มะเร็ง แม่ และคีโม DiarY 8

ต่อกันเลยนะคะ

ก็สงสัยว่า เมื่อไรหนอ หมอจะนัดใหคีโมเสียที ยิ่งปล่อยไว้นาน เชื้อมะเร็งมันก็ไม่รอใคร จะยิ่งทำให้ไม่ไหวเอา

จนกระทั่งพบคุณหมอสูฯล่าสุด ฉันนึกขึ้นมาได้ว่า ฉันเองท้องแก่แล้วกำลังจะคลอดลูก จะเป็นไปได้ไหมหนอ ที่ฉันจะเก็บสเตมเซลล์จากสายสะดือของลูก เพื่อมาช่วยเติมเลือดให้แม่ เพราะมะเร็งของแม่ มันเข้าต่อมน้ำเหลืองไปแล้ว (ก็ระยะที่ 3 แล้วน่ะค่ะ) ถ้าช่วยได้ อย่างน้อย ก็ทำให้การรักษาด้วยคีโมมัน "ง่ายขึ้น" จริงไหมคะ

ฉันฝากน้าไปปรึกษาหมอ (เนื่องจากท้องโตแล้ว ฉันออกจากบ้านไม่ค่อยได้ เพราะเหนื่อยง่าย แล้วเสี่ยงต่อการติดโรคนั้นโรคนี้ด้วย) ปรากฏว่า คุณหมอประจำของแม่ ให้คำตอบว่า

ตอนนี้ แม่เป็นเยอะนะ ไม่ใช่น้อยๆ แม่ไม่ทานข้าว ร่างกายอ่อนแอ จะให้สเตมเซลล์ หรือจะรักษาด้วยคีโม ผลก็ออกมาเหมือนกัน หมอรอให้แม่แข็งแรงกว่านี้ถึงจะให้คีโมต่อ

มาถึงตอนนี้ แม่ก็เลยบอกว่า แม่ขอหยุดคีโมก็แล้วกัน แม่ไม่เอาแล้ว...ทั้งๆที่แม่แพ้คีโมน้อยมากๆ..แต่แม่ก็ไม่ทน...

แม่ฉันเป็นแม่ที่ประเสริฐที่สุด...และในขณะเดียวกัน แม่ก็เป็นผู้หญิงที่น่าตีที่สุดด้วย... แม่รั้น แม่งอแง ...

อยากจะหายจากโรคนี้ ไม่อยากตาย แต่ "คิดพึ่งแค่ยา และไม่ให้ความร่วมมือกับการรักษาเลย" แล้วจะหายมั้ยแม่????

มาถึงตรงนี้ฉันก็ปลงๆๆๆๆๆ ทั้งๆที่ฉันเคยยอมแลกชีวิตของฉันได้ เพื่อให้แม่รอดตาย.. แต่วันนี้ ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า หากแม่อยู่ต่อไป จะเป็นการดีกับแม่หรือเปล่า เพราะแม่ไม่ปล่อยวาง เครียด(ไม่ใช่เครียดเรื่องเจ็บป่วย แต่เครียดเรื่องไร้สาระมากๆ เช่น หลานดื้อ...เครียด เครียดมากด้วยค่ะ อาการหนักมากๆ, น้องเขยกินเหล้า..เครียด) แม่ชอบช่วยเหลือคนอื่นอย่างไม่คิดถึงตัวเอง เป็นนิสัยที่ประเสริฐค่ะ แต่ตอนนี้ที่แม่ช่วยเหลือคนอืนนั้น หนี้ที่คนอื่นเอาไป ตอนนี้ ตกอยู่ที่ความรับผิดชอบของฉัน... เหลืออีกเกือบครึ่งล้าน..

ไม่ใช่ว่าฉันอยากเสียแม่ไป..แต่เป็นเพราะว่า ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่า อยู่หรือไป อันไหนจะทำให้แม่สบายมากกว่ากัน..

นี่ฉันเริ่มท้อแล้วใช่ไหม????

เข้าเรื่องอีกรอบ

เมื่อป้าคนที่ดูแลแม่ฉัน ทราบเรื่องเข้า ก็ต่อว่าฉันเสียใหญ่โต

"นี่! ทีหลัง แม่เค้าจะไปกินยาสมุนไพรอะไร ไม่ต้องไปห้ามเค้าแล้วนะ"
ป้าว่า

"หนูห้ามอะไรเค้า..หนูไม่เคยห้ามเลย หนูบอกเค้าว่า ให้เอายาไปให้หมอดูหน่อย ก่อนที่จะทาน เพราะหนูไม่อยากให้เค้ามาเสี่ยง" ฉันตอบอย่างควบคุมอารมณ์เต็มที่.. นี่ตกลงแม่เป็นแบบนี้เป็นความผิดฉันหรือ

"โอ๊ย! หมอที่ไหนเค้าก็ไม่สนับสนุนเรื่องสมุนไพรหรอกนะ! เอาไปให้หมอเค้าดู เค้าก็ด่าเอาน่ะสิ เห็นมั้ย คนอื่นกินแล้วก็หาย" ยังด่าต่อ

ฉันนึกในใจว่า คนเรานี่ก็แปลกเนอะ กลัวหมอด่า แต่ไม่กลัวตาย.. แต่ก็อดทน โต้ตอบกลับไปว่า

"แม่ติ๋ม (ฉันเรียกตามพี่น่ะ ว่าแม่) คนที่กินแล้วหาย มันก็มี..หนูถามหน่อย แล้วคนที่กินแล้วมันไม่หาย เค้าเอามาพูดหรือเปล่า ว่าไม่หาย เค้าก็ต้องเอาแต่คนที่หาย มาเล่าให้ฟัง จริงไหม.. แล้วอีกอย่างนะ ฟังเอาไว้เลย ว่ายาตัวนี้ อย.เคยออกมาประกาศเตือนด้วย ว่า ยาตัวนี้ขึ้นทะเบียนยาแผนโบราณแล้วก็จริง แต่ขึ้นทะเบียนเป็น ยาแก้น้ำเหลืองเสีย ไม่ใช่ยารักษามะเร็ง!"

