หอมกลิ่นหวาน...และขมของชีวิต
Group Blog
 
 
เมษายน 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
21 เมษายน 2552
 
All Blogs
 
Something sweet.(10)...เรื่องหลังงานวัด


เทียนจุดเวียนพระพุทธา ตัวข้าบุษบาขออธิษฐาน
เทียนที่เวียนนมัสการ บันดาลให้หทัยสมปรารถนา
ดลจิตอิเหนา ให้เขามารักข้า
ขอองค์พระปฏิมาเมตตาช่วยคิดอุ้มชู
ขอเทียนที่เวียนวนดลฤทัยสิงสู่
ให้องค์ระเด่นเอ็นดูอย่าได้รู้คลายคลอน


อ้า องค์พระพุทธา ตัวข้าบุษบาขอกราบวิงวอน
ข้าสวดมนต์ขอพระพรวิงวอนให้ หทัยระเด่นปรานี
รักอย่าเคลือบแฝง ดังแสงเทียนริบหรี่
ขอองค์ระเด่นมนตรี โปรดมีจิตนึกเมตตา
ขอเทียนที่เสี่ยงทาย ดลให้คนรักข้า
รักเพียงแต่บุษบา ดั่งข้านี้ตั้งใจ


ใจของระเด่นมนตรีเมื่อกลับมาในโบสถ์นั้นราวกับได้ยินเสียงเพลงแว่วลอยตามลมมา
หญิงสาวนั่งพับเพียบอยู่ตรงหน้าพระประธานในโบสถ์ มือเรียวยาวขาวสะอาดกระพุ่มดอกไม้ธูปเทียนไว้ที่อก ดวงตาหลับพริ้ม ขนตาอันงอนงามทอดยาวเป็นแพ บุษบากำลังตั้งจิตอธิษฐานให้เรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับหล่อนหายไป ก่อนที่จะวางดอกไม้บนถาด ปักธูปเทียนลงบนกระถาง ผมดำยาวระยับเลื่อมแสงไฟยามขยับกาย


“ ที่ในงานเป็นยังไงบ้างคะ หน้าเวทีน่ะ “
เสียงหวานใสปลุกเขาขึ้นจากภวังค์ ชายหนุ่มสูดลมหายใจเรียกสติเบาๆ
“ วุ่นวายนิดหน่อย แต่ทางตำรวจเคลียร์ได้ “
เขาโทษว่าเป็นความผิดปรกติของจิตใจที่มองเห็นคนตรงหน้านี้ดูผิดแปลกไป
เครื่องสำอาง การแต่งกายคือเวทมนต์ของผู้หญิง...
เปลี่ยนคุณบุษบาเชฟขนมหวานให้กลายเป็นนางบุษบาของอิเหนาได้


“ แล้วคุณเห็นเพื่อนฉันไหม ฉันเป็นห่วงพิณ “
เสียงบุษบาร้อนใจ ชายหนุ่มคุกเข่าลงนั่งใกล้ๆ
“ ยัง ผมบอกตำรวจให้ช่วยหาแล้ว คงจะตกใจแล้วก็พลัดหลงกันมากกว่า ตอนนี้คนเจ็บก็ส่งโรงพยาบาลแล้ว “
ชายหนุ่มพูดไปเรื่อยๆในใจนั้นเต้นรัวอย่างประหลาด


“ มีคนเจ็บด้วยเหรอคะ แย่จัง งานในวัดแท้ๆ ยังมีคนทำบาปอีก “
หล่อนบ่นเบาๆดวงตาปรือหลุบต่ำอันเป็นผลมาจากขนตาปลอมแผงใหญ่
“ ก็อย่างนี้แหละ ผู้ชาย เลือดร้อน “
ชายหนุ่มเสไปหยิบธูปเทียนเวียนจากพานข้างๆกระถางธูปมาเตรียมไหว้
ร่างสูงใหญ่หย่อนเงินใส่ตู้รับบริจาคไปหนึ่งร้อยบาท บุษบาช่วยหยิบธูปและเทียนที่อยู่ฝั่งหล่อนให้เขา


ผู้คนในโบสถ์เวลานี้เหลือเพียงผู้เฒ่าผู้แก่ ต่างอมยิ้มเมื่อเห็นทั้งสองนั่งเคียงกัน
ระเด่นมนตรีอธิษฐานขอให้อย่าเกิดเหตุวุ่นวายอะไรอีก
คืนนี้หัวใจเขาเต้นรัวแรงมากจนคิดว่าหัวใจจะวายหลายครั้งแล้ว ครั้งหนึ่งก็ตอนปรากฏตัวของบุษบา
ครั้งต่อมาก็ตอนที่วัยรุ่นตีกันมีคนโยนระเบิดขวดขึ้นเวที คนแรกที่เขานึกถึงคือหล่อน


