เมี้ยว..เด็กใหม่ไม่ร้ายเท่าไร ตอน..5

วันนี้ฝนตกหนักตั้งแต่หัวรุ่งแล้วจึงซาเม็ดตอนบ่ายๆ เป็นเช่นนี้มาเกือบอาทิตย์แแล้ว เหมียวทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนอนกลิ้งบนพรหมพอฝนซาเม็ดพักยกลงบ้างก็ย้ำหญ้าแฉะไปอึที่กองถ่านหน้ารั้ว แล้วต้องรีบกลับก่อนฝนเทลงมาอีกระลอกใหญ่

นายหัวของเหมียวไม่ได้ขนปลาไปขายตามตลาดนัดหลายวันเหมือนกัน ทั้งปลาและหนูในร้านจึงไม่ลดจำนวนลงไปสักเท่าไร เมี้ยวจะคุ้นหน้ากับแฮมเตอร์ 8-9 ตัว ที่เหลืออยู่ในตู้นหน้าห้องที่นอนเฝ้าทุกวัน พอลืมตาตื่นเจ้าพวกนั้นก็วิ่งเล่นบนกงล้อ บนบันได แอบสะกิดเล่นบ้างเวลานายหัวเผลอ หรือเอามาทิ้งไว้บนพุง ช่วยให้วันฝนตกของแมวไม่น่าเบื่อเกินไป

"เลี้ยงน้องนะแมว" เมี้ยวปรือตาขึ้นดูนายหัวที่เอาผ้าขนหนูมาคลุมตู้แต่ไม่ได้ปิดฝา นายหัวบอกว่ากันละอองฝนไม่เช่นนั้นพวกมันจะเป็นปอดปวมตาย

"ดูให้ดีนะแล้วกลับมาจะให้รางวัล" นายหัวสัมทับอีกครั้งก่อนจะออกไปหาเพื่อนที่ทำร้านอาหารอยู่แถวหน้าหาด ยังไงเมี้ยวก็ต้องเฝ้าอยู่แล้ว ฝนตกแบบนี้จะให้ไปเดินเล่นที่ไหนได้เล่านายหัว

แกรก...แกรก...เสียงตะกายแผ่วเบาบนพื้น พร้อมกับเงาวูบผ่านหน้า เหมียวหรี่ตาดู...ไม่มีอะไร แกรก...แกรก...
มันรีบปรับม่านตา ดมหากลิ่นที่โชยมาติดจมูก ค่อยยังชั่ว
ที่มืดแล้วเห็นภาพรอบตัวชัดขึ้น

โอ๊ะ..โอ๋..แย่แล้ว...เมี้ยวคราง เงาไหววูบวาบในความมืด
วิ่งพร่านซ้ายที ขวาที ตัวเล็กกลมป้อมของแฮมเตอร์คล้ายลูกบอลกลมฟูที่กลิ้งไปกับพื้น ที่สำคัญ...มันไม่ใช่ลูกบอลลูกเดียวนี่สิ...

เมี้ยวกระโดดผลุงออกจากผ้าเช็ดเท้าขวางเจ้าตัวขาวปลอด
จมูกแดงเรื่อที่กำลังไต่ผ้าขนหนูขึ้นมาจากตู้ปลา เจ้าตัวเล็กผงะหงายท้องกลิ้งลงกับพื้น ดึงผ้าขนหนูร่วงลงไปกองข้างในทับอีก 2-3 ตัว ไว้ในตู้อดตามเพื่อนๆ ออกมา แล้วที่เหลือ 6 ตัวเล่นหายไปไหน...

