Liberal Arts (2012) ติวรัก วิชาหัวใจ
''ชีวิตคนเรามันเหมือนการด้นสด ไม่มีบท เราเพียงต้องไหลไปตามสถานการณ์''
บางคน
บางสถานที่
บางสิ่ง
บางอย่าง
มันอาจจะเหมาะกับเราเพียง ''บางช่วงเวลา'' เท่านั้น
เหมือน ''หนังสักเรื่อง'' ที่ชอบมากเมื่อดูในช่วงวัยหนึ่ง แต่อาจจะไม่ชอบเลยไม่ดูในอีกวัยหนึ่ง
หรือ ''หนังสือสักเล่ม'' ที่มันเคยดีกับเรามากๆ แต่อ่านอีกทีในอีกช่วงวัยก็ไม่ไหว
นั่นล่ะครับคือ ''ความโหดร้ายของช่วงเวลา''
คือมันเปลี่ยนเราได้เสมอ
'เจสซี่' พระเอกของเรื่องนี้ก็เหมือนจะเจอปัญหานี้ เขาได้กลับไปเยือนมหาวิทยาลัยเก่าของเขา เพื่อไปงานเกษียณของอาจารย์เก่า
แต่เขาพบว่าหลายๆ อย่างในที่นี้เปลี่ยนไปมากเเล้ว มันไม่ใช่สถานที่ แต่มันคือความรู้สึก เขาได้เจอกับ 'ซิบบี้' นักศึกษาวัย 19 ปี ที่ความคิดดูโตเกือบเทียบเท่ากับเขา
แต่ถึงยังไง มันก็ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่ลงตัวกับทั้งคู่
ทั้งสไตล์การอ่านหนังสือ การมองโลก อะไรต่างๆ
บางทีเมื่อเราอยู่อีกวัยหนึ่ง เราก็ไม่เข้าใจว่า ''ทำไมเด็กรุ่นหลังถึงชอบฟังเพลงแบบนี้ อ่านหนังสือแบบนั้น'' คือมันหาสาระอะไรไม่ได้เลยนะ
แต่คำตอบที่พบในพวกเขาคือ ''การแค่ชอบอ่ะ มันสนุกดี'' บางอย่างพวกเขาก็ไม่ต้องการสาระอะไรขนาดนั้น ซึ่งเราบางช่วงก็เป็น
บางครั้งเราก็ควรวางเหตุผล วางหลักการอะไรลงบ้าง เพื่อให้ชีวิตสนุกกับอะไรได้ง่ายขึ้น
ดูหนังเเล้วก็ย้อนกลับมาดูตัวเรา ถ้าได้กลับไปเยี่ยม กลับไปเยือน ''โรงเรียนหรือมหาลัยเก่า'' (แบบไม่ได้ไปในสถานะอาจารย์นะ) ก็คงจะรู้สึกแบบพระเอกในหนังนั่นล่ะ ขนาดไปนั่งทานอาหารในโรงอาหารยังรู้สึกแปลกๆ เลย
----------------------------
'ชีวิตคนเราต้องมีช่วงเวลาที่เจ็บปวดกับตัวเลข ผมกลัวว่าผมจะอยู่ที่นี่นานเกินไปจนไม่อยากอยู่ที่อื่น''
รวมๆแล้ว เป็นหนังที่ดูเเล้วมีอะไรให้เก็บไปคิดอีกเรื่อง
คะแนนความชอบส่วนตัว 7/10
วันที่: 22 มกราคม 2566 เวลา:7:48:28 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [