ให้ความสำคัญกับขั้นตอนการบริหารจัดการ และอำนาจพลังแห่งองค์กร/สถาบันบ้างก็จะดี
***ปัญหา:นักวิชาการ/นักคิด/นักปฏิวัติ มักเก่งในเรื่องแนวความคิด ปรัชญา หลักการ,ซึ่งเถียงกันได้ไม่จบสิ้น
ให้ความสำคัญกับขั้นตอนการบริหารจัดการ และอำนาจพลังแห่งองค์กร/สถาบันบ้างก็จะดี
เมื่อไม่ละเลยบทบาทสำคัญในการนำปรัชญา/วิสัยทัศน์ ต่อการแปรนโยบาย ลงไปสู่การนำไปปฏิบัติ ขององค์กร/สถาบันทุกภาคส่วน อันได้แก่
๑.ภาคการเมือง:องค์กร/พรรคการเมือง/สภานิติบัญญัติ (ของประชาชนแท้จริงหรือเฉพาะกิจ)
๒.ภาคราชการ:กระทรวง กรม กองต่างๆ ในส่วนกลาง/ภูมิภาค และท้องถิ่น ทั้ง๗๗จังหวัด (พัฒนาไปถึงไหนแล้ว)
๓.ภาคธุรกิจ :สภาหอการค้า อุตสาหกรรม(ต้องไม่ลืมภาคการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานเมืองและเคหะสถาน อาคาร)
การพาณิชย์ การเงิน/ธนาคาร การบริการ (ก่อมลพิษ,มุ่งแต่กำไรมากไปหรือเปล่า,ฮั๊วกันหรือเปล่า? ***และธุรกิจสื่อสารมวลชน (ที่ควรเป็นกลาง/เสนอสาระ และไม่มุ่งมอมเมาเอาแต่กำไร?)
๔.ภาคสถาบันการศึกษา(อาจารย์เอาตัวรอดบนหอคอยงาช้าง/บนหิ้งหรือเปล่า?; เยาวชนทุกระดับโดยเฉลี่ย/เทียบนานาชาติ คุณภาพติดอันดับท้ายๆอยู่หรือเปล่า)
๕.ภาคประชาชน:สหกรณ์ /ชุมชนออมทรัพย์ องค์กรอาชีพเกษตรกรรม/ข้าว/ยาง/มัน/ฯลฯ รวมตัวได้อย่างมีพลังเข้มแข็งในการต่อรองพอหรือยัง?)รวมถึงภาคNGOs (ที่ดี)ที่เป็นพี่เลี้ยง...???
๖.องค์กรอิสระ(ซื้อได้หรือเปล่า/อิสระจริงเที่ยงตรงหรือเปล่า? ยอมให้แทรกแซงได้หรือเปล่า?) หากการบริหารจัดการ โดยเฉพาะของ๓ภาคส่วนแรก หากมีระบบโครงสร้าง กระบวนการกำกับดูแลกันเอง อย่างประสิทธิภาพ/คุณภาพดีพอ ควบคุมจรรยาบรรณบุคลากรของตนได้ และควบคุมไม่ให้แอบจับมือกันคอร์รัปชั่นง่ายๆ ไม่สองมาตรฐานในการบังคับใช้กฏหมาย ของงานยุติธรรมทั้งระบบกระบวนการ
ผมคิดว่าคนไทยเชื่องช้าต่อสถานะการณ์โลก และมีความอ่อนแอในการบริหารจัดการองค์กร/สถาบัน ใช้ระบบอุปถัมภ์/ไม่ใช้ระบบคุณธรรม รวมถึงการกำกับดูแลกันเองภายใน ทุกภาคส่วน เป็นสาเหตุสำคัญอย่างหนึ่งที่สังคมมองข้าม
เมื่อองค์กรทุกภาคส่วนไม่แข็งแรง และแยกพลังทำงานหรือทอนกำลังกันเอง ปราศจากนวัตกรรมในงานของตน ทำให้ขาดผลิตภาพ ขาดรายได้ยังชีพที่พอเพียงตามมา วัฏจักรอุบาทว์คอร์รัปชั่น-รัฐประหาร อันเลวร้าย ยังจะเกิดขึ้นต่อไป
ขนาดนั้นแล้ว อเมริกา ยุโรป ญี่ปุ่น ที่ได้ชื่อว่าเจริญก้าวหน้าไปมากในเรื่องเหล่านี้ ประเทศเขายังประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจอย่างหนัก รวมถึงปัญหาโลกร้อน พลเมืองมาก(สังคมวัยชราภาพกำลังมาเยือนอีกด้วย) การก่อการร้ายข้ามชาติ ยาเสพติด ที่ต้องแก้ปัญหา
สังคมวัฒนธรรมเก่าแบบเกษตร-กษัตริย์ มักไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่ององค์การ และการบริหารจัดการ ชนบทอยู่กับธรรมชาติได้อยู่แล้ว(ในอดีต) สังคมที่ปรับตัวจะเชื่อมโยงทุกระดับชั้นทุกองค์การทุกภาคส่วนเข้าด้วยกันอย่างเข้มแข็ง
