้ขายได้น้อยกว่าครั้งก่อน ๆ ซึ่งอาจจะเป็นเพราะสถานการณ์บ้านเมืองและสภาพเศรษฐกิจ ทำให้คนใช้จ่ายอย่างระมัดระวังมากขึ้น เท่าที่เดินสำรวจหนังสือในงาน พบว่า นิยายปกกึ่งการ์ตูนหรือรูปภาพ (แนวแจ่มใส+โรแม้ง) น่าจะเป็นหนังสือที่มีส่วนแบ่งการตลาดมากขึ้น เพราะพบว่ามีสำนักพิมพ์ที่พิมพ์หนังสือแนวนี้เกิดใหม่มากมาย นักเขียน? หลายคนที่ไม่เคยเห็นชื่อไม่เคยรู้จักมาก่อนมีเต็มไปหมด ลองไปเปิดดูบางเล่มก็ได้แต่เศร้าใจ ไม่รู้ บก. ปล่อยผ่านเรื่องมาได้ยังไง แถมยังติดอันดับขายดีซะด้วย ทั้งที่เนื้อเรื่องก็เหมือนเอานิยายเล่มละ 10 บาทสมัยก่อนมาขยายเพิ่มฉากเรทเข้าไปให้มาก ๆ ก็ขายได้ บางเล่มก็เน้นความรุนแรงเสียด้วย เฮ้อ... คุยเอ็มกับว่านน้ำ ว่านน้ำบอกว่าเห็นแบบนี้อยากไปเขียนมั่ง เผื่อรวย 5555 กลับมายังสถานการณ์ในพันทิป (ห้องสมุด) เรื่องลอกก็ยังมาแรงจน ผสมย เริ่มจะชาชิน (ฮา) แต่เรื่องที่เพิ่งไปอ่านเจอเกี่ยวกับนักเขียน? ที่คิดว่าตัวเองเขียนดี เขียนเลิศ ใครวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้เลย ตามด่าเขาไปทั่วจนกระทั่งไปล่วงเกินนักเขียนตัวจริงเข้า เรื่องนี้เล่นเอา ผสมย อึ้ง อยากรู้มากว่าเขียนดีขนาดไหน จึงกร่างได้ขนาดนี้ แหม มันน่าไปหามาอ่านสักเรื่องจริง ๆ .......มีเสียงลอยมาว่า เจ๊ ๆ เอามาสับขึ้นบ๊อกจิ ฉลามเหงา........   Create Date : 27 ตุลาคม 2551 26 comments Last Update : 27 ตุลาคม 2551 21:55:22 น. Counter : 3037 Pageviews. Share Tweet

เย้ๆ กลับมาแล้ว ขอบคุณค่ะ! (หลังจากรอตั้งนาน อิอิ)คุณ ผสมย. นี่มีความสามารถในการเขียนให้คนอ่าน อ่านแล้วฮาได้เยี่ยมสุดๆ ว่าแล้วก็ขอลุ้นอ่านเรื่องสับด้วยคน (นะๆ)   โดย: โอ่งใบใหญ่ IP: 190.14.132.99 27 ตุลาคม 2551 23:30:43 น.

ยังไม่มีเรื่องนี้เลยอ่า เดินงานแบบรีบๆ ไม่ได้ผ่านบูธนี้ เรารู้สึกว่า..นิยายรักมือใหม่เขียนสมัยนี้ ไม่ค่อยดีเหมือนช่วงปีสองปีก่อนค่ะ สมัยก่อน ถึงจะอ่อนเชิง ก็ยังมีเอกลักษณ์แปลกใหม่ที่นักเขียนเก่าทำไม่ได้ แต่สมัยนี้ ส่วนใหญ่เขียนตามกระแสตลาดกันเป็นหลัก จนมันกร่อยๆ ยังไงไม่รู้   โดย: ยาคูลท์ 28 ตุลาคม 2551 0:16:22 น.

เจ๊เคอะ....หัวบล็อกเปลี่ยนใหม่เป็น ขอต้อนรับสู่บล็อกมอมเมา ไม่ก็บล็อกนินทานิยายข้างวงเหล้า(องุ่น) แทนดีไหม? บอกมามะเดี๋ยวจัดให้ ฮี่ ฮี่ ^o^   โดย: ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม IP: 125.24.191.239 28 ตุลาคม 2551 2:09:05 น.