"กลับมานี่นะ" เหมียวตะโกนเรียกเจ้าลายเสือที่เพิ่งวิ่งลอดพุงพรวดเข้าไปที่ครัว เหมียวกระโจนตาม ตายละวา...พวก
มันออกมาสวนสนามอยู่ในครัวเต็มไปหมด ซอกเล็ก
ซอกน้อย ในตู้วางเครื่องครัว เตาแก๊ส ใช่ว่าแมวหุ่นอุดมสมบูรณ์อย่างเราจะมุดเข้าไปได้

"นายแม่...นายพ่อ..." เหมียวหาวิธีใหม่ ร้องเรียกลั่นบ้านระหว่างวิ่งต้อนเจ้าตัวเล็กที่วิ่งเปะปะไปทั่วแล้ว ครัวบ้านเราเป็นชานเปิดโล่งเชื่อมเรือนใหญ่กับเรือนเล็กของนายหัว รอบๆ ตัวบ้านปลูกต้นหมากรากไม้ไว้เต็มไปหมด เหมียวเองยังเดินขึ้นไปแค่ฟาร์มกบเอง เจ้าแฮมเตอร์หลุดออกมาถึงครัวแล้วทะลุออกไปถึงไหนก็ได้รับรองไม่มีทางพบมันอีก โอย...ไม่อยากคิดเลย

เหมียวพยามยามต้อนพวกมันไปใต้เครื่องซักผ้ากับเตาแก๊ส พลางตะโกนเรียกคนในบ้านให้ออกมาช่วย เมื่อไรนายหัวจะกลับมาเสียทีพวกมันไม่ยอมฟังเราพูดเลย เอาแต่วิ่งอย่างเดียว เจ้าจังกาเรี่ยนตัวขาวปลอดวิ่งพรวดออกมาจากชั้นวางชามพุ่งตรงไปที่รางน้ำ เมี้ยวลงไปดัก...เจ้าแพนด้าสีน้ำตาลส้มได้ทีสวนออกมาวิ่งสลับเจ้าเทาลาย
ตัวดำที่วิ่งเข้าไปซุกใต้กระบะเพาะกล้าไม้..จะบ้าตายแล้วนะ

"ไอ้เหมียว" นายพ่อตะโกนเสียงดังลั่น เหมียวรีบร้อง เงี้ยว หง่าว ขอนายพ่อช่วยจับแฮมเตอร์ออกมากันเต็มไปหมดแล้วนายพ่อ...แล้วรีบวิ่งไปดักเจ้าโรโบรอฟสกี้ไม่ให้ลงท่อระบายน้ำ ก่อจะวิ่งกลับไปที่ตู้ปลาหน้าห้องนายหัว

"ไปยุ่งอะไรของเขา" นายพ่อตาขวางกับอาการหันรีหันขวางของเหมียวที่ตู้ปลา "เดี๋ยวโดนตีตายแน่ๆ เลยแก เอาหนูมาเล่นใช่ไหม"

นายพ่อโวยวายเสร็จรีบปิดประตูเข้าบ้าน

นายพ่อ.. นายพ่อ...เมี้ยวละล่ำละลักเรียกตามหลังไม่มีเสียงตอบจากนายพ่อ เหมียวถึงนึกขึ้นได้ว่านายพ่อกลัวหนู
คราวก่อนเหมียวจับลูกหนูตัวเท่านิ้วโป้งมาอวดนายพ่อยังโวยวายลั่นบ้านเลย

"แม่...แม่...แม่..." นั่นไง...เสียงนายพ่อสะเทือนเลื่อนลั่น

"ไอ้เหมียวเอาหนูออกมาเล่น พ่อเห็นมันนั่งเฝ้าอยู่ที่เครื่องซักผ้าตัวหนึ่ง ผ้าขนหนูในตู้ปลากองอยู่ในตู้แน่ะ...ไม่รู้ว่าออกมากี่ตัวแล้ว"

นายแม่เดินส่ายอาดๆ ออกมาพร้อมกับแส้ก้านไม้มะพร้าวในมือ เมี้ยวเปิดแน่บไปตั้งหลักที่ชานบ้าน

"อย่าหนีนะไอ้เหมียว" นายแม่ฟาดไม่ลงบนพื้นดังเฟี้ยว กระเทือนลงไส้ลงพุง เรื่องอะไรจะอยู่ให้โดนตีฟรีเล่า

