โน้ตบุ๊คสีชมพู.. เพราะการต้องเดินทางบ่อย ทำให้บริษัทตัดสินใจเช่าบ้านหลังใหญ่ด้านติด Tai wo ในฮ่องกงให้พนักงานอยู่แทนโรงแรม ในหลายๆครั้งที่งานต้องติดตามเรื่องเข้ามาที่Kowloon ฉันจึงจะมาแวะพักที่นี่ด้วย ด้านหลังบ้านพัก ในตอนแรกที่มา จะมองเห็นทะเลได้ชัดเจน เรามักเดินลงไปรับลมทะเลยามดึกบ่อยๆ แต่เพราะราคาที่ดินที่แพงกว่าทองคำ ไม่กี่เดือนทางสายเล็กที่เจ้าของบ้านเช่าทำไว้ ก็ถูกทางการทำการกลบไป แถมติดป้ายคำสั่งว่า ที่ตรงจุดนั้นรัฐบาลจะประมูลขาย ..ห้ามเข้า แต่ทางรับลมด้านหลังบ้านยังมี เพราะเป็นทางที่คนงานผ่านเข้าออกด้วย ถัดจากรั้วหลังบ้านเจ้าของบ้านยกม้านั่ง มาตั้งติดผนังบ้านด้านหนึ่งให้พวกเราออกมานั่งรับลมยามดึกแทน โดยเฉพาะฉันคนบ้าแสงจันทร์ มักออกมานั่งบ้าง นอนบ้างมองพระจันทร์ที่เปลี่ยนรูปร่างและสีในทุกครั้ง...ครั้งนี้ก็เช่นกัน ฉันลงนั่งชมจันทร์คืนเพ็ญได้สักพัก ก็หลับไปกับม้านั่งยาว เพราะเหนื่อยกับการนั่งรถทางไกล ถึง5ชั่วโมงกว่าเมื่อบ่ายวันนี้ ราวตี2น้ำค้างเริ่มแรงยุงก็เริ่มอ้วนอวบเท่าตัว ฉันจึงรู้สึกตัว แต่ในความรู้สึกตอนนั้น ฉันคิดว่าฉันตื่นเพราะได้ยินเสียงคนเรียกฉันมากกว่า ฉันจึงหันไปดูรั้วหลังบ้าน เห็นกุญแจยังคล้องเรียบร้อย จึงกวาดตาไปรอบๆ แล้วฉันก็พบเธอ! Notebook สีชมพู สีที่ฉันเจอบ่อยๆจากเพื่อนพนักงานด้วยกัน ฉันจึงถือติดมือเข้ามาวางที่โต๊ะเอนกประสงค์ในห้องรับแขก คิดเองว่าเดี๋ยวผู้เป็นเจ้าของ อาบน้ำเสร็จคงลงมาหาเอง หลังอาบน้ำฉันก็หยิบโน้คบุ๊คของตนเอง มาเปิดเขียนงานที่ค้างต่อ ราวตี4 ก็หลับอีก แต่หลับข้างโต๊ะคอมฯแน่ๆ ฉันมั่นใจเพราะจำได้ว่าตอนหลับตาคำนวนตัวเลขที่ไม่ลงตัวคร่าวๆนั้น โน้ตบุ๊คก็ยังไม่ได้ปิด ทว่าเมื่อตื่นมาตอน7โมงเช้า ฉันกลับนอนบนเตียง เอกสารต่างๆกลับลงไปอยู่ในกระเป๋าเดินทางเรียบร้อยแล้ว ความแปลกใจฉันมีแน่ แต่แค่ไม่นาน เพราะปัญหางานอื่นที่ยังไม่เรียบร้อย ยังรออยู่มาก กว่าจะเดินทางไปจัดการเอกสารยุ่งๆตามนายสั่งได้ลงตัวก็เย็นเกือบค่ำแล้ว เมื่อลุงคนรถ มาส่งฉันที่หน้าบ้านพัก ฉันเดินเข้าห้องล้มตัวลงนอนทันที มารู้สึกตัวตื่นอีกหนเพราะท้องเริ่มร้อง จำได้ว่าเวลานั้น 5ทุ่มพอดี ฉันหยิบบะหมี่กระป๋องออกจากกระเป๋าเดินทาง ฉันก็พบเธออีก โน้ตบุ๊คสีชมพูนั้นถูกสอดรวมอยู่ในถุงใส่เอกสารต่างๆ ที่ฉันยังทำไม่เสร็จ ฉันมองเธออย่างพินิจ เมื่อแน่ใจว่าไม่ได้เป็นคนนำมาเก็บในกระเป๋าเดินทางเองแน่ๆ แต่ท้องเริ่มกวนหนักจึงตัดสินใจเดินไปต้มน้ำ ก่อนชงกาแฟ และใส่น้ำร้อนลงในบะหมี่กระป๋อง เสร็จแล้วก็นำเข้ามาในห้อง เปิดกระเป๋าเดินทางใหม่ ดึงเธอออกมาพิจารณา ก่อนอื่นฉันไล่ไปตามรูปร่างและสีชมพูนั้น จากยี่ห้อ ทำให้ยิ่งแน่ใจไม่ใช่ของถูกๆที่คนใช้งานทั่วไปแน่ เปิดออกมาดูเพื่อหารายชื่อ ที่พนักงานมักติดไว้ ในกรณีซื้อรุ่นและสีซ้ำกับเพื่อนสนิท ..ก็ไม่พบ มองดูสภาพรอบนอก เหมือนผ่านการใช้งานไม่นาน ฉันจึงเดินออกมาที่ห้องรับแขก มองไปที่กระดานข้อความ ไล่ไปตามรายชื่อคนมาพักช่วงนี้เป็นใคร มีคนที่ฉันรู้จักเดินทางมาบ้างหรือไม่ ใน8ห้องเที่ยวนี้ นอกจากห้องฉันที่เพื่อนอีกคนยังรอเอกสารยังไม่ได้กลับมา ก็เหลืออีก3ห้องฉันล้วนไม่รู้จัก แต่เคยเห็นหน้าหลายหน ที่มาพักพร้อมกัน ขณะที่ฉันกำลังลังเล ประตูห้องแรกสุดก็เปิดออกมา สาวหนึ่งในฝ่ายการเงินก็ยิ้มให้ฉัน ฉันรีบชูโน้ตบุ๊คสีชมพูในมือให้หล่อนดูทันที ถามว่า “ คุณพอทราบไหม เป็นของใคร?