บล็อกใหม่สีสันสวยงามค่ะ รีวิวน่าอ่านค่ะ แต่ค้างไม่ได้อ่านงานของอ.ว หลายเรื่องแล้ว !!ใครคือนักเขียนคนที่ว่า...รีวิวนิยายแสนดีขึ้นบล็อกหน่อยซีคะ จะได้รู้ว่าใคร เผื่อหางานแสนดีมาอ่านบ้าง   โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.208.2 28 ตุลาคม 2551 7:07:02 น.

เห็นด้วยคะ หนูก็ไม่ได้ซื้อ แต่ไปอ่านที่กระทู้พันติ๊บแล้ว ไม่ไหวเลยคนนี้   โดย: มุงด้วยคน IP: 124.121.73.168 28 ตุลาคม 2551 7:48:24 น.

แต่ถ้าเป็นวายุตัวจริงที่อาจารย์เอาเป็นต้นแบบ ก็ตัวใครตัวมันนะพี่น้องงงงงงงงง >>> น่ากลัวเกินไปแล้วววววว   โดย: piccy 28 ตุลาคม 2551 8:49:59 น.

โอ่งใบใหญ่ - ขอบคุณที่ชมค่า ส่วนเรื่องสับนั้นไว้ก่อนนะคะ ไว้จะจัดให้ถ้าได้หนังสือเหมาะสมที่จะสับ ยาคูลท์ - ใช่แล้วค่ะ เดี๋ยวนี้หนังสือของนักเขียนใหม่ที่ออกมาแต่ละเล่มหาเอกลักษณ์ของตัวเองไม่เจอเลย เหมือนเขียนตาม ๆ กันไปหมด ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม - มันจะออกนอกหน้าไปไหมน้อง อิอิ พุดน้ำบุศย์ - คุณพุดลองไปเปิดดูกระทู้แนะนำในห้องสมุดดูนะคะ กระทู้อยู่ล่าง ๆ แต่ไม่ใช่กระทู้ลอกนะคะ แล้วจะรู้ว่าเป็นใคร มุงด้วยคน - ใช่แล้วค่ะ นิสัยไม่น่ารักเลย piccy - น่ากลัวจริง ๆ เนอะ ๆ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 28 ตุลาคม 2551 13:07:21 น.

เปลี่ยนโฉมใหม่ สดใสซาบซ่ากว่าเดิมค่ะ พักหลังไม่ค่อยได้อ่านของ อ.ว. เลยค่ะ มาดูเก็บจากแถวๆ นี้ค่ะว่าเรื่องไหนน่าเช่ามาอ่าน (แต่ยังไม่เวลาเลย จดๆ ไว้ก่อน) เพิ่งหลงเข้ามาไม่นาน ยังอ่านไม่หมดทุกเรื่องค่ะ เลือกๆ แต่เรื่องที่สนใจ   โดย: greentea IP: 125.24.222.246 28 ตุลาคม 2551 15:27:46 น.

สับเมื่อไหร่จุดธูปเชิญด้วยนะพี่ จะมาอ่าน   โดย: แม่มดพันปี 28 ตุลาคม 2551 18:03:29 น.

เพิ่งได้เล่มนี้มาจากงานหนังสือค่ะ ยังไม่ได้อ่านเลย เพราะงานของอาจารย์ทุกเล่มต๋องอ่านเมื่อมีเวลาว่างจริงๆ เพราะอ่านเพียงเพื่อว่าได้อ่านแล้ว (ไหนๆก็เสียตังค์ซื้อมาแล้ว) ไม่ได้ ต้องอ่านอย่างมีสมาธิเพราะเหมือนตำราที่มีอะไรให้ศึกษาและให้ค้นพบมากมายเลย งานหนังสือคราวนี้ได้ไปมา ๒ วัน วันสุดท้ายผู้คนมืดฟ้ามัวดินไปหมด ประเภทยืนดูหนังสือหน้าบูธไหนนานๆไม่ได้ ถูกผู้คนพาให้ไหลต่อไป   โดย: กุลธิดา IP: 71.28.76.132 29 ตุลาคม 2551 4:21:40 น.

