ท่านทั้งหลายจงดูดาบสผู้มีตบะอันรุ่งเรืองนี้
ดาบสนี้กระทำความปรารถนายิ่งใหญ่เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้า
ความปรารถนาของเขาจักสำเร็จ ในที่สุดแห่งสี่อสงไขยกับเศษแสนกัปนับแต่นี้

... บล็อคง่ายๆ ของนายอังคาร ...

Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
3 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
ไปแม่สอด ภาค 1 (รถเสีย)

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเดินทางไปแม่สอดเพราะมีงานเจรจาการค้ากับผู้นำเข้าชาวพม่าในวันอาทิตย์ กะว่าเจรจางานกันให้เสร็จช่วงครึ่งวันเช้าก็จะกลับเลย เสียเวลาวัดหยุดแค่ 2 วัน
วันเสาร์ออกเดินทางจากบ้านนนทบุรีตอน 9 โมงเช้า แวะทานอาหารกลางวันและรับเพื่อนที่นครสวรรค์แล้วเดินทางต่อ กะว่าคงถึงแม่สอดไม่เกิน 5 โมงเย็น
ผมไปแม่สอดครั้งสุดท้ายตั้งแต่ปี 40 ครบ 12 รอบนักษัตรพอดีที่ได้กลับไปเยือนอีกครั้ง นึกภาพไม่ออกว่าแม่สอดเมืองเล็กๆ เมื่อทศวรรษก่อนปีนี้หน้าตาจะเปลี่ยนไปอย่างไร ได้ยินเพียงว่าการค้าชายแดนเจริญรุ่งเรืองมาก ก็คงพลอยทำให้แม่สอดเจริญตามไปด้วย
ถนนหนทางเดี๋ยวนี้กว้างขวางไปหมดทุกภาค อานิสงส์จากยุคเศรษฐกิจรุ่งเรืองสมัยน้าชาติมาดนักซิ่งเป็นนายก ถนนสายหลักจึงขยายเป็น 4 เลน 6 เลน ทั่วประเทศ ถนนสายตาก-แม่สอด จึงไม่มีปัญหาสำหรับผม เส้นทางโหดๆ ก็ขับรถลุยมาแล้วเกือบทั่วประเทศ ที่โหดๆ อย่างเขาพับผ้าที่ภาคใต้ก็ผ่านมาแล้ว หรือบนสันเขาจากดอยตุงไปลงแม่สาย ซ้ายพม่า ขวาไทย ขับรถเสียวเหมือนขับเครื่องบินก็ผ่านมาแล้ว นับประสาอะไรกับถนนข้ามเขาที่กว้างขวางอย่างเส้นตาก-แม่สอด

แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
รถผมมีปัญหาเครื่องยนต์ร้อน หมดกำลัง จนต้องจอดรถที่ด่านแม่ละเมา ก่อนถึงแม่สอดแค่ 26 กม. ตอน 4 โมงเย็น ผมขอเบอร์ช่างมาจากเจ้าหน้าที่ที่ด่าน ได้เบอร์โทรช่างเบิ้มมา ผมปรึกษาช่างเบิ้มว่าจะต้องทำยังไง ช่างเบิ้มบอกว่าให้รอจนเครื่องเย็น แล้วเปิดดูหม้อน้ำว่าน้ำแห้งหรือเปล่า ถ้าน้ำแห้งก็ให้เติมน้ำแล้ววิ่งไปต่อได้ แต่ย้ำว่าเครื่องต้องเย็นก่อนนะ ช่างเบิ้มบอกว่าไม่ต้องให้เขามาดูหรอก ใจเย็นๆ จะได้ไม่ต้องเสียเงิน
ขณะที่เพื่อนผมใจร้อน โทรไปเรียกรถยกมาจากอุ๋นครปฐมที่แม่สอด พอรถยกมาถึงก็ยุให้เติมน้ำทั้งที่เครื่องยนต์ยังไม่เย็นดี เติมแล้วลองสตาร์ทเครื่องยนต์ดูแล้วชี้ให้ดูน้ำที่พุ่งจากหม้อน้ำท่าทางดีใจว่านี่ไง รถพี่พังแล้ว อาการแบบนี้ประเก็นไหม้ ฝาประเก็นโก่ง ต้องเข้าอู่ถอดออกมากลึง
ผมโทรถามช่างเบิ้มอีกครั้ง ช่างเบิ้มบ่นว่าพี่ไม่น่าใจร้อน แบบนี้ก็เสียเงินแล้วสิ

