ตอนที่ 36 พิษแอลกอฮอลเฉียบพลัน

......................211


การสนทนาของทั้งคู่ทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยคิดว่า ใจหนึ่งก็สมน้ำหน้า ชัยโรจน์ และอยากให้โดนหนักๆ แต่อีกใจหนึ่งก็ต้องกังวลใจมาก เพราะเริ่มไม่รู้ว่า สารวัตรฟ้าลั่น จะเก็บความโมโหไม่อยู่ตอนไหน แต่ก็ไม่รู้จะเตือนเจ้าชัยโรจน์ เพื่อนของตัวเองอย่างไรดี ก็ได้แต่ทำเสียงกระแอมเตือนเป็นระยะๆเพื่อเตือนเจ้าเพื่อปัญญาอ่อนคนนี้


"แอมๆๆๆๆ" (เสียงกระแอม) เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยทำเสียง กระแอมเตือนชัยโรจน์


"เอ๋!!.....คุณฟ้าสวยไม่สบายเหรอครับ"


เมื่อได้ยินดังนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็คิดในใจว่า


"อ้าว....ไอ้เพื่อนเวร กุช่วยมิงนะเนี๊ยะ พูดจาอะไรไม่ดูสถานการณ์เลยนะมิง เดียวก็ตายหรอก"


"อ๋อ....นิดหน่อยนะค่ะ เริ่มจะค่ำแล้ว อากาศก็เย็นๆ ฟ้าว่า คุณชัยกลับไปก่อนเถอะนะค่ะ"


"อ๋อ.....ผมไม่ได้รีบครับ อยู่ได้เรื่อยๆ แล้วก็กำลังคุยกับพี่ชายของคุณฟ้าสวย กำลังสนุกเลยครับ"


"อ้าว..ไอ้เวร" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดหลุดปากพูด


"อะไรนะครับ"


"อ๋อ...ปะป่าวค่ะ แฮะๆ"


"เอ๋ะ!!......น้องฟ้าไม่สบายหรอ งั้นก็ขึ้นบ้านไปพักสิ" สารวัตรฟ้าลั่นพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง


"ไม่เป็นไรหรอกพี่ฟ้าลั่น เจ็บคอนิดหน่อยเอง"


"บอกให้ไปไง" ฟ้าลั่นพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดันขึ้นเล็กน้อย


"ไม่ไป"


"แอะ!!.......พูดไม่รู้เรื่องหรือไง" ฟ้าลั่นพูดเสียงดังใส่ ทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยตกใจ และลุกขึ้นวิ่งเข้าไปในบ้านทันที

.....................212


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยวิ่งไปแอบตรงประตูร้านขายของชำในบ้านโดยอัตโนมัติ ราวกับว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆ และคุ้นเคยยิ่งนัก พร้อมกับตะโกนว่า "ไอ้พี่บ้า!!"


จากนั้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เมื่อไปแอบอยู่ที่ซองประตูหน้าบ้าน เขาก็งงๆ ว่าทำไมต้องไปด่าสารวัตรฟ้าลั่นด้วยความเคยชินแบบนี้ด้วย


“เอ๊ะ ทำไมเราต้องวิ่งมาแอบที่ซองประตูนี้ด้วยหว๋า แต่ซองประตูตรงนี้รู้สึกคุ้นเคยจังแฮะ มันรู้สึกเหมือนกับ ว่า ตัวเราเคยทำแบบนี้บ่อยๆงั้นแหละ แปลกวุ้ย!!”


และดูเหมือนว่า สารวัตรฟ้าลั่นจะไม่ว่าอะไร เหมือนกับว่าเป็นเหตุการณ์ปรกติ ที่เกิดขึ้นบ่อยๆและเอกวิทย์เองก็ไม่เข้าใจว่าจะวิ่งทำไม แล้วทำไมต้องตะโกนออกไปแบบนั้น มันเหมือนกับว่าสมองไม่ได้สั่ง แต่ร่างกายมันก็ทำงานไปเองโดยอัตโนมัติ


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยคิดว่าน่าจะเกิดจากการที่ เมื่อเราทำอะไรเป็นประจำ ทุกๆวัน จนเป็นกิจวัตร ร่างกายจะเกิดความเคยชิน จนสมองไม่จำเป็นต้องสั่งให้ทำ ซึ่งเอกวิทย์คิดว่าน่าจะเกิดจากปฎิกริยารีเฟก ที่ไม่ได้ถูกควบคุมจากระบบประสาทส่วนกลาง เหมือนที่ หมอธีรพล เพื่อนของเขาเคยบอกเอาไว้


