มะเร็ง แม่ และคีโม DiarY 2

หลังจากดองไว้นาน ก็มาอัพเดทอาการของแม่ในระหว่างให้คีโมต่อเลยนะคะ

ปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมา แม่เราเข้าผ่าตัดมดลูก ใช้เวลาในห้องผ่าตัดนานเกินครึ่งวัน ฉันนั่งรอ รอ รอ ในใจก็ภาวนาให้แม่ปลอดภัย เนื่องจากแม่มีอาการลิ้นหัวใจรั่ว (นิดส์นึง) ตาเป็นต้อหิน และอาการสำคัญคือ หลอดเลือดฝอยในสมองตีบ และแตก..

การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี แต่สิ่งที่ต้องลุ้นกันต่อไปนั้น คือ ก้อนเนื้อชิ้นนั้นมันคืออะไรกันแน่??? พวกเราเองก็ทำใจไว้แล้วล่ะ ว่าอายุขนาดแม่ เนื้องอกธรรมดามันคงจะไม่ใช่ เพียงแต่ภาวนาอย่าให้เป็นเนื้อร้าย ระยะสุดท้ายอย่างที่หมอเคยสันนิษฐาน

ก่อนหน้านี้ฉันอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ฉันภาวนา ฉันอธิษฐานให้แม่ฉันไม่เป็นอะไรร้ายแรง แม้จะเป็นอะไรร้ายแรงแต่ก็ขอให้หายป่วย ให้กลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ โดยฉันขอใช้ชีวิตของฉันเอง เป็นสิ่งแลกเปลี่ยน...
แต่แล้ว วันนี้ วันที่ฉันรู้สึกได้ถึงความสุขบนความทุกข์ของฉันเองก็มาถึง..เมื่อผลชิ้นเนื้อบอกว่า แม่ของฉันเป็นมะเร็งที่รังไข่ ระยะที่ 3..

เพื่อนๆคงพอจะนึกออก มันเหมือนกับว่า ฉันยังมีความหวังในการรักษาแม่ของฉัน แม่ของฉันยังมีทางรอดมากขึ้น แม้ว่ามันจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด เพราะฉันคงจะโล่งใจมากกว่านี้หากผลออกมาว่าแม่ของฉันเป็นมะเร็งระยะที่ 2 และจะดียิ่งขึ้นหากผลบอกว่า แม่เป็นมะเร็งระยะที่ 1 และมันจะดีที่สุดหากผลบอกว่า แม่ไม่ได้เป็นมะเร็งเลย...

ผ่าตัดออกมาวันแรก แม่ร้องทั้งวันเลยเพราะปวดแผลมาก หมอผ่ายกไปทั้งรังมดลูก แถมตัดไส้ไปอีกนิดหน่อย นอกจากนี้ก็ยกต่อมน้ำเหลืองออกไปเช็คด้วย.. ฉันสงสารแม่จัง..

ในระหว่างนี้ แม่ของฉันมีน้ำหนักเพียง 37 กก.เท่านั้น หากใครเห็นเข้า คงคิดเป็นแน่แท้ว่าแม่ไม่รอด..แต่ฉันไม่..ฉันยังคงเชื่อเสมอว่าแม่ฉันจะด้องดีขึ้นเรื่อยๆ ที่แม่ผอมลงไปนั่นน่ะ ก็นะ มันอาการของคนเป็นมะเร็งนี่นา ไม่มีใครที่เป็นมะเร็งแล้วไม่ผอมลงหรอก เพียงแต่ว่าแม่ของฉัน ซึ่งหุ่นเพรียวลมอยู่แล้ว และเป็นเหมือนฉันที่อ้วนยาก แต่ผอมง่ายมาก ก็ธรรมดาล่ะนะที่แม่จะผอมเหลือขนาดนั้น...

