Bloggang.com : ดา ดา : นิทรรศการ ความกลัว...จัดการได้ด้วยจิตนาการสร้างสรรค์ Spirits: Creativities from beyond

นิทรรศการ ความกลัว...จัดการได้ด้วยจิตนาการสร้างสรรค์ Spirits: Creativities from beyond

Exhibition @ TCDC

20 สิงหาคม-21 พฤศจิกายน 2553

20 August-21 November 2010

ลูกสาวย่าชวนไปค่ะ เห็นว่าเป็นงานที่น่าสนใจดี

จึงทำภาพมาให้ชม

แรกทีเดียวว่าจะไม่ไปเพราะกลัวว่าจะน่ากลัว

แต่งานนี้เขาเน้นในลักษณะให้ความรู้มากกว่าค่ะ

จะมีทั้งผีไทย,จีน,ญี่ปุ่น พร้อมทั้งเรื่องราวให้ได้ศึกษากัน

เที่ยวนี้ย่ารู้อยู่แล้วว่าแสงจะน้อยมาก ถึงกับมืด จึงใช้เพียงเลนส์1.8 ติดกล้องไปเท่านั้น

ผ่านหน้าโรงหนังก่อนที่จะเข้าบริเวณงานเทสต์เลนส์ก่อนค่ะ

แต๊กถ่ายกับปอบหยิบตรงด้านหน้างาน

มีทั้งผีร่ม ผีจีน และพระภูมิเจ้าที่ผู้คุ้มครอง

นอกจากจะมีนิทรรศการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนแล้ว ยังมีงานจากศูนย์สร้างสรรค์

งานออกแบบผลิตภัณฑ์จากฝีมือคนไทย แสดงอยู่ด้านหน้าให้ชมอีกด้วยค่ะ

หากมีโอกาสจะเอามานำเสนอ

มนุษย์เกิดมาพร้อมความกลัว เราจึงใช้จิตนาการเพื่ออธิบายปรากฎการณ์รอบตัวที่ไม่อาจ

เข้าใจได้ด้วยหลักตรรกะและประสาทสัมผัสทั้ง 5

ย้อนรอยวิวัฒนาการในการเอาชนะความกลัวของมนุษย์แต่ละยุคสมัย ผ่านกระบวนการ

จัดการความกลัวหลากหลายรูปแบบ ก่อเกิดเป็น"ผลผลิตทางวัฒนะธรรม" ที่พบเห็นได้

ในสังคมทุกระดับ พร้อมสัมผัสโลกแห่งการผัน "ต้นทุนจากความกลัว" สู่สุนทรียศาสตร์

แห่งการเปลี่ยนจิตนาการไร้สสาร มาเป็นเรื่องราว ภาพ เสียง ที่มองเห็น ได้ยิน และสัมผัส

ได้จริง จนเกิดเป็นธุระกิจจากโลกขนานที่สร้างเม็ดเงินได้อย่างมหาศาล

สัญชาตญาณความกลัว...หนีไม่พ้น แต่สามารถแสวงหาโอกาส และวิถีทางในการจัดการ

ได้อย่างสร้างสรรค์

เข้าไปห้องแรกจะมีการข่มขวัญกันเล็กน้อยด้วยห้องมืดที่มีไฟทึมๆสว่างวาบและก็ดับลง

รอจังหวะให้สว่างอีกรอบ เราก็เห็นทางเดินต่อไปยังอีกห้อง

ห้องนี้จะเป็นห้องฉายหนังที่ออกแบบเป็นการ์ตูน เส้นลวดลายแบบสมัยใหม่แต่ตัวหนัง

จะถูกทำให้ดูเก่า ประกอบดนตรีที่มีจังหวะสั้นๆซ้ำๆ เล่าเรื่องราวสมัยก่อนเกี่ยวกับความเชื่อเรื่องผี

จุดนี้ย่าชอบมาก ดูสนุกและอาร์ตดีค่ะ ย่าถ่ายภาพแล้วนำมาย่อใส่

เป็นภาพเดียว ให้เห็นพอเป็นไอเดีย

หน้ากากผีญี่ปุ่น

หน้ากากญี่ปุ่น

สิงโตเชิด เลนส์มุมแคบเก็บได้แค่นี้เองค่ะ

เมื่อความกลัวไม่ได้สะท้อนแค่ความน่าเกลียด ผลงานศิลป์และเทศกาลรื่นเริง

ระดับโลกจึงเกิดขึ้น

ผีตาโขน... ลวดลายวิจิตร สะท้อนความเชื่อและสิ่งยึดเหนี่ยวของชุมชน

ชมภาพจากงานผีตาโขนได้จากลิงค์นี้ค่ะ

ผีตาโขน ตอนที่ 1

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=dada&month=08-07-2008&group=3&gblog=60

