Midnight Sun 24 ชม.ขอรักเธอทุกวัน
d
ได้ดูหนังเรื่องนี้โดยบังเอิญทางช่องเคเบิลทีวี เป็นหนังที่น่ารักมากเรื่องย่อ ๆ ที่ผมพอจะสรุปได้ก็คือ
นางเอกเป็นนักดนตรีเปิดหมวกเล่นตอนกลางคืน เธอไม่สามารถออกจากบ้านในตอนกลางวันเพราะเป็นโรคทางพันธุกรรมเรียกว่า โรคเอ็กซ์พี จะแพ้แสงUV (เป็นครั้งแรกที่ทราบว่ามีโรคแบบนี้อยู่ในโลกด้วย) ตอนกลางวัน เธอจะแอบมองพระเอกจากหน้าต่างห้องนอนเธอเสมอ ซึ่งพระเอกเป็นเด็ก ม.ปลายที่ชอบโต้คลื่นแต่ไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่ หลังจากพระเอกและนางเอกได้พบกัน พระเอกได้พบพรสวรรค์ด้านดนตรีของนางเอกโดยพระเอกพานางเอกไปเล่นดนตรีที่โตเกียว ทำให้ผู้คนมุงดูเป็นจำนวนมากและชื่นชมความสามารถ ทำให้พระเอกขอนางเอกเป็นแฟนและขอให้นางเอกดูพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า..
จุดจบของเรื่องนี้จะเป็นอย่างไรคงต้องหามาดูกันนะ เดี่ยวผมเล่าหมดจะไม่สนุกเอาเป็นว่าใบให้นิดนึงตอนหลังนางเอกจะเริ่มเป็นอัมพาษขึ้นเรื่อย ๆ
เอาข้อมูลจากเว็บมาให้ตัดสินใจครับ
ข้อมูลข้างล่างเอามาจาก //www.mono2u.com/review/content/midnight_sun/
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อภาพยนตร์ : Midnight Sun,Taito no Uta ,TaiyoNouta,Song of Sun,A Song to the Sun
ประเทศ : ญี่ปุ่น
ปีที่สร้าง : 2006
Midnight Sun กำหนดฉาย : 16 สิงหาคม 2550 (เฉพาะโรงภาพยนตร์ ลิโด้)
ประเภท : โรแมนติก / ดราม่า
ความยาว : 119 นาที
ทีมงานผู้สร้าง Midnight Sun
ผู้กำกับภาพยนตร์ Norihiro Koizumi
ผู้ลำดับภาพยนตร์ Koichi Nakayama
ผู้กำกับศิลป์Tsuzuki Yuji
ผู้จัดจำหน่าย : มงคลภาพยนตร์
นักแสดงนำ Midnight Sun : Yui ยูอิ,Takashi Tsukamoto ทากาชิ ซึกาโมโตะ,Kuniko Asagi,Goro Kishitani,Sogen Tanaka,Yu Koyanagi,Hajime Yamazaki
:+: เกริ่นนำภาพยนตร์ 24 ชม.ขอรักเธอทุกวัน Midnight Sun :+:
เธอจ๋า...
ฉันจำได้แม่นตอนฉันลืมตาดูโลก ฉันคาดหวังถึงแสงสว่าง ฉันอยากเห็นสีเขียวขจีของใบไม้ ฟ้าสีครามจรดขอบทะเลใส รุ้งเส้นสวยบนฟ้าไกลโพ้นหลังฝนตก ฉันอยากสัมผัสแดดอุ่นๆ ในยามเช้าเหลือเกิน
แต่ดูเหมือนพระเจ้าทรงไม่อนุญาต
หมอบอกว่าฉันเป็นโรคเอ็กซ์พี แรกๆ ฉันก็ไม่เข้าใจ ไม่มีใครเคยอธิบายให้ฉันฟัง จนกระทั่งความเคยชินก็สอนให้ฉันรู้ได้เองว่า แสงสว่างอาทิตย์ที่ลอดผ่านทางช่องหน้าต่าง ไม่ยินยอมให้ฉันแตะต้องมัน ฉันไม่สามารถออกไปนอกบ้านตอนกลางวันได้ ฉันรู้จัก ดวงอาทิตย์ อย่างห่างเหินจากโทรทัศน์และหนังสือ ฉันอยากรู้จักมัน แต่มันคงไม่คิดอย่างนั้น
ชีวิตฉันจึงไม่มีการสอบปลายภาค ไม่มีกีฬาสี ไม่มีกระทั่งเพื่อนที่คอยเย้าแหย่สนุกสนาน ชีวิตฉันก็มีแค่ตัวฉัน และเสียงดนตรีเท่านั้น
เธอจ๋า...
ในวันที่ฉันได้เจอกับเธอ ฉันเหมือนได้ลืมตาดูโลกอีกครั้งหนึ่ง รอยยิ้มของเธอไม่เหมือนรอยยิ้มของเด็กผู้ชายคนไหนๆ ในวันที่เธอเอ่ยปากพูดคุยกับฉัน ท่าทางเขินๆ พร้อมมืออีกข้างหนึ่งที่แบกกระดานโต้คลื่น ทั้งหมดนั้นทำให้เสียงเพลงของฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล
เธอจ๋า...
ฉันไม่ปรารถนาสีเขียวของต้นไม้อีก ไม่ต้องการรุ้งกินน้ำอีกแล้ว ฉันไม่ต้องการแม้กระทั่งแสงแดดอุ่นๆ และไม่นึกถึงอะไรอื่นๆ อีก
แค่เพียงเธอก็คงพอกระมัง
เธอจ๋า...เธอคือดวงอาทิตย์ของฉัน
| Create Date : 02 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 2 พฤษภาคม 2552 19:29:05 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 5185 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
อย่าลืมทานอาหารกลางวันนะคะ
ซึ้งจังเลยเนาะ ทำให้เราคิดว่า โชคดีเหลือเกินที่เกิดมาแข็งแรง ไม่เจ็บป่วย แม้ไม่สวย ก็ไม่เป็นไร
เศร้า...ไม่กล้าดู...คงเสียน้ำตาแน่ๆ เลย