“ ดูเดียร์เอาไว้นะ “
ชายหนุ่มหันไปสั่งวิทยากรแล้วรีบกระโดดแผล่วขึ้นเวที แล้วพาหล่อนออกมา
เมื่อกลับไปดูสถานการณ์ภายนอกอีกครั้งหลังจากพาหล่อนมาไว้ที่โบสถ์
ทุกคนถามหาคนรู้จักของตนเต็มไปหมด
“ มีใครเห็นคุณบุษบาบ้างไหมครับ มีใครเห็นบ้าง “
เสียงหมอจัตวาถามอยู่ลั่นๆ ราวกับหล่อนเป็นคนสำคัญกับหมอหน้าขาวมาก


“ นายระเด่นเห็นคุณบุษบาไหม “
หมอหน้าขาวหันมาถาม
“ เปล่า “
ร่างสูงตอบเสียงห้วนจนวิทยากรหัวเราะกิ๊ก แล้วก็ต้องรีบทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้เพราะหนุ่มผมดกเห็นตั้งแต่แรกที่คนหัวโล้น "ชิง" นางบุษบาไปจากเวทีท่ามกลางความโกลาหลและเสียงเรียกหาของหมอจัตวา


“ งั้นเดี๋ยวผมไปช่วยหาทางอื่น วิทฝากเดียร์ด้วยเดี๋ยวฉันกลับมา “
ชายหนุ่มตัดบทง่ายๆก่อนที่จะมาที่โบสถ์ ระหว่างที่พนมมืออธิษเขาปรายตามองหล่อนแว่บหนึ่ง
คิดประมวลผลถึงสาเหตุของอาการใจเต้นปั่นป่วน และการกระทำที่ไร้สาระราวกับหมาหวงก้างของตน


เขาไม่ใช่เด็กหนุ่ม ผ่านชีวิตมาก็สามสิบกว่าปีแล้ว อารมณ์ความรู้สึกหลากหลายก็รู้อยู่
คำตอบของอาการใจเต้นกับคนตรงหน้านั้นเขารู้อยู่แล้วว่ามันหมายถึงอะไร
ระเด่นมนตรีคิดอยู่บ่อยๆว่าเขาคงเกิดอยู่ใต้ดวงดาวแห่งความผิดหวัง หรือไม่ก็เคราะห์กรรมจากชื่อนี้
ความรักระหว่างเขากับหญิงที่พึงใจจึงมักอับปางลงเสมอ มักจะมีอะไรซ่อนเร้นให้เขามารู้ความจริงทีหลัง
และเผชิญกับความร้าวรวดตลอดมา


ความรักของเขาไม่ได้ง่ายและสุขสมหวังอย่างในวรรณคดีเลย
อิเหนาในละครมากเมีย…แต่ระเด่นมนตรีในชีวิตจริงกลับไม่มีใครเลย


บุษบาขยับตัวยุกยิก ผ้าถุงเลื่อมระยับของหล่อนล้อแสงไฟ อาการของคนตรงหน้านี้ทำให้เขารู้ว่าหญิงสาวมีเลือดเนื้อมีชีวิต ระเด่นมนตรีละสายตาจากหล่อนมองตรงไปที่องค์พระประธานแล้วตัดสินใจอธิษฐาน
“ ผมระเด่นมนตรี ขออธิษฐาน ขอโอกาสผมสักครั้งที่จะรักใครสักคน ขอให้เธอคนนั้นรักผมจริง “
เสียงในใจเขานั้นกังวาลก้อง


“ ผมจะไม่ยอมทำผิดต่อเธออีก ผมขอให้คนๆนั้นเป็นคุณบุษบา ผมจะเสี่ยงทาย…”
เสียงทายอะไรดีล่ะ! ชายหนุ่มกวาดตาไปทั่วบริเวณภายในโบสถ์ ก็พบกับ
“ ผมจะเสี่ยงเซียมซี สองครั้งกับคุณบุษบา ถ้าได้เลขสิบเอ็ดทั้งสองครั้ง ทั้งสองคน แสดงว่าผมกับกับเธอเป็นเนื้อคู่กัน คนที่จะอยู่กับผมชั่วชีวิต “
คำอธิษฐานที่แสนจะตีขลุมไปเอง ระเด่นมนตรีรู้


แต่การที่หล่อนชื่อนี้ และมาหาในวันและเวลาที่เหมาะเจาะ
มันน่าจะเป็นสัญญาณของอะไรบางอย่าง ถ้าไม่เขาจะตัดใจเสีย และหักห้ามอาการใจเต้นของตน
แต่ถ้าใช่ล่ะ ถ้าใช่…