ลืมไว้” ก่อนที่หล่อนจะตอบ สาวอีก2ห้อง ก็เปิดประตูออกมาทิ้งขยะ จากที่ซื้อข้าวของมากินกัน แต่ละคนแย่งกันหยิบโน้ตบุ๊คนั้นมาดูกัน แล้วสาวหนึ่งก็ตอบฉันว่า “เหมือนเคยเห็นทนายชุดที่เพิ่งกลับไปเลขาเขาใช้อยู่นะคะ ฉันสนิทกับเลขาเขาด้วย ฝากฉันไว้ก็ได้ค่ะ” เมื่องานรอบนั้นเสร็จเรียบร้อยลง ฉัน ก็ตกลงกับลุงคนขับว่าจะแวะซื้อของใช้ที่ห้างแห่งหนึ่ง ให้ลุงไปหาข้าวกินก่อนแล้วค่อยย้อนมารับเราเดินทางกลับ ระหว่างเดินกันมาในห้าง จู่ๆเพื่อนก็เอ่ยขึ้นมาว่า “ยัยเจ้ฝ่ายการเงินนั่นหลอกตัวนะเอ็ม สาวคนนี้พวกรูมเมด เจออะไรเข้า เอาไปฝากให้หาเจ้าของ มักหายเงียบทุกที ตัวไม่รู้จักเขาเพราะเพิ่งย้ายมาหน่วยงานนี้ ทีหลังมีอะไรอย่าฝากยัยนี่อีกเชียว” ฉันอึ้งไปทันที กับข่าวนี้ไม่ใช่ฉันไม่รู้ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหล่อนได้ จากท่าทีที่บอกความใจดี ดูใจเย็น ชอบเป็นธุระถามไถ่เรื่องราวคนงานด้วยกัน กลับซ่อนความโลภได้เสียนี่ ฉันเล่าให้อ้อยฟังถึงที่มาของโน้ตบุ๊คทั้งหมด แล้วสรุปกึ่งสนเท่ห์ว่า “ไม่รู้ใครเอาไปเก็บในกระเป๋าเดินทางเค้าได้นะ แถมรู้รหัสตัวล็อคกระเป๋าเค้าด้วยสิ” แค่เหตุการณ์นั้นผ่านไปเดือนกว่าๆ อ้อยก็วิ่งหน้าตื่นมาหาฉันถึงห้องพักในเย็นวันหนึ่ง “เอ็ม เอ็ม เปิดประตูเร็วๆ เกิดเรื่องใหญ่จ้า ยัยเจ้นั่นตายแล้วนะ” “เจ้ไหนละอ้อย หน้าซีดขนาดนี้ นั่งก่อนดีกว่ามั้ง เดี๋ยวเป็นลมไปอีกคน” แล้วเรื่องโน้ตบุ๊คสีชมพู ก็ถูกรื้อออกมาอีกหน คุณประไพพรรณมักนำติดตัวไปไหนมาไหนด้วย จนคนเข้าใจผิดว่าหล่อนเป็นเจ้าของเอง แล้ววันนั้นก็เกิดเรื่องขึ้น เมื่อหล่อนเอาไปอวดกันในงานวันเกิดเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง ขณะที่เปิดออกมานั้น เครื่องเดินได้ตามปรกติ แต่พอหล่อนพยายามจะคลิ๊กเว็บFb ของตนเอง เพื่ออวดภาพงานที่ไปเที่ยวมา จู่ๆหน้าจอก็ดับไปเฉยๆ ขณะที่ทุกคนยังไม่หายงง ดี ภาพก็ปรกติ เป็นหน้าหลักของFbของหล่อนอีกหน หล่อนจึงรีบคลิ๊กไปที่ช่องเก็บภาพ แล้ว..เธอก็มา ภาพนั้นเกิดขึ้นอย่างฉับไวจนทุกคนแทบดูไม่ทัน เธอกระโดดลงมาจากตึกสูง แล้วร่วงกระทบพื้น ขณะที่เลือดไหลออกมารอบตัวเธอนั้น ทุกคนมองไปที่ศีรษะที่แหลกเละอย่างขยักแขยงนั้น จู่ๆเธอก็เงยหน้าเละเละนั้น มองตรงมาประสานตากับทุกคน แล้วพึมพำอะไรบางอย่าง และก่อนที่ทุกคนทันคิดอะไรทัน เธอก็มุดออกมาจากจอโน้ตบุ๊ตแล้ว “กรี๊ดดดดดดด” เสียงกรี๊ดที่ดังพร้อมกันหลายสิบคน ทำให้พนักงานดูแลความปลอดภัย ในที่นั้น พากันวิ่งเข้ามาดู และนำตัวประไพพรรณที่ล้มลงชักกระตุกไม่หยุด แต่กว่าถึงมือหมอ หล่อนก็ชิงลาโลกก่อน... “ พรุ่งนี้เขาจะเผาเลยนะ ป้ายัยเจ้แกกลัวมาก อ้างแต่อาถรรพ์ท่าเดียว ตัวไปงานศพเจ้กับเค้านะ เค้าไม่กล้าไปคนเดียวแล้ว” ทั้งๆที่ รุ่งขึ้นฉันต้องเดินทางทันที เพื่อจะได้มีเวลา รวบรวมเอกสารทุกอย่าง อย่างไม่ต้องฉุกละหุกนัก กลายเป็นฉันต้องโทรทางไกล ขอลานายเปลี่ยนการเดินทางเป็นวันมะรืน เมื่อบอกเหตุผลไป นายอึ้งไปชั่วครู่ก่อนอนุญาต พร้อมกับบอกฝากซองช่วยทำบุญ100วันข้างหน้า ให้ฉันจ่ายไปก่อน ที่สมาคมทำพิธีสวด ฉันพบสาวฝ่ายการเงินคนที่เคยคุยหนแรก ตอนสอบถามโน้ตบุ๊คที่บ้านพักในฮ่องกง คนนั้น หล่อนชิ่อ วารุพรรณ เป็นลูกผู้น้อง พี่ประไพพรรณ หล่อนเล่าว่า พี่ประไพพรรณ เป็นกำพร้า พ่อแม่ตายแต่พี่ประไพเพิ่ง 8ขวบ แม่หล่อนเลี้ยงพี่ประไพมาแบบลูก พอ3ปีหลังที่หล่อนถือกำเนิดมา พี่ประไพเริ่มกลายเป็นคนเงียบๆไม่ร่าเริงยามอยู่ในบ้าน แต่กับเพื่อนฝูงเธอยังสนุกสนานได้เหมือนเดิม ก่อนแยกกันในคืนนั้น คุณวารุพรรณส่งกระเป๋าใบหนึ่งให้ฉัน “น้องเอ็มเอาโน้ตบุ๊คไปเก็บไว้เองนะ พี่ไม่กล้ารับฝากแล้ว” คืนนั้นกลับมาฉันรีบเก็บเอกสารข้าวของลงกระเป๋าเดินทางทันที เพราะนัดลุงคนรถไว้ตอนตี3 แต่กว่าจะเก็บข้าวของแล้วอาบน้ำแต่งตัว ฉันก็เหลือเวลางีบหลับชั่วโมงกว่าๆ ก่อนตื่นลงมารอลุงที่ชั้นล่างตึก และอุปสรรคหลายอย่างของงานแถวนั้น กว่าจะแล้วเสร็จเรื่อง ก็ปาเข้าไปเกือบ2เดือน ไกลจากกำหนดเราไปตั้งเดือน เมื่อได้เดินทางกลับที่พัก ฉันหลับยาวราวคนตาย นอนเกือบ12ชั่วโมงจึงรู้สึกตัวว่าหิวข้าว ลุกมาต้มน้ำชงกาแฟตอนตี2 ดื่มไปพร้อมกับเปิดโน้ตบุ๊คเช็คเมล์งาน แล้วเดินไปขีดกากบาทที่ปฏิทินกันลืมไว้ ตรงนั้นฉันพบเธออีก กระเป๋าใส่โน้ตบุ๊ตที่พี่ประไพพรรณอุตส่าห์หาซื้อกระเป๋าหนังเทียมสีชมพูแก่เข้าชุดกันมาใส่ให้ สีหนังคืนนี้วาววับสะท้อนตาเป็นพิเศษ ฉันก้มลงดึงโน้ตบุ๊คออกมากอดไว้นิ่งๆ พร้อมกับส่งความคิดไปถึงเจ้าของที่แท้จริง เธอมาได้อย่างไรฉันไม่รู้ รู้แค่ฉันพบเธอในวันที่พระจันทร์ขึ้น ขณะคิดไปเรื่อยๆ ฉันก็เดินไปยืนที่หน้าต่าง