((ไตรมาสสอง)) ความทรมานของสตรีมีครรภ์...

ตั้งใจว่าจะเอาไตรมาสสองลงเมื่อหลายวันก่อน แต่ด้วยความขี้เกียจ ก็เลย...ทิ้งเอาไว้จนป่านนี้แล...

ไตรมาสที่สองนี้ ฉันรู้สึกดีขึ้นมาเยอะมากๆ ดีขึ้นจนสงสัยว่า ท้องจริงอ๊ะป่าว...

เดือนที่สี่..ช่วงต้นเดือน ฉันยังมีอาการแพ้ท้องอยู่ ก็คือ เหม็นอาหาร เบื่ออาหาร ทานข้าวได้น้อย เป็นอยู่ประมาณสิบกว่าวัน อาการค่อยๆดีขึ้น แล้วก็เลิกแพ้ท้องไปเลย..

เดือนที่สี่นี้ ฉันเข้าห้องน้ำน้อยลงกว่าไตรมาสแรกอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากมดลูกมันลอยพ้นกระเพาะปัสสาวะเรียบร้อยแล้ว นอกจากนี้ก็ กินอิ่ม นอนหลับได้ดีขึ้นกว่าที่เคย แต่น่าแปลก ที่น้ำหนักยังคงที่ ไม่ขึ้นไปไหน..หน้าตารึ ก็ดูสดใสแจ่มแจ๋ว เนื่องจากตอนกลางคืนไม่ต้องตื่นนอนบ่อยๆเพื่อที่จะมาเข้าห้องน้ำแล้ว แต่ว่า ก็ตื่นทุกคืนนะ แต่คืนละครั้งหรือสองครั้งเท่านั้นเอง..

เดือนที่ห้า..เอาล่ะค่ะ..เกิดปรากฏการณ์ พุงเริ่มมีนิดๆ (นิดเดียวจริงๆ) และทานอาหารได้เยอะมากๆๆๆๆ เดือนนี้ คุณหมอเตือนฉันเรื่องน้ำหนักตัว..เตือนทุกครั้งที่ไปตรวจครรภ์ เนื่องจากน้ำหนักฉันเล่นขึ้นสัปดาห์ละโลเลย จากที่เดือนแรกถึงเดือนที่สี่ขึ้นมาแค่โลเดียว.. เดือนที่ห้าล่ะแม่เจ้าโว้ย ผ่านไปสองสัปดาห์ แก้มยุ้ยเชียว... ก็แหม เดือนนี้มันเริ่มหิวค่ะ หิวแบบกระหน่ำมากๆ ด้วยความที่ฉันเป็นคนไม่ทานขนม ไม่ทานของจุบจิบ หิวเมื่อไร ฉันก็ล่อมื้อหลักมื้อใหญ่เลยล่ะสิ และบังเอิ๊ญ บังเอิญ...ทุกๆวัน (เน้นว่าทุกวัน) ฉันเล่นโซ้ยวันละไม่ต่ำกว่า 5-6 มื้อค่ะ ส่งผลให้ใบหน้าอันเรียวงาม รูปไข่ ก็กลายเป็นแก้มยุ้ย หน้ากลมได้ ภายใน 2 สัปดาห์..(แง้ๆ)

เดือนนี้ เป็นอะไรที่ ทรมานก็ตรงที่..คุณหมอสั่งลดอาหาร และควบคุมน้ำหนักค่ะ ฉันสารภาพเลยว่าฉันทำไม่ได้ ทำไม่ได้เลยจริงๆ เพราะลองทำดูแค่วันเดียว..ฉันทรมานมาก จะตายเพราะลดปริมาณอาหารนี่แหละ...ฉันเลยกลับไปบอกคุณหมอว่า ฉันทำไม่ได้ ฉันหิวมากกกกกกกก คุณหมอจึงแก้ปัญหาด้วยการ สั่งลดแป้ง และไขมันแทน และให้หันไปเน้นอาหารพวกโปรตีนเยอะๆ...