“ ไปเสี่ยงเซียมซีกัน “
เขาชวน หญิงสาวเลิกคิ้ว ชายหนุ่มเดินไปหยิบกระบอกเซียมซีมายื่นให้อันหนึ่ง ของเขาก็มีอยู่ที่มืออีกอัน
“ ที่นี่วัดไทย ไม่ใช่เหรอคะ ทำไมมีเซียมซีได้ “
หญิงสาวถามงงๆมือหมุนกระบอกเสียมซีไปมา


“ มนุษย์ชอบการเสี่ยงยังไงละครับ โดยเฉพาะคนไทยเรื่องดูหมอเรื่องเสี่ยงทายนี่ยิ่งชอบ “
เขาพูด พยายามให้น้ำเสียงเป็นปรกติแต่ในใจนั้นเต้นรัวแรงแทบจะระเบิด


“ เสี่ยงเซียมซีฆ่าเวลา แล้วค่อยกลับ เอาสนุกๆ “
เขาหลอกล่อ แต่ผลของมันนั้นสำหรับเขาไม่สนุกดังที่ปากว่า บุษบายอมทำตามอย่างง่าย
หล่อนยกกระบอกเซียมซีขึ้นอธิษฐาน ก่อนจะเริ่มเขย่า


ระเด่นมนตรีชอบเลขสิบเอ็ดเพราะความหมายของมันคือหนึ่งคน กับคนหนึ่งมายืนคู่กัน หนึ่งเป็นเลขเดี่ยว สันโดษ แต่ยามที่คนสันโดษทั้งคู่มาอยู่ด้วยกันนั้นเขาคิดว่ามันโรแมนติค
เซียมซีของเขาตกลงแล้ว ชายหนุ่มยังไม่กล้าหยิบดู ขณะที่ของหญิงสาวก็ตกลงแล้วเช่น


“ คุณได้เลขอะไร “
ชายหนุ่มถามเสียงแผ่ว การเสี่ยงครั้งที่หนึ่งของเขาและหล่อนคำตอบคือ…



“ คุณได้เลขอะไร “
ชายหนุ่มถามเสียงแผ่ว การเสี่ยงครั้งที่หนึ่งของเขาและหล่อนคำตอบคือ…
“ มันเลือนน่ะคุณ ฉันดูไม่ออก “
หญิงสาวหยิบแท่งเซียมซีมาเพ่งดู อายุการใช้งานของมันคงเก่าคร่ำคร่า ตัวอักษรที่จำนวนเลขจึงหลุดร่อนเลือนลางไป


“ งั้นเอาใหม่เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนให้ใหม่ “
ชายหนุ่มรวบเซียมซีของเขาและหล่อนใส่กระบอกทันใด เอาใหม่…เขาบอกตัวเอง
เมื่อกี้เขาเห้นแว๊บๆว่าเซียมซีที่ตกลงตรงหน้าเขาเป็นเลขเก้า
ไม่เป็นไร…ถือว่าการเสี่ยงทายไม่สมบรูณ์เพราะอุปกรณ์ไม่พร้อม


ระเด่นมนตรีเปลี่ยนกระบอกและแท่งเซียมซีเสียใหม่แล้วยื่นมาตรงหน้าของหญิงสาว
บุษบารับมาแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ ท่าทางคนตรงหน้ากระตือรือร้นเป็นพิเศษ
แต่ไม่ได้ติดใจอะไรคิดเสียแต่ว่ารีบเสี่ยงให้จบๆ เขาจะได้พากลับไร่เสียที
ผลการเสี่ยงทายเซียมซีครั้งที่สองแต่ระเด่นมนตรีนับเป็นหนึ่งคือ


“ สิบเอ็ด “
หญิงสาวหยิบไม้เซียมซีมาเพ่งดูอีกครั้งพร้อมกับร้องบอก ระเด่นมนตรีใจลิงโลดเพราะเขาก็ได้เซียมซีไม้ที่สิบเอ็ดเหมือนกัน
“ ลองเสี่ยงอีกครั้งสิคุณ “
หญิงสาวนิ่วหน้าหันมามองทางเขา
“ เป็นการกระจายความเสี่ยง สมมุติว่าใบนี้ได้ผลออกมาไม่ดี จะได้เก็บอีกใบไว้แทนยังไงล่ะ “
ตรรกะของชายหนุ่มแปลกๆ แน่ละสิ…เพราะเขาเพิ่งคิดได้สดๆร้อนๆ


“ ถ้าเซียมซีใบที่ออกมาไม่ดีเราจะเอาไว้ใต้ฐานพระพุทธรูป ถ้าใบไหนดีจะเก็บไว้ในกระเป๋าตังค์ “
“ แล้วอย่างนี้ไม่เปลืองกระดาษแย่เหรอคะ “
ระเด่นมนตรียักไหล่ ในใจภาวนาให้องค์พระประธานช่วยดลใจให้หล่อนเชื่อคำโกหกของเขา
“ ของสิ้นเปลืองบางอย่างมันก็แลกกับความสบายใจของคนเรานะครับ “
บุษบาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเริ่มเขย่ากระบอกเซียมซี และผลแท่งเซียมซีครั้งนี้ก็ออกมาตรงกันคือ…สิบเอ็ด