มองแสงจันทร์ที่นวลละออ พอคิดไปถึงคำเล่าของอ้อย ฉันรู้สึกว่าโน้ตบุ๊คที่กอดสั่นสะเทือน เหมือนเธออ่านความคิดในใจฉันได้ ฉันจึงเอ่ยถามขึ้นลอยๆว่า “สวัสดีโน้ตบุ๊คสีชมพูแสนหวาน เธอมีความทุกข์อยากให้ฉันช่วยใช่ไหม” โน้ตบุ๊ค ก็สั่นสะเทือนอีก ฉันจึงไปค้นสายมาต่อไฟ ซึ่งพี่ประไพพรรณ อุตส่าห์ไปเที่ยวหาซื้อมาใช้ จนได้ พอเสียบปลั๊กเสร็จ ฉันต้องลากตัวต่อนั่นมาเตียงพอต่อเข้าสายเน็ต พอเสียบสายเข้าไปไฟฟ้าก็ดับหมดห้องทันที ฉันมองออกไปข้างนอก เห็นมีแสงสว่าง เลยเดินไปยกสะพานไฟขึ้น แล้วเสียบใหม่ ซึ่งมันก็ยังดับอีกถึง2 หน ฉันเลยมองไปรอบๆเตียง แล้วก็เห็นตะเกียงของแม่ ที่คราวก่อนไฟดับเอาออกมาใช้งาน แล้ววางไว้ข้างตู้เสื้อผ้า ฉันเลยเดินไปหยิบมา เอาตะเกียงตั้งติดกับโน้ตบุ๊ค แล้วถามว่า “แม่ ไม่อยากให้หนูเปิดโน้ตบุ๊ค นี้หรือคะ?” เวลานั้น เหมือนพัดลมในห้องก็ยังไม่กล้าส่งเสียง ทั้งๆที่ครู่ก่อนพัดลมรุ่นโบราณ ที่ผลิตใหม่ เพื่อเอาใจคนชอบรูปทรงแบบสมัย ยุคแรกที่เริ่มมีพัดลมนั้น ยังดังกระหึ่มอยู่ให้ได้ยินชัดเจนทั้งสองหู ในความเงียบที่น่าอึดอัดแบบนั้น ดำเนินไปราวครึ่งชั่วโมง แล้วเหมือนฉันได้ยินแม่พูดกับฉันในสมองขึ้นมาเฉยๆว่า “เปิดเลย อย่าเสียบเน็ต” ฉันจึงดึงปลั๊กต่อไฟออก ยกเธอมาไว้ริมหน้าต่าง ที่โต๊ะคอมฯของฉัน ซึ่งโน้ตบุ๊ครุ่นอย่างเธอ เสียบไม่ได้ ต้องมีสายพ่วงไฟอีกที แต่เมื่อฉันเปิดคอมออกดู ต้องพิศวงมากๆ เพราะอ้อยเล่าว่า พี่ประไพเปิดได้ปรกติ แต่นี่ฉันกดเปิดกลับดำทั้งจอ ในขณะที่ความสงสัยยังไม่หมดไป หน้าจอก็กระพริบวาบ-วาบ ภาพพร่าเลือนค่อยๆชัดขึ้น แต่เหมือนกับว่าเธอจะอยู่ในเงาสลัว ฉันเห็นเป็นหญิงสาววัย22-23 ผมยาวประบ่า ที่น้ำตานองหน้า ชั่วครู่หนึ่งก่อนหน้าจอเป็นสีดำ มีตัวหนังสือสีแดงราวเลือดโผล่ขึ้นมาว่า Help me ! ตรงล่างถัดมามีอักษร Please จะมีไฟกระพริบไม่หยุด เหมือนจะเร่งให้คลิ๊กเข้าไป ขณะที่ฉันลังเล มันก็ดับมืดสนิทไป ไม่ว่าจะปิดแล้วเริ่มใหม่กี่หน ก็ไม่ติดแล้ว รุ่งขึ้นฉันจึงเล่าให้อ้อยฟัง “ไหนๆก็มาขนาดนี้แล้ว ตัวก็เสียบสายเน็ต แล้วดูว่าหญิงคนนั้นต้องการให้ช่วยอะไรไปเลยสิ หรือว่ากลัวคืนนี้เค้าจะมาอยู่เป็นเพื่อนด้วยก็ได้” ตกลงคืนนี้ฉันควรเชื่อลางสังหรณ์ในใจจากแม่ ดีหรือเชื่อ เพื่อนสนิทดีหนอ คุณๆคะ ช่วยฉันคิดหน่อยได้ไหม... เขียนและอัพโดย......ญามี่///... 5555 เรื่องนี้แต่งตามจริงผสมความฝันค่ะ คือมีอยู่หน มี่เสร็จงานแล้วเดินห้างซื้อของใช้กับเพื่อนก่อนกลับบ้าน แล้วเห็นหนุ่มสาวคู่หนึ่งเถียงกันตรงหน้าลิฟท์ ที่จริงเห็นบ่อย แต่ที่ยืนดูเที่ยวนี้เพราะเสียงพูดเขาค่ะ ..เขาเป็นคนไทยที่มาเที่ยวค่ะ ระหว่างคนคู่นั้นเดินไป แฟนหนุ่มก็ดึงผมบ้าง ให้คำว่าสัตว์บ้าง “เฮีย”บ้าง เพื่อนมี่กระซิบว่าเข้าใจไหมเขาว่าอะไร มี่พยักหน้า เพื่อนเลยรีบจูงมือมี่เดินเร็วๆหนีเลย 5555 กลัวมี่ของขึ้นอีกค่ะ ..ที่จริงมี่ก็ไม่ลงไม้ลงมือคนรังแกคนแก่,เด็ก,ผู้หญิงแบบสมัย18-19 นานแล้วนะคะ แต่เพื่อนสนิทก็ยังกลัว ตอนมี่ยิ่งเงียบยิ่งลงมือเร็ว เธอไปไหนด้วย ถ้าเจอเหตุการณ์ที่มีเสียงไทย จะตั้งใจเฝ้ามี่ยิ่งขึ้น คนคู่นั้นทะเลาะกันด้วยโน้ตบุ๊คสีชมพูค่ะ สาวซื้อคิดตี้มือสองมาเครื่องหนึ่งบอกว่าถูกกว่าไทยมาก แฟนก็อยากได้โน้ตบุ๊คลายพรางสีชมพู แต่สาวไม่ยอมรูดการ์ดให้ เขาก็แบบชายเอ.บี.ซีเลยตื้อด่ามาตลอดทาง แล้วมี่เจออีกหน ตอนลงบันไดเลื่อน สาวเดินหน้า เขาเดินหลัง สาวคงเถียงไปคำมั้ง ตอนหันหน้าไปค้อน หนุ่มเอบีซีเลยยันด้วยเท้าที่ก้นเธอ เธอเลยกระเด็นลงมา โน้ตบุ๊คที่ถือมาแตกเป็นสองชิ้น เธอข้อศอกเลือดไหล มี่จะวิ่งไปพยุงเธอ ดีที่ยามแถวนั้นเข้าไปดูแลก่อน เพื่อนลากมี่ด่วนมากมาขึ้นรถ ..จบ ทีนี้ช่วงนี้เครียดๆหลายเรื่อง วิธีระบายเครียดง่ายสำหรับมี่ ถ้ามีเวลาให้พักแตะคอมฯหรือโน้ตบุ๊ค เขียนกลอนเขียนผีมี่ก็หาย555 เลยเป็นที่มาของเรื่องนี้ค่ะ   Create Date : 13 มิถุนายน 2554 76 comments Last Update : 13 มิถุนายน 2554 12:43:12 น. Counter : 3733 Pageviews. Share Tweet