ซึ่งอาจเกิดจากการที่ฟ้าสวยตัวจริง เมื่อถูกสารวัตรฟ้าลั่นดุใส่ เธอก็จะวิ่ง และแอบ แล้วก็จะด่าพี่ฟ้าลั่น แบบนี้ตลอด ก็เป็นไปได้ ซึ่งเป็นกฎที่หมอธีรพล เคยบอกว่า มันคือ “กฏแห่งความเคยชินของเจ้าของร่างเดิม”


แต่สิ่งที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กลับเป็นกังวลใจที่สุดในตอนนี้นั่นก็คือ การสนทนาระหว่างสารวัตรฟ้าลั่น กับชัยโรจน์เพื่อนที่แสนจะปัญญาอ่อนของเอกวิทย์ ว่าจะรอดไหมในวันนี้ น่าเป็นห่วงจริงๆ


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย หลังจากโดนสารวัตรฟ้าลั่นไล่เข้าบ้าน ก็ได้ยืนแอบอยู่บริเวณหน้าประตูหน้าร้านขายของชำอยู่พักหนึ่ง เพราะเขาเป็นห่วงเพื่อนรักว่าอาจจะโดนฟ้าลั่นสั่งสอนแบบโหดๆได้


ซึ่งในความเป็นจริงนั้น การพูดของชัยโรจน์ หากพูดในเรื่องการงาน หรือการทำงานแล้ว ชัยโรจน์จะพูดได้ดีมากๆ แต่ตรงกันข้าม กับเรื่องการพูดที่ไร้สาระ เพราะคำพูดแต่ละคำของชัยโรจน์นั้น ไร้สาระสิ้นดี ซึ่งมักจะทำให้คู่สนทนาไม่พอใจอยู่เสมอๆ


ดังนั้น เอกวิทย์จึงอดเป็นห่วงเพื่อนรักไม่ได้ เพราะเอกวิทย์เองก็ไม่รู้ว่าฟ้าลั่นพี่ของฟ้าสวยมีนิสัยเป็นอย่างไร หากพี่ชายของฟ้าสวยเป็นคนอารมณ์ร้อน คงไม่ดีแน่ๆ

................213


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เดินไปหามุมสงบในบ้าน เพื่อใช้ความคิดในการช่วยเจ้าชัยโรจน์ เพื่อนที่แสนจะปัญญาอ่อนของเขา เอกวิทย์ได้ใช้ความคิดอยู่พักใหญ่ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เพราะเป็นเหตุการณ์ที่เขาไม่เคยเจอ และไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้ด้วย


และความจริงแล้ว เอกวิทย์เป็นบุคคลที่มีความรู้ความสามารถในด้านการบริหารกิจการเป็นหมื่นๆล้าน มีองค์กรลับที่แสนจะอันตราย แต่ต้องกลับมาตกม้าตายด้วยเรื่องเพียงแค่นี้ มันทำให้เอกวิทย์รู้สึกแย่มากๆ


เอกวิทย์คิดว่าหากปล่อยไว้แบบนี้คงไม่ดีเป็นแน่เเท้ เขาเลยตัดสินใจแอบดูข้างประตูร้านว่าทั้งคู่คุยอะไรกันอยู่


และแล้วสิ่งที่ปรากฎอยู่ตรงหน้าก็คือ เจ้าชัยโรจน์ กับพี่ชายของฟ้าสวย คุยกันอย่างถูกคอมากๆ ซึ่งฟ้าลั่นเองดูเหมือนจะตั้งใจฟังชัยโรจน์พูดเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดความคาดหมายของเอกวิทย์มาก มันทำให้เขาแปลกใจ


และเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เริ่มสงสัยว่าทั้งคู่คุยเรื่องอะไรกันอยู่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเลยค่อยๆเดินดุ่มๆเข้าไป เดินใกล้เข้าไป และเมื่อเห็นว่าสารวัตรฟ้าลั่นไม่ว่าอะไร เขาจึงเข้าไปนั่งฟังด้วย


"อ้าวคุณฟ้าสวย นึกว่าหลับไปแล้วซะอีก" ชัยโรจน์ถามเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย


"อ๋อ...ฟ้านอนไม่หลับนะค่ะ"


"งั้นมานั่งคุยด้วยกันไหมครับ"


"จะดีเหรอค่ะ " เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ทำตาปริบๆและมองไปที่สารวัตรฟ้าลั่น ว่าจะว่าอะไรหรือป่าว แต่ฟ้าลั่นก็บอกว่า มานั่งคุยด้วยกันก็ดี มันก็เลย งงเลย


"ต่อๆ ตะกี้เราคุยกันถึงไหนแล้วนะ" สารวัตรฟ้าลั่นถามชัยโรจน์


"อ๋อ......เรื่องครีมที่ทำให้หน้าใสนะครับ คือว่าถ้าพี่เป็นคนผิวแห้ง พี่ต้องทาเมอส์เจอไรเซอร์ก่อน เพื่อให้ผิวเกิดความชุ่มชื้น ก่อนทาครีบกันแดด ไม่งั้นผิวหน้าพี่อาจจะ แห้งมาก แล้วผิวที่ขาดความชุ่มชื้นมันจะแก่เร็ว รอยตีนกาจะมาก่อนอายุนะพี่"

...................214


"เหรอ...ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย เวลาผมไปตรวจพี่ท้องที่ แดดมันเเรงมาก ผมกลัวหน้าดำ ก็เลยทาครีบกันแดด แบบแรงๆเลย"


"ครีมทากันแดดแบบแรงๆหรอ พี่หมายถึง SPF45 หรอ"


"ใช่ ถ้าเลขข้างหลังเยอะมันต้องกันดีกว่าสิ"


"เหรอครับ แล้วพี่ทาลิปสติกด้วยเหรอ เห็นริมฝีปากแดงๆ"


"ป่าว....ผมทาแต่ลิปมัน ปากมันแห้ง"


"แต่ผมว่าหนวดพี่ก็ดูดีนะ ดูโหดดี "


"อืม...ผมก็เลี้ยงไว้ขู่โจรเล่นๆ แต่ความจริงนะ ผมก็ไม่ใช่คนดุร้ายอะไรหรอก จริงจริ๊ง"


"ฮ่าๆ ผมก็ว่างั้นแหละครับพี่" จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะกันใหญ่ สร้างความมึนงงให้กับเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยมาก


ชัยโรจน์กับสารวัตรคุย กันอย่างถูกคอ เล่นเอาเอกวิทย์ในร่างพี่สวยเป็นงง ว่าเหตุไฉนหนอ ที่คนหน้าตาก็โหด ตัวก็ใหญ่ แต่ทำไมถึงมาสนใจเรื่องเครื่องสำอางไปได้ งงจริงๆ


แล้วเจ้าชัยโรจน์ มันไปรู้เรื่องเครื่องสำอางหรือครีมบำรุงผิวตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือว่า ก่อนมันจะมาหาฟ้าสวย มันไปศึกษาหาข้อมูลมาก่อน เอกวิทย์ยิ่งคิดก็ยิ่งงง และได้แต่นั่งฟังทั้งสองคนคุยกัน


"เออ.....กินเบียร์ไหมครับ" สารวัตรฟ้าลั่นถามชัยโรจน์


"ก็ดีครับ"


"น้องฟ้า ไปหยิบเบียร์ในตู้หน้าร้านมาหน่อย"


"แอะ!! ได้ๆ"


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็เป็นงงอีก อยู่ๆ ก็ถูกสั่งให้ไปเอาเบียร์มาให้เจ้าชัยโรจน์กิน แต่เขาก็ยอมทำตามแต่โดยดี ทั้งๆที่เมื่อก่อน เอกวิทย์ไม่เคยถูกใครมาสั่งแบบนี้มาก่อนเลย

...............215


เอกวิทย์เดินไปงงไป แล้วคิดว่า ทำไมต้องทำตามที่เจ้าหนวดพี่ชายของฟ้าสวยมันใช้ด้วยหว๋า งงจริงๆ เอกวิทย์หยิบเบียร์มา 3 กระป๋อง แล้วเดินมาให้ทั้งคู่ แล้วและฟ้าลั่นเห็นดังนั้นจึงถามว่า


"อ้าวน้องฟ้า ทำไมเอามา 3 กระป๋อง"


"ก็ของเรา 1 กระป๋องไง" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูด


"เย้ย!! น้องกินเบียร์ตั้งแต่เมื่อไหร่" ฟ้าลั่นพี่ชายของฟ้าสวยแสดงอาการตกใจ


"กินเบียร์นะเหรอ ฮ่าๆๆ เรากินมาตั้งนานแล้ว"


"ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ไม่รู้"


"เหรอ เอาเป็นว่าเคยกินก็แล้วกัน"


จากนั้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเปิดกระป๋องเบียร์ แล้วซดเบียร์อย่างชำนาน แต่ทันใดนั้นเอง


"พร๊วดดด!!! " เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพ่นเบียร์ใส่หน้าชัยโรจน์เต็มๆ


"อะไรฟะเนี๊ยะ!! เบียร์ยี่ห้อนี้มันปรับสูตรใหม่หรือไงฟ๊ะ ทั้งแรงทั้งขมเลย " เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดขึ้น


"เหรอครับคุณฟ้า " ชัยโรจน์ประหลาดใจ พร้อมกับเปิดกระป๋องเบียร์ของตัวเอง และชิมดู


"แอะ!! ผมชิมดูแล้ว ก็เหมือนเดิมนิครับคุณฟ้าสวย ไม่แตกต่าง"


