Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
15 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 

ตอนที่ 39 เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย บุกบริษัทจีเทก เพื่อหาข่าว

..................231


และในตอนเย็นของวันนั่น เพื่อนของฟ้าสวยที่ชื่อ นุ่น ก็มาหาเอกวิทย์ ซึ่งเพื่อนที่ชื่อนุ่นก็มานั่งคุยกันในตอนเย็นของวันหนึ่ง ที่หน้าบ้านฟ้าสวย บนม้านั่งหินอ่อนใต้ต้นมะม่วง จากนั้น เอกวิทย์จึงได้เริ่มต้นการสนทนา แบบอายๆว่า


"ขอโทษนะนุ่น แต่ตอนนั้นเรานะ จำนุ่นไม่ได้จริงๆ" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดขึ้น


"ไม่เป็นไรหรอกฟ้า เราเข้าใจ หมอที่โรงพยาบาลเพชรบุรีบอกว่า ความทรงจำบางส่วนของฟ้าอาจจะหายไป แต่เราก็แอบน้อยใจนะที่ฟ้าจำเราไม่ได้"


“ไม่ใช่ว่าจำไม่ได้นะนุ่น แต่ฟ้าจำนุ่นได้เลือนลาง พอๆกับที่ฟ้าเองก็จำครอบครัวของตัวเองแบบเลือนลางเหมือนกัน” เอกวิทย์พูดกลบเกลือน


"แต่ตอนที่ฟ้าถูกรถชน เราไปเฝ้าเกือบทุกวัน ฟ้าจำเราไม่ได้สัดนิดเลยเหรอ"


"เราจำไม่ได้จริงๆ ขอโทษนะ คงเป็นเพราะเราอาการหนักมาก"


"อืม ไม่เป็นไรหรอก"


"แลัวเมื่อไรฟ้าจะไปทำงานซักทีล่ะ เพื่อนๆที่ทำงานทั้งคิดถึง และเป็นห่วงมากนะ"


"ทำงานหรอ"


"ใช่ ทำงาน"


แต่ทว่า เอกวิทย์นั้นไม่รู้เลยว่า ฟ้าสวย ทำงานที่ไหน ทำงานเกี่ยวกับอะไร เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเลยถามนุ่น แบบอายๆ ว่า


"เออ ขอโทษนะนุ่น เราทำงานที่ไหนเหรอ คือแบบว่ามันจำไม่ได้จริงๆ"


"แน๊ะ!! ขนาดทำงานที่ไหนยังจำไม่ได้ อาการหนักนะเนี๊ยะ แต่เราเข้าใจนะ ฟ้านะทำงานโต๊ะข้างๆเรา เป็นพนักงานตรวจเอกสาร แต่ว่า เรานะเสียใจนิดๆนะ ที่ฟ้าจำเราไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรหรอก แค่น้อยใจนิดๆ"

..............232


"งะ น้อยใจอีกทำไมอะ ก็เราขอโทษไปแล้วไง เฮ้อ ตำราบทที่ 1 ของเพลย์บอยบอกว่า ผู้หญิงมักจะขี้น้อยใจ งั้นเอางี้หอมแก้ม 1 ที เป็นการขอโทษนะ"


ว่าเราเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็หอมแก้มนุ่นไป 1 ที


"อุ๊ย!! ฟ้าเล่นอะไรนะ ขนลุก จะหอมแก้ม หอมแก้มก็หอมไปสิ ไซ้ซอกคอทำไม"


"อิอิ ชอบไหมล่ะ"


"บ้าสิ!!"


"แต่บริษัทที่ฟ้าสวยทำงานชื่อบริษัทอะไรเหรอนุ่น"


"อ๋อ ก็บริษัท จีเทก ไง"


“หา!! บริษัท จีเทก ของไอ้วรวุทธ มันนะเหรอ!!”


“เอะ!! อะไรอะฟ้า”


เมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยได้รู้ว่า ฟ้าสวย ทำงานที่บริษัท จีเทก เขาก็เงียบไปซักพัก เพราะบริษัท จีเทก เป็นคู่แข่งทางธุรกิจ กับบริษัท เอเอเอส ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาโดยตลอด จากนั้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ได้พูดขึ้นว่า


"นุ่น ฟังเรานะ เราจะไม่ไปทำงานที่นั้น และเราก็จะลาออกด้วย!!"