ดึกแล้ว ขอนอนก่อนนะคะ พรุ่งนี้ค่อยไปทักเพื่อนทุกคนค่ะ..หลับฝันดีกันนะคะ   โดย: ญามี่ 13 มิถุนายน 2554 1:22:35 น.

ดีกแล้วนอน ๆ เร็วน้องบ๊อง นอนหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์จ่ะ   โดย: ขุนพลน้อยโค่วจง 13 มิถุนายน 2554 1:24:15 น.

อ่านแล้วน่ากัวอ่ะ น้องมี่ ตกลงใช่โน๊ตบุ๊คสีชมพู ตัวจริง เสียงจริง ของน้องมี่ป่ะ หรือว่าเป็นเรื่องแต่งอ่ะ วันนี้ไม่เป็นกลอน ก็เขียนเรื่องสั้นเก่งแฮะะะะะะะะ หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา เก่งหลายอย่าง พูดจริง ไม่ได้โม้ ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตนะค่า ได้ 2 คะแนนแว้ววววว ดีจายมาก 555555 ฝันดีค่า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 13 มิถุนายน 2554 1:33:26 น.

กร๊ากกกกกกกกกก ลืมตอบ น้องมี่จ๋า 2 คะแนน ไม่ใช่กดแล้วได้ 2 คะแนนนะค่า คือมี่กดคะแนนให้พี่ 1 ครั้งก็ได้ 1 คะแนนนะค่า แล้วพอดีเพื่อนพี่เขากดมาให้พี่เค็ง 1 ครั้ง ก็มีอยู่ 1 คแะนน ก็รวมกันเป็น 2 คะแนน ดังนั้นบล๊อกพี่ตอนนี้มี 2 คะแนน 555555 เข้าใจป่ะเอ่ย พี่ก็โง่ งง ๆ อธิบายอะไรไม่ค่อยเป็นกับเขา อย่าถือคนแก่ที่น่ารักเลยเนอะ 555555 เพลงเพราะมากกกกกกกก เย็น ๆ สบายหูดีจังค่า   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 13 มิถุนายน 2554 1:38:17 น.

ดีนะคะที่โน๊ตบุ๊คของตัวเองไม่ใช่สีชมพู ไม่งั้นมีกริ๊ดกลัวอ่ะค่ะ..เขียนซะกลัวเลยค่ะ...55555....ฝันดีนะคะ   โดย: deeplove 13 มิถุนายน 2554 3:36:00 น.