ผีตาโขน ตอนที่ 2

//www.bloggang.com/mainblog.php?id=dada&month=10-07-2008&group=3&gblog=61

ผีฝรั่ง เฮอร์แมนเฮอร์มิท เป็นผีที่ตื่นกลัว และตรงหนกตกใจเมื่อเห็นคน และ

บ่นว่าคนทำไมช่างน่าเกลียดน่ากลัวอะไรเช่นนี้

เป็นผีที่หล่อในสายตาผีด้วยกัน สมัยย่ายังวัยรุ่นชอบดูเรื่องนี้มาก ตลกดีค่ะ

น่าจะเอากลับมาฉายอีกนะ

เครื่องแต่งกายของหมอผีประจำชนเผ่า

ผ้าห่อศพ ทำจากฝ้ายทอมือย้อมสีธรรมชาติ(เปลือกไม้ เช่น คราม และขมิ้น ลวดลาย

เป็นสัญลักษณ์บันไดไต่สู่สรวงสวรรค์ ใช้ห่อศพชั้นในก่อนฝังในพิธีศพ

คอลเคกชั่นของ พิพิธถภัณฑ์ผ้าโบราณสบันงา เชียงใหม่ Collection of Sabun_gna Textile Museum, Chiang Mai

ปิ่นปักผม

จากผ้ายันต์ผูกเพื่อป้องกันภัยอันตราย ต่อมาได้พัฒนาเป็นเสื้อพิมพ์ลายแทน

เพื่อความสะดวก และสวยงาม ในสมัยต่อมา

เสื้อพิมพ์ลายพระลักษณ์หน้าทอง๙พระพักตร์ หลวงปู่กาหลง เขี้ยวแก้ว

วัดเขาแหลม สระแก้ว

เสื้อยันต์อีกรูปแบบหนึ่ง

ข้าวของเครื่องใช้,คนรับใช้ ที่ทำด้วยกระดาษ พร้อมทั้งกระดาษเงิน,ทองเผา

ส่งไปให้ผู้ตายตามพิธีกงเต็กของคนจีน

แม้แต่รองเท้าหลุยส์ประดับเพชร ก็มี

เงินทองเอาไว้ใช้จ่ายในภพหน้า

ไหว้ด้วยของดำ

*****

เมื่อความกลัวเข้ามาครอบงำจิตใจ"ผี" ทั้งดีและร้ายจึงเกิดขึ้นตามแต่พลังจินตนาการ

ของแต่ละสังคมจากผีในความคิดส่วนบุคคลมาสู่"กระบวนการจัดการความกลัว" และ

การควบคุมสังคมให้เป็นน้ำหนึ่งใจเดียว ก่อเกิดเป็นพิธีกรรมและประเพณี รวมถึง

เครื่องมือในการต่อสู้เพื่อความอยู่รอดจากธรรมชาติรอบตัว

กลายเป็นต้นกำเนิด"ตำนานเรื่องเล่า"ที่ผันไปตามยุคสมัยและเป็นแรงขับเคลื่อนความคิด

สร้างสรรค์สู่โลกเศรษฐกิจ

ทามาก๊อตจิ สัตว์เลี้ยงสมมุติ ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อตอบสนองสำหรับคนต้องการ

เลี้ยงสัตว์เลี้ยง แต่ไม่มีพื้นที่หรือเวลาพอที่จะเลี้ยงของจริง

ได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง สร้างเม็ดเงินให้กับผู้ผลิตเป็นกอบเป็นกำ