เดือนนี้โดนจับตรวจเบาหวานไปครั้งหนึ่งค่ะ คือ มา รพ. แล้วก็ดื่มกลูโคส 1 แก้ว หลังจากนั้น 1 ชม.(ห้ามดื่มน้ำ หรือทานอะไรระหว่างที่รอ ทรมานได้อีก) ให้มาเจาะเลือด ดูการทำงานของระดับอินซูลินว่า ยังควบคุมระดับน้ำตาลได้ดีหรือเปล่า ผลปรากฏว่า ฉันรอดตายค่ะ ไม่เป็นเบาหวานแต่อย่างใด

เดือนนี้ ก็เนื่องด้วยความหิวโหยราวกับมีสี่กระเพาะก็ไม่ปาน ก็ทำให้ฉันอึดอัดมากๆ (เพิ่งเริ่มอึดอัดค่ะ) เพราะพุงก็เริ่มออก มดลูกเริ่มโต และลอยมาเบียดกระเพาะอาหารมากขึ้น แถมทานอาหารแต่ละวัน ก็ทานซะผู้ชายยังอาย (ชิ) ก็ยิ่งทำให้ฉันเข้าสู่ภาวะ "อึดอัดพุง" มากขึ้น ทำอะไรก็ไม่สะดวก เพราะอึดอัดเหมือนแตงโมทับพุงอยู่ตลอดเวลา

ยังไม่หมดเท่านั้นค่ะ เดือนที่ห้านี้ ฉันดันมีภาวะ"เจ็บครรภ์ก่อนกำหนด" ซึ่งจริงๆก็คืออาการท้องแข็ง โดยปกติ ว่าที่คุณแม่ทุกคน จะต้องเผชิญอาการท้องแข็งอยู่แล้ว เป็นอาการที่มดลูกหดรัดตัว เตรียมฝึกคลอดนั่นเอง อาการท้องแข็งแบบปกติ จะไม่มีเจ็บไม่มีปวดร่วมด้วย และที่สำคัญ ในภาวะปกติจะเริ่มมีอาการนี้ก็เมื่อพ้น 20 สัปดาห์ (หรือพ้น 5 เดือน) ไปแล้ว...

คุณหมอตกใจมาก...เพราะตอนที่คุณหมอตรวจครรภ์ คุณหมอจับดูแล้วบอกว่า มันแข็งเร็วไป และที่สำคัญ มดลูกหดรัดตัวมากเกินไป มากจนกลัวว่าถุงน้ำคร่ำจะแตก แล้วจะคลอดก่อนกำหนด... คุณหมอจึงเริ่มนัดตรวจครรภ์ถี่ขึ้น จากเดือนละครั้ง(ในไตรมาสที่สอง) เป็น สองสัปดาห์ครั้ง... ถามว่า เรื่องนี้ ทรมานตรงไหน... ก็บอกได้เลย ทรมานตรงที่ ไม่สบายใจนี่แหละ เพราะว่าการคลอดก่อนกำหนด ว่าที่คุณแม่ทุกคนคงทราบดีว่ามันอันตราย และส่งผลต่อสุขภาพของลูกด้วย เนื่องจาก ปอด ที่กว่าจะเกือบสมบูรณ์ ก็ตั้งเดือนที่แปดที่เก้าเข้าไปแล้ว ถ้าคลอดก่อนหน้านั้น แม้ลูกจะมีโอกาสรอด แต่คนเป็นแม่ก็คงไม่สบายใจที่รู้ว่าปอดของลูกยังอ่อนแอ และยังเสี่ยงอยู่แบบนี้..จริงไหมคะ

และด้วยเหตุท้องแข็งนี่แหละ ทำให้ฉันโดนคุณหมอจับตรวจภายใน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คือ ตรวจเฉยๆมันก็ไม่เท่าไร แต่ตรวจปากมดลูกว่ายังปิดสนิทดีไหมเนี่ย คุณหมอเค้าต้องกดๆๆๆใช่ไหมคะ เจ็บอ่ะ...ฮือๆ

ต่อมา เดือนที่หก เรื่องน้ำหนัก ฉันยังคงทำสถิติได้เท่าเดิม คือ น้ำหนักขึ้นสัปดาห์ละหนึ่งกิโล คุณหมอก็ไม่วางใจ จับฉันตรวจเบาหวานเป็นครั้งที่สอง คราวนี้ล่ะค่ะ ไม่เหมือนคราวที่แล้ว คุณหมอให้ฉันอดข้าวอดน้ำตั้งแต่เที่ยงคืน จนเช้าไปรพ. เจาะเลือดหนึ่งหน แล้วดื่มกลูโคส...แล้วห้ามดื่มห้ามทานอะไร จนพ้นไปอีกหนึ่งชม. ก็กลับมาเจาะอีกหน ห้ามมีอะไรตกถึงท้องเหมือนเดิม พ้นไปอีกหนึ่งชม. กลับมาเจาะอีกหน...ทำแบบนี้ ซึ่ง รวมแล้ว วันนั้น ฉันโดนสูบเลือดไป 4 ครั้ง คือเพื่อตรวจเบาหวานไป 4 หลอด และตรวจความสมบูรณ์ของเลือดอีก 1 หลอด... โดยที่ไม่ได้ทานอะไรมา...โอ้ย จะเป็นลม...(ผลก็ยังคงปกติค่ะ)

