- - บทเรียนชีวิต จากการเลี้ยงสุนัข - -

ชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ เลือกความตายก็ยังไม่ได้
การจะเป็นหมาดี หรือหมาเลว บางทีก็ขึ้นอยู่กับบุญกรรม
ดูอย่างเจ้านุ๊กสิ .. เกิดมาเป็นหมาก็สายพันธ์ดี ดูมีชาติตระกูล
ใครเจอเจ้านุ๊ก ก็รักเจ้านุ๊กกันทั้งนั้น เป็นหมานิสัยดี เชื่อง น่ารัก ขนสวย
อยู่กับคน นอนกับคน ทานพร้อมคน เที่ยวกับเราตลอด เป็นเหมือนกับเพื่อนของเรา

ขณะที่เจ้าตัวเล็ก เป็นหมาสายพันธ์ไม่ดี นิสัยแย่ เป็นเรื่องที่แก้ไขไม่ได้
เพราะสายพันธ์ไม่ดี สอนอะไรก็ไม่จำ ใครเจอก็ไม่อยากเข้าใกล้
โดนคนเอามาทิ้งตั้งแต่เด็ก เกือบจะตายตั้งแต่เล็ก ก็ได้ผมเอามาอุปการะ
เลี้ยงดูไว้ในบริเวณบ้าน แต่ก็ไม่ได้นอนในบ้าน ต้องนอนเฝ้าหน้าประตูกระจก
ชอบขุดดิน ชอบเล่นสกปรก กินอะไรก็ตะกละมูมมาม เลอะเทอะ ชอบโดดเห่าใส่คนไม่เลือกหน้า

ครั้งหนึ่งเกือบโดนเอาไปทิ้งแล้ว โดนไปผูกล่ามอยู่กลางทุ่งตั้ง 2 วัน
โชคดีเป็นของมัน ที่ผมเฉลียวใจ ก็เลยไปตามหา สุดท้ายก็ได้เจอมันแล้วก็เอากลับมา
จากวันนั้นมันก็อาศัยอยู่ที่บ้าน มาเป็นเวลา 9 ปีกว่า จนเข้าสู่วัยชรา แต่มันก็ยังดูแข็งแรง
ยกเว้นอาการป่วยที่หู เพราะหูบวม ต้องโดนไปผ่าตัดถึงสองรอบ ครั้นพอจะหายก็มาซวย
ทั้งๆที่รถคันนั้น ชนเข้าอย่างไม่แรงนัก แต่ความโชคร้ายคือ เจ้าตัวเล็กมันตัวไม่ใหญ่
รถที่ยกสูงคันนั้น ส่วนที่ชนคงจะชนเข้ากระแทกที่หัวพอดี แม้จะไม่แรง
แต่ก็คงทำให้สมองกระทบกระเทือน จากนั้นอาการก็ทรุด

โชคร้ายอีกประการก็คือ หมอที่โรงบาลสัตว์ศาลายา ตรวจอาการไม่รอบคอบ
แทนที่จะตรวจสมองก่อน กลับบอกว่าหัวไม่เป็นไร ไปตรวจแต่อวัยวะภายใน
ยังนึกๆอยู่ว่า ถ้าวันนั้นเค้า admit นอนที่นั่น ป่านนี้ก็คงได้ตายอยู่คนเดียวที่โรงบาล
การที่ให้เขากลับมานอนตายที่บ้าน อาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

ตอนเจ้านุ๊กตาย มันตายขณะรมยา เตรียมจะทำการผ่าตัด
เป็นการหลับตายอย่างแสนสบาย ไม่ต้องเจ็บ ไม่ต้องปวด ไม่รู้สึกอะไร แค่นอนหลับ

แต่ตอนเจ้าตัวเล็กตาย .. มันคงเป็นเรื่องของกรรมเก่าของมันล่ะมั้ง ที่ต้องชดใช้
แทนที่รถชนมันแล้วมันจะตายทันทีเลยก็ไม่ ต้องหามกันไปทำแผลที่โรงบาล ตรวจโน่นนี่
แล้วกลับมาถึงบ้านก็ทรุดหนักทันที ขยับไปใหนไม่ได้ ลิ้นจุกปาก ทานน้ำ ทานข้าวไม่ได้
ตัวเริ่มแข็งทื่อ ผมเห็นสภาพในวันที่ 2 แล้วผมคิดว่ามันคงไม่รอดแน่ๆ คงไม่ผ่านคืนนั้น
ตั้งใจจะให้หมอมาฉีดยาให้มันหลับ หมอก็ไม่ยอมมา ไม่รู้ว่าไม่อยากทำ หรือว่าขี้เกียจ

ตั้งแต่วันเกิดอุบัติเหตุ วันเสาร์ ที่พอทำได้ก็คือนั่งเป็นเพื่อน พยายามหยอดน้ำ
ผมไม่คิดว่าร่างกายมันจะสามารถทำอะไรได้อีกแล้ว ขี้เยี่ยวก็ปล่อยตรงนั้น
5 วัน เต็มๆที่มันนอนแหม่บอยู่ ทำได้แต่เพียงหายใจท้องกระเพื่อมๆ
วันแรกๆยังร้อง ครางๆได้บาง วันต่อๆมาก็แทบจะไม่มีแรงร้องแล้ว
เจ้าตัวเล็ก เพิ่งสิ้นใจ กลางดึกของคืนวันพฤหัส เมื่อวานนี้เองครับ
ขนาดจะตาย ยังไม่ได้ตายสบายๆ ต้องทรมานถึง 5 วัน
แต่สุดท้ายมันก็หมดกรรมของมันแล้วล่ะครับ

2 เดือน กับน้องหมาที่จากไปอย่างกระทันหัน 2 ตัว ติดกัน
ยอมรับว่าทำใจลำบาก โดยเฉพาะเจ้านุ๊ก ซึ่งเป็นการเสียชีวิตอย่างไม่คาดฝัน
พรุ่งนี้เป็นวันงานทำบุญสัตว์เลี้ยงที่จากไป ของห้องจตุจักร pantip ที่วัดเทพลีลา พอดี
ผมตั้งใจว่า จะพา Movie ไปทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้กับการจากไปของเจ้านุ๊ก และตัวเล็ก
หวังใจว่าขอกุศล ผลบุญ จงไปถึงน้องหมาทั้งสองตัวด้วยเถิด ถ้าเขาจะได้ไปเกิดที่ภพใหม่
ก็ขอให้เขาได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ดี มีชีวิตและความสุขสบาย กว่าชาตินี้ที่เกิดเป็นหมา

ป.ล.จนถึงตอนนี้ ผมก็ยังอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าวันนั้นผมไม่เปิดหน้าต่างตะโกนออกไป
ให้เจ้าตัวเล็ก หลบรถอีกคันที่สวนมา บางทีมันอาจจะยังไม่ตายก็เป็นได้
แทนที่จะหลบรถ มันดันกลับวิ่งตัดหน้าเพื่อมาหาเราแทน
พยายามคิดว่าคงเป็นคราวถึงฆาตของมัน
ยังไงก็หลับให้สบายนะ ทั้ง 2 คน

//www.pandagroup.pantown.com/

Create Date : 29 มกราคม 2553		4 comments
Last Update : 29 มกราคม 2553 20:11:03 น.
Counter : 706 Pageviews.
Share Tweet