ศาลพระภูมิ จากรุ่นเก่าสู่รุ่นใหม่ดูทันสมัยและไม่น่ากลัว

แม่นาค.....คิดอย่างไรกลัวอย่างนั้น

เท้าของเปรต สำหรับเลนส์ 1.8 เก็บมาได้เพียงเท่านี้

เป็นหุ่นจำลองที่ส่วนตัวสูงใหญ่จนทะลุเพดาน และมีหัวโผล่ตาถลน

ห้อยลงมาอีกด้านหนึ่งของทางออกไปยังอีกห้องหนึ่ง

เครื่องเซ่นไหว้ของเปรต

เมื่อสังคมไทยรับไม่ได้กับความอกตัญญู

เปรตจึงถูกสร้างขึ้นเพื่อหยุดยั้งพฤติกรรมเลวร้ายของมนุษย์

เปรต..กระบวนการใช้ผีสอนคนให้เป็นคนดี

เปรตตัวที่โชว์ไว้มีรูปร่างสูงใหญ่พุงโร ลิ้นยาวถึงสะดือ

เครื่องเซ่นไหว้เปรต

จากห้องนี้เข้าสู่ห้องกระบวนการผลิตสื่อ

เป็นการขับเสภาในเรื่องขุนช้างขุนแผน กล่าวถือเปรต

เสียงกรับเคาะรับกับเสียงผู้ขับเสภา(เทบ)ไพเราะเพราะพริ้ง

ประกอบกับเนื้อร้องที่จอ โชว์เป็นตัวหนังสือเป็นคลื่นทับซ้อน

สร้างอารมณ์ร่วมในการฟังให้วังเวงยิ่งขึ้น

ย่าไม่ได้ฟังเสภาเพราะๆอย่างนี้มานานแล้ว อดชื่นชมการนำเสนอ

ของผู้จัดไม่ได้เลยค่ะ

ข้างๆกันเป็นห้องอัดเสียงละคร จะมีอุปกรณ์ทำเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า

เป็นกระป๋องต่อสายสปริงไว้ที่ด้านนอกเวลาต้องการให้เกิดเสียงก็เขย่า

ย่าไม่ทราบว่าด้านในเขาบรรจุอะไรไว้ เขย่าแล้วเสียงเหมือนฟ้าร้อง ฟ้าผ่าจริงๆค่ะ

ส่วนเสียงฝนตกจะเป็นเหมือนฝักเมล็ดพืชใหญ่ทีเดียว ข้างใน บรรจุเมล็ดถั่ว

เวลาเขย่าจะเกิดเสียงเหมือนฝนตก เสียงเหมือนมากค่ะ

แต่ไม่สามารถถ่ายได้เพราะห้องนี้มืดมาก

ส่วนรูปนี้เป็นกบไม้เวลานำไม้ที่เสียบอยู่ที่ตัวกบมารูดกับหยักที่ตัวกบ

จะเกิดเสียงเหมือนกบร้อง ย่าเรียกเสียงเหล่านี้ว่าเสียงประดิษฐ์

หนังสือผีเล่มละบาทในสมัยนั้น ได้รับความนิยมจนมีการพิมพ์เพิ่ม

ถึง 17 ครั้ง (หรือ 19 ย่าไม่แน่ใจ)

ตาโปน(ชัยยัณต์ สุยะเวช)อดีตนักเขียนการ์ตูนเล่มละบาท

ใครทันยุคนี้บ้างคะ

ผี เมื่อกลายเป็นการ์ตูนแบบไทยๆ

ก็จะถูกนำเสนอให้ดูน่ารัก และเป็นคติสอนใจแทนการนำเสนอแบบสยองขวัญ

ผีตาเดียวจากเรื่องคินทาโร่

"ผีน้อย" จุดประกายเมืองท่องเที่ยว The little ghost making big waves

ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2536 (ค.ศ.1993) ซาไกมินาโตะ เมืองท่าเงียบๆในจังหวัดทตโทริ

ทางตะวันออกของญี่ปุ่น บ้านเกิดของ มิซึกิ ชิเงรุ(2465 ปัจจุบัน)ผู้วาดผีน้อย

คิทาโร่ มังงะ ปีศาจเด็กที่คอยช่วยเหลือมนุษย์จากโยไก ภูตผีปีศาจชั่วร้าย

กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวคึกคัก ผู้มาเยือนได้สนุกกับการถ่ายรูปร่วมกับรูป

