|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
ลมหวน l ฉบับที่3 l
บ้านริมทะเล,ทะเลอันดามัน ถึงพี่แก้วที่รัก ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์ เปลก็ยังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี เปลไปทำงานก็ไปทำงานแบบซึมๆ พี่หมอกก็ช่างไม่รู้เรื่องอะไรบ้างเลย ชวนเปลคุยตลอดทั้งวันเลย เฮ้อ ทั้งที่เปลพยายามหลบหน้ามาตลอดแท้ๆ แต่ก็ไม่พ้นคะพี่แก้ว เมื่อวานพ่อชวนพี่หมอกมาทานข้าวที่บ้าน พี่แก้วคงนึกสงสัยว่าทำไมพ่อไปชวนพี่หมอกมาได้ ก็พ่อเราน่ะออกจะหวงลูกสาวอยู่จะตาย จนบางทีเปลแอบคิดในใจเลยว่า หวงไปก็เท่านั้นแหละค่ะ เปลน่ะขายไม่ออกอยู่แล้ว ฮะฮะ เข้าเรื่องดีกว่าคะ คือพ่อกับพ่อของพี่หมอกเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยมัธยม จนกระทั่งถึงมหาลัยฯ แล้วก็มาห่างๆกันตอนที่ทำงานแล้วค่ะ ห่างกันหลายปีแล้วก็เพิ่งได้ติดต่อกันเมื่อไม่นานมานี้ค่ะ พอพ่อรู้ว่าพี่หมอกเป็นลูกเพื่อนสนิทเท่านั้นแหละคะ ก็ชวนพี่หมอกเข้าบ้านพูดคุยกันถูกคอ หัวเราะดังลั่นเลยคะ เท่านั้นยังไม่พอยังจะชวนทานข้าวเย็นอีก เดือดร้อนเปลต้องช่วยแม่เข้าครัวทำกับข้าว ความจริงเปลไม่ค่อยอยากช่วยหรอกคะ ก็เปลน่ะทำกับข้าวเป็นซะที่ไหนละคะ แต่ที่เข้าไปช่วยเพราะไม่อยากนั่งหน้าบ้านกับพ่อ และพี่หมอกให้อึดอัดใจหรอกคะ อีตาพี่หมอกนี่ก็น่าหมั่นไส้ นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ได้ หมั่นไส้คะ สร้างความเดือดร้อนให้เปลแล้วมานั่งยิ้มอยู่ได้ จนบัดนี้เปลก็ยังไม่ได้พูดอะไรกับพี่หมอกเลยคะ เปลพูดไม่ออก มีเรื่องอยากถามอยากคุยตั้งแยะ แต่ก็ไม่ได้คุย ระหว่างทานข้าวเปลก็นั่งเงียบตลอด จนพ่อถาม เป็นอะไรรึเปล่าเปล นั่งเงียบเชียว ปกติพ่อเห็นลูกออกจะร่าเริงนี่นา เปลยังไม่ทันได้เอ่ยอะไร พี่หมอกก็โพล่งออกมาซะก่อน คงเป็นเพราะผมมั้งครับ เปลเค้าไม่ยอมพูดกับผมครับ ลุงอัทธิ์ พี่หมอกนะพี่หมอกพูดออกไปได้ พ่อเลยหันมาซักเปลใหญ่ ทำเอาเปลปั้นหน้าไม่ถูก หันไปทางพี่หมอกรายนั้นก็นั่งอมยิ้ม ทำท่าจะพูดอะไรอีก เปลเลยเตะขาพี่หมอกใต้โต๊ะ พร้อมทั้งส่งสายตาพิฆาตไปให้ นั่นแหละถึงได้เงียบ พอหลังจากวันนั้นเปลก็เลยยอมพูดกับพี่หมอก เปลกลัวพ่อผิดสังเกตหรอกนะคะ ไม่ใช่ว่าเพราะเหตุผลอื่น พี่แก้วอย่าเข้าใจผิดล่ะ พี่แก้ว เปลมีเรื่องไม่สู้ดีนักมาบอกคะ พี่แก้วทราบใช่ไหมว่าระบบนิเวศทางทะเลของทะเลแถบนี้สมบูรณ์ดีมาก จึงไม่แปลกที่จะเป็นที่สนใจของพวกนายทุนทั้งหลาย ครั้งก่อนๆที่มีพวกนายทุนมาติดต่อทำธุรกิจที่หมู่บ้าน พ่อและชาวบ้านต่างปฏิเสธการเข้ามาลงทุนของพวกเค้ามาตลอด ซึ่งทำให้พวกเรารอดมาทุกครั้ง และยังคงรักษาวิถีชีวิตแบบเดิมๆไว้ได้ แต่ตอนนี้เวลาเปลี่ยน