"ไหนละพ่อ" นายแม่ก้มลงมุดตามซอกตู้กับข้าว เตาแก๊ส
ข้างนายพ่อได้แต่ชี้ส่งทางโน้นที ทางนี้ที

"ไม่เห็นสักตัวเลยพ่อ...หนีเข้าป่ากันหมดแล้วแน่เลย แกตายแน่ๆ ไอ้เหมียวเอ๋ย พรุ่งนี้เก็บผ้าไปอยู่วัดกับท่านเจิมได้เลยแก"

เหมียวหน้าซีด...ตายแน่เลยตู นายแม่บอกให้เก็บผ้าเองเสียด้วย มันไม่ใช่ความผิดของแมวนะอย่ามาปรักปรำกันสิ
เมี้ยวหลับงีบเดียวเองเจ้าตัวเล็กก็ออกมากันยั้วเยี้ยไปหมด
เหมียวพยามยามต้อนกลับกรงแล้ว มันยอมฟังที่เหมียวบอกเสียที่ไหน...

"แม่" นายพ่อกระโดดตัวลอยเขย่งเท้าหนีชนโต๊ะ ชนเก้าอี้
โครมคราม แฮมเตอร์ 2 ตัววิ่งลอดเท้านายพ่อเข้าบ้าน แต่ไม่เร็วเท่านายแม่ ที่พุ่งหลาวเข้ามาคว้าหมับได้ 1 ตัว
มือซ้าย เอี้ยวกลับไปจับไม้กวาดตะครุบอยู่ข้างใต้อีกหนึ่ง

ตาย...ตาย...ตาย...นายแม่คว้าไป ครางไป ทอดตัวลงระนาบเรียดพื้นคว้าได้อีกตัวใต้ตู้กับข้าว

"พอ...พอแล้ว" นายแม่โยนไม้กวาดโครม ทึ้งใยแมงมุม
ออกจากตัวอย่างหงุดหงิด "พรุ่งนี้เก็บของไปอยู่วัดเลย ไอ้เหมียว ไปบิณฑบาตกับพระขอข้าวกินเองเถอะ"

นายแม่ชี้หน้าแมวที่นั่งตัวสั่นอยู่ชานบ้าน ก่อนสลายตัวเลิกเล่นซ่อนแอบกับแฮมเตอร์ ปิดประตูเข้าบ้าน เนื้อตัวเปียกซ่ก เหมียวก็เหนื่อยเหมือนกันนะ...วิ่งต้อนแถมตายไม่เห็นมีใครเห็นคุณความดี ไปนั่งซุ้มนกที่บ้านกู่พงศ์ดีกว่า...




Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2550 22:59:52 น. 17 comments
Counter : 611 Pageviews.

 
Happy Valentine's Day ka พี่รา ฝนขอให้พี่และครอบครัวมีความสุขทั้งวันนี้ และตลอดไปค่ะพี่

ปล. ยังไม่ได้เน้อ แวะมาหาก่อน แบบว่าปวดหัวอ่ะค่ะ สงสัยเมื่อวานนี้เดินตากหิมะมากไปหน่อย ไว้ฝนจะแวะมาอ่านนะคะพี่


โดย: Malee30 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:28:51 น.  

 
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ สุข สดชื่นสมหวังในความรักค่ะ


โดย: Hawaii_Havaii วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:52:51 น.  

 
สงสารเหมียวจังทำดีแต่โดนปรักปรำอีก กรรมของเมี้ยว รอให้นายหัวมาก่อนจะรอดูว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไรต่อไป


โดย: caramella (caramella ) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:56:45 น.  

 
โถ๊ สงสารเมี้ยวจังค่ะ


โดย: pim(พิม) วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:09:03 น.  

 
ว้า น่าฉงฉานเหมียวจังจาได้ไปอยู่วัดซะแร่

พี่รา สบายดีนะคะ หนูตั้งท่าไว้ว่าจะมาอ่านตั้งแต่เมื่อคืน แถมพาน้องกรานต์หอบดอกไม้มาให้ด้วย แต่ว่าสะดุดขี้แมวล้มกลางทาง เจ็บขาเลยมาไม่ถึง (โทษแมวซะงั้น)

ป่าวค้า คอมฯ มันดับไปเฉยๆ เลยขี้เกียจเปิด แล้วไปอ้อนซะมี ฮ่า


รักษาสุขภาพน๊า


โดย: Malee30 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:50:55 น.  