มาแบบว่า...หวานซะ ชอบจังสีชมพู แต่มี help me ขึ้นมา หลอน เชียวค่ะ อย่างที่คุณเค็งว่า จริง หรือ ล้อเล่นล่ะเนี่ยะ.....ขนลุก   โดย: Gunpung 13 มิถุนายน 2554 5:38:21 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่.. กำลังมองๆดูอยู่ค่ะ..แต่จะค่อนข้างแพง.. มีของSamsungเล็กกว่านี้ สีชมพูด้วยแค่89ooบาทเองค่ะ อ้อมแอ้มไปทำบุญที่จ.ตราดมาค่ะ.. ไปนมัสการพระพุทธรูปที่มีเล็บและเป็นมุกหายาก แห่งเดียวในโลกเชียวค่ะ.. เห็นไหมค่ะ..? ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 13 มิถุนายน 2554 7:06:08 น.

เรื่องแต่งใช่มั้ยคะ น่ากลัวมั่กๆ อ้ะ เป็นเราเราจะเชื่อแม่ค่ะ โหวตหมวดการประพันธ์ให้นะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 13 มิถุนายน 2554 8:30:15 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ค่ะน้องมี่ โน๊ตบุคพี่ก็รุ่นนี้เลยค่ะ แต่สีขาว บรื๋ออออ.... 1 โหวตให้งานเขียนนะคะ   โดย: jamaica 13 มิถุนายน 2554 8:41:12 น.

น่ากลัวจัง... โหวตให้งานเขียนนะคะ 1 จิ๊กค่ะ   โดย: forgetmenot_ok 13 มิถุนายน 2554 8:45:25 น.

ชอบมากค่ะ ขอ add ด้วยคนนะคะ   โดย: soikalya 13 มิถุนายน 2554 10:34:02 น.

สวัสดีวันท้องฟ้าสวยจนร้อนไปทั่วค่ะ อิอิ ความโกรธเป็นสิ่งที่น่ากลัว ยิ่งน่ากลัวกว่าคือ ยามเราสะกัดมันไม่อยู่ เคยนับไหม?.. ทุกวันผ่านไป เราสะกัดความโกรธสำเร็จ กี่พันหนแล้ว..   โดย: ญามี่ 13 มิถุนายน 2554 13:01:26 น.

สุขสันต์จันทร์แจ่มใสค่ะคุณมี่ โน๊ตบุ๊คสีชมพูหวานแหววเชียว เรื่องนี้ถ้าเป็นเรื่องจริงก็.....สยอง ถ้าเป็นเรื่องเขียนก็.....เก่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรืออิงนิยายป้าก็จะรออ่านเรื่องต่อไปค่ะ *****แม้วันนี้มิใช่วันของเรา....พรุ่งนี้คงใช่ *****   โดย: ร่มไม้เย็น 13 มิถุนายน 2554 13:40:24 น.

ทุกวันนี้ตั้งแต่เข้าทางธรรม พี่ว่าพี่จัดการความโกรธได้ดีขึ้นนะ แหะๆ แต่ก็ยังไม่ถึงที่สุดอ้ะ แต่พยายามใช้ความเมตตาเอาน่ะจ้า ขอบคุณที่จะโหวตให้นะคะน้องมี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 13 มิถุนายน 2554 13:50:03 น.

หวังว่าเป็นเรื่องแต่งขึ้นมานะคะ น่ากลัวจังเลยค่ะ สวัวดีวันอากาศครื้มฟ้าครื้มฝนค่ะ   โดย: LoveParadise 13 มิถุนายน 2554 14:14:44 น.

ญามี่ Literature Blog ดู Blog มีเรื่องลึกลับน่ากลัวด้วย...ช่วยด้วยสีเลือด อึ๋ย... ชอบดูดวงจันทร์ มันเข้าประเภท "ลูนาติค" น้าหนูมี่... ขอบคุณ ที่นำไปแต่คิทตี้สีจำพู จำพูจ๋วย... แก่แล้ว ไม่ค่อยโกรธใครค่ะ มีแต่รักเขาไปหมด ใครดีๆ มานี่ รักตายเลยค่ะ   โดย: nart (sirivinit ) 13 มิถุนายน 2554 15:21:55 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ กิ่งมาอ่านเรื่องของคุณมียังกะเรื่องสั้นลึกลับน่าติตามมากนะเนี่ย คุณมี่เขียนเก่งจริงๆค่ะไปแต่งนิยายเรื่องลึกลับน่ากลัวได้เลย อิอิ ชักอยากอ่านต่อแล้วนะ เมื่อไหร่จะลงมาให้อ่านอีกค่ะ วันนี้กิ่งโหวตไปครบแล้ว พรุ่งนี้กิ่งจะมาโหวตให้ใหม่นะคะ สุขสดชื่นยาบ่ายค่ะ [ กดเบาๆนะจ๊ะ ]   โดย: กิ่งฟ้า 13 มิถุนายน 2554 15:41:04 น.

ความโกรธแก้ง่ายๆ พอโกรธเราก็กิน พอโกรธเราก็กิน ไม่นานก็อ้วนตาย...โกรธไม่ได้แร้ะ   โดย: พันคม 13 มิถุนายน 2554 16:21:15 น.

เรื่องเกี่ยวกับผีนี่สังเกตดูส่วนใหญ่ จะต้องโยงเข้ากับกับข้าวของบางอย่างแทบทั้งนั้น คราวนี้ โน๊ตบุ้คสีชมพูซะด้วยนะ ปล.ขอบคุณมากๆนะครับที่ช่วยแนะนำเรื่องน้ำมันที่ดีต่อสุขภาพแถมยังให้คะแนนทำอาหาร 10คะแนน อีกด้วย แต่ว่าเต็ม 100หรือเปล่าครับ555   โดย: multiple 13 มิถุนายน 2554 20:00:25 น.

สวัสดีค่ะ คุณมี่ น่ากัวอ่ะคร้า วันนี้ ไม่เห็นเหมือนชื่อ โน๊ตบุ๊ค สีชมพูหวานแหววววว เลยค่ะ   โดย: fondakelly 13 มิถุนายน 2554 20:27:07 น.

สร้างกริตเตอร์ | แวะมาดหวตให้กับเรื่องสั้นชวนขนลุกจร้าาและขอบคุณที่ช่วยสร้างสีสันต์ในบ้านช่วงที่ไปเชียงใหม่ แต่ครูเกศงานยังไม่หมดค่ะ พรุงนี้วันที่๑๔ มิ.ย.ต้องพาเด็กไปแสดงงานแถลงข่าวการจัดงาน ที่อนุสาวรีย์สุนทรภู่ อ.แกลง จ.ระยอง น้องมี่สบายดีนะคะ   โดย: เกศสุริยง 13 มิถุนายน 2554 22:33:01 น.

ขอขอบคุณนะครับ   โดย: ก้อนเงิน 13 มิถุนายน 2554 23:21:19 น.

ที่นี่ฝนตกเกือบทุกวันครับ   โดย: veerar 13 มิถุนายน 2554 23:52:53 น.

ดี.มาโหวตก่อนค่ะ เดี๋ยววันนี้บ่ายๆ จะจิบกาแฟ และนั่งอ่าน . . . ความโกรธเป็นสิ่งที่น่ากลัว ยิ่งน่ากลัวกว่าคือ ยามเราสะกัดมันไม่อยู่ เคยนับไหม?.. ทุกวันผ่านไป เราสะกัดความโกรธสำเร็จ กี่พันหนแล้ว.. . . . เมื่อวานคุยกับพี่อยู่ประเด็นนี้ แบบว่าช่วงนี้พี่ดี.โมโหบ่อย มันมีเรื่องงาน เรื่องคน ทำให้อารมณ์พุ่งปรี๊ด เลยมาคุยกันว่า วันๆนี่โมโหมั่ง โกรธมั่งไปกี่รอบแล้ว ก็เลยว่า .. นั่นสินะ .. ชีวิตมันเฉาเลยนะเนี่ย ต้องมานับเรื่องแบบนี้ คือไม่อยากจะนับเร้ยยยย แต่พี่เค้าก็บอกว่ามันคุมอารมณ์ไม่ได้จริงๆ คงต้องมาเริ่มฝึกจิตกันใหม่   โดย: d__d (มัชชาร ) 14 มิถุนายน 2554 7:40:06 น.

อ รุ ณ ส วั ส ดิ์ จ ร้ า ค น ส ว ย ใ จ ดี..ม า ห า ทุ ก ค รั้ ง ชื่ น ใ จ ทุ ก ที.. ดู แ ล สุ ข ภ า พ ด้ ว ย น่ะค่ะ..   โดย: Kim Yanaze IP: 49.49.85.80 14 มิถุนายน 2554 7:40:31 น.

อรุณสวัสดิ์เช้าวันอังคารค่ะ อากาศร้อนมากมาย ระวังเรื่องอาหารการกินด้วยนะค่ะ ด้วยรักและเป็นห่วงเสมอ   โดย: KeRiDa 14 มิถุนายน 2554 8:26:05 น.

คิดถึงโน๊ตบุ๊คสีชมพูอ่ะ น้องมี่ มาโหวตค่า จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ อากาศที่ฮ่องกงเป็นไงบ้างอ่ะ เอ๊ะ อยู่ฮ่องกง หรือจีน ชักงงแล้วเรา   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 14 มิถุนายน 2554 9:56:24 น.

สณฺหํ คิรํ อตฺถาวหํ ปมุญจ ควรเปล่งวาจาให้ไพเราะที่มีประโยชน์ มีความสุขกับการพูดแต่สิ่งที่ดี มีประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น ตลอดไป...นะคะ สวัสดีค่ะ นู๋มี่... ก่อนอื่นป้าต้องขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กัน...นะคะ ที่สำคัญ กลอนที่นู๋มี่แต่งให้ซิ้ม ไพเราะมาก..ค่ะ ป้าก๊อปเก็บไว้อ่านเรียบร้อยแล้ว..จ้ะ อยากบอกว่า โน๊ตบุ๊ค สวยน่ารักมาก อันที่มีคิตตี้ยิ่งน่ารักมากมาย..ชอบมาก..ค่ะ ก่อนไป ขอโหวตด้วย...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 14 มิถุนายน 2554 11:48:02 น.

โดย: ก้อนเงิน 14 มิถุนายน 2554 14:51:00 น.

สวัสดีวันฝนตกแดดจ้าๆค่ะ   โดย: ญามี่ 14 มิถุนายน 2554 17:14:02 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ วันนี้บ้านเราฟ้าครื้มๆค่ะ แต่ฝนไม่ตก ก็ดีเหมือนกันเริ่มอากาศร้อนมากแล้วค่ะ เย็นๆหน่อยก็ดีเน๊าะ ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับบทความน่ารักๆที่นำไปฝากกันค่ะ   โดย: LoveParadise 14 มิถุนายน 2554 20:14:56 น.

Thai Comment - Facebook Banners   โดย: ก้อนเงิน 14 มิถุนายน 2554 21:09:57 น.

กระดาษบันทึกแถบซ้ายแสนงามนี้ เก๋ไก๋มากค่ะน้องมี่ พี่นาถติดร่ม ถือตลอด ตั้งแต่เป็นสาวแล้วค่ะ พอแก่ตัวลง ใช้เป็นไม้เท้าด้วยค่ะ   โดย: nart (sirivinit ) 14 มิถุนายน 2554 21:28:49 น.

ฝันดีจ้าน้องมี่   โดย: jamaica 14 มิถุนายน 2554 22:00:11 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ กิ่งมาโหวตให้แล้วนะคะ จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ ตื่นเต้นจัง อยากอ่านค่ะ อิอิ มนุษย์เป็นอะไรที่ไม่พอดีค่ะคุณมี มีแล้วก็อยากได้ พอมีแล้วก็ไม่เห็นความสำคัญก็ไม่ใช้ค่ะ พอถึงเวลาจะใช้กลับไม่มีค่ะ อิอิ หลับฝันดีค่ะ Thai Comment - Facebook Banners   โดย: กิ่งฟ้า 14 มิถุนายน 2554 22:33:48 น.

สวัสดีค่ะ คุณมี่ วันนี้ที่หาดใหญ่ฝนไม่ตกค่ะ ดีจัง แดดแรงเชียว   โดย: fondakelly 14 มิถุนายน 2554 22:41:16 น.