ฉันตอบไปแบบนี้ ทำเอาป้าฉันเงียบเลย จากที่ใส่อารมณ์อยู่ ก็เริ่มเย็นลง แล้วถามฉันว่า

"แล้วตอนนี้เป็นไงล่ะ"

ฉันก็ตอบว่า

"ตอนนี้เป็นไงอะไร ก็ตอนแรก ตอนที่เลิกทานยาประดงไป ทำไมมะเร็งมันลดได้ล่ะ มันลดก็เพราะคีโมค่ะ และตอนนี้ ปัญหามันอยู่ที่ว่า คุณแม่เค้าเครียด ไม่ยอมทานข้าว ทำให้ร่างกายอ่อนแอ ไม่แข็งแรงพอ หมอเลยให้คีโมไม่ได้ มะเร็งมันก็เลยขึ้นๆๆ นี่ไงคะ"

มาถึงตอนนี้ ป้าเริ่มเข้าใจ ว่าปัญหาอยู่ตรงไหน จึงอ่อนลงอีก ฉันไม่ปล่อยให้ป้าพูดต่อ โดยบอกเหตุผลว่า

"สาเหตุที่หนูอยากให้เค้าเอายาไปถามหมอก่อน เพราะว่า แม่ติ๋มจำได้ไหม มีวันนึงที่เราต้องหามเค้า(หมายถึงแม่ฉัน)เข้าโรงพยาบาลประสาท ที่ต้องมานั่งนวดนั่งพัดให้เค้าน่ะ เพราะอะไร ก็เพราะว่า เค้าไปทานยาสมุนไพร ที่มันมีโสมผสม.. แล้วตอนนั้นเค้าใช้ยาละลายลิ่มเลือดอยู่ หนูก็ห้ามแล้วว่าไม่ให้ทาน แต่ก็เพิ่งมาทราบทีหลังด้วยแหละว่า โสมน่ะ เค้าไม่ให้ใช้กับคนที่ใช้ยาละลายลิ่มเลือด เพราะเส้นเลือดมันเปราะ พอได้รับโสมที่เป็นธาตุร้อนเข้าไป ก็เป็นไงล่ะ เจอเส้นเลือดในสมองแตกนั่นไง หนนั้นน่ะ ดีนะ ที่เป็นแค่เส้นเลือดฝอย ไม่งั้นป่านนี้ก็เป็นเหมือนน้าตุ้ย (น้าอีกคน เป้นอัมพฤกษ์) ไปแล้วมั้ง แล้วจะให้หนูเสี่ยงอีกเหรอ ไม่เอาหรอกนะ"

ป้าเงียบ...

เงียบนี่ ไม่แน่ใจว่าเข้าใจ หรือโกรธที่เถียงไม่ออก..
แต่ก็กลับมาพูดดีด้วย..

ฉันเข้าใจว่าทุกคนก็อยากให้แม่หายป่วย แต่บางครั้งบางที ช่วยดูเหตุผลและคิดหน่อยเถอะ ว่า มันเป็นไปได้ไหม ลางเนื้อชอบลางยาน่ะ ยังจำได้ไหม ว่ามันเป็นสำนวนไทย..

ยาประดงตัวที่เป็นประเด็นนี้ ใช่ ฉันยอมรับว่ามันปลอดภัย มันมีทะเบียนแล้ว แต่ว่า มันไม่ใช่ว่ากินแล้วจะหายกันทุกคน คนที่กินแล้วหาย เค้าหายเพราะอะไร เค้ากินยาประดงตัวเดียวหรือเปล่า เค้าอาจจะหายเพราะคีโม ยาประดงอาจจะไม่มีผลอะไรเลยก็ได้ หรือมันอาจจะมีผล แต่ว่า คนที่กินแล้วหาย อาจจะสู้ คือทานข้าวปกติ ไม่ได้มาท้อแท้เหมือนแม่ฉัน ไม่ได้มีโรคอื่นหลายโรคเหมือนที่แม่ฉันเป็น.. ฯลฯ

ฉันยังยืนยันคำเดิมว่า ไม่ว่าจะรักษาทางไหน แผนปัจจุบัน สมุนไพร หรือชีวจิต สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจ และการให้ความร่วมมือกับการรักษา ไม่มีการรักษาแบบไหนได้ผลดีที่สุด ไม่มีการรักษาแบบไหนที่ทำให้ทุกคนหายเหมือนกันหมด ฉันบอกได้เลยว่า คนที่กำลังรักษา ถ้าทำตัวแบบแม่ฉัน ต่อให้รักษาที่ไหน หมอเทวดาแค่ไหน "ก็ไม่มีทางทำให้หายป่วยได้"

เดี๋ยวหนหน้า จะมาเล่าเรื่องการรักษาแบบชีวจิต ที่แม่กำลังใช้อยู่ค่ะ...

Create Date : 13 กรกฎาคม 2552 Last Update : 7 สิงหาคม 2552 10:54:51 น. Counter : 4564 Pageviews.		9 comments
Share Tweet