หล่อสำริดตัวละครในการ์ตูนกว่า 134 ตัว ที่กระจัดกระจายไปตามหน้าร้าน

ขนมน้ำชาและของที่ระลึกบนถนนมิซึกิ ชิเงรุ และตามล่าเก็บสะสมตราประทับ

เพื่อรับประกาศนียบัตรเป็นที่ระลึก

ลายเส้นของการ์ตูนญี่ปุ่น กับปะอันโด่งดังในไทยสมัยก่อน

โคมไฟเป็นรูปดวงตา และรูปร่างการ์ตูนคินทาโร่

เข้าสู่โซนหนังผีไทย ภาพนี้เปรียบเทียบระหว่างบ้านผีปอปและบุปผาราตรี

-----

เจอผี....วิ่ง...ขำ...ทำเงิน See a ghost? Run-Laugh -Make Money

ความระทึกขวัญปนตลกคือเอกลักษณ์ของผีไทยที่ต่างจากผีสยองเย็น

ของเอเซียหรือผีแหวะแบบตะวันตก หนังผีต้นทุนต่ำชุดบ้านผีปอบ

(2532-2551) หยิบตำนานผีปอบอีสานมาเล่าบนแผ่นฟิล์มเป็นครั้งแรก

ฉากผีปอบและชาวบ้านวิ่งหนีลงตุ่มและขึ้นต้นไม้กันจ้าละหวั่น

จนจบเรื่องทำให้หนังทำเงินในต่างจังหวัดจนมีการสร้างภาคต่อถึง13 ภาค

ในขณะที่บุปผาราตรีทั้งสี่ภาคเดินเรื่องด้วยความสยองเลือดสาดและ

มุกตลกร้ายเสียดสีสังคมไทยอย่างตรงไปตรงมา ผ่านผีสาวจอมอาฆาตและ

ขบวนการปราบผีสุดเพี้ยนที่ไล่ล่ากันในออสการ์อพาร์ตเมนต์ให้ผู้ชมได้

หัวเราะปนขนลุกได้ในคราวเดียวกัน

แผ่นปิดเรื่องแม่นาคความรักเธอยิ่งใหญ่เหนือความตาย

เสื้อดีไซน์สำหรับให้ผีใส่

หุ่นจำลองเหมือนจริงมากๆ ขนาดย่าเห็นยังกลัว

สยองมาก

Body ศพ 19

***

ใบโฆษณาหนังสมัยก่อน ดูแล้วได้อารมณ์ย้อนยุค

แผ่นปิดแม่นาคพระโขนง หนังผีสุดฮิท ในทุกยุคทุกสมัย

ที่ห้องนี้จะมีมัลติมีเดียฉายบทสัมภาษณ์ผู้ทำหนัง,ตัวแสดง,และขั้นตอน

การแต่งหน้าผี ได้ความรู้ดีค่ะ

สีหน้าและอารมณ์ของหุ่นทำได้เหมือนมาก

หุ่นที่โชว์อยู่ที่ชั้น จับสองภาพมารวมกัน

จริงหรือไม่...ที่เจอปอบแล้วต้องหนีลงตุ่ม

จากความกลัวพื้นบ้านกลายเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์หนังไทย

จากวันวานถึงวันนี้ ไม่ว่าจะวิ่งหนีกี่ครั้งก็ทำเงินเหมือนเดิม

----

ช่วงระหว่างที่ย่ากำลังถ่ายแม่นาค ห้องนี้มืดมากมีเพียงไฟดวงเล็ก

ส่องอยู่ที่ใบหน้าหุ่น มีความรู้สึกว่าถูกชน แรกย่าก็ไม่ได้คิดอะไร

นึกว่าผู้ชมมาชน พอหันไปดูกลายเป็นหุ่นกระสือที่แขวนห้อยอยู่ใน

ความมืดมาชน ย่าจึงเขยิบห่างออกมาถ่ายรูปต่อ มันวนมาชนย่า

อีกรอบ ดีที่เขาไม่ได้ทำให้ดูสยองมากนัก เห็นเป็นเพียงเงาตะคุ่มๆ

พอเรารู้ว่าไม่ใช่ผีก็ไม่กลัว ความกลัวมากจากความไม่รู้ ไม่ทราบว่า

ดูภาพที่ย่าถ่ายเหล่านี้น่ากลัวหรือเปล่าคะ

หากสนใจเชิญไปชมได้นะคะตามช่วงเวลาที่บอกไว้ แวะชม"วัสดุสุดล้ำ"

ไทยทำเทศทึ่งที่ด้านหน้า ดูแล้วอดภูมิใจที่คนไทยเราสามารถผลิตผลิตภัณฑ์

ได้ยอดเยี่ยมไม่แพ้ชาติอื่น

ขอขอบคุณข้อมูลจากโบรชัวร์ที่แจกในงาน

และขออภัยหากต้องโหลดนานเพราะไม่อยากตัดเป็นสองตอน

ทนโหลดกันหน่อยนะคะ

เมื่อวานหลังฝนตกเกิดรุ้งกินน้ำขนาดใหญ่ สวยมากค่ะ ครึ่งวงกลม

เต็มโค้งแผ่นฟ้าเชียวค่ะ เห็นกันบ้างหรือเปล่าคะ ย่าถ่ายภาพไว้ด้วยชมได้จากลิงค์ด้านล่าง

รุ้งกินน้ำ เต็มโค้งฟ้าเมื่อยามฝนลา คลิ๊ก

Create Date : 03 กันยายน 2553

Last Update : 3 กันยายน 2553 10:29:06 น.

20 comments

Counter : 6570 Pageviews.

แวะมาดูปอบหยิบ...อิอิอิ
หนุ่มๆ เห็นคงอยากให้หยิบเป้นแถวเลยค่ะย่าดา
ภาพน่ากลัววววววววววววววววววววเน๊าะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:11:10:29 น.