นอกจากนี้ ก็เริ่มอุ้ยอ้ายมากขึ้น เพราะพุงเล่นขยายไว วันต่อวันเลยทีเดียว แต่ยังพอจะเดินไวๆได้อยู่ คือยังพอคล่องตัว ไม่อุ้ยอ้ายเหมือนหมีควาย หรือหมีหมาตามสวนสัตว์เท่าไรค่ะ ไม่เหมือนตอนเข้าเดือนที่เจ็ด..เหอๆ

ส่วนอาการท้องแข็งของฉัน เนื่องจากได้ยากันมดลูกหดรัดตัวมา ก็ดีขึ้น มันก็ดีในระยะที่ทานยานั่นแหละ แต่พอยาหมดฤทธิ์ มันก็แข็งเหมือนเดิม...

เดือนนี้คุณหมอสั่งตรวจความสมบูรณ์ และหาความผิดปกติของลูกในท้อง ฉันจึงรีเควส ดูเพศลูกไปด้วยเลย อิอิ... ก็สรุปว่า ลูกสมบูรณ์แข็งแรงดี แถมน้ำหนักตัวแม้จะสูงกว่ามาตรฐาน ก็ยังถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ..อิอิ เรื่องเพศ อันนี้เอาไปบอกในเว็บบอร์ดดีกว่าค่ะ เพราะ ยังต้องการทำเซอร์ไพรส์เพื่อนๆและญาติๆ

แต่สิ่งที่ผิดปกติน่ะ ไม่ใช่ที่ลูกค่ะ.. เป็นที่ดิฉันเอง..(แง่วๆ) คือ สรุปจากที่คุณหมออธิบายมาสองครั้งนะคะ (ครั้งแรก เข้าใจผิด เลยมา อ๋อ เอาครั้งที่สอง) ก็คือว่า ปากมดลูกฉัน มีความผิดปกติมาตั้งแต่เนิด อาจจะเป็นเพราะปากมดลูกบางหรืออะไรก็ไม่ทราบแหละ แต่ว่า มันเป็นY shape ค่ะ คือ ปากมดลูกปิดสนิทดี แต่มันดันมีร่อง ทำให้ถุงน้ำคร่ำย้อยลงมาในร่อง ซึ่งอาจจะทำให้ปากมดลูกเปิดก่อนกำหนดได้..(เศร้า) แถมฉันยังมาเจอภาวะท้องแข็งผิดปกติอีก แง้ๆ... คุณหมอก็เลยสั่ง...งดเดิน งดยืน งดนั่ง.. ให้นอนอย่างเดียว เดินได้เมื่อจำเป็น แต่ให้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนเตียง"เท่านั้น" ทรมานหรือเปล่าก็คิดดู...

เดือนนี้ โดนตรวจภายในอีกแล้วค่ะ เจ็บตัวอีกแล้ว สรุปว่าปากมดลูกยังปิดดีอยู่ (ใจชื้นหน่อย)

อ้อ...อย่างหนึ่งที่ฉันลืมเล่าเลยก็คือ ไตรมาสนี้ ฉันคัน...ค่ะ คัน... คุณหมอตรวจดู บอกว่า เป็นเชื้อรา เป็นไม่เยอะ พอสอดยาก็หาย แต่ทรมานตรงที่ มันเป็นๆหายๆนี่สิคะ คือก็เข้าใจนะ ว่า เป็นปกติของคนท้อง ที่ว่าจะเป็นเชื้อราง่าย และถ้าเป็นแล้ว ก็จะเป็นๆหายๆ จนกว่าจะคลอดนั่นแหละ... ตรงนี้แหละค่ะ ที่ทรมาน เวลามันคัน..มันไม่ได้คันเหมือนยุงกัดนี่คะ ผิวตรงนั้นมันอ่อนนะ เกาที ก็ถลอก แสบไปหมด... เฮ้อ... ไม่เป็นไร ฉันทนได้...

Create Date : 26 เมษายน 2552 Last Update : 26 เมษายน 2552 14:20:41 น. Counter : 1638 Pageviews.		4 comments
Share Tweet