|
คำพ่อสอน...
"... การทำให้คนอื่นรัก ยากกว่าการทำให้ เกลียดมากนัก
กว่าจะเป็นที่รักของใครได้ต้องใช้เวลานาน
ความรักมันต้อง อาศัยการซึมลึก
ไม่เหมือนความเกลียดที่ทำง่ายแต่ซึมนาน
เราดีใจที่รู้ ว่ามีคนรักเรามากมายรอบๆตัว
มันเป็นภูมิต้านทานความท้อแท้ที่ดีสำหรับเรา
เป็นเกราะคุ้มภัยให้เราอุ่นใจเสมอ
ลองดูสิ.. ทำให้คนรอบข้างมีความ สุขเวลาที่มีเรา
ถ้าเธอทำได้เขายิ้มได้..ทำให้เขาคิดถึง..
ทำให้เขา ผูกพัน..เธอก็จะรู้ว่า..
นี่คือกำลังใจที่ดีที่สุด ที่ทำให้ชีวิตเรามีความ หมาย
ทำให้เรารักตัวเอง และทำให้เรารู้ว่า..
ลมหายใจของเรายังมีความ หมายสำหรับใคร
...อีกหลายคน... "
|
|
แม่สอนว่า...
" ... เรา ควรให้คนอื่น
มากกว่าการที่คอยให้แต่คนอื่นหยิบยื่นให้เรา
ลองคิดดู สิ..
ถ้าเธอได้รับของขวัญจากใครสักคน
ที่เธอจะรู้จัก หรือไม่ รู้จัก
บางทีอาจเป็นแค่สิ่งของที่ไม่มีค่าอะไรเลย
แต่ความรู้สึกที่ได้ รับ มันตรงกันข้ามกับราคา
หรือสิ่งของที่คนอื่นหยิบยื่นให้เรามากกว่าเป็น สิบเท่า
ความรู้สึกนั้นนะ ไม่ใช่แค่ดีใจที่ได้รับของขวัญนะ
แต่มันเป็น ความรู้สึกที่คิดว่า
เขาจำมันได้หรือ เขาคิดถึงเราด้วยหรือ
มันเป็นความ รู้สึกที่บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ
ถ้าเธอเป็นผู้รับ แล้วเธอเป็นผู้รู้สึก ดี
ขอให้เธอรู้ไว้ว่า คนที่เป็นผู้รับจากเธอ
เขาก็รู้สึกดีไม่แพ้กับเธอ หรอกนะ
แล้วเธอจะรู้ว่าการทำให้คนอื่นมีความสุขได้
ตัวเธอเองนั่นแหล่ะ ที่จะมีความสุขยิ่งกว่า... "
|
|
สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย: ฅ.ฅน
|
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [