เมื่อพาโธไม่ใช่พระเอก
วันนี้ไอติมต้องไปเข้าประชุมแทนอาจารย์เจ้าของเคส ซึ่งก็เป็นเรื่องที่อาจเกิดขึ้นได้กับแพทย์ประจำบ้านทุกๆคนในภาควิชา เมื่ออาจารย์ไม่อยู่ แต่มีคนขอมาเราก็ต้องออกไปรับมือแทนอาจารย์ได้ ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นการเข้า Conference ตามภาควิชาต่างๆ ซึ่งพาโธนั้นเป็นพระเอก ไปถึงก็ไปเฉลยตอนจบในเหล่าแพทย์ทั้งหลายฟัง ข้อมูลที่ต้องเตรียมไปส่วนมากก็ประเภทว่าเป็นโรคอะไร หรือเนื้องอกชนิดไหน ตัดออกหมดหรือไม่ หน้าตา(เนื้องอก)ดูแย่มากหรือเปล่า และส่วนมากก็ไม่ค่อยมีใครจะรู้เรื่องกับเราเท่าไหร่นักได้แต่เออออห่อหมกตามๆกันไป ว่าง่ายๆคือพูดอะไรไปก็ถูกหมด (แต่ถึงจะผิด ก็น้อยครั้งนักที่จะมีใครรู้)
แต่ว่าครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่านๆมา เพราะว่าเป็นขาเชื้อรามหาหิน Pytium insidiosum นั่นเอง ไอติมเองไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเชื้อราตัวนี้ หน้าตามันก็ไม่รู้จัก ลักษณะที่ควรตรวจพบด้วยกล้องจุลทรรศน์ก็ไม่ทราบ ไม่รู้ด้วยว่าต้องดูอะไรตรงไหนบ้าง ที่แย่ไปกว่านั้นคือ ไอติมไม่รู้ว่าต้องไปประชุมกับใคร ที่ไหน และเมื่อไหร่ (ตกลงมันเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย) เมื่อเริ่มต้นด้วยการไม่รู้อะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว ไอติมก็เคว้งคว้างไปมา กว่าจะรู้ว่าเชื้อราตัวนี้คืออะไร หน้าตาอย่างไร ต้องดูอะไรบ้างก็หมดไปเกือบครึ่งวันแล้ว และยิ่งพอรู้ว่าต้องไปประชุมเมื่อไหร่ก็ยิ่งไฟลนก้น เพราะว่าตอนนั้นก็ ๑๑ โมงแล้วแต่ต้องไปประชุมตอนบ่ายโมง แต่ยังไม่รู้เลยว่ากับใคร ที่ไหน และต้องเตรียมข้อมูลอะไรไปบ้าง ถึงกระนั้นไอติมก็ปั่นสไลด์ที่จะใช้นำเสนอต่อที่ประชุมเสร็จตอนเที่ยง และยังคงลั้ลลากินข้าวตามปกติอยู่ดี
หลังจากได้ที่หมายในการประชุมแล้ว ก็ไปนั่งคอยในห้องประชุมอันว่างเปล่า เป็นอันว่าไอติมได้รับแจ้งเวลามาผิด เขาประชุมบ่ายครึ่ง ทำให้ต้องนั่งหายใจทิ้งไปถึงครึ่งชั่วโมง ที่เลวร้ายกว่านั้น คนที่เข้ามาในห้องประชุมล้วนแล้วแต่ระดับปรมาจารย์ขั้นเซียนทั้งสิ้น มาจากหลายฝ่ายหลายภาควิชา แต่พยาธิวิทยามีแค่แพทย์ประจำบ้านสองคนนั่งตัวลีบอยู่อย่างนั้น พอเริ่มประชุมไอติมก็เริ่มหน้ามืดใจสั่น นี่มันไม่ใช่ประชุมสรุปเคสธรรมดาอย่างที่เคยเจอมา (เช่น MM หรือ interesting case) แต่นี่มันงานประชุมการวิจัยระดับประเทศ!!!
โอแม่เจ้า นี่ไอติมหลุดเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไงเนี่ย ตอนนี้เพิ่งจะเริ่มเก็บข้อมูลได้สามขา ขาของไอติมเป็นขาที่สาม คุณพระช่วย!!! อะไรมันจะหายากขนาดนั้นฟะ มิน่าหาข้อมูลมันถึงหาไม่ค่อยจะมี ยิ่งมีอาจารย์ขึ้นมาพูด ไอติมก็ยิ่งหวาดหวั่นพรั่นพรึง ทำไมข้อมูลมันถึงละเอียดขนาดนี้ อาจารย์แต่ละคนก็ซักกันจนถึงกึ๋นเลยทีเดียว ถึงคราวไอติมออกไปบ้าง ขนาดเป็นส่วนที่ไม่ค่อยจะมีใครรู้เรื่องยังไม่วายถูกถามว่าราที่มีชีวิตต่างจากราที่ตายแล้วอย่างไร นับว่าไอติมโชคดีที่ยังตอบได้อยู่ว่าราที่ตายแล้วมันจะเหี่ยวแฟบลง ข้างในกลวงโบ๋ แต่หลังจากคำถามนี้แล้วไอติมก็ตอบอะไรไม่ได้อีกเลย มีแต่ "ยังไม่ได้ลงชิ้นเนื้อทั้งหมดครับ ยังไม่สามารถบอกผลได้" (แปลว่า ไม่รู้ ยังไม่ได้ดูเลย) "จากที่ดูสไลด์และการย้อมพิเศษแล้ว ยังไม่พบสิ่งผิดปกติครับ" (แปลว่า ถึงดูแล้ว ก็ยังไม่รู้อยู่ดี) "พบการอักเสบของเนื้อเยื่อ แต่ไม่พบเชื้อราครับ" (แปลว่าก็สงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่ามันมีหรือไม่มี) "เอ่อ...พาโธก็คงใช้คำอธิบายเดียวกันครับ" (แปลว่าอาจารย์ว่าอย่างไร ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ)
แล้วก็ออกากห้องประชุมมาอย่างสะบักสะบอม ต้องขอบคุณแพทย์ประจำบ้านที่ไปด้วยกัน ไม่งั้นคงเป็นลมตายอยู่ในห้องประชุมแล้ว
ชาตินี้ไม่เอาอีกแล้วไอ้ประชุมเชื้อรา Pythium เนี่ย
Create Date : 29 กรกฎาคม 2553 |
|
3 comments |
Last Update : 29 กรกฎาคม 2553 20:44:11 น. |
Counter : 851 Pageviews. |
|
|
|
เอาภาพที่ผมวาดมาฝากเป็นกำลังใจนะ