"ไม่ได้นะ!! ฟ้า"


"ทำไมจะไม่ได้! ก็นี้มันตัวของเรา"

..............233


"ฟ้ายังจำเรื่องที่ฟ้าเคยบอกเราก่อนรถคว่ำได้ไหม ที่ฟ้าเคยบอกว่า ฟ้าต้องหาความลับบางอย่างให้พบก่อน"


"ความลับเหรอ ความลับอะไร"


"เราก็ไม่รู้ ก็ตอนนั้นฟ้าบอกว่า บอกไม่ได้เพราะมันอันตราย แล้วฟ้าก็บอกว่า ฟ้าไปรู้ความลับบางอย่างมา หากฟ้าลาออกตอนนี้ ฟ้าบอกว่าจะเป็นอันตราย”


"ความลับเหรอ ความลับเรื่องอะไร นี้มันเรื่องอะไรกัน!!"


"ไม่รู้นะ ฟ้าบอกเราแค่นี้ แล้วนี้ตกลงฟ้าจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนรถคว่ำไม่ได้จริงๆเหรอ"


"ผม แอะ! ฟ้าจำอะไรไม่ได้จริงๆนะ แล้วฟ้าไปมีเรื่องกับใครเหรอ นุ่นรู้ไหม"


"ไม่รู้หรอก ฟ้าไม่เคยบอก ฟ้าบอกเราว่า หากเรารู้เราก็จะเป็นอันตรายไปด้วย"


"คนที่ ยัยฟ้าสวยไปมีเรื่องด้วย คงไม่ใช่วรวุทธประธานจีเทกหรอกนะนุ่น" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยถาม


"ประธานจีเทกหมายถึง ท่านประธานวรวุทธเหรอฟ้า แต่แอะ!! แต่นุ่นว่าคงไม่ใช่หรอก ดูท่านเป็นคนดี และอีกอย่างฟ้าจะไปรู้จักท่านได้ไง"


"ไม่รู้สิ ก็แค่สงสัย"


"นุ่นเริ่มจะสงสัยแล้วนะว่า ที่ฟ้ารถคว่ำ มันอาจไม่ใช่อุบัติเหตุซะแล้ว"


"ไม่จริงน่า... อย่ามองโลกในแง่ร้ายสินุ่น"


"ก็ฟ้าขับรถเป็นซะที่ไหนละ แล้วจะรถคว่ำได้ไง แล้วทำไมตำรวจสรุปว่ารถคว่ำได้ละ”


“.............”


“แล้ว ตอนนั้น ฟ้านึกยังไงถึงขับรถไปคว่ำที่เพชรบุรีได้ แถมไปคนเดียวอีก มันจะไม่แปลกไปหน่อยเหรอ”

.............234


“..........”


“แต่คงไม่ใช่อย่างที่นุ่นคิดหรอก นุ่นคงคิดมากไปเองแหละ ขอโทษนะฟ้า"


"อืม งั้นเราเปลี่ยนเรื่องกันคุยเถอะนะ ฟ้าชักจะเครียดละ"


ที่จริงเรื่องนี้ สารวัตรฟ้าลั่น เองก็รู้ว่ามีเรื่องที่ผิดปรกติมากมาย แต่สารวัตรฟ้าลั่น ไม่อยากซักถาม น้องสาวของตัวเองในขณะนี้ เพราะ เป็นคำแนะนำจากแพทย์ผู้ให้การรักษา และสารวัตรฟ้าลั่นได้ทำการสืบสวนเรื่องนี้อย่างลับๆ


นุ่นถามเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยว่า จะกลับไปทำงานหรือไม่ ซึ่งเอกวิทย์เองนั้นได้ปฎิเศษในตอนแรก แต่เมื่อนุ่นถามถึง สิ่งที่ฟ้าสวยคนก่อน เคยบอกนุ่นเกี่ยวกับความลับของฟ้าสวย ซึ่งอาจจะเป็นเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับที่ทำงานก็ได้


มันทำให้เอกวิทย์ต้องเปลี่ยนใจว่าจะต้องไปทำงานที่นั้น เพื่อหาความลับของฟ้าสวยให้เจอ เพราะเอกวิทย์คิดว่า อาจจะต้องใช้องค์กรลับของเขาช่วยอีกแรง หากไม่หาความลับนั้นให้เจอนั้น ฟ้าสวยจะเข้ามาเข้าฝันเอกวิทย์ทุกคืน ซึ่งมันทำให้เอกวิทย์แทบบ้า


ซึ่งในเย็นวันนั้น ทั้งคู่ก็คุยกันจนค่ำ ก่อนที่นุ่นจะขอตัวกลับ โดยสารวัตรฟ้าลั่นเป็นคนไปส่ง แต่ว่า...คำพูดของนุ่นนั้น ทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเริ่มที่จะเป็นกังวลซะแล้ว เขาเฝ้าครุ่นคิดถึงคำพูดของนุ่น และเริ่มที่อยากจะรู้คำตอบว่า จริงๆแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับฟ้าสวยก่อนที่จะรถคว่ำกันแน่