ตกลงคืนนั้นผมต้องให้ลากรถไปจอดที่อู่นครปฐมซึ่งเป็นอู่ใหญ่ที่สุดแล้วในแม่สอด แล้วแวะไปนอนรีสอร์ตใกล้ๆ
เช้ามืดมีเพื่อนอีกคณะหนึ่งตามมาจากรุงเทพ เพราะขนสินค้าตัวอย่างมาให้ มีคนหนึ่งเป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถ เขาเลยตามไปดูสภาพรถที่อู่นครปฐม ลองสตาร์ทรถดูแล้วไม่มีอาการอะไร เขาเลยแนะนำว่ารถไม่มีปัญหา ไม่ต้องถอดเครื่องยนต์หรอก
ผมปลุกทางอู่ให้มาประกอบกันชนหน้าที่ถอดออกตอนลากรถมาเข้าอู่ คนขับรถยกเมื่อคืนพูดจาไม่ดี พูดรวน ดูออกว่าเขาอยากให้ผมซ่อมรถที่อู่นี้ ผมเดาเอาว่านี่เป็นวิธีทำมาหากินของเขาจึงตัดสินใจว่าถ้าเครื่องยนต์จะพังจริงก็ไม่ขอซ่อมที่อู่นี้เด็ดขาด

ผมขับรถจากอู่ไปที่ท่าเรือริมเมย จอดรถทิ้งที่โกดัง 16 แล้วข้ามเรือไปฝั่งพม่า ข้ามไปดื้อๆ เลยครับ (วันหลังจะกลับมาเล่าให้ฟังอีกที) ช่วงเที่ยงกว่าๆ ก็ข้ามกลับมาฝั่งไทย มาเอารถขับกลับรีสอร์ตเตรียมกลับกรุงเทพ แต่มีความรู้สึกว่าขับรถแค่สิบกว่ากิโล ทำไมเครื่องยนต์ไม่มีกำลังเอาเสียเลย เช็คความร้อนแล้วเครื่องยนต์ร้อนมาก จึงโทรหาช่างเบิ้ม บอกอาการ ช่างเบิ้มบอกว่าฝาประเก็นโก่ง ต้องถอดไปกลึง แต่วันนี้เป็นวันอาทิตย์โรงกลึงปิดหมด เลยนัดหมายให้ช่างเบิ้มมาทำให้ที่รีสอร์ตวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันจันทร์
ตกลงว่าต้องนอนค้างต่ออีกคืน

รุ่งเช้าช่างเบิ้มพาลูกน้องมาแต่เช้า มาถอดเครื่องยนต์เอาฝาไปกลึง กว่าจะเสร็จก็เกือบบ่ายโมง แต่เสร็จแล้วลองเครื่องยนต์แล้วกลับพบปัญหาว่าพัดลมระบายความร้อนไม่ทำงาน รอนานมากกว่าพัดลมจะทำงาน แล้วก็ทำงานแค่ไม่กี่นาทีก็หยุด อาการนี้เองเป็นเหตุให้หม้อน้ำร้อนจัดจนทำให้ต้องเสียเงินซ่อมเครื่องยนต์ไปหลายเงิน
ช่างเบิ้มไล่สายหาสาเหตุไม่เจอว่าทำไมพัดลมจึงทำงานผิดปกติ จึงต้องพากันไปร้านไดฯ ในเมืองอีกครั้ง เอารถไปให้ช่างชำนาญการตรวจดู ช่างไล่ดูอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง พัดลมก็ไม่เสีย ตัววัดความร้อนที่ใช้เป็นสวิทช์เปิดปิดพัดลมก็ไม่เสีย ช่างบอกว่าถ้าแบบนี้ก็ต้องเป็นอุปกรณ์ในกล่องฟิวส์นี่แหละ ช่างเลยจัดการไล่เช็คอุปกรณ์ทุกตัว ขณะที่ผมก็เร่งว่าต้องเร็วหน่อยนะ ผมมีนัดที่กรุงเทพวันรุ่งขึ้น 8 โมงเช้าที่กรุงเทพ
ช่างไล่ไปไล่มา ไปเจอว่าอุปกรณ์ควบคุมในกล่องฟิวส์ตัวหนึ่งมันเสีย เปลี่ยนอุปกรณ์ตัวนี้ตัวเดียวก็หาย