ยุคสมัยเปลี่ยน ความคิด ทัศนคติของคนเราก็ย่อมเปลี่ยนแปลงไปด้วยเป็นธรรมดา ช่วงนี้การออกเรือหาปลาทำไม่ได้ดีเท่าที่ควร ปลาก็หาไม่ค่อยได้ ราคาปลาก็ถูกกด รายได้ของพวกชาวบ้านเลยไม่แน่นอน สิ่งที่พวกเขาแสวงหาคืองานประจำและเงินเดือนที่แน่นอนและมากพอที่จะเลี้ยงปากท้อง พ่อกังวลถึงจุดนี้มาก พ่อบอกเปลว่าพ่อรู้ว่าซักวันเรื่องนี้จะต้องเกิดขึ้น แต่พ่อไม่คิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้ แล้วพ่อยังได้ยินข่าวจากหมู่บ้านใกล้เคียงว่าพวกนายทุนกำลังติดต่อซื้อที่ดินจากชาวบ้าน เพื่อนำไปสร้างรีสอร์ต โดยอ้างกับชาวบ้านว่าจะนำความเจริญมาให้ เพื่อให้ชาวบ้านมีงานทำเป็นหลักแหล่ง และมีรายได้ที่แน่นอน พ่อกลัวว่าถ้านายทุนรุกมาเรื่อยๆอย่างนี้ อีกไม่นานก็จะมาถึงหมู่บ้านของเราแน่นอน แต่อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงข้อสันนิษฐาน อนาคตเป็นสิงไม่แน่นอน ไม่แน่ว่าต่อไปข้างหน้าอาจจะไม่มีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นก็ได้ พวกเราก็คงได้แต่ภาวนาอย่าให้มันจะเกิดขึ้น เห็นทีเปลต้องจบจดหมายฉบับนี้แล้ว ช่วงนี้มีแต่เรื่องวุ่นๆทั้งเรื่องพี่หมอก ทั้งเรื่องของหมู่บ้าน แต่พี่แก้วก็อย่าเครียดตามเปลไปนะคะ สู้เป็นกำลังใจให้เปลดีกว่า อ้อ เปลส่งจดหมายไปให้พี่แก้วหลายฉบับแล้วนะ พี่แก้วตอบกลับมาหาเปลมั่งสิคะ ถ้าครั้งนี้ไม่ตอบกลับมานะ มีงอนจริงๆด้วย
น้องสาวผู้ที่กำลังคิดถึงพี่สาวเป็นอย่างมาก เปลมิกา
ขออนุญาตหายตัวไปหนึ่งอาทิตย์นะคะ ไปเผชิญมรสุมสอบค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนนะคะ
เป็นกำลังใจให้น้า
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
22 comments |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2552 22:18:53 น. |
Counter : 755 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 18 กุมภาพันธ์ 2552 13:36:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: - Sylar - IP: 118.173.130.69 18 กุมภาพันธ์ 2552 18:51:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: BeCoffee 21 กุมภาพันธ์ 2552 13:20:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 26 กุมภาพันธ์ 2552 12:43:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: บุยบุย 4 มีนาคม 2552 22:39:59 น. |
|
|
|
|
|
|
ฉันขอบอกกับเธอว่า...
หนังสือคือเพื่อนที่อ่อนหวานและไม่ตำหนิติเตียนสำหรับคนที่มีความทุกข์
และถ้าหนังสือไม่สามารถทำให้เราชื่นชมกับชีวิตได้
อย่างน้อยพวกเขาก็จะสอนเราให้รู้จักอดทนต่อชีวิต
(จี.เค.เชสเตอร์ตัน /นักเขียนนวนิยายและความเรียงชาวอังกฤษ)
Free Clock
|
|
|
|
|
|
|
^^
ได้เจิมด้วยวุ๊ย