Wolf Children (2012) คู่จี๊ดชีวิตอัศจรรย์
คือช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร ง่วนๆ อยู่แต่กับอนิเมะญี่ปุ่น เอาจริงๆ ก็ไล่ดูจบมาแล้วหลายเรื่องเลยนะ ทั้งแบบซีรีส์บ้าง มูฟวี่บ้าง (มัวแต่เพลินเลยไม่ได้เขียนถึงบ้าง) เหมือนลองเปลี่ยนบรรยากาศมาฝั่งญี่ปุ่นบ้าง แก้เลี่ยนกับเรื่องราวฝั่งตะวันตก
หนึ่งในเรื่องที่ได้มีโอกาสดูก็คือ Wolf Children หรือชื่อภาษาไทยน่ารักๆ ว่า ''คู่จี๊ดชีวิตอัศจรรย์'' (ช่างไม่เข้ากับเรื่องเอาเสียเลยย)
อนิเมะเรื่องนี้มีเรื่องย่อคือ 'ฮานะ' นักศึกษาสาวคนหนึ่งได้ตกหลุมรักกับมนุษย์หมาป่า จนให้กำเนิดบุตรสองคน คือ 'ยูกิ' กับ 'อาเมะ' ชีวิตครอบครัวของเธอกำลังเป็นไปได้ด้วยดี จนเมื่อหัวหน้าครอบครัวได้จากไปอย่างกระทันหัน ทำให้ฮานะต้องกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ดูเเลลูกทั้งสองตามลำพัง เธอตัดสินใจย้ายออกไปในพื้นที่ชนบทห่างไกลผู้คน เพื่อปกป้องลูกๆ และมีพื้นที่ให้พวกเขาได้เติบโต
อนิเมะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดูเเล้วเราจะเห็นถึง ''ความแข็งแกร่งของฮานะ'' ผู้หญิงคนเดียวที่พยายามดูเเลลูกทั้งสองของเธอให้ดีที่สุด จากนักศึกษามหาวิทยาลัย ต้องพลิกมาเป็นผู้หญิงที่รับบทหัวหน้าครอบครัวโดยจำเป็น มันไม่มีพื้นที่ให้เธอแสดงความอ่อนแอออกมาได้เลย โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าลูกๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งลูกของเธอคือครึ่งมนุษย์ครึ่งหมาป่า การเลี้ยงดูจึงไม่ได้ง่ายเหมือนเด็กทั่วไป มันแทบไม่มีคู่มือการเลี้ยงดูพวกเขาเลย เมื่อลูกของเธอป่วย เธอยังไม่รู้จะพาไปหาหมอแบบไหนเลยด้วยซ้ำ
การตัดสินใจพาลูกๆ หนีจากเมือง ออกมาอยู่ในชนบท กลางป่า มันเหมือนเป็นการปกป้องพวกเขา ทั้งจากผู้คน จากอันตรายต่างๆ และเพื่อที่ทั้งสองจะได้มีชีวิตเป็นของตัวเอง
มันสะท้อนชีวิตของคนเป็นผู้ปกครองได้ดีมากๆ เพราะผู้ปกครองมีหน้าที่เลี้ยงดู สั่งสอนเด็กๆ ให้ดีที่สุด แต่เมื่อถึงเวลา พอเด็กๆ เติบโตขึ้น ''พวกเขาจะต้องเลือกเส้นทางของเขาเอง''
เรื่องนี้ยังสะท้อนวิถีชีวิตของ ''คนเมือง'' กับ ''คนชนบท'' อีกด้วยนะ ตอนเเรกฮานะอยู่หอพัก กฎในหอพักทุกอย่าง มันก็คือกฎ เพื่อที่ผู้คนจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างไม่วุ่นวาย แต่ในที่นี้คือฮานะมีลูกสองคน ซึ่งเป็นครึ่งหมาป่า ในหอพักไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ พวกเขาคิดว่าลูกของเธอคือสัตว์ สร้างความรำคาญให้กับเพื่อนบ้าน เธอจึงต้องย้ายออกมา
มาอยู่ชนบท เธออยู่บ้านที่ห่างจากหมู่บ้าน ไกลจากผู้คน ปัญหาเรื่องการรบกวนผู้อื่นหมดไป กลายเป็นความเป็นห่วงจากคนในหมู่บ้าน ที่มองเธอเป็นผู้หญิงคนเดียว เลี้ยงลูกสองคนตามลำพัง ชาวบ้านจึงคอยแวะเวียนมาดู มาสอนการทำเกษตร ซึ่งเธอก็เปิดใจเรียนรู้ได้อย่างดี เธอเคยอ่านวิธีปลูกผักทำเกษตรจากตำรา บางครั้งมันก็ไม่ได้ผล และบางทีวิธีการปลูกผักทำเกษตร มันต้องอาศัยการลงมือทำจริงๆ ถึงจะได้ผลดี
เรายังเห็นวิถีชีวิตชาวบ้านแบบเดิมๆ คือเมื่อฮานะปลูกมันฝรั่งได้ผล เธอนำมันไปแบ่งกับชาวบ้าน และชาวบ้านก็นำผลผลิตอื่นๆ มาแบ่งกับเธอเช่นกัน เป็นน้ำใจเล็กๆ ที่มีต่อกัน ในวิถีชาวบ้านชนบท
เราได้เห็นเรื่องราวทางเศรฐกิจดีๆ ขอทางประเทศญี่ปุ่น (ประเทศที่พัฒนาแล้ว) พวกเขามีสวัสดิการรัฐที่ดี การทำงานที่ได้ผลตอบแทนที่ดี เพื่อชีวิตความเป็นอยู่ที่ดี อย่างตัวละครฮานะ ที่มีสามีทำงานเก็บเงินไว้ให้ก่อนจะจากไป ผมไม่แน่ใจว่าเงินที่สามีของเธอทำงานเก็บไว้มากมายขนาดไหน แต่ก็มากพอที่ให้ฮานะมาซ่อมแซมปรับปรุงบ้านเก่า (ที่ทางรัฐจัดสรรให้) และได้มีเงินใช้เป็นปี แม้จะประหยัด แต่ก็ไม่ถึงกับต้องอด ถ้าเทียบกับประเทศที่ยังไม่พัฒนา ฮานะจะไม่สามารถมีชีวิตแบบในเรื่องนี้ได้เลย
ถือเป็นอนิเมะที่ได้ดูแล้วประทับใจมากๆ สะท้อนให้เห็นว่า ''ชีวิตของเรา มีสุข มีเศร้า มีพบ มีจากลา และไม่มีอะไรแน่นอน''
คะแนนความชอบส่วนตัว 8.5/10
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [