Bloggang.com : บุยบุย : ลมหวน l ฉบับที่1 l

ลมหวน l ฉบับที่1 l

บ้านริมทะเล,ทะเลอันดามัน
ถึง พี่แก้วที่รัก

สวัสดีค่ะพี่แก้ว ที่ฝรั่งเศสเป็นไงบ้างค่ะ น่าอยู่รึเปล่าเอ่ย แต่ถ้าให้เปลทาย
เปลว่าตอนนี้พี่แก้วก็คงกำลังมีความสุขอยู่แน่ๆเลย เปลสิ ต้องนั่งเหงาอยู่ที่บ้านคนเดียว พี่แก้วไม่อยู่แล้วเปลเหงามากๆเลย จะว่าไปพี่แก้วเพิ่งแต่งงานไปแค่ 2 เดือนเองเนอะ เปลรู้สึกเหมือนกับว่ามันผ่านมาแล้วเป็นปีๆเลย พี่แก้วรู้ไหมตั้งแต่พี่แก้วย้ายไปอยู่นู่น ที่บ้านเปลี่ยนไปมากเลย อย่างแรกคือแม่จัดบ้านใหม่ แม่บอกว่าพี่แก้วไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ที่บ้านเหลือเปลคนเดียว แม่จะจัดไว้ให้เป็นเรือนหอเปลในอนาคต เปลหัวเราะแล้วบอกแม่ว่า “งั้นแม่คงต้องรอไปอีกนาน” แม่เลยตอบกลับมาว่า “ลูกก็หาให้แม่ซักทีสิ” เปลเลยเงียบไม่พูดอะไรอีก ช่วงนี้แม่เป็นอะไรก็ไม่รู้ พูดกันทีไรเป็นต้องวกมายังเรื่องนี้ทุกที เปลล่ะเหนื่อยใจ นิกก็อีกตัว พอพี่แก้วไปนะ ก็นั่งซึมเป็นหมาหงอย เปลก็สงสารมันแหละท่าทางมันคงจะคิดถึงพี่แก้วน่าดู อีกใจหนึ่งเปลก็หมั่นไส้ พี่แก้วคิดดูสิมีที่ไหนเป็นหมาโกลเด้นฯทั้งที่ แทนที่จะร่าเริง ขี้เล่น แต่กลับมานั่งหงอยซะนี่ แต่เปลว่าอีกไม่นานมันก็คงกลับมาระริกระรี้ได้เหมือนเดิมแหละ พี่แก้วไม่ต้องห่วง

พี่แก้วคงแปลกใจที่คนอย่างเปลที่พี่แก้วเคยค่อนว่าเขียนอะไรได้ไม่เกินหนึ่งหน้ากระดาษจะเขียนจดหมายยาวๆอย่างนี้ส่งให้พี่แก้วได้ ก็เปลเหงานี่ อีกอย่างเปลไม่อยากคุยโทรศัพท์คุยข้ามทวีป แพงออกจะตาย ส่วนอีเมล์พี่แก้วอย่าหวังเลยว่าเปลจะส่ง พี่แก้วก็รู้ เปลน่ะมันพวกขวางโลกไม่ค่อยถูกโฉลกกับเทคโนโลยีเท่าไร เปลว่าเขียนจดหมายนี่แหละดีสุด แถมยังสามารถหอบไอเค็ม ลมทะเล และความคิดถึงจากบ้านเราไปฝากพี่แก้วได้ด้วย

หลายอย่างเปลี่ยนแต่ทะเลก็ยังเหมือนเดิมนะพี่แก้ว ยังสวย และสงบ เหมือนที่เราสองคนเห็นตั้งแต่เด็ก สำหรับเปลถึงหลายอย่างจะเปลี่ยนไป แต่สิ่งเดียวที่เปลไม่อยากให้เปลี่ยนเลยก็คือทะเลที่บ้านของเรา เปลเติบโตมากับมัน และรู้มาตลอดว่ามันสมบูรณ์แค่ไหน มีคุณค่าต่อพวกเราในหมู่บ้านยังไง ถ้าทะเลเปลี่ยนไปพวกเราจะอยู่กันอย่างไรละพี่แก้ว เปลไม่อยากจะนึกเลย เปลสังหรณ์ใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ เปลรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่คืบคลานเข้าเรื่อยๆ จริงๆนะพี่แก้ว ตั้งแต่พี่แก้วไปอยู่นู่น เปลก็คิดมาตลอดเลย เปลก็คงได้แต่หวังว่าสิ่งที่กาลเวลาจะพัดพาผ่านมานั้น จะเป็นแต่เรื่องดีดีไม่มีเรื่องร้ายผ่านเข้ามา

อ้อ! พี่แก้วเปลเกือบลืมเล่าให้พี่แก้วฟังไปสนิทเลย เปลได้งานทำแล้วนะ เป็นเจ้าหน้าที่วิจัยพันธุ์สัตว์น้ำ ตรงกับสาขาที่เปลเรียนมาพอดี เปลออกจะชอบงานนี้อยู่นะ ก็เปลเรียนจบวิทยาศาสตร์ทางทะเลมานี่ จะไม่ให้ชอบได้อย่างไรเนอะพี่แก้ว พ่อกับแม่ก็ท่าทางดีใจที่เปลได้งานนี้เพราะที่ทำงานก็อยู่ใกล้บ้านเรา เปลก็เลยไม่ต้องไปไหน อยู่บ้านตลอดเลยละทีนี้ ไม่เหมือนใครบางคนหรอกที่หนีไปอยู่ซะตั้งไกลน่ะ แต่เปลยังไม่ได้เริ่มงานเลย เพราะต้องรอเจ้าหน้าที่คนเก่าทำเรื่องย้ายให้เสร็จก่อน กว่าจะได้เริ่มงานก็คงอาทิตย์หน้าโน่นกระมัง ตอนนี้เปลเลยว่างมาเขียนจดหมายยาวๆส่งให้พี่แก้วไงคะ แต่ก็ไม่ว่างซะทีเดียวหรอกนะคะ เพราะระหว่างนี้เปลต้องช่วยผู้ใหญ่บ้านอัทธิ์ทำงานด้วย ช่วงนี้พ่องานเยอะเป็นพิเศษ ท่าทางก็เหนื่อยๆด้วย เปลเลยต้องช่วยอีกคนไงค่ะ

แน่ะพ่อเรียกไปทำงานแล้ว วันนี้เปลขอจบจดหมายแค่นี้ก่อน วันหลังเปลจะเขียนไปหาพี่แก้วอีกนะคะ ฝากความคิดถึงถึงพี่เอมิลด้วยนะคะ แล้วก็ฝากบอกพี่เอมิลเค้าด้วยว่า เปลอยากได้หลานแล้ว หาหลานให้เปลไวไวนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะพี่แก้ว คิดถึงเสมอค่ะ

จากน้องสาวผู้กำลังเริง เปลมิกา

เป็นเรื่องสั้นแนวจดหมายเรื่องแรกในชีวิตค่ะ
อ่านแล้วคิดว่ายังไงก็ติชมกันได้นะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือนน้า

สุขสันต์ทุกวันค่ะ

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2552 1:08:27 น.

1 comments

Counter : 498 Pageviews.

ชื่อนางเอกแปลกดี แต่น่ารักค่ะ
พี่จะตามอ่านเรื่อยๆ นะคะ

โดย: BeCoffee

วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:02:01 น.