 
พี่ราเขียนเรื่องได้หนุกมากเลย ไปเขียนเรื่องสั้นหรือว่านิยายซิค่ะ วรรณชอบอ่าน จะเป็นลูกค้าตลอดเลยค่ะ

คิดถึงนะค่ะ


โดย: jaruwan_2520 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:3:51:04 น.  

 


คิดถึงคุณราจังเลยค่ะ .....


โดย: Htervo วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:39:28 น.  

 
โถ..น่าสงสารเจ้าเหมียว.....


โดย: ปลายฟากฟ้า วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:58:08 น.  

 
พี่รา ขา......ไอ้ป้ากุ้งมาแร้วววววว

ต๊ายยย หายไปหลายวัน มาภาค 5 แล้วเหรอค่ะ...ต๊ายย ไม่ได้การ ไอ้ป้ากุ้งต้องไปตามเก็บภาค 4 ด้วย วันนี้มาแปะไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวว่างๆจาเข้ามาอ่านนะคะ

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังนะคะพี่รา ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ คิดถึงพี่ราเสมอค่ะ จุ๊บๆๆๆๆๆ


โดย: Iwant2Believe วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:57:33 น.  

 
สวัสดีค่ะ พลาดไปหนึ่งตอน ตามมาอ่านต่อแล้วค่ะ

คุณราสบายดีนะค๊ะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:12:02 น.  

 

โธ่ เหมียวน้อย ไม่น่าเลย รออ่านตอนต่อไป ลุ้นๆ อยู่ค่า


โดย: Kitty_PoPo วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:37:17 น.  

 
พี่ราหายไปไหนหลายวันนะ หรือว่ายังฉลองวาเลนไทน์ไม่เสร็จนะ


โดย: อรค่ะ (caramella ) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:49:46 น.  

 
happy chinese new year na kha


โดย: asita วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:51:26 น.  

 
ขอให้รามีความสุขในเดือนแห่งความรัก และวันตรุษจีนจ้า โทษทีอะมาช้าไปหน่อย


โดย: เที่ยงตรง วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:54:04 น.  

 
พี่รา
ไอ้ป้ากุ้งแวะมาแปะ อีกแล้ว..

คิดถึงพี่ราเหมือนกันค่ะ วันนี้ไอ้ป้ากุ้งต้องไปทำงานที่ร้านอาหารทั้งวันเลยค่ะ สามีก็จะไม่อยู่ พรุ่งนี้ต้องไปรับการสัมภาษณ์งานอีกที่นึง...ชีวิตช่วงนี้ทำมายมานวุ่นวายยยจางงงก็ม่ายยู้...แต่ใจสู้ๆๆค่ะ
รักพี่รานะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ จุ๊บๆๆๆๆๆ


โดย: ไอ้ป้ากุ้ง (Iwant2Believe ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:56:05 น.  

 
อ้าวว.. ขาดตอนเลย แมงป่องขอกลับไปดูของเก่าก่อนนะจ๊า พี่รา .. เดี๋ยวค่อยมาอ่านภาคนี้ ..แหะๆ เดี๋ยว งง ..อิอิ


โดย: แมงป่องไร้พิษ วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:43:48 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่รา ทำอะไรอยู่น้อ ว่างๆ แวะไปเที่ยวงานควันหลงวาเลนไทน์นะคะพี่

มีความสุข รวยๆ เฮงๆ วันตรุษจีนค่ะ


โดย: Malee30 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:40:44 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Katja
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




"คนใต้ตัวดำ แต่ใจไม่ดำน่ะจ๊ะ"

"คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้...อย่างน้อยก็เป็นคนดีของสังคม"

Online

Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
7 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Katja's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.