“ แด๊ดดี๊ “
เสียงเดียร์เรียก พร้อมกับร่างป้อมนั้นวิ่งมากอดเขา วิทยากรเดินยิ้มตามเข้ามาในโบสถ์
“ พี่บุษบา แด๊ดดี๊เก่งจังหาพี่บุษบาเจอแล้ว “
เด็กชายชมเสียงใส วิทยากรคุกเข่าลงใกล้หญิงสาว


“ เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณบุษบา “
ชายหนุ่มถามอย่างห่วงใย หล่อนเพียงยิ้มบางๆให้
“ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่เท้าแพลงตอนวิ่งนิดหน่อย “


หนุ่มผมดกผงกศรีษะรับรู้ ก่อนที่จะปรายตาไปยังบางสิ่ง
“ กำลังทำอะไรอยู่เหรอครับนี่ “
“ เสี่ยงเซียมซีค่ะ น่าแปลกนะคะคุณวิท ฉันเสี่ยงเซียมซีสองครั้งได้เลขสิบเอ็ดสองครั้งเลยค่ะ “
หล่อนรายงานเสียงรื่นเริง การที่วิทยากรกับเดียร์เข้ามาในโบสถ์ช่วยลดบรรยากาศแปลกๆ
ระหว่างหล่อนกับระเด่นมนตรีได้เป็นอย่างดี


“ งั้นเดี๋ยว ผมไปเอาใบเซียมซีทำนายผลให้นะครับ นายระเด่นล่ะได้เลขอะไร “
วิทยากรแกล้งถาม ลางสังหรณ์ใจเขาบอกว่าเรื่องเซียมซีที่ออกตรงกันสองครั้งของบุษบานี่มันน่าจะมีเหตุ
“ ได้ใบที่สิบเอ็ด เดี๋ยวกลับไปที่กองอำนวยการงานวัดได้แล้ว “
ชายหนุ่มตัดบทอุ้มลูกชายตัวป้อมขึ้นและเดินนำออกไป แว่บหนึ่งวิทยากรเห็นเจ้านายหัวโล้นยิ้มมุมปาก


“ พิณ “
บุษบาเขยกเข้ามาหาเพื่อนอย่างดีใจ พิณสุดาปลอดภัยและใสแจ๊คเก๊ตหัวกะโหลกลายแปลกอยู่
“ ดีจังที่เธอปลอดภัย อ้าวขาเจ็บเหรอ “
เพื่อนอุทานเมื่อเห็นอาการ หญิงสาวเพียงแต่ยิ้มๆไม่ได้สนใจอะไร


“ กลับกันเถอะ คุณบุษบา คนในไร่ของเราครบ เรื่องจัดการเหตุ เดี๋ยวตำรวจจัดการเอง “
ระเด่นมนตรีหันมาบอกปลายเสียงนั้นทอดแผ่วนุ่ม พิณสุดามาประคองหล่อน
ขณะที่เดียร์จับมือหล่อนไว้แน่น เด็กชายห่วงหล่อนมาก เดินตามหล่อนต้อยๆ


“ เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน “
พอลล่าส่งเสียงแหลมเล็กมาแต่ไกล วิยะดาและชารันเดินตามมาทีหลัง
“ อย่าเพิ่งไป ผลการประกวดล่ะ “
คุณกระเทยหันซ้ายหันขวา บุษบาทำหน้าปุเลี่ยน เหตุการณ์เกิดขนาดนี้พอลล่ายังมีแก่ใจถามหาผลประกวดอีก


“ คุณกรรมการ ผลการประกวดล่ะ “
เจ้าหล่อนรี่เข้าไปที่เลขานุการของงานประกวดคือนายกอบต.
“ คะแนนดิบ ก่อนที่จะรวมผลคะแนนลูกโป่ง คุณบุษบาได้สูงที่สุดครับ “
พอลล่า วิยะดา และพิณสุดากรี๊ดกร๊าด หันมาแท็คมือประสานกันดังแปะๆ มิเสียแรงที่ลงมือทั้งขัดทั้งเกลาบุษบาจนได้ตำแหน่ง


