((ไตรมาสแรก)) ความทรมานของสตรีมีครรภ์..ใครไม่เคยท้องก็อ่านซะก็ดีนะค้า

ตั้งแต่เริ่มท้องมา ฉันก็ตั้งใจว่า จะเขียนบันทึกทุกอย่างที่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ ไม่ว่าจะเป็น การเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย อารมณ์ ที่เกิดจากการตั้งครรภ์ , ความรู้สึกของคนที่จะได้เป็นแม่, ความเปลี่ยนแปลง และพัฒนาการของลูกในท้อง และ แม้กระทั่ง ผลข้างเคียงที่เกิดจากการตั้งครรภ์...

แต่จนแล้วจนรอด ฉันก็ไม่ได้บันทึกอะไรไว้สักอย่าง...(แง่ว)

วันนี้นึกครึ้ม ก็จะมาบรรยายให้อ่านกันซะเลย..

ฉันเลือกที่จะบันทึกเรื่องของความทรมานที่เกิดจากผลข้างเคียงของสตรีมีครรภ์ เนื่องจากว่า เพื่อนของฉันหลายๆคน(99.99%) ยังไม่เคยท้อง...เอ่อ..เรียกว่า ยังไม่แต่งงานซะก็จะดีกว่า และก็มีหลายคนที่แนะนำสิ่งดีๆให้ฉันมากมาย แต่ในบางเรื่อง ฉันไม่สามารถทำตามคำแนะนำได้ในช่วงนั้น...เช่น เพื่อนคนหนึ่ง แนะนำให้ฉันไปใส่บาตรบ่อยๆ ลูกออกมาจะได้จิตใจดี...แต่เมื่อฉันบอกว่า ฉันไม่สะดวกไปใส่บาตร แต่ฉันทำบุญในลักษณะอื่น เช่น สังฆทาน ทำบุญทำทาน และที่สำคัญ บุญจากการดูและและกตัญญูบุพการีของฉัน ก็ไม่ได้น้อยไปกว่าการใส่บาตรร้อยครั้ง เพื่อนของฉันมันกลับหาว่าฉันอ้างนู่นอ้างนี่...ซึ่งฉันก็ไม่ได้อธิบายหรอก ว่าเพราะอะไร ก็ในเมื่อ อธิบายไป มันก็ไม่ยอมเข้าใจ(นี่หว่า)

เอาล่ะ เรามาเริ่มกันเลยดีไหม... แต่ก่อนอื่น ต้องบอกไว้ก่อนว่า อาการ และผลข้างเคียงของคนท้องเนี่ย มันไม่เหมือนกันกับทุกคนหรอกนะคะ แต่ละคนมีการตอบสนอง และมีอาการแสดงไม่เหมือนกัน มันเกี่ยวเนื่องจากเรื่องของร่างกาย ฮอร์โมน และเรื่องของชีวิตประจำวันของแต่ละคนด้วย

เริ่มจากไตรมาสแรกของฉันก่อน...

ไตรมาสแรกของฉัน ในเดือนแรก แทบจะไม่มีอาการอะไรเลย นอกจากกินกระหน่ำ และเหนื่อยง่าย... ในเดือนนี้ อาศัยว่าฉันโชคดีที่ได้ดูแลแม่ (ถ้าเพื่อนๆจำได้ จะทราบว่าแม่ของฉันป่วยเป็นมะเร็ง และหลอดเลือดในสมองค่ะ) ก่อนท้อง ฉันเคยคิดจะไปทำบุญ เพื่อเป็นสิริมงคลในปีเบญจเพสของฉัน แต่จนแล้วจนรอดฉันก็ไม่ได้ทำ เพราะฉันต้องดูแลแม่.. ไม่ใช่ว่าเพราะแม่ ฉันจึงไม่ได้ทำบุญหรอกนะ แต่เป็นเพราะฉันรู้ว่า ต่อให้ฉันจะไปทำบุญกี่ร้อยกี่พันที่ แต่หากฉันละเลย ไม่ดูแลแม่ของฉัน บุญจากกี่ร้อยกี่พันที่ก็ช่วยฉันไม่ได้หรอก ฉะนั้น ฉันจึงเชื่อว่า บุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือการกตัญญูบุพการี ซึ่งในช่วงนี้ ฉันก็มีโอกาสได้ทำ....

ต่อมา ในเดือนที่สองและที่สาม ก็เหมือนกัน คือ ฉันเริ่มเบื่ออาหาร มีอาการแพ้ท้องแบบ Morning sick ในตอนเช้านิดหน่อย ส่วนตอนเย็นน่ะเหรอ เป็นหนัก อาหารเย็นที่ทานเข้าไป แทบจะไม่ได้ดูดซึมเข้ากระแสเลือดเลย... ไม่ใช่แค่นั้น ฉันยังมีอาการคลื่นไส้และอาเจียนหนักๆ ช่วงที่หิวอีกด้วย ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่า ฮอร์โมนในตัวฉันมันเปลี่ยนไป ทำให้กรดในกระเพาะอาหารเพิ่มมากขึ้น และยิ่งเวลาหิวๆ มันก็ยิ่งมีกรด ทำให้คลื่นไส้อาเจียน เป็นธรรมดา..