แม่ใช้เวลาฟื้นตัวไม่นาน..นี่ล่ะนะ ข้อดีของแม่.. แผลของแม่แห้งไว เหลือก็แต่เรื่องของรักษา ซึ่งฉันยังเป็นกังวล

ในที่สุด หมอตกลงรักษาแม่ด้วยการให้เคมีบำบัด หรือคีโม 6 ครั้ง แต่ละครั้งเว้นห่างกัน 4 สัปดาห์... การให้คีโมครั้งแรกของแม่ แม่ต้องนอนโรงพยาบาล เพื่อสังเกตอาการ ผลปรากฏว่า แม่ไม่มีอาการต่อต้าน หรือแพ้หนักๆแต่อย่างใด หมอบอกว่า ครั้งหน้า มาให้คีโมแล้วกลับบ้านได้เลย ไม่ต้องค้างแล้ว เนื่องจากยาของแม่ ไม่ได้มีผลกระทบกับไต เหมือนที่ยาตัวอื่นมี

หลังจากให้คีโมครั้งแรกได้ 3-4 วัน แม่เริ่มปวดกระดูก ปวดร้าวไปทั้งตัว ยาแก้ปวดที่หมอให้มันก็ดันหมดไปก่อนแล้ว แต่แม่ไม่มีอาการแพ้อย่างอื่นเลย มีคลื่นไส้ก็นิดหน่อยเท่านั้น เรียกได้ว่า ก็มีแค่ปวดกระดูกอย่างเดียวนี่แหละที่แม่ทรมานมาก

10 วัน หลังจากให้คีโมครั้งแรก แม่เริ่มขึ้นผื่นตามแขนตามขา เป็นจุดเลือดเหมือนไข้เลือดออก ต่างกันตรงที่ จุดเลือดของแม่มันขึ้นชัดเหมือนอาการแพ้อะไรสักอย่าง...ฉันจึงรีบพาไปหาหมอทันที.. ผลตรวจภายนอก ก็ไม่ใช่อาการของเกร็ดเลือดต่ำเพราะมันไม่ต้องรัดแขนรัดขา ก็มีจุดเลือดขึ้นเห็นๆ ผลการตรวจเลือด เกร็ดเลือดก็ไม่ต่ำจริงๆ เอ๊ะ มันเป็นอะไร...

สองวันต่อมา แม่มีนัดกับหมอเรื่องโรคหลอดเลือดสมอง ก็เลยบอกคุณหมอว่ามีอาการคัน ขึ้นผื่นเป็นจุดๆ หมอจึงทำเรื่องส่งตัวไปปรึกษาที่แผนกผิวหนัง ผลปรากฏว่า หมอโรคผิวหนังแจ้งว่า อาการนี้อาจเป็นอาการแพ้คีโมอย่างหนึ่ง หรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้ เพราะบางที แค่เชื้อหวัดบางตัวก็อาจทำให้ขึ้นผื่นแบบนี้ได้เหมือนกัน...

แล้วไม่กี่วันต่อมา ผื่นนั้นก็หายไป....(คงแพ้อะไรจริงๆอ่ะแหละ)

2 สัปดาห์หลังให้คีโม ฉันไปถอนผมหงอกให้แม่ ก็สังเกตว่า ทำไมไม่ต้องดึงเลย ขยับนิดเดียวผมก็หลุดออกมาแล้ว...เลยให้คิดถึงอาการผมร่วง... ว้า แม่ผมร่วงเร็วจัง ฮิ้วววววววววว

สัปดาห์ที่ 3 หลังให้คีโม แม่ตกใจที่ผมหายไปเป็นหย่อมใหญ่ๆ และหย่อมที่หายไปนั่นก็เป็นช่วงท้ายทอย ที่ต้องใช้หนุนหมอนเป็นประจำ เพื่อเป็นการตัดใจไปซะเลย แม่ก็ตัดสินใจ "โกนผมทิ้ง" หมด...จะได้ไม่ต้องตกใจเวลาเห็นผมร่วง ที่สำคัญ ไม่ร่วงตามพื้นให้ต้องตามกวาดอีกด้วย...

และทั้งหมดนั่นก็เป็นอาการของแม่ในช่วงหลังผ่าตัด จนถึงให้คีโมครั้งที่หนึ่ง งวดหน้าจะมาเล่าอาการในช่วงของคีโมครั้งที่สองให้อ่านกันนะคะ

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551 Last Update : 5 ธันวาคม 2551 14:37:44 น. Counter : 4540 Pageviews.		15 comments
Share Tweet