“ อย่าลืมเอาสายสะพายกับมงกุฎไปให้ที่ไร่อสัญด้วยนะคะคุณกรรมการ ไปเมื่อไหร่อย่าลืมบอกฉันจะเอากล้องไปถ่ายรูป ว่าเนี่ย เด็กปั้นของฉัน “
วิทยากรหัวเราะคิกคัก ถ้าพอลล่าไปที่ไร่อสัญจริงๆระเด่นมนตรีคงออกงิ้วแน่ แต่บางทีอาจจะไม่ก็ได้
เพราะคุณกระเทยก็ยังมีความดีความชอบที่แปลงโฉมบุษบาให้งามจนคนตะลึง


“ พิณเอาเสื้อใครมาใส่น่ะ ลายแปลกจัง “
หญิงสาวทักเมื่อยามอยู่กันสองคนในรถ ระเด่นมนตรีให้พวกหล่อนกับเดียร์นั่งรอในรถไปก่อนส่วนเขาไปคุยอะไรกับกำนันเชิดอีกด้านหนึ่ง บุษบาก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าเขามีรถซีอาร์วีด้วย
“ ของคนแถวนี้น่ะ เขาให้ยืม เห็นว่าตอนกลางคืนอากาศมันเย็น “
พิณสุดาตอบแต่ตานั้นเสไปมองทางอื่น เจ้าของเสื้อเขาบอกแล้วนี่ว่าไม่เอาคืน


สาวผิวคล้ำถอยหนียามสีหนามขยับเข้ามาใกล้
“ คุณหิวหรือเปล่า แถวโน้นมีร้านขายข้าวโพดต้มด้วยนะ เคยกินหรือเปล่าข้าวโพดต้มของปากช่อง อร่อยนะ “
ชายหนุ่มชวนแต่หญิงสาวก็ยังไม่ขยับอยู่ดี
“ ไปด้วยกันสิ เดี๋ยวผมค่อยพาคุณกลับมาที่กองอำนวยการงานวัด “
แต่กระนั้นก็ยังไม่มีการขยับตัวจากหญิงสาวตรงหน้า เว้นเสียแต่ว่าสายตาระแวดระวังที่ฉายชัด


“ ฉันจะกลับไปกองอำนวยการ “
พิณสุดาถอดเสื้อคืนให้เขา เท้าเตรียมจะก้าวไปอีกทาง สีหนาทเดินอย่างรวดเร็วเข้ามาใกล้
เขาฉวยเสื้อคืนมาและคลุมให้หล่อนดังเดิม
“ คุณจะรีบไปทำไม ไปตอนนี้ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เหตุการณ์ยังไม่สงบเลย “
ชายหนุ่มบ่น หญิงสาวผงะหนี


“ ฉันจะไปรออยู่ที่นั่น ฉันจะไปรอบุษบา คุณไม่ต้องมาตามฉันหรอก อยากไปกินข้าวโพดก็ไป “
“ คุณไปด้วยกันสิ เอ้า…อย่างนั้นก็ได้ เดี๋ยวผมพาไปที่กองอำนวยการ “
หนุ่มผมยาวกล่าวอย่างยอมแพ้ แต่ทว่า
“ ไม่ ฉันไปเองได้ “
น้ำเสียงหล่อนแปร่งปร่า จนชายหนุ่มรู้สึกได้


“ คุณไม่ไว้ใจผมเหรอ “
เขาถามเสียงเรียบ สายตาคมกล้านั้นจ้องหล่อนนิ่ง พิณสุดาไม่ตอบ
ในใจนั้นเต้นระรัวหล่อนต้องทำอะไรให้เด็ดขาดเสียที ปล่อยให้คนอันตรายอย่างนี้มาวอแวอยู่ไม่ได้
แม้จะร่ำรวยและเป็นลูกชายคนเดียวแต่ถ้านิสัยเฉกเช่นดังข่าวลือละก็ หล่อนขอผ่าน…


“ คนที่ไร่อสัญคงบอกเรื่องผมแล้วใช่ไหม เรื่องอุบัติเหตุ “
ชายหนุ่มเสียงขื่น อุบัติเหตุที่เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบ
เขาไม่ได้ตั้งใจ เขาแค่ถูกผู้หญิงทรยศ
เขาทุ่มเทให้หล่อนทุกอย่าง แต่ได้กลับมาเพียงการหลอกลวง
หล่อนคบกับเขาเพียงเพราะเขารวย เด็ก และหลอกง่าย
หลังอุบัติเหตุชายหนุ่มตัดสินใจจะสู้คดี แต่ผู้เป็นพ่อกลับใช้เงินมหาศาลล้มคดีไปเสีย


“ แกนี่มันโง่จริงๆ ชื่อเสียงเสียไปเพราะผู้หญิงคนเดียว “
พ่อผู้เป็นนายพลบริภาษเขา พ่อซึ่งมีผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า บางทีพ่อเขาคงไม่เคยรักใครเลย
แม้แต่แม่ของเขาเอง
การที่สีหนาทมองเห็นการใช้ชีวิตของผู้เป็นพ่อในเรื่องผู้หญิง
มันทำให้เขาเป็นคนที่จริงจังในความรัก เขาทุ่มให้คนรักทุกอย่างเพื่อให้หล่อนมีความสุข