ว่าแล้วเอกวิทย์ ก็ค้นไดอารี่ทุกเล่มของฟ้าสวยขึ้นมาอ่าน และสำรวจดูของทุกชิ้น ในห้องนอนของฟ้าสวยอย่างละเอียด เพื่อหาเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ก็ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่


เวลาผ่านไป ที่หน้ากระจกในห้องนอนของฟ้าสวย เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็เริ่มถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้นกับฟ้าสวย ตรงหน้ากระจก


"ฟ้าสวย มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่นะ เธอไปเพชรบุรีทำไม แล้วเธอไปรู้ความลับอะไร "

..............235


"เธอบอกฉันสิ!!! ฟ้าสวย!!!"


"ตอบมา!!! ฟ้าสวย!!!"


"แล้วคนที่ทำแบบนี้กับ ยัยฟ้าสวย เป็นมิงหรือป่าว ไอ้วรวุทธ มิงทำเลวอะไรกับน้องเขาไว้"


"มิงมันต้องเจอกับกุไอ้วรวุทธ มันถึงจะสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย"


“กุมีบัญชีแค้นที่ต้องชำระกับมิงนะไอ้วุทธ มิงบังอาจมาแย่งน้องดาของกุไป”


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั้น รู้ดีว่าสิ่งนี้ อาจจะไม่ใช่เรื่องเล่นๆซะแล้ว หากว่าเอกวิทย์ต้องการที่จะหาคำตอบ เอกวิทย์ก็ต้องตัดสินใจไปทำงานในบริษัท จีเทกโดยเร็วที่สุด แม้ว่ามันจะเป็นบริษัทของศัตรู และอาจเป็นอันตรายก็ตาม แต่องค์กรลับของเอกวิทย์ ก็จะกลายเป็นกำลังสำคัญ หากว่า เรื่องที่เกิดขึ้นกับ ฟ้าสวย ร้างแรงกว่าที่คิด หรือไม่ เรื่องทั้งหมดก็อาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ นุ่น อาจจะวิตกไปเอง


และแล้ว เวลาก็ผ่านไปหลายวัน เอกวิทยก็กำลังวุ่นอยู่กับ การหาเบาะแส ความลับของฟ้าสวยโดยการอ่านไดอารี่ และตรวจดูข้าวของเครื่องใช้ต่างๆของฟ้าสวย และในเวลานี้เอง ดูเหมือนว่าเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จะปรับตัวให้เข้ากับร่างกายของฟ้าสวยตามกฎข้อที่ 1 และกฎข้อที่ 2 ได้ดีในระดับหนึ่งแล้ว เพราะการอ่านไดอารี่ และศึกษาของใช้ส่วนตัวของฟ้าสวยนั้น ถือเป็นการปรับตัว อีกอย่างหนึ่งเช่นกัน


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยรู้ดีว่า การปรับตัวตามกฎข้อที่ 2 นั้นคือ ปรับตัวให้เข้ากับสังคม และสถานะทางสังคมของเจ้าของเดิม ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆ


และเอกวิทย์กำลังจะเริ่ม เตรียมการที่จะต้องเข้าไปหาความลับของฟ้าสวยในที่ทำงาน ซึ่งเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยจะต้องปรับบุคลิก การแต่งตัว ตลอดจนศึกษารูปแบบการทำงาน ที่ฟ้าสวยเคยทำในอดีต ซึ่งได้รับความช่วยเหลือเป็นอย่างดีเยี่ยมจากนุ่นเพื่อนสนิทของฟ้าสวยนั้นเอง


สิ่งหนึ่งที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยรู้สึกแปลกใจ ในความบังเอิญนั้นคือ ที่ทำงานของฟ้าสวย คือบริษัท จีเทกของ วรวุทธ ซึ่งเป็นคู่แข่งทางความรัก และทางธุรกิจ ของเอกวิทย์นั้นเอง ซึ่งเอกวิทย์เคยมีความขัดแย้งจนถึงขั้นส่งคนไปลอบสังหาร วรวุทธมาแล้ว ทำไมจึงบังเอิญขนาดนี้นะ

.............236


แต่ในความแปลกใจนั้นก็มีความชื้นใจขึ้นมาบ้าง เพราะบริษัทที่ทำงานของฟ้าสวยเป็นเพียงบริษัทลูกของบริษัทใหญ่เท่านั้น เอกวิทย์คิดว่ามีโอกาสน้อยมาก ที่เขาจะต้องเผชิญหน้ากับ วรวุทธ ศัตรูของเขาแบบตรงๆ


