ต่อมาแม่เห็นความตั้งใจเลยซื้อคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะให้ 1 เครื่อง สเปกเครื่องคือ
CPU : Intel celeron 500 Mhz แรม 32 mb harddisk ประมาณ 700 mb การ์จอ Onboard ลง windows 98 มาให้ ราคาตอนนั้นก็ประมาณ สาม หมื่น กลาง ๆด้วยความที่เป็นคนชอบลองผิดลองถูกกล้าได้กล้าเสีย เริ่มหัด format harddisk ลง windows จาก 98 เป็น Me เป็น XP รวมถึงการแก้ไข registry(ฐานข้อมูล ของระบบ) ด้าน hardware ก็เริมทำ Overclock CPU เพิ่มแรม เพิ่มการ์ดจอ ตอนนั้นกลับมาจากโรงเรียน เสาร์อาทิตย์ ก็ขลุกอยู่กับคอมพิวเตอร์ทั้งวัน เจียดเงินค่าขนมมาซื้อหนังสือเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ หาข้อมูลเกี่ยวกับการ hack ระบบเครือข่าย
จนเริ่มมีความชำนาญจนสามารถเจาะเข้าระบบ Root ของ Unix Server ของระบบในโรงเรียนได้ ดึงไฟล์ passwd มาถอดระหัส ตอนนั้น RUN คอมที่บ้านทั้งวันทั้งคืน ใช้โปรแกรมถอดระหัสรันเพื่อแก้ระหัสผ่านต่าง ๆของระบบ และใช้ประโยชน์กับ server ของโรงเรียนอยู่พักใหญ่ จนตัดสินใจบอกผู้ดูแลระบบสมัยนั้น เรียกว่ารอดพ้นด้านมืดมาเป็นอัศวินเจไดจนได้
ต่อมาได้สนใจเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรม และเขียนโปรแกรมบน web ในการสร้างเว็บไซด์ เนื่องจากที่บ้านไม่มี internet(โทรศัพท์บ้านเข้าไม่ถึง) และไม่สามารถใช้คอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนได้นานจึงต้องอาศัย internet cafe ในการทดสอบ ทดลองและหาข้อมูล ตอนนั้นเขียนเว็บไซด์โดยใช้ HTML บน Note page ธรรมดาจนถึงเขียนด้วย Front page , Dreamweaver , net object ในการเขียนเว็บไซด์
และใช้ Host free คือ geocities.com เป็นบริการเสริมของ Yahoo ขณะนั้น เปิดบริการเว็บไซด์ของตนเอง
หลังจากนั้นได้ศึกษาการเขียนโปรแกรมที่รันฝั่ง server ประติดประต่อข้อมูลเริ่มทำความเข้าใจภาษษาคอมพิวเตอร์ พวก Perl Cgi ก่อนที่จะมาลงตัวที่ PHP , Mysql ตอนนั้นต้องอาศัยเครื่องคอมส่วนตัวเขียนและใช้โปรแกรมที่จำลองเครื่องเป็น server เพื่อทดสอบ บรรจุข้อมูลใส่แผ่น ฟรอปปี้ดิส หลายแผ่น(ตอนนั้นถือเป็นปึก)มารวมรวมเพื่อ upload ที่ internet cafe
ใช้ host free ที่สามารถใช้รันพวก PERL PHP ตอนนั้นจะเป็น se-ed.net(ของร้านหนังสือ) และ hypermart.net ตอนหลังเปลี่ยนจากเขียนโปรแกรมเองมาใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเช่น PHP NUKE, JOOMLA , WORDPRESS
ตอนเข้ามหาลัยสงขลานครินทร์คณะวิศวกรรมศาสตร์ ก็ได้เริ่มทำเว็บไซด์ของชมรมให้มหาลัย พยายามทำเว็บไซด์เป็น Social network เล็ก ๆ ช่วงนั้น hi5 โด่งดัง Fackbook ยังไม่เป็นที่รู้จักมากเท่าใดนักแต่ผมเองได้รับแรงบันดาลใจจากเว็บ Pantip มากกว่าตอนนั้นมีทีมงานที่ช่วยกันหาข้อมูลสร้าง Content ต่าง ๆ ในกิจกรรมที่ตัวเองสนใจ เมื่อเห็นเข้าที่เข้าทางจึงเริมจัดกิจกรรมระดมทุนต่างๆ เช่นทำเสื้อเว็บขาย จนในมหาลับเริ่มมีคนรู้จักเพิ่มมากขึ้น
แต่สุดท้ายก็ต้องปิดตัวไปด้วยความไม่ลงตัวบางอย่าง
และจุดพลิกผันของชีวิตวัยรุ่นก็ดึงให้ตัวเองให้ต้องไปทำกิจกรรมที่วัยรุ่นทำกัน เช่น เที่ยวบ้าง เล่นบ้าง มีแฟนบ้าง วุ่นวายกับการเรียน อ่านหนังสือ โดนดึงความสนใจไปทำอย่างอื่นเช่นกิจกรรมถ่ายภาพ ลงเรียนถ่ายภาพ ชมรมรถจักรยานต์ยนต์โบราณ และเลยห่างหายกับการพัฒนาไปอย่างน่าเสียดาย
การตัดสินใจเรียนวิชาเอกเป็นวิศวกรรมเครื่องกล แทนที่จะเป็นวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ทำให้เส้นทางสายนี้เปลี่ยหักเหไป
"วิศวรหนุ่มนั่งเหม่อลอดคิดถึงความหลังสมัยยังเรียนอยู่แต่ต้องถูกดึงกลับมาในภวัง ด้วยงานกองโตตรงหน้า "
ขอให้มีความสุขกับเส้นทางที่ท่านเลือกครับ