การทรยศหักหลังของคนรักเก่า นำมาซึ่งความเจ็บปวด และยังมีเรื่องคดีอีก
เขาไม่ถูกลงโทษ แต่สังคมก็ตัดสินเขาไปเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงหมดอาลัยตายอยาก
หลีกหนีโลกความเป็นจริงเข้าสู่งานอดิเรกสุดกู่
จนกระทั่งพบพิณสุดา ความรู้สึกบางอย่างบอกเขา ว่าบางที ถ้าเป็นคนนี้
ถ้าเป็นคนนี้…เขาจะไม่ทำผิดพลาดอีก


“ หยุดยุ่งกับฉันเสียที “
พิณสุดาเอ่ยประโยคนั้นช้าๆชัดๆ สายตาหล่อนสบตาเขานิ่ง
“ เพราะผมเป็นคนเคยมีคดีเหรอ “
“ ไม่ใช่ “
หล่อนตอบสียงอึกอัก จริงๆแล้วมันก็มีส่วน


“ เพราะผมทำให้คนตายเหรอ “
สาวผิวคล้ำเสียววาบ เขาพูดออกมาเองเลยนะ คนตรงหน้าหล่อนนี่คงอยู่ในประเภทอันตรายสุดกู่แน่
“ ไม่ใช่ “


“ แล้วสาเหตุล่ะ ที่คุณไม่อยากให้ผมยุ่งกับคุณ “
นั่นนะสิ…สาเหตุอะไรดี ที่จะทำให้คนเราปฏิเสธการต่อสายพันธ์กัน นอกเสียจากสาเหตุพื้นๆดังเช่น
“ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับคุณเลย นอกเสียจากว่าคุณเคยช่วยเหลือฉัน การที่คุณมาวอแวฉันอยู่อย่างนี้ทำให้ฉันลำบาก ฉันไม่ได้ชอบคุณ “
พูดออกมาแล้วพิณสุดาก็ต้องกลั้นหายใจ


คนตรงหน้ายังมองหล่อนนิ่ง หญิงสาวเลือกทำเลบอกปัดความสัมพันธ์ได้เหมาะ ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้น
ผู้คนที่อยู่ในงานจะได้ช่วยหล่อนจากสีหนาทได้ แต่ทว่าเขากลับนิ่งเฉย แว่นตาปิดบังสภาพที่แท้จริงของดวงตา


“ คุณต้องการอย่างเหรอ “
เสียงเขาแหบแห้งจนแทบจะปนไปกับเสียงดนตรีอันรื่นเริงของงานวัด
“ ใช่ค่ะ “
พิณสุดาย้ำหนักแน่น ชายหนุมผงกศรีษะ


“ ได้ ถ้านั่นเป็นความต้องการของคุณ กองอำนวยการอยู่ทางฝั่งโน้น “
ชายหนุ่มบุ้ยปากไปทางหนึ่ง
“ ผมคงไม่ไปส่งนะ เพราะคุณคงไม่ต้องการ “
เขาหันหลังจะเดินไปอีกทาง หญิงสาวถอดเสื้อเขาออก
“ เดี๋ยวก่อนคุณ แล้วเสื้อนี่ล่ะ “


“ ไม่เป็นไร ผมให้แล้ว ไม่เอาคืน “
เสียงนั้นหนักแน่นก่อนที่ตัวคนพูดจะเดินลับหายไปกับผู้คน
พิณสุดารู้สึกผิดนิดหน่อย แต่จะทำอย่างไรได้


สีหนาทอันตรายเกินไป แค่คนรู้จักยังพอเลี่ยงกันได้แต่นี่เขาแสดงท่าทีว่ามาจีบหล่อน
ตัดไฟเสียแต่ต้นลมนั้นดีแล้ว หล่อนมีสิทธิ์เลือกก็ขอเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเอง


ไม่เป็นไร…สำหรับผู้ชายบางคนการติดเนื้อต้องใจในผู้หญิงนั้นง่าย
พอๆกับที่ลืมผู้หญิงสักคนง่ายดายเช่นเดียวกัน
แต่พิณสุดาไม่ได้นึกถึงเลยว่า ผู้ชายบางคนนั้นกลับกัน


“ ฮัลโหล นี่สีหนาทนะ “
ชายหนุ่มผมยาวแอบมองหญิงสาวผิวคล้ำที่นั่งอยู่ในรถซีอาร์วี
“ ฮื่อ มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย ช่วยสืบประวัติผู้หญิงคนหนึ่งให้หน่อย เอาแบบละเอียดยิบ แล้วส่งมาให้ฉัน “
ปลายสายเมื่อทราบความต้องการก็แสดงน้ำเสียงร้อนรน เขาหัวเราะหึๆ
“ ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้เอาไปแก้แค้นใครหรอก ยังไงก็ฝากด้วยละกัน ไม่ต้องบอกพ่อนะ “