นอกจากนี้ ฉันรู้สึกคอแห้ง และหิวน้ำตลอดเวลา โดยเฉพาะตอนกลางคืน ฉันต้องมีขวดน้ำ 1.5 ลิตรเอาไว้ข้างเตียงทุกคืน และจะตื่นมาดื่มน้ำบ่อยมากๆ ทั้งคืน เรียกได้ว่า เกือบสิบครั้งต่อคืน...

ในช่วงไตรมาสแรกนี้ ลูกโตไวมาก จากเมล็ดข้าวสาร ก็จะโตขึ้นเป็นสิบกว่าซม. มดลูกที่อยู่ข้างหน้ากระเพาะปัสสาวะ มันก็โตและลอยขึ้นเรื่อยๆ ไปเบียดกระเพาะปัสสาวะ ทำให้แม้ว่าฉันจะดื่มน้ำตามปกติ ฉันก็จะปวดปัสสาวะบ่อยอยู่ดี ในกรณีของฉัน ฉันดื่มน้ำเยอะมากในแต่ละวัน(โดยเฉพาะกลางคืน) ทำให้ฉันต้องตื่นมาเข้าห้องน้ำระหว่างคืน คืนละไม่ต่ำกว่า 5 ครั้ง... อ่านดูเหมือนจะน้อยล่ะเนอะ ใครอยากทราบว่าทรมานยังไง ก็ลองดูค่ะ ต้องตื่นเข้าห้องน้ำบ่อยๆ ผลก็คือ มันนอนไม่เต็มอิ่ม มันตื่นเช้าไม่ได้ และ มันจะเหนื่อยง่ายมากๆ....

ความทรมานยังไม่หมดแค่นั้น ตลอด 3 เดือนแรก ฉันยังง่วงนอนมาก ง่วงนอนทั้งวัน เชื่อไหมว่า ใน 24 ชม. ฉันลุกจากที่นอนแค่เฉพาะเวลาทานอาหารเท่านั้น สารภาพเลยว่า แม้กระทั่งอาบน้ำ ฉันยังอาบน้ำเฉลี่ยที่ วันละครั้งตอนเช้าเท่านั้นเอง สามเดือนแรก เป็นอะไรที่ซกมกที่สุด น้ำก็ไม่อาบ ถ้าไม่ติดว่าคัน ฉันก็ไม่อาบหรอก เหอๆ แม่ฉันอยู่กับฉันในตอนนั้น แม่ทนไม่ได้ ที่ฉันเอาแต่นอน แม่จะเดินเข้ามาในห้องฉันทุกวันแล้วปลุกฉัน ให้ลุกไปทำนู่นทำนี่... (โอย คุณแม่ขา หนูง่วง ยังไม่ถึงเวลาอาหาร เดี๋ยวคุณแม่หิวแล้วค่อยมาบอก หนูจะลุกไปซื้อให้นะค้า...) จนในที่สุดแม่ก็ทนไม่ได้... ขอย้ายกลับไปอยู่บ้านญาติ (เอ่อ...แหะๆ)

ไตรมาสแรกของฉัน แม้ว่าเดือนแรก นน.จะขึ้นมา 1 กก. แต่ว่า เมื่อเข้าเดือนที่สองและที่สาม ฉันมีอาการแพ้ท้อง ทำให้น้ำหนักลดลงไปอีก โดยรวมแล้ว ไตรมาสแรก น้ำหนักของฉันลดจากเดิมก่อนท้อง 1 กก.ค่ะ

โชคดีที่ฉันไม่ได้ทำงานนอกบ้าน ฉันตกงาน 1 เดือน ก่อนท้อง ฉันจึงไม่ต้องทรมานมากกกว่านี้กับการต้องตื่นแต่เช้า ไปผจญกับการจราจรตอนเช้าเพื่อไปทำงานทุกวัน... โชคดีของฉันที่ฉันถูกรบกวนการนอนด้วยการตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำทุกคืน แต่ฉันก็ยังสามารถหลับต่อได้ ในคนท้องบางคน จะมีอาการนอนไม่หลับร่วมด้วย คือ หากสะดุ้งตื่นแล้ว จะไม่สามารถนอนต่อได้เลย...

ไตรมาสที่สอง ทรมานยังไง เดี๋ยวเอามาเล่าให้อ่านกันค่ะ

Create Date : 10 เมษายน 2552 Last Update : 10 เมษายน 2552 8:35:57 น. Counter : 28326 Pageviews.		9 comments
Share Tweet