สรุปไปแม่สอดเที่ยวนี้เสียเวลาไป 3 วัน ออกจากแม่สอด 4 โมงเย็น ถึงนครสวรรค์ 2 ทุ่ม และถึงนนทบุรี 5 ทุ่ม ใครๆ คงนึกว่าผมไปลอยกระทง ที่ไหนได้ ไปลอยคว้างเป็นกระทงหลงทางอยู่แม่สอด พร้อมกับเสียเงินค่าลากรถไป 2,500 บาท ค่าซ่อมเครื่องยนต์ 8,000 บาท ค่าซ่อมอุปกรณ์ควบคุมพัดลม 380 บาท

เหตุเกิดเพราะอุปกรณ์ควบคุมตัวเดียวที่ราคาแค่ร้อยเดียวมั้ง ?





มาดูรูปกันครับ
รูปแรก ช่าง 4 คน กำลังรุมล้อมถอดฝาเครื่องยนต์



ถอดฝาบนออกแล้ว
แผ่นประเก็นตรงนี้ไหม้เพราะความร้อน ฝาบนก็โก่งเพราะร้อนจัด ต้องยกไปกลึง



ระหว่างรอ ฝากซื้อข้าวกล่องผัดกระเพราหมู ไข่ดาว มากินกันตาย
หมูมีแต่วิญญาน แถมเป็นหมูสามชั้นอีกต่างหาก



ชมรีสอร์ตกันนิดหน่อย
ชื่อบ้านริมดอย พื้นที่ 4 ไร่กว่า
อยู่ตรงข้ามทางเข้ามหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร (แม่สอด)
มีห้องพัก 45 ห้อง ห้องแอร์คืนละ 500 บาท พัดลมคืนละ 250 บาท
รายได้เดือนหนึ่ง 150,000 -200,000 บาท
ค่าใช้จ่ายเดือนละ 80,000 บาท
ลูกค้าขาจรครึ่งหนึ่ง ขาประจำครึ่งหนึ่ง
ขาประจำคือพวกที่ต้องวิ่งไปติดต่อค้าขายที่แม่สอด
กับอีกพวกหนึ่งคือเมียไม่เปิดเผย
บอกเสียละเอียดเพราะเจ้าของเขาอยากขายครับ
ราคาขาย 18 ล้าน ใครสนใจก็เชิญได้เลย


กระป๋องขาวๆ ตัวนี้แหละครับ ต้นเหตุที่ทำให้เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลา




Create Date : 03 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 13:13:39 น. 9 comments
Counter : 2392 Pageviews.

 
อ่านแล้วรู้สึกวุ่นวายแทนเลยค่ะ ทั้งๆที่สาเหตุมาจากอะไหล่ตัวนิดเดียว ชอบช่างเบิ้มจังถ้ามีรถก็ขอให้เจอช่างแบบนี้เถิด


โดย: แม่น้องกะบูน วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:43:57 น.  

 
เป็นเส้นทางที่นั่งไปแล้ววิงเวียนค่ะ สงสัยคนขับคงขับเร็วไป เข้าโค้ง 80


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:55:11 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านเรื่องรถเสียแล้วเห็นด้วยว่า อะไรที่มันจะเกิดก็ต้องเกิดนะคะ คิดในแง่ดีว่ายังดีที่มีช่างมาซ่อมจนรถวิ่งไปและกลับไปได้ในที่สุดนะคะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:17:53 น.  