ปลายสายตัดไปแล้วพร้อมกับอาการยิ้มแยกเขี้ยวของสีหนาท
ความต้องการของหล่อน เขาปฏิบัติตามแล้ว
ต่อไปก็เป็นความต้องการของเขาบ้างล่ะ
ถ้าหล่อนไม่ชอบ เขาจะทำให้ชอบ


เมื่อโอกาสถูกตัดเขาจะสร้างใหม่ การเจอผู้หญิงที่พึงใจใช่ว่าจะเจอกันง่ายๆ
ครั้งนี้เขาจะไม่ให้พลาดอีกแล้ว
ถ้าข้อมูลของหล่อนมาเมื่อไหร่คงต้องมีการวางแผนรบ
ใครกันนะที่บอกว่างานอดิเรกBB Gunของเขาไร้ประโยชน์ อย่างหนึ่งที่มันใช้ได้ ก็คือวางแผนการเด็ดหัวใจเจ้าหล่อนนั่นไง


หญิงสาวร่างบางในชุดกางเกงสามส่วนเสื้อเชิ้ตเข้ารูปนั่งสถบก่นด่าสรรพสิ่งอยู่ในรถมินิคูเปอร์คันเล็ก
วันนี้มันวันซวยอะไรของเจ้าหล่อน ขับรถมาจะหาโรงแรมที่พัก รถก็ดันน้ำมันหมด
มือถือก็แบทตอรี่หมด ที่นี่เป็นที่ไหนก็ไม่รู้


หล่อนรู้เพียงแต่ว่าเป็นอำเภอปากช่อง
แต่ไม่รู้ว่าอยู่ส่วนไหนของอำเภอ แถมตอนนี้ก็มืดค่ำ รถที่ผ่านมาหรือ?
ก็ไม่มีเอาเสียเลย หล่อนรู้สึกเคว้งคว้างเหมือนอยู่ตัวคนเดียวในโลก


บางทีนี่อาจจะเป็นการลงโทษคนวิปริตอย่างหล่อนก็ได้ คู่หมั้น การแต่งงาน
แฟนตัดสัมพันธ์ ผู้ชายตามตื้อ ชีวิตหล่อนนี่มันช่างน้ำเน่าได้สุดๆจริงๆ
บางทีเรื่องที่น้ำเน่าที่สุดก็คือ หล่อนไม่ได้ชอบผู้ชาย…


เสียงรถดังแว่ว หญิงสาวหันขวับไปมอง รถสีดำคันหนึ่งวิ่งฝ่าความมืดมา
“ จอดก่อนค่ะ จอดก่อน “
ร่างบางรีบกระวีกระวาดโบก แต่ทว่ารถคันนั้นกลับวิ่งผ่านไป หล่อนคอตก หมดหวัง
สงสัยคืนนี้คงต้องนอนตากยุงอยู่ในรถ


“ รถเป็นอะไรเหรอคุณ “
รถซีอาร์วีสีดำคันนั้น ถอยกลับมา พร้อมกับหนุ่มหล่อตัวสูงผมดกดำ เปิดประตูมาถามเหตุ
หญิงสาววาบในใจ สิ่งที่หล่อนเกลียดเข้าไส้มาแล้ว


“ รถเสียเหรอ “
คนตรงหน้าเท้าสะเอวถาม หล่อนจ้องเขาเป๋ง แสดงทีท่าไม่ไว้ใจเต็มที่
“ รถคุณเขาเป็นอะไรเหรอคะ “
เสียงหวานใสราวกับระฆัง เพศที่หล่อนคุ้นเคย กระจกรถด้านหลังเลื่อนลงพร้อมกับใบหน้าซึ่งแต่งแต้มเครื่องสำอางเสียหมดจดยื่นออกมา
“ รถฉันน้ำมันหมดค่ะ “
หล่อนตอบอย่างลิงโลด ผู้หญิง หล่อนชอบผู้หญิงที่สุด


สังฆาตื่นนอนสายเล็กน้อย เพราะเมื่อคืนชายหนุ่มรอตอบอีเมล์จากบริษัทสาขาอเมริกา
ความจริงงานพวกนี้เลขาเขาจะเป็นคนทำ แต่เนื่องจากพักนี้เขาว่างจึงดึงมาทำเอง
ระเด่นมนตรีตั้งแต่มาซื้อไร่นี่ ก็โยนงานโครมมาให้เขาและน้องชาย
นานๆทีหรือไม่ก็วิกฤตจริงๆชายหนุ่มจึงจะหันมาสนใจบริษัท