"เหรอ งั้นกระป๋องนี้ต้องไม่ได้มาตรฐานแน่ๆ หรือไม่ก็ต้องผลิตผิดสูตรแน่นอน นายลองชิมดูสิ" เอกวิทย์ก็ยื่นเบียร์กระป๋องนั้นให้ชัยโรจน์ชิมดู


"อืม.......มันก็เหมือนกันนิครับ ไม่เห็นจะแตกต่างกันเลย ไม่ขมสักนิด"


"เหรอ"

ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็หยิบเบียร์ของชัยโรจน์ไปชิมดู


"กระป๋องนี้ก็ ขมเหมือนกันเลย แรงด้วย ไม่เห็นอร่อยเลย แปลกจัง"

....................216


"พี่ว่าน้อง กินไม่เป็นก็อย่าฝืนเลย เดียวจะเมาป่าวๆ ไปเอาโค้กในตู้เย็นมากินดีกว่าไหม" สารวัตรฟ้าลั่นพูดขึ้น


เมื่อจบคำพูดของสารวัตรฟ้าลั่น ทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย มีสีหน้าที่ไม่พอใจอย่างยิ่ง เนื่องจากเอกวิทย์แต่เดิมนั้น เขาเป็นคนที่ไม่เคยยอมใคร และเป็นคนที่ชอบเอาชนะ หากว่ามีใครก็ตามมาพูดในทำนองที่ว่า เขาทำสิ่งนั้น ทำสิ่งนี้ไม่ได้ เอกวิทย์ก็จะต้องทำมันให้ได้


และแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็เอาเบียร์กระป๋องนั้น มาดื่มทันที เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย หลับตาปี๋ แล้วฝืนดืมเบียร์กระป๋องนั้นจนหมดเกลื้อง “อึกๆๆๆ” จากนั้นเอกวิทย์ก็พูดขึ้นว่า


"นี้แน่ะ!! เห็นไหมว่าเราดื่มได้ ที่หลังนายอย่ามาบอกว่าเราดื่มไม่ได้ เข้าใจไหม๊!!"


ฟ้าลั่นงง กับพฤติกรรมที่แปลกๆ ของฟ้าสวย หลังจากที่เธอประสบอุบัติเหตุ แต่เขาก็ยอมรับได้ เพราะว่าสารวัตรฟ้าลั่นได้รับคำแนะนำจาก แพทย์ผู้ให้การรักษา จากโรงพยาบาลที่เพชรบุรีว่า หากฟ้าสวยมีพฤติกรรมที่แปลกๆไปจากเดิม ก็ไม่ต้องตกใจ


นั้นเป็นเพราะทุกคนในครอบครัวของฟ้าสวยได้รับคำอธิบายจากแพทย์ว่า สมองของฟ้าสวยได้รับการกระทบกระเทือน และสมองของเธออาจสูญเสียความทรงจำบางส่วน และอาจมีความจำที่เพี้ยนๆ ไปบ้าง ดั้งนั้นคนในครอบครัวต้องเข้าใจเธอ และดูแลเธออย่างใกล้ชิด


"เอาล่ะๆ พี่ไม่เถียงกับน้องแล้ว จะกินก็กิน แต่ก็อย่ากินมากนะ "


"ใช่ รู้ก็ดีแล้ว" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูด


ขณะนั้นเอง ในช่วงเวลา เดี่ยวกับที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย กำลังดื่มเบียร์จนหมดกระป๋อง เหตุการณ์ที่โรงพยาบาลศิริราชคือ หมอธีรพล กำลังนั่งคิดว่า จะหาวิธีในการสลับร่างเดิม ให้กับเอกวิทย์ได้อย่างไรนั้น ทันใดนั้น ก็บังเอิญทำแก้วน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานตกแตก เมื่อเป็นเช่นนั้น หมอธีรพลก็ก้มลงเก็บเศษแก้ว ปรากฎว่าเศษแก้วนั้นบาดมือ ซึ่งทำให้หมอีรพลฉุดคิดขึ้นมาได้ และพูดกับตัวเองว่า


“เอ๊ะ ปรกติ คุณวิทย์เป็นคนที่ดื่ม เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นเรื่องปรกติ แต่เวลานี้คุณวิทย์ไปอยู่ในร่างกายของคุณฟ้าสวย และจากประวัติของคุณฟ้าสวย เขียนไว้ว่า คุณฟ้าสวยเป็นคนที่ไม่ชอบดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล”


“คุณวิทย์คงจะไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลแบบหนักๆ ในร่างกายของคุณฟ้าสวยหรอกนะ ไม่อย่างนั้นละก็เรื่องใหญ่แน่ๆ”



................โปรดติดตามตอนต่อไป

Create Date : 12 พฤษภาคม 2553		1 comments
Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 7:09:35 น.
Counter : 680 Pageviews.
Share Tweet