 
รู้งี้ข้าวไข่เจียวดีสุดนะคะ

จากบล็อก ... อยู่ในสายงานนี้เลยแปลได้ถนัดหน่อยค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:32:45 น.  

 
น่าจะลองอ่าน ' ผู้ชายคนที่ตามรักเธอทุกชาติ พิมพ์ครั้งที่ 85 ' นะคะ เพื่อจะถูกใจในความกวน-Teen แบบมีสาระ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:04:07 น.  

 
เคยไปรถเสียที่แม่สอด เหมือนกันค่ะ แล้วเขาบอกว่า รถบีเอ้ม เขาไม่มีอะไร แต่สุดท้าย เราก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปได้ค่ะ

แบบต้องใช้การดัดแปลงค่ะ จึงกลับมากทม ได้จ๊ะ อิอิ

สบายดีนะค่ะ

what will be will be the future is not our to see

จริงด้วยเนอะ


โดย: ย่าชอบเล่า วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:35:36 น.  

 
อ่านแล้วก็นึกถึงถิ่นเก่าคะ การค้าชายแดนเจริญคะโดยเฉพาะพวกของกิน ปูที่เราทานๆกันส่วนมาก็นำเข้าจากพม่านี่ละคะปีหนึ่งๆหลายล้านบาท ส่วนการค้าพลอยนั้นตกต่ำลงคะเพราะการลักลอบเข้ามาได้น้อยลง ส่วนมากคนไทยไปประมูลที่ย่างกุ้งคะแต่สู้พ่อค้าพลอยของคนจีนไม่ได้หรอกคะทุนเราน้อยกว่าเยอะพวกหยกและทับทิมนะคะ


โดย: tanya tanya วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:17:10 น.  

 


แวะมาเยี่ยมค่ะ
มาเจอรถเสีย ยังงี้ช่วยไม่ได้ค่ะ ไม่มีความรู้เรื่องนี้
กลัวเหมือนกันค่ะ เวลาขับรถไปไหนไกลๆ แล้วรถเสีย

ไม่ได้เข้ามาบ้านนี้หลายวัน
จขบ. สบายดีนะคะ


โดย: ข้ามขอบฟ้า วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:2:46:37 น.  

 
อ่านเรื่องรถเสียเพราะเครื่องยนต์ร้อนแบบนี้ คิดถึงตัวเองสมัยก่อน รถเครื่องยนต์ร้อนดับกลางสะพานสาธร ท่ามกลางรถติด ๆ

ขอบคุณที่แวะไปที่บล้อกนะคะ


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:47:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Siri_waT_bkk
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




บางครั้ง เธอเข้าใจไหม
ว่าทำไม จิตใจต้องเพ้อฝัน
ฝันมีสุขร่วมกัน ฝันมีส่วนผูกพัน
สิ่งเหล่านั้น ฉันเองเข้าใจ

   ความหมาย คงคลี่คลายโดยง่ายดาย
   หากได้ระบาย ออกมาให้เธอฟัง
   ก็เพราะเธอเป็นต้นเหตุ ก็เพราะเธอนั้นพิเศษ
   เกินกว่าฉัน จะควบคุมใจ

ยามใดเธอมีทุกข์ อยากหยุดโลกกลับไปช่วยเธอ
ใจมันคอยเสนอ ไม่เคยคิดห่วงใคร
ต่อให้ไกลจะไกลแค่ไหน ก็จะไปยกหัวใจให้
เพียงแต่ตอบรับ หากเธอยอมรับ กับฉัน

   ว่าเธอนั้น มันก็เป็นเหมือนกัน
   ส่วนฉันยืนยัน ประกันได้เลยเธอ
   ไม่ใช่เรื่องหนักใจ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่
   เพียงแค่สามคำ ฉันรักเธอ...

   
    [เพลงจาก http://www.fileden.com]


[ stat since Sep24, 2009 ]
Friends' blogs
[Add Siri_waT_bkk's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.