ตอนผมรู้จักหนังเรื่องนี้ได้ยินว่า

''เป็นหนังที่ถูกพูดถึงอย่างมากในเวทีออสการ์ปีนั้นเลยนะ''

ด้วยกระแสคำวิจารณ์ที่ดี มีนักวิจารณ์จากนิตยสารชื่อดังหลายคนเขียนชมเยอะมาก ทั้งตัวหนังและการแสดงของ Saoirse Ronan ที่แจ้งเกิดในฐานะนักแสดงมากฝีมืออย่างเต็มตัว

กระแสวิจารณ์ดีจนเวลานั้นคะแนนฝั่งนักวิจารณ์ในเว็บ Rotten Tomatoes ขึ้นไปจนถึง 100% (ปัจจุบันอยู่ที่ 97%)

คือมันสร้างความอยากดูเป็นอย่างมากแต่พอถึงเวลาจริงๆ หนังดันไม่เข้าฉายในประเทศไทย (ซะงั้น!!!)

ทำให้จากตอนนั้นที่อยากดูเรื่องนี้มากๆ พอเวลาผ่านไปหนังมาทำแผ่นขายในไทย ซึ่งตัวผมก็ซื้อติดมาหนึ่งแผ่นแต่ด้วยความอยากดูที่ลดลงจึงดองหนังเรื่องนี้ยาว และเพิ่งมีโอกาสได้หยิบมาดูก็เมื่อไม่นานนี้เอง

พอดูจบต้องบอกว่าเป็นหนังที่ถูกโฉลกมากเหลือเกิน ส่วนตัวผมจะชอบหนังที่เดินเรื่องเรียบๆอยู่แล้ว แบบว่าค่อยๆเล่า แต่มีอะไรให้ติดตามตลอดเวลา หนังเรื่องนี้เป็นอย่างนั้นเลยครับ

คือหนังนี้นางเอกชื่อว่า 'เอริช' เป็นชาวไอริชที่ต้องจากบ้านมาทำงาน ณ กรุงนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา ในครอบครัวของเธอจะมี แม่ พี่สาว และก็ตัวเธอ ในบ้านหลังนี้มี 'เอริช' ที่ดูมีอนาคตที่ดี ทำให้พี่สาวจึงเสียสละให้น้องไปทำงานที่อเมริกา เพื่อจะได้มีอนาคตที่ดีกว่าอยู่ที่นี่ และเธอจะเป็นคนดูแลแม่เอง

แต่การไปอยู่ที่นั่นในตอนแรกนั้นมันไม่ง่ายนัก เธอต้องเผชิญกับความคิดถึงบ้าน คิดถึงแบบมากๆ การจากแผ่นดินบ้านเกิดมาไกลมันยากเหลือเกิน ทั้งการปรับตัวให้เข้ากับวัฒนธรรม วิถีชีวิต และความคิดแบบอเมริกัน โชคดีที่หอพักที่เธอไปอยู่มีคนไอริชอาศัยและมีน้ำใจกับเธอเหมือนกัน

สิ่งที่เธอเฝ้ารอคอยอยู่ทุกวันคือจดหมายจากทางบ้าน..

''เราอยู่ไกลกันมหาสมุทรกั้นแต่ไม่เคยบั่นทอนเลย''

และวันหนึ่งชีวิตของเธอในอเมริกาก็เริ่มจะดีขึ้นเมื่อเธอพบกับรักครั้งแรกเป็นหนุ่มแสนดีชาวอิตาเลี่ยน เธอเข้ากับเขาได้ดี ต่างคนต่างให้เกียรติและรับฟังกัน จนทั้งสองตกลงรักกัน

แต่เหตุการณ์มาพลิกผันเมื่อพี่สาวจากไอริชของเธอได้เสียชีวิตลงกระทันหัน เธอไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าพี่สาวแสนดีคนนี้อีกแล้วจากอีกฟากของอเมริกัน ทำได้เพียงบินกลับไปเคารพศพเธอที่บ้านเกิด และการกลับไปครั้งนี้ทุกอย่างมันก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...

แม่ของเธอไม่มีพี่สาวคอยดูเเลอีกแล้ว อีกทั้งยังกลับไปพบชายหนุ่มเพื่อนบ้านแสนดีชาวไอริชที่ตกหลุมรักเธอมานาน แล้วผู้ใหญ่หลายคนก็สนับสนุนหนุ่มคนนี้ด้วย

การกลับมาคราวนี้มันจึงเป็นเรื่องที่ยาก เพราะเธอมีทางที่ต้องเลือก คนเราเมื่อมีทางเลือกแล้วมันมักจะมาพร้อมกับความหนักใจ

อยู่ไอร์แลนด์ต่อก็จะได้ดูเเลแม่ จะได้แต่งงานกับหนุ่มเพื่อนบ้านที่นิสัยดี จะได้เพื่อนบ้านบรรยากาศเดิมๆและไม่ต้องปรับตัวอีกต่อไป ซึ่งมันถือเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยกว่า

แต่การกลับไปที่อเมริกา เธอจะได้มีอนาคตที่กำลังไปได้ดี จะได้อยู่กับชายที่เธอรัก ได้ทำตามสัญญาของเธอ

ทั้งสองทางเลือกมันมีทั้งดีและไม่ดีเหมือนๆกัน แต่คนที่รู้ดีที่สุดคือตัวเธอเอง เพราะสุดท้ายแล้วเป็นตัวของเธอที่จะต้องอยู่กับมันไปตลอดทั้งชีวิต

ถือเป็นหนังที่ตั้งคำถามกับเรื่องเหล่านี้ได้ดีเลยนะ ตัวหนังเล่าเรื่องได้ดี กระชับและแทบไม่มีจุดน่าเบื่อเลย แม้หนังจะเดินเรื่องเรียบๆ แต่จะมีการใส่จุดพีคจุดดราม่าหนักๆมาเรื่อยๆ และการแสดงของ Saoirse Ronan ถือว่าเอาอยู่จริงๆ ตอนผมดูหนังเรื่องนี้เเล้วแอบนึกถึงเรื่อง Lady Bird (อีกเรื่องที่เธอแสดง) เลยนะ อารมณ์หนังออกมาคล้ายๆกัน

งานภาพก็สวยด้วยล่ะเรื่องนี้

ถือเป็นงานที่ยอดเยี่ยมสมคำร่ำลือจริงๆ ใครชอบหนังดราม่าก็แนะนำให้ดูเลยนะครับ

คะแนนความชอบส่วนตัว 9/10