สวัสดียามค่ำค่ะคุณมี่ ถูกแล้วค่ะดอกไม้ทอดคราวที่แล้วคือดอกลั่นทมค่ะ นุ้ยก็ไม่เคยกินเหมือนกันค่ะ แต่เพื่อนเคยไปเที่ยวที่เกาะเกร็ดแล้วมาเล่าให้ฟังค่ะ ว่ามีดอกไม้ทอดอร่อยดี โน้ตบุ๊คสีชมพูสวยมากค่ะ แต่เรื่องที่เล่าแอบน่ากลัวนะเนี่ย เหอๆ เอาขนมมาฝากค่ะ   โดย: นุ้ย (นารีจำศีล ) 14 มิถุนายน 2554 22:56:24 น.

โดย: veerar 14 มิถุนายน 2554 23:33:24 น.

พุธสวัสดิ์ รักษา จุฑามาศ ให้แคล้วคลาด โพยภัย ในโลกกว้าง จะทำงาน ก้าวเดิน ดำเนินทาง มิใครขวาง ให้ช้า ว่าเบียดบัง เข้าประชัน ขันแข่ง ไม่แย่งใคร แต่ให้ได้ สิ่งดี ที่วาดหวัง ล้วงกระเป๋า ขวาซ้าย ให้มีตังค์ ทั้งสองข้าง เต็มปรี่ นี้ทั้งวัน ............. สวัสดีครับคุณมี่   โดย: panwat 15 มิถุนายน 2554 0:51:11 น.

มาขอบคุณที่ไปโหวตให้นะคะน้องมี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 15 มิถุนายน 2554 8:46:18 น.

อจฺเจนติ กาลา ตรยนฺติ รตฺติโย วโยคุณา อนุปุพฺพํ ชหนฺติ กาลย่อมล่วงไป ราตรีย่อมผ่านไป ชั้นแห่งวัยย่อมละลำดับไป มีความสุขกับเวลาอันมีค่าของตน ตลอดไป...นะคะ มนุษย์ก็มักจะเป็นอย่างนี้แหละค่ะ..นู๋มี่...อิ อิ   โดย: พรหมญาณี 15 มิถุนายน 2554 11:25:11 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ เล่าได้น่ากลัวจังอ่านเพลินไปเลยชอบค่ะ ว่าเเต่จะเชื่อใครดีล่ะค่ะระหว่างลางสังหรณ์หรือเพื่อน อยากรู้ก็อยากค่ะ   โดย: pranfun 15 มิถุนายน 2554 14:38:24 น.

แวะมาบ้านนี้ บรรยากาศ อากาศช่างดีเสียจริง   โดย: เจ็บแต่ตอนหายใจ 15 มิถุนายน 2554 14:51:39 น.

สวัสดีตอนบ่ายค่ะน้องมี่   โดย: jamaica 15 มิถุนายน 2554 16:56:08 น.

พุธสุขสันต์ค่ะคุณมี่ คนเราก็เหมือนกับนาฬิกาที่ไขลาน ไม่ว่าจะไขนานแค่ไหน ในที่สุดลานก็ต้องคลายออก จนนาฬิกาหยุดเดิน รถเมื่อหมดน้ำมันก็ต้องหยุด .... เครื่องบินเมื่อไม่มีน้ำมันก็ต้องตก เราทุกคนไม่ว่าจะอยากอยู่หรือหยุด....ในที่สุดก็ต้องหยุดเหมือนกัน หยุดตามธรรมชาติ.......... ธรรมชาติทำหน้าที่นั้นให้เราอยู่แล้ว โดยมิอาจหลบเลี่ยง หรือร้องขอ รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ   โดย: ร่มไม้เย็น 15 มิถุนายน 2554 21:33:10 น.

มาส่งน้องมี่ เข้านอนค่ะฝันดีมากมายนะคะ   โดย: เกศสุริยง 15 มิถุนายน 2554 21:57:14 น.

สวัสดีคะ คุณมี่   โดย: fondakelly 15 มิถุนายน 2554 22:36:30 น.

ฝันดีค่ะ.. เอ หรือรอดูจันทร์กันก่อนดีคะ? อิอิ   โดย: ญามี่ 15 มิถุนายน 2554 23:55:27 น.

ดึกเเล้วนอนได้เเล้วค่ะคนดี ฝันถึงปานบ้างนะค่ะ   โดย: pranfun 16 มิถุนายน 2554 0:14:40 น.

กร๊ากกกกกกก น้องมี่ ไปโหวต พี่เค็งมี 3 คะแนนแล้วน่ะ ขอบอก คุยซะเลยตรู 555555555 ขอบคุณนะค่า จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ แสดงว่าตอนนี้ของน้องมี่หน้าร้อนชิมิ ใส่เดี่ยวเกาะอก มาให้ดูด้วยนะ 55555   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 16 มิถุนายน 2554 1:29:38 น.

ส่วนมาก คนจะเป็น "เจ้าสาว" เขาล้อกันว่า "เพราะไม่กลัวฝน"น้า หนูมี่ ฮิฮิ   โดย: nart (sirivinit ) 16 มิถุนายน 2554 7:22:04 น.

แหะๆ เมื่อวานฝนตก พี่เลยไม่ได้รอดูจันทร์ค่ะ อรุณสวัสดิ์จ้ะมี่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 16 มิถุนายน 2554 8:44:28 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ เมื่อคืนกิ่งหลับไปแล้วไม่เห็นราหูอมจันทร์เลยค่ะ คุณมี่คงได้เห็นนะคะเพราะนอนดึกจัง อยากอ่านต่อค่ะ เอาดอกกุหลาบแดงมาให้จะได้สดชื่นนะคะ Thai Comment - Facebook Banners   โดย: กิ่งฟ้า 16 มิถุนายน 2554 9:46:06 น.

โดย: ก้อนเงิน 16 มิถุนายน 2554 10:20:31 น.

ชยํ เวรํ ปสวติ ทุกฺขํ เสติ ปราชิโต อุปสนฺโต ชยปราชยํ ผู้แพ้ย่อมก่อเวร ผู้พ่ายย่อมอยู่เป็นทุกข์ ผู้ละความแพ้และความพ่ายเสีย มีใจสงบระงับ นั่นแหละเป็นสุข มีความสุขกับการเป็นผู้ละความแพ้และความพ่าย ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 16 มิถุนายน 2554 10:22:17 น.