วายุตัวจริงที่อาจารย์เอาเป็นต้นแบบน่ะหล่อมั่กๆ ขอบอก :P   โดย: ต.ท. IP: 58.10.81.165 29 ตุลาคม 2551 12:44:04 น.

greentea - เรื่องเปลี่ยนโฉมบล็อกใหม่ คนอื่นทำให้ทั้งนั้น ทำเองไม่เป็นค่า แม่มดพันปี - หนึ่งในฉลามชัด ๆ เลยคนนี้ กุลธิดา - วันสุดท้ายไปเดินเหมือนกันค่ะ คนเยอะแต่พอเดินได้ สงสัยเป็นเพราะหนีบูธคนเยอะ ไปเดินที่อื่น ต.ท. -   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 29 ตุลาคม 2551 12:53:07 น.

บล็อกใหม่สดใส สวยจังค่ะ เรื่องนี้ตั้งท่าๆจะอ่าน ยังไม่ได้อ่านซักที แต่เหมือนจะรู้เรื่องจบเล่มแล้วน่ะสิ ฮาฮา ไปอ่านเรื่องชีวิตคนรีวิว ในเว็บนึงมา (ให้ลิงก์ //www.likesbooks.com/322.html ) แล้วคิดถึงคุณพี่ผสมย.ค่ะ โดยเฉพาะตรงนี้ While many authors understood that a review is simply one person's opinion (covered by the First Amendment to the United States Constitution) others wrote us complaining bitterly of our "subjectivity," and were shocked when we replied that all reviews are subjective. AAR was criticized for reviewing books without the author's permission, for reviewing books in ways that were not "constructive," and for not understanding that an author's book is "her baby." We were told that we had given authors insomnia, made them sick to their stomachs and hurt their business prospects. Laurie was even told that her column should be called Laurie Hates Books. แต่ละข้อหาที่เขาโดนฟังคุ้นๆทั้งนั้นเลยอ่ะ หาว่ารีวิวโดยไม่ได้รับอนุญาต หาว่าทำให้คนเขียนนอนไม่หลับ ทำร้ายจิตใจ (อิอิ) คนอื่น ประเทศอื่นก็โดนเหมือนกันเลยนะคะนี่   โดย: thaliana IP: 64.252.25.7 29 ตุลาคม 2551 13:12:52 น.

ปล. ลืมถาม ใครคะ ต้นแบบวายุ? ปล. 2 ไปตามหากระทู้แนะนำในห้องสมุดดีกว่า ว่าแต่ เยอะจังค่ะ อันไหนเนี่ย   โดย: thaliana IP: 64.252.25.7 29 ตุลาคม 2551 13:16:41 น.

มีคำแปลที่คุณ thaliana มาแปะค่ะ มี 2 เวอร์ชั่นมาให้ทัศนา เวอร์ชั่นแรกแนววิชาการมากกก โดย piccy ในขณะที่ผู้เขียนหลายคน เข้าใจว่า การรีวิวเป็นแค่ความเห็นของคนๆหนึ่ง ผู้เขียนอีกหลายคนนั้น เขียนมาตำหนิ"ความคิดเห็นส่วนตัว (subjectivity)"ของเรา และรู้สึกช็อก มื่อเราตอบกลับไปว่า การรีวิวนั้น เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว AAR ถูกวิจารณ์สำหรับการรีวิวโดยไม่ได้รับอนุญาต(ในกรณีที่ไม่ได้ตำหนิเพื่อให้เกิดการพัฒนา) และการที่ไม่เข้าใจว่า หนังสือสำหรับผู้เขียนนั้น เป็น"ลูกของเธอ" เขากล่าวว่า เราทำให้นักเขียนนอนไม่หลับ และทำให้ป่วย ปวดมวนในท้อง และทำร้ายธุรกิจของเธอด้วย Laurie มักจะถูกบอกว่า คอลัมน์ของเธอนั้น ควรถูกเรียกว่า Laurie Hates Book   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 29 ตุลาคม 2551 15:19:01 น.

