|
|
Something sweet...เรื่องในงานวัด...บทที่9
Something sweet...เรื่องในงานวัด
ต๊าย! อีกระเทยหัวนกแก้ว ออกจากหลุมมาแล้วเหรอยะ ยังไงงานประกวดนางงามครั้งนี้
น้องเฟริ์นก็ต้องชนะแน่ๆ
คุณกระเทยหัวโปกแหกปากดังลั่นๆ พลางหัวเราะฮิๆแบบแม่มด กระเทยเจ้าของร้านตัดผมนามจริงว่าพร
แต่ชอบให้ใครๆเรียกว่าพอลล่า เม้มปากเชิด
หุบปากไปเลยนะ นังกระเทยหัวโปกปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม บังเอิญน้องดาวเจออุบัติเหตุหรอกย่ะ
ไม่อย่างนั้นนางงามปีนี้คงเป็นคนสวยของจริงๆไม่ใช่จากมีดหมอ
คำพูดของพอลล่าทำเอาสาวอีกคนที่ใส่สายเดี่ยวตาลุกวาว เพราะพาดพิงถึงตนจังๆ
ถ้าทำแล้วสวย ทำแล้วดี ก็ดีนี่พี่ ผู้ชายเข้าหา ไม่เหมือนใครบางคนหรอก อยากเข้าหาผู้ชายแต่ผู้ชายเขาเกลียดจนต้องโกนหัวหนี
เสียงนั้นจีบปากจีบคอลอยหน้าลอยตา ผู้ชายคนที่พูดคงหมายถึงระเด่นมนตรี
บุษบาเข็นรถโดยที่มีเดียร์นั่งมาด้วยแล้วก็มาเจอกับวิยะดาและพอลล่า ครั้งแรกที่เจอ คุณกระเทยมองหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเบ้ปากยิ้มเหยียด บุษบาฉุนนิดหน่อยแต่ไม่อยากเอามาเป็นอารมณ์เพราะรู้ดีว่าอารมณ์หึงหวงของเพศที่สามนั้นรุนแรงยิ่งนักและรู้อีกข้อว่าเถียงไปก็เท่านั้น หล่อนเถียงไม่ทันพวกนี้หรอก
สวัสดีฮะพี่ดาว
เดียร์ยิ้มแป้นเปิดการสนทนาก่อน เด็กชายคุ้นเคยกับวิยะดาดี เพราะสาวน้อยมักจะติดสอยห้อยตามผู้เป็นพ่อเข้ามาในไร่อสัญบ่อยๆ วิยะดาชอบระเด่นมนตรีแต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะคิดเอ็นดูหล่อนเป็นเพียงเด็ก
มีค่าเทียบเท่าพี่สาวเดียร์
สวัสดีจ๊ะ น้องเดียร์ สวัสดีค่ะคุณบุษบา
วิยะดานั้นได้ยินข่าวเล่าลือเกี่ยวกับคุณบุษบามานานแล้ว แต่เนื่องด้วยไม่สบโอกาสหาข้ออ้างไปที่ไร่อสัญได้สักที
จนมาเกิดอุบัติเหตุ เมื่อได้เห็น สาวน้อยก็ค่อยโล่งใจหน่อย ที่บุษบาหน้าตาท่าทางธรรมดากว่าที่คิด
คนอย่างนี้พี่ระเด่นของหล่อนคงไม่สนใจ ภรรยาเก่าของเขาจินตะหราสวยกว่านี้มาก
สาวน้อยรู้สึกเบื่อเป็นกำลัง ขาเจ็บ ไปไหนไม่ได้ ผู้เป็นพ่อก็วุ่นอยู่กับงานประจำปี
หล่อนจึงมาคุยเล่นกับพอลล่า ช่างเสริมสวยที่หล่อนวางตัวให้เป็นคนแต่งหน้าให้นางงามตั้งแต่แรก
คุยกันไปคุยกันมาจึงออกมาซื้อของโดยมีสารถีเป็นเจ้าของรถซีอาร์วีตัวต้นเหตุ
บุษบายิ้มให้ตามมารยาท ใจนั้นนึกอยากจะเข็นรถหนีไปให้ไกลๆรู้สึกถึงสายตาไม่ชอบใจจากทั้งสองคน
ผู้ชายผิวขาวตัวสูงคนหนึ่งเดินเข้ามาใกล้แล้ววางดาร์คช็อคโกแลตบาร์ลงในรถเข็นคันข้างๆวิยะดา
หญิงสาวแลดูชอคโกแลตแล้วก็นิ่วหน้า คนที่จะซื้อดาร์คโกแลตแสนขมปี๋แล้วก็เป็นบาร์ไปเยอะขนาดนี้ คงอยู่ในวงการทำขนมเหมือนหล่อนเป็นแน่ พอปรายตาไปทางคนผิวขาวก็ต้องอุทาน
ชารัน
หนุ่มผิวขาวหันมาตามเสียงก่อนจะยิ้มกว้างอย่างดีใจ
บุษบาเป็นไงมายังไงนี่ มาเจอกันที่นี่ได้
ก่อนที่ทั้งสองจะทักทายอะไรกันต่อ เฟริน์ลูกสาวกำนันพนมกับคุณกระเทยหัวโปกช่างเสริมสวยคู่บุญก็ปรากฏตัวขึ้น และการสาดคำพูดใส่กันจึงเริ่มมาแต่บัดนั้น
ต๊าย! อีกระเทยหัวนกแก้ว แน่จริงมาตบกันเลยไหม
คุณกระเทยหัวโปกเตรียมจะง้างมือ วิยะดาต้องรีบฉุดตัวพอลล่าเอาไว้ก่อน