สวัสดียามสาย ๆค่ะน้องมี่ เอาอาหารโปรดของพี่มาฝากนะคะ ราคาชามละ 45 บาทค่ะ ชามนี้พิเศษ 50 บาท อยู่ในห้างเดอะมอลล์ค่ะ น้องมี่เคยทานมั๊ยเอ่ย   โดย: jamaica 16 มิถุนายน 2554 11:11:19 น.

สวัสดีค่ะคุณมี่ วันนี้เราเข้าบล็อกบ้านคุณมี่ยากมั่กๆค่ะ มีความสุขมากๆนะคะวันนี้   โดย: LoveParadise 16 มิถุนายน 2554 14:57:30 น.

สวัสดีค่ะ เรื่องฝันน่ากลัวจัง แต่โน๊ตบุ๊คสีสวยน่าใช้ค่ะ   โดย: กิ่งไม้ไทย 16 มิถุนายน 2554 21:03:57 น.

ส่งความรักไปโอบกอดให้เธออุ่น ใต้เเสงดาวเคยคุ้นให้หายเหงา หลับฝันดีในคืนที่มีเพียงเรา กล่อมให้เจ้าฝันดีตลอดคืน   โดย: pranfun 16 มิถุนายน 2554 23:56:44 น.

ราตรีสวัสดิ์ครับ วันนี้พระจันทร์ดวงใหญ่มาก   โดย: veerar 17 มิถุนายน 2554 0:28:14 น.

ยูฮู้ น้องมี่ หลับแล้วชิมิ ฝันดีน่ะ จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 17 มิถุนายน 2554 2:06:08 น.

สวัสดีตอนเช้าครับน้องมี่ ซองที่เห็นในรูป ก็คือผงปรุงรส ถูกต้องแล้วครับ เหมาะสำหรับคนที่ไม่ค่อยรู้ว่า จะต้องใส่อะไรบ้าง(ขี้เกียจ555) แต่ก็ สะดวกดีเหมือนกันครับ ปล.ทำงานแยะ พักผ่อนดูแลสุขภาพด้วยนะครับ   โดย: multiple 17 มิถุนายน 2554 8:39:36 น.

ยถา วาริวโห ปูโร วเห รุกฺเข ปกูลเช เอวํ ชราย มรเณน วุยฺ หนฺเต สพฺพปาณิโน ห้วงน้ำที่เต็มฝั่ง พึงพัดต้นไม้ซึ่งเกิดที่ตลิ่งไปฉันใด สัตว์มีชีวิตทั้งปวง ย่อมถูกความแก่และความตายพัดไปฉันนั้น มีความสุขในการดำเนินชีวิต ด้วยการรู้เท่าทันกิเลสทั้งปวง ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 17 มิถุนายน 2554 10:09:44 น.

สนุกจัง...แวะมาโหวตให้ด้วยค่ะ   โดย: Calla Lily 17 มิถุนายน 2554 11:31:08 น.

สวัสดียามเที่ยง หลังจากหาทานข้าวกลางวันกันแล้วอย่าลืมแวะไปชมเพลงอีแซวกันนะคะ ขอให้เป็นวันที่สดใสนะคะน้องมี่   โดย: เกศสุริยง 17 มิถุนายน 2554 12:25:08 น.

แว่ะมาอ่านเรื่องโน๊ตบุ๊กสีชมพูของหนูมี่ ไม่ได้แว่ะเข้าบล็อกแก็งค์และไม่ได้อัพบล็อกเลย อยากบอกว่ายังคิดถึงหนูมี่เสมอนะจ๊ะ หนูมี่สบายดีไหมจ๊ะ แล้วหนูมี่เล่นFbด้วยหรือปล่าวพี่เจอน้องๆจากบล็อกแก็งค์หลายคนเลยที่นั้น และหนึ่งในนั้นที่พี่อยากเจอมากที่สุดก็คือหนูมี่กับน้องเปิ้ลนะจ๊ะ อยู่ทางนี้อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ รักและคิดถึงเสมอจ๊า จุ๊บๆๆ   โดย: แม่ปููููและน้องอินชอน (Incheon ) 17 มิถุนายน 2554 13:37:49 น.

สวัสดีค่า วันนี้มาขอความช่วยเหลือค่ะ ช่วยเข้าไปตามลิงค์นี้ //www.my3space.com/activity/writestory/read-story.php?id=36 แล้วกดปุ่ม vote ให้หน่อยนะคะ เห็นแก่นัก(หัด)เขียน ตัวน้อยๆ (ไปหมด) คนนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่า^__^   โดย: dayydream_m 17 มิถุนายน 2554 17:13:50 น.

123Friendster.com - More Sweet Comments   โดย: ก้อนเงิน 17 มิถุนายน 2554 21:24:31 น.

โดย: pranfun 18 มิถุนายน 2554 0:04:11 น.

ดึกแล้วนอนหลับกันดีกว่าน้องบ๊อง นอนหลับฝันดีราตรีสวัสดิ์จ่ะ   โดย: ขุนพลน้อยโค่วจง 18 มิถุนายน 2554 0:44:37 น.

ตักเกาเหลามาฝากคุณญามี่ค่ะ มาจิ๊กรูปบ้านนี้ทู๊กวัน แต่ไม่เคยเอาอะไรมาฝากเลย แหะๆ เริ่มรู้สึกละอายแก่ใจค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆมากนะคะ โหวตให้แล้วค่ะ   โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้ 18 มิถุนายน 2554 2:29:25 น.

สวัสดี..ยามเช้าสำหรับวันหยุดของหลายๆท่าน พักผ่อนกลับวันหยุดอย่างผ่อนคลาย...นะครับ   โดย: พันคม 18 มิถุนายน 2554 8:57:18 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่มี่ ^^   โดย: MooPuiiFaii 18 มิถุนายน 2554 10:11:22 น.

สวัสดียามเย็นวันเสาร์นะค่ะ ห่างหายการเข้าไปทักทายเสียหลายวัน ยังรักและคิดถึงเพื่อน ๆ เสมอค่ะ   โดย: KeRiDa 18 มิถุนายน 2554 16:54:58 น.

โดย: pranfun 18 มิถุนายน 2554 18:48:39 น.

ความโกธรไม่ทําใหแก้ปัญหาได้ทุกรื่องนะคะ   โดย: ฟ้า IP: 125.27.114.66 24 มิถุนายน 2554 21:24:48 น.