และเวอร์ชั่นแปลเว่อ ๆ โดย ไทยมุงไม่ประสงค์จะออกนาม อ่านเอาฮา ๆ นะ(ผสมย ฮาก๊ากไปแล้ว) ปกติแล้ว ดั๊นเข้าใจว่าการรีวิวเนี่ยเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะเคอะ ส่วนตัวแปลว่าไม่ใช่ส่วนรวม(ถ้าไม่เข้าใจกรุณาอ่านข้อความซ้ำ) แต่วันดีคืนดีดั้นนั่งแคะขี้เล็บอยู่ ก็ดันมีนักเขียนมากรีดร้อง บอกว่ารับไม่ได้กับความคิดเห็นส่วนตัวของเดี๊ยน นักเขียนนางนั้นถึงขั้นเป็นลมหมดสติไป ตอนดั้นบอกว่าไม่รับผิดชอบ เอ้ย...ดั๊นแค่พล่ามอยู่ในห้องส่วนตัวคนเดียวเงียบๆ หล่อนจีบปากจีบคอว่า ดั๊นรีบวิวโดยไม่ได้ทำจดหมายขออนุโมทนา...เพื่อเป็นกุศลที่ได้วิจารณ์ผลงานของหล่อนเนี่ย มันทำร้ายจิตใจมาก ถึงขั้นทำให้กินไม่ได้นอนไม่หลับ ตดไม่ออก ปวดเมื่อยเชิงกราน(อันนี้ไม่รู้ใช้เชิงกรานไปทำอะไรมา) ก็พูดเสียสำบัดสำนวน อ่ะนะ ค่อยสมเป็นนักเขียนหน่อย แต่...เวลาพูดไม่ต้องลีลานักก็ได้ฟังไม่รู้เรื่องเว้ย น้ำท่วมทุ่ง ฟังอยู่ตั้งนานสรุปได้แค่ว่า มาวิสามัญเธอชัดๆๆ นี่หล่อน...วิจารณ์กับวิสามัญมันคนละความหมายกันนะยะ ตกภาษาหรือไง? ที่สำคัญคำวิจารณ์แค่นี้ตัดอนาคตได้...หล่อนไม่มีความคิดจะพัฒนาตัวเองหรือไง ไม่มีใครตัดอนาคหล่อนได้นอกจากตัวเอง ถ้าฉันว่าหล่อนเขียนซังกะบ้วยเลิกเขียนไปเหอะ หล่อนจะเลิกไหม? ถ้าพูดแล้วศักสิทธิ์เลิกจริงค่อยมาว่ากัน ว่าแช่งแล้วโดนของทำให้มือหงิกเขียนหนังสือไม่ได้ นั่นแหละถึงเรียกตัดอนาคตย่ะ แถมไม่พอ เจ้าหล่อนยังบอกว่า คอลัมน์ของอะฮั้น มันควรจะถูกเรียกว่า ลอรี่เกลี๊ยดดด...ด เกลียดดด หนังสือ ฮ่ะ...หนังสือแกล่ะก็ใช่ เพิ่งเกลียดหลังจากที่มายืนด่าฉันนี่แหละ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 29 ตุลาคม 2551 15:27:02 น.

ที่คุณ thaliana ถามถึงต้นแบบของวายุ อยู่แถว ๆ นี้แหละค่ะ   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 29 ตุลาคม 2551 15:34:34 น.

น่าสนใจแฮะ อ่านงานของอาจารย์ว.วินิจฉัยกุลประมาณ 4-5 เรื่องเองค่ะ แต่ค่อนข้างติดใจเลยแหละ อ่า..ถ้าเจอคนติสท์ขนาดนี้ก็คิดเหมือนพี่นกเหมือนกันค่ะ เป็นเพื่อนได้ แต่เป็นสามีเห็นทีจะไม่ไหว (แต่วัยหนึ่งเคยกรี๊ดผู้ชายอย่างนี้อย่างมาก เหอๆ) ง่ะ..พี่นกพิมพ์ผิดอะค่ะ สังเกต ไม่มีสระอุอะค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 30 ตุลาคม 2551 15:49:21 น.

^ ขอบคุณค่ะที่บอก มือมันเคย   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 31 ตุลาคม 2551 8:20:32 น.

อ้าว คุณ ผสมย ช่วยบอกหน่อยซิคะ ว่า วายุ ต้นแบบ ของอาจารย์ ว.คือใคร คือเราไม่รู้จริง ๆ แต่คิดว่า หน้าตา บุคลิก ลักษณะ น่าจะประมาณแอนดริว เกรกสัน หรือ ออย ธนา (ลิฟท์-ออย) น่ะค่ะ ขอบคุณค่า   โดย: หมูผี IP: 203.185.130.105 31 ตุลาคม 2551 13:27:12 น.