“ นายเหมาะกับงานบริหารจัดการ ฉันเหมาะกับงานออกแดดลุยกลางแจ้งมากกว่า “
ระเด่นมนตรีบอกเขาเช่นนี้ในวันที่ยกงานต่างๆให้เขา แม้ว่าจะมีสายเลือดต่างกัน นามสกุลก็คนละนามสกุล
แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องก็แนบแน่น เขาไม่เคยคิดว่าตนเองเป็นคนนอกตระกูลเลย


คนของเขาอีเมล์มาบอกที่อยู่ของผู้หญิงในอดีตซึ่งเป็นต้นเหตุให้เขาขาหัก
ชายหนุ่มยิ้มเย็น ความริษยาอาฆาตของผู้หญิงนี่ช่างน่ากลัว
ทั้งๆที่เขาเลิกกับหล่อนเพราะหล่อนจับปลาสองมือ แต่กระนั้นหล่อนก็ยังใช้ปลาตัวที่สองมาทำร้ายเขาซะฉิบ ปลาเขาจัดการแล้ว จนผู้ปกครองของปลาตัวสั่นงันงก ส่วนหล่อนหนีไปกบดานอยู่เมืองนอก


ไม่เป็นไร เขายังปราณีจึงส่งแค่รูปถ่ายปลาที่โดนจัดการไปให้ดูต่างหน้า
สังฆาเป็นคนใจดีกับผู้หญิงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่มีข้อแม้ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องดีด้วยก่อน


“ พี่บุษบาคะเล่าเรื่องประวัติครัวซองให้ฟังหน่อยสิคะ เขาว่ากันว่ามันเกิดจากการสาปแช่งในสงครามน่ะจริงหรือเปล่า “
เสียงใสไม่คุ้นหูดังขึ้นภายในห้องอาหาร สังฆานิ่วหน้า มีแขกมาหรือ? แต่เช้าตรู่เช่นนี้


ชายหนุ่มเขยกไม้ค้ำเขาไปในห้องอาหารพร้อมกับบอดี้การ์ด คนที่อาศัยอยู่ในบ้านนี้นั่งกันอยู่อย่างพร้อมเพรียง ผิดเสียแต่ว่ามีเพิ่มขึ้นคนหนึ่ง
“ อ้าว คุณสังข์ตื่นแล้วเหรอครับ เชิญครับ “
วิทยากรลุกมาเลื่อนเก้าอี้ ใบหน้านั้นยิ้มราวกับหน้ากาก ซึ่งชายหนุ่มก็ส่งยิ้มแบบเดียวกันกลับไป
เปรมยกอาหารของเขามาเสริฟ ชายหนุ่มมองลอดแว่นไปยังเจ้าของเสียงผู้มาใหม่


เมื่อนั้น สังคามาระตาเฉิดฉัน
เห็นองค์อรไทวิไลวรรณ ที่ได้ตุนาหงันกันมา
เป็นบุพเพสันนิวาสแต่ชาติก่อน เผอิญให้อาวรณ์เสน่หา
แต่เวียนชายชำเลืองนัยนา ดูนางกุสุมาเทวี
ไม่เป็นอันเสวยพระกระยาหาร ตะลึงลานอาศัยในโฉมศรี
เสโทซึมซาบอายอินทรีย์ ภูมีซับพักตร์เนืองไปฯ


“ เอ้อ! สังข์ นี่คุณโรส รถเธอเสีย เมื่อคืนนี้ก็เลยมาพักกับเรา น้องชายผมสังฆา “
ระเด่นมนตรีอธิบายเสียงเรียบ แต่ไม่เข้าหูหนุ่มแว่นผู้ขาหักเลย
ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนที่ยิ้มให้เขาตามมารยาท
แล้วก็หันไปพูดเสียงอ่อนเสียงหวานกับบุษบาร่างสูงนั่นต่างหากที่ตรึงให้
บางอย่างในช่องอกด้านซ้ายของเขาทำงานรัวเร็ว

+++++++++++จบบทที่10



Create Date : 21 เมษายน 2552
Last Update : 21 เมษายน 2552 23:57:15 น. 1 comments
Counter : 373 Pageviews.

 
ชายหญิงที่เสี่ยงเซียมซีได้เลข11 เหมือนกัน นี่หมายถึงเนื้อคู่เหรอคะ

เคยจับได้เลขนี้ กะชายหนุ่มคนนึง ไม่รู้จะลงเอยกันอะเปล่า


โดย: นิด IP: 115.87.199.5 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:16:12:51 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จโกระ&ลาชา
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




Something has come and gone,and that it 's all.


free counters
Friends' blogs
[Add จโกระ&ลาชา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.