มิฉนั้น ประเทศไทยก็ยังคงวนเวียนอยู่กับเรื่องเก่าๆ สองสามเรื่อง ไปต่อไม่ได้
Create Date : 05 ตุลาคม 2554 |
|
2 comments |
Last Update : 5 ตุลาคม 2554 21:53:49 น. |
Counter : 626 Pageviews. |
|
|
|
อิทัปปัจจยตา หรือ ปฏิจจสมุปบาท ในกระบวนการคอร์รัปชั่น มันมีอยู่
และเศรษฐศาสตร์การเมืองเรื่องอุปสงค์/อุปทาน มันมีอยู่
ปรกติในแวดวงสีเขียวก็มีคอร์รัปชั่นบางรูปแบบ สบายดีอยู่แล้ว ไม่มีใครอยากออกมาทำรัฐประหารหรอกครับ
ความจำเป็นมันบังคับ
ระบบกระบวนการคอร์รัปชั่น ขอเน้นที่โครงการ/การจัดหาจัดซื้อจัดจ้างระดับนโยบาย/ระดับมหาโปรเจ็กต์โครงสร้างพื้นฐาน ระดับกระจิบกระจอกเว้นไว้ก่อน
นักการเมืองและพรรคต้องการคะแนนเสียง เพื่อได้อำนาจบริหาร/อนุมัติสูงสุด...เงินบันดาลได้่
ข้าราชการระดับสูงต้องการตำแหน่ง/ยศฐาบรรดาศักดิ์/สายสะพาย/เครื่องแบบ...เงินบันดาลได้
พ่อค้า/นักธุรกิจ(ในและนอกประเทศ) บริษัทที่ปรึกษา ต้องการช่องทางและโอกาสการทำกำไรสูงสุด...เงินลงทุนบันดาลได้
ทุกอย่างอยู่ที่เงินเป็นแก้วสารพัดนึกทั้งสิ้น
จะปั่นเงินตรงไหนล่ะ เงินงบประมาณแผ่นดินไงล่ะ อ๋อก้อนใหญ่/เอายาก
ปุ่มปีกไขลาน***เริ่มจากพ่อค้าสิ มันมีเงินในกระเป๋าสำรองเครดิต มากกว่าใครเพื่อน นี่ละจุดเริ่มลงทุนก่อน30-40%
ใจไม่ถึงไม่กล้าเสี่ยง รวยไม่ได้หรอกครับ
ยังมีตัวแสดงสำคัญอีกตัวสองตัวครับ เป็นตัวสะพานต่อสายไฟให้ครบวงจร
ที่เรียกว่าล็อบบี้ยิสท์และหรือลูกน้องหน้าห้องพร้อมบริวาร ยังไงล่ะ...เงินเดือน/รายได้น้อย
ประชาชน/บ้านเมืองต้องการอะไรล่ะ ไปดู ครม.อนุมัติโครงการที่บริษัทที่ปรึกษาและข้าราชการทำใส่พานมาให้สิ
งานนี้ล็อบบี้ยิสต์หิ้วถุงเงินสด ส่งกลิ่นฟุ้งเตะจมูกเลยทีเดียว
...นายครับ เขาทราบว่านายจะไปดูงานเมืองนอกกัน เขาฝากpocket moneyให้นาย เผื่อเหลือเผื่อขาดกรณีฉุกเฉินครับ เอาไว้ดูแลนายใหญ่ที่ท่านไปด้วยครับ
ปรกติคนตัวใหญ่เขามีเชิงครับ ไม่ติดต่อกันโดยตรงหรอก มันเสียศักดิ์เสียศรี อีกทั้งกำแพงมีหูประตูมีตา จำต้องระวัง
คนเหล่านี้มีความต้องการอยู่เงียบๆ ดอกไม้บานอยู่กับยอดกิ่งไม้ ส่งกลิ่นไป(ล็อบบี้ยิสต์/ลูกน้องหน้าห้อง)เดี๋ยวหมู่ผึ้งและแมลง(พ่อค้านักธุรกิจ)ก็บินมาตอมเอง
ผมเห็นข้าราชการระดับสูงวิ่งหานักการเมือง เห็นข้าราชการเข้าพบเจ้าสัว กระเช้าดอกไม้วันเกิด
พ่อค้านัดตีกอล์ฟ/เล่นไพ่กับข้าราชการ(ไปนอกถิ่นไกลๆ ไม่มีคนรู้จัก)
พ่อค้าฝากกุญแจรถยนต์หรูจอดหน้าบ้าน ส่งลูกข้าราชการไปเรียนนอกจนจบ
นิทานสนุกๆ หรือใครจะช่วยผมยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริงทางเศรษฐศาสตร์การเมือง (วันนี้มีสัมมนาวิชาการนี้ที่รัฐศาสตร์จุฬาด้วยครับ)
06 ต.ค. 54 09:04:45