และเมื่อถึงวันที่จะต้องไปทำงานที่บริษัท จีเทกวันแรก นุ่นเพื่อนสนิทของฟ้าสวยก็มารับถึงที่บ้าน เพื่อไปทำงานวันแรก ที่บ้านฟ้าสวย จากนั้นนุ่นก็ตะโกนเรียก


"ฟ้าสวยๆ พร้อมที่จะไปทำงานเเล้วยัง" นุ่นตะโกนถามเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย


"พร้อมแล้วจ้า ไปกันเลยไหมนุ่น"


"ไปซิ แต่......ฟ้าสวยเธอดูแปลกๆไปนะ"


"แอะ!! แปลกยังไงเหรอนุ่น"


"ไม่รู้สิ แต่ไม่ค่อยคุ้นเลย แอะ!! ใช่! ปรกติเธอใส่แว่นไปทำงานนิ แล้วผมของเธอก็ยาวขึ้นนะผมสวยดี ไปทำอะไรมาเหรอ"


"อ๋อ เราไม่ชอบใส่แว่นนะนุ่น ใส่คอนเทกส์เลนส์แล้ว ส่วนผมก็สระธรรมดาไม่ได้บำรุงไรหรอก"


"หรอก แต่ดูอีกที ก็สวยน่ารักดีเหมือนกันนะฟ้า ทำไม่ นุ่นไม่เคยสังเกตุเลยนะ"


"เหรอ นุ่นพูดถูกใจมาก มาหอมแก้มทีมา" พูดจบเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็หอมแก้มนุ่นทันที



"ว้าย!! ยัยฟ้าสวยเอาอีกแล้วนะ มาหอมแก้มอีกแล้ว แล้วไซ้ซอกคออีกแล้วนะ จักจี้จะตาย"

"อิอิ ชอบละซิ"

"บ้าเหรอ!! ทะลึงจริงๆ"

..............237


และแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กับนุ่นก็โบกรถแท๊กซี่ไปทำงานกัน และในรถแท๊กซี่ ทั้งคู่ก็ได้คุยกันว่า


"นิ นุ่น"


"อะไรเหรอฟ้า"


"บริษัทที่ฟ้าสวยจะไปทำงานอยู่ไกลไหม แล้ว...ทำงานแบบไหนเหรอ ขอโทษนะฟ้าจำอะไรไม่ได้เลย"


"อ๋อ อยู่ไม่ไกลหรอก ส่วนงานที่ทำคงไม่มีอะไรมาก นุ่นพูดกับผู้จัดการให้แล้วว่าจะเป็นพี่เลี้ยงให้ฟ้าเอง"


"แต่แปลกนะนุ่น ทำไมเขาไม่รับคนใหม่ละ เขารอฟ้าให้กลับไปทำงานทำไม"


"เรื่องนี้นุ่นก็ไม่รู้หรอกนะ แต่ผู้จัดการบอกว่าหากฟ้าสวยไม่กลับไปทำงาน ก็จะมีปัญหาบางอย่าง"


"ปัญหาเหรอ นุ่นพอจะรู้ไหม๊ ว่าปัญหาอะไร"


"นุ่นก็ไม่รู้หรอกนะ ก็อย่างที่นุ่นเคยบอกแหละว่า ก่อนที่ฟ้าจะรถคว่ำ ฟ้าเคยเล่าว่าเกี่ยวกับความลับของบริษัท กับของที่จะแบ๊คเมอะไรนี้แหละ"


"เหรอ เออ ใช่นุ่นเคยเล่าให้ฟ้าฟังแล้วนิ ลืมไป แล้วที่บริษัท มีใครรู้แล้วยังว่าฟ้าความจำเสื่อมอะ"


"ตอนนี้ยังนะ"


"งั้นขอร้องนะนุ่น ห้ามบอกใครว่าฟ้าความจำเสื่อมนะ"


"แอะ!! ทำไมละฟ้า"


"เอาน่า ฟ้ามีเหตุผล ขอร้องละนะนะ"


"อืม เอางั้นก็ได้ฟ้า"



......................โปรติดตามต่อต่อไป




 

Create Date : 15 พฤษภาคม 2553
1 comments
Last Update : 15 พฤษภาคม 2553 13:27:24 น.
Counter : 901 Pageviews.

 

ทักทายตอนบ่ายๆ ถึงอากาศจะร้อน แต่ก็ขอให้ใจเย็นๆ นะจ้า ^__^

 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 15 พฤษภาคม 2553 15:20:20 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ruddy01
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ruddy01's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.