ต้นแบบของวายุนั้น ถ้าเป็นรูปร่างหน้าตาบวกนิสัยที่อธิบายในหนังสือก็เหมาะสมแล้วที่คนอ่านจะจินตนาการเป็นแอนดริวหรือออย (เพราะหล่อมากกกก) นิสัยใจคอของวายุจริง ๆ แล้วอาจารย์เอามาจากหนุ่มคนหนึ่งในเว็บของอาจารย์ ว. ค่ะ ซึ่งวันดีคืนดีก็จะโผล่มาโพสต์ในบล็อกนี้บ้าง เฉพาะนิสัยนะคะ ส่วนหน้าตาก็....โอ๊ยยย... เจ้าตัวบอกว่าเหมือน ก็เชื่อเขาหน่อยแล้วกัน   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 31 ตุลาคม 2551 15:14:44 น.

ชอบเวอร์ชั่นแปลของคุณไทยมุงฯมากกว่าค่ะ อ่านแล้วฮาดี (ขอใช้พื้นที่ในการบ่นนะคะ) นอกจากนักเขียนแล้ว แฟนคลับของนักเขียนก็สำคัญเหมือนกัน ไปแตะนิดแตะหน่อยไม่ได้เลย ขนาดรีวิวไว้เป็นปีแล้ว ยังมีคนเข้าไปว่าอยู่เลย (อยากให้เข้าใจว่าเป็นความชอบส่วนบุคคล แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน จะมาบังคับให้เราเห็นว่าสนุกได้ไงอ่ะ )   โดย: หมูย้อมสี 1 พฤศจิกายน 2551 15:52:36 น.

หนุ่ม ต.ท. หรือเปล่านี่ ว้าววววววว   โดย: เคียงจันทร์ IP: 222.123.190.201 9 พฤศจิกายน 2551 18:18:51 น.

เพิ่งมาเจอบล็อกคุณ โดยส่วนตัวชอบอ่านนิยายมากๆ และเห็นด้วยว่านิยายสมัยใหม่(ส่วนใหญ่มาจากนิยายออนไลน์) มันเหมือนยาพิษ ตบจูบกันแบบไม่มีเหตุผล ไม่ยอมอธิบายสาเหตุทำไมเป็นมาอย่างนี้ ส่วนใหญ่อ่านนิยายยุคเก่าซึ่งบรรยากาศและสถานการณ์ในช่วงนั้นๆ มันเป็นอย่างนั้นทำให้ตัวละครไม่โง่ และก็มีฉากเลิฟซีนเหมือนอีโรติค คนอ่านเองอายุยังน้อยมากๆ คงไม่เกิน 14-15 ปี อยู่ในวัยอยากรู้อยากเห็นก็ชอบโหวตให้ติดท็อปในเว็บ แต่เราแก่ๆไปอ่านแล้วมันไม่ต่างจากขยะ เขียนก็ผิด สับแบบไม่เกรงใจหลายเรื่องแล้ว แต่จะมาอ่านนิยายที่นักเขียนเก่าๆเขียนก็ผลิตไม่ทัน   โดย: ASASA IP: 125.26.66.108 11 พฤศจิกายน 2551 22:42:10 น.

ลองนึกถึงคนจริงๆ สิครับ คนที่ไม่ออกกำลังกาย กินเวลาตามใจ กินเหล้าได้ทั้งคืน พักผ่อนก็ไม่เพียงพอ เพราะว่าเพื่อนเยอะ กินตามใจปาก ขอให้อร่อย สุขภาพไม่สน ตอน 18-19 ก็เป็นไปได้ครับว่าหล่อ หุ่นดี เซ็กซี่ แต่ตอน 27 พุงโรแล้วครับ ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับว่าจะหุ่นนายแบบแบบในเรื่อง อะ อย่าคิดว่าผมว่าอาจารย์นะครับ ผมเป็นแฟนหนังสืออาจารย์เลย แต่ผมคิดว่าวายุไม่น่าจะเป็นคาแร็คเตอร์ที่ตรงครับ   โดย: กระดิ่ง IP: 202.28.78.132 2 ธันวาคม 2551 0:09:21 น.

อ่านเรื่องนี้แว๊บ ๆ ในสกุลไทย เวลาไปรอแม่ที่ร้านทำผม ฉะนั้นก็ไม่ได้อ่านตลอด แต่พอปะติดปะต่อเรื่องได้บ้าง แต่กระนั้นก็เห็นได้ชัดว่าผู้ชายแบบนี้ไม่เหมาะเป็นสามีค่า (เป็นไปได้ว่าอ่านเจอแต่ตอนขม ฮ่าๆๆ) แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกจะต้องทน   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 16 มกราคม 2552 22:17:06 น.