หนูเป็นโรคกลัวผีเข้าขั้น คงไม่กล้าไปดู
แต่จะตามไปดูรุ้งกินน้ำดีกว่า อิอิ
ย่าดาถ่ายรูปสวยตามเคย

โดย: ปิงปอง IP: 124.120.95.144 วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:11:12:01 น.

มาหาความหวาดกลัวด้วยคนจ๊า

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:11:35:00 น.

แวะมาทักค๊าฟ...วันนี้วันศุกร์ มีความสุขนะครับ
ภาพสวยมาก

โดย: CEO นิ้วก้อย

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:12:04:35 น.

รูปสวย ครับ

เราไม่กล้าไปดู

เพราะ กลัวผี!..จับ

โดย: *SUPRA*

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:12:41:55 น.

แวะมาชมรูปสวยๆค่ะ

โดย: ลำตะคอง

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:14:36:44 น.

นางแบบน่ารัก

แต่รูปหลังๆน่ากัว

ภาพแจ่มมากค่ะ

โดย: นาฬิกาสีชมพู

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:16:39:55 น.

หวัดดีค่ะย่าดา

โหย...ภาพถ่ายสุดยอดค่ะ ได้ทิปมาอีกอย่างว่า ถ่ายมืด ๆ ต้องใช้เลนส์พิเศษ อิอิ

เคยนัดกับเพื่อนสาวไปเดินเล่นเอ็มโพเรียม ไปถึบก่อนค่ะ เลยไปเดินโต๋เต๋ที่ TCDC ยังอยากรู้ว่าปรกติเค้าจัดนิทรรศการกันบ่อยมั้ย ค่าเข้าชมเท่าไหร่ เพราะเห็นว่า คนในวงการครีเอทีฟเมืองไทย ก็ชอบไปหาไอเดียกันจากที่นี่นะคะ

คิดอย่างไร....กลัวอย่างนั้น โดนมากค่ะ

โดย: Oops! a daisy

วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:20:57:15 น.

โห.. ภาพสวยจนไม่น่ากลัวแต่อย่างใดเลยครับ ย่า

ภาพที่ ๑, ๓ และ ๔ สวยมีมิติงดงามเชียวครับ ชอบ ๆๆๆ

โดย: เทียนส่องแสง (tiensongsang

) วันที่: 3 กันยายน 2553 เวลา:22:47:04 น.

หากไม่ได้เข้ามา คงอดดดูของดีของย่าดา
ที่ TCDC เหรอ?
ถ้าว่างอาจจะไปครับ ต้องสนุก
ปกติเป็นคนไม่กลัวผี ไม่เคยฝันถึงผีครับ

อ้อ ที่บอกว่าจะไม่อยู่ ผมจะไปจีนครับย่าดา

โดย: yyswim

วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:0:22:52 น.

สวัสดียามเช้าครับย่าดา

เป็นงานที่น่าไปดูมากเลยครับ
ภาพของย่าดาสวย คมชัดเหมือนเดิมเลยครับ

ส่วนตัว...ผีผมไม่กลัว
ผมกลัวคนครับ 555

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:7:09:26 น.

คุณกะว่าเก๋า กลัวคนมากกว่าฝี ลึกซึ้งจังเลยนะคะ

คุณสินยินดีค่ะTCDC เขามีงานมาให้ดูบ่อยค่ะ ย่าชอบไปดู ชมฟรีค่ะ และที่น่ารักที่สุดก็คือให้ถ่ายรูปได้ค่ะ แต่กรุณางดใช้แฟลช

ไปจีนเที่ยว?หรือ ปลายเดือนนี้ย่าจะไปล่องแม่น้ำแยงซีเกียง

คุณเทียนส่องแสง อาจจะเป็นด้วยฉากเขาให้แสงสวยก็ได้ค่ะ

คุณเดซี่คะถ้าไปที่อิมโพเรี่ยม ควรแวะดูงานนิทรรศการ ของเขานะคะ อย่างที่หนูบอก ว่าเพื่อนๆไปเก็ทไอเดียกันที่นั่น งานเข้าฟรีค่ะ ข้อสำคัญถ่ายรูปได้เพียงแต่กรุณางดแฟลช ที่จริงใช้แฟลชแสงก็ไม่สวยอยู่แล้วค่ะ ที่นี่ย่าจะไปเก็ทไอเดียและฝึกถ่ายรูปค่ะ

ขอบคุณ ทุกท่านที่เข้ามาทักทายค่ะ

โดย: ดา ดา

วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:10:31:49 น.