อย่าเลยพี่ ตบแล้วเดี๋ยวจะเสียมือ แต่งหน้าหนูอาจจะไม่สวย แต่เอ๊ะ! ไม่เป็นไรหรอกยังไงหนูก็ชนะแน่
สงสารแต่ใครบางคนก็ไม่รู้ ลงทุนขัดตัวเสริมสวยมาประกวด แต่บุญไม่ถึงเลยอด
เฟริ์นแขวะยิ้มๆนิสัยการเกทับกันนี่ตกมาถึงรุ่นสาวน้อยผู้เป็นลูกด้วย วิยะดาหน้าตึงจ้องคนใส่สายเดี่ยวเขม็ง
ทำไมจ๊ะดาว จ้องฉันทำไมเหรอ เรื่องจริงทั้งนั้น บุญเธอไม่ถึงมาหลายหนแล้วไม่ใช่เหรอ พ่อกำนันของเธอเอาเธอไปใส่พานถวายให้นายระเด่นหลายรอบแล้วแต่นายระเด่นไม่รับ
วิยะดาปรี๊ดแตก เขยกตัวพุ่งเข้าใส่คนพูดทันที ชารันและบุษบาต้องรีบไปแยกออก
ปล่อย บอกให้ปล่อยฉันยังไงล่ะ
วิยะดาดิ้นพรวดๆจากการประคองของชารัน พูดเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรสาวน้อย ของขึ้น ทุกที
อะไร เกิดอะไรขึ้น
พิณสุดาพรวดเข้ามาเมื่อสถานการณ์เริ่มบานปลาย สีหนาทเดินตามหลังมาด้วย ทั้งสองฝ่ายต่างเข่นเขี้ยวใส่กัน
แต่พอแลเห็นว่ามีผู้คนเมียงมองมากขึ้นจึงเริ่มสงบลงบ้าง แต่ก็ยังออกอาการฮึดฮัดอยู่
เชอะ ฉันไม่อยากจะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ ยังไงการประกวดฉันก็ต้องชนะ ไปละนะแม่วิยะดา
งานประกวดนี้สำหรับนางงาม ไม่ใช่สำหรับคนขาหัก
เฟริ์นหัวเราะฮิๆพลางพยักเพยิดเดินควงแขนไปกับคุณกระเทยหัวโปก
เพราะคุณ เพราะคุณคนเดียวเลย
สาวน้อยหันมาแว้ดชารัน ชายหนุ่มมีสีหน้าลำบากใจ บุษบามองหน้าคนโน้นทีคนนี้ทีอย่างไม่เข้าใจในสถานการณ์ ชารันจึงเป็นเจ้ามือเลี้ยงทุกคนในร้านไอครีมใกล้ห้างสรรพสินค้า
บุษบาจึงได้รู้ว่าหนุ่มกรุงเทพฯที่ขับรถชนวิยะดาคือเพื่อนหล่อนนั่นเอง
ชายหนุ่มเป็นเพื่อนคนไทยเพียงไม่กี่คนที่หล่อนพบขณะเรียนอยู่ต่างประเทศ
ชารันเรียนวิชาทำขนมเหมือนหล่อน แต่ครั้งสุดท้ายที่จำได้คือชายหนุ่มบอกว่าจะกลับไปดูแลกิจการโรงแรมในเครือครอบครัวของเขาเองนี่ แล้วทำไมเขาจึงมาอยู่ที่นี่
มันมีเหตุนิดหน่อย เธอเอาเบอร์โทรศัพท์หน่อยสิเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
ชารันบอกยิ้มๆ เขาเป็นคนรูปร่างหน้าตาดี สุภาพ และขี้เล่น ผิดกับหล่อนที่เป็นคนเอาจริงเอาจังในการเรียน
พิณสุดาปลื้มในความหล่อสะอาดของชารันมาก จนสีหนาทนึกไม่พอใจขึ้นมาตะหงิดๆ
ชายหนุ่มถือวิสาสะมานั่งกินไอครีมด้วย หนุ่มผมยาวให้เหตุผล
บังเอิญผ่านมาครับ
บุษบาไม่ได้ติดใจอะไรเพราะว่าเขาเคยช่วยเพื่อนหล่อนไว้ หญิงสาวคิดว่าเขาคงมาทักตามประสาคนคุ้นเคย
ขณะที่สองสาว พอลล่าและวิยะดาแสดงท่าทีหวาดๆเมื่อเห็นสีหนาท
คุณสองคนรู้จักกันเหรอ
วิยะดาจ้องหนุ่มสาวตัวสูงตาเป๋ง
ใช่ รู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน
ชารันตอบพลางยิ้มในตา สาวน้อยเมินหน้าหนี อีตาหนุ่มกรุงเทพฯชีกอนี่มาเทียวไล้เทียวขื่อหล่อนตั้งแต่คราวอุบัติเหตุนั่นแล้ว เขาเสนอตัวเป็นสารถีพาหล่อนไปโน่นมานี่ตลอด โดยไม่กลัวอำนาจของกำนันเชิดพ่อหล่อนเลย
แม้ว่าจะโดนพ่อหล่อนซักเสียละเอียดยิบทุกครั้งว่าจะพาไปไหน ไปกับใครกลับกี่โมง และพ่อหล่อนให้คนตามตลอด ความจริงแล้วหล่อนเครียดที่ขาเจ็บก็เลยแกล้งเขาต่างหาก ชายหนุ่มเพียงแค่มองหน้าแล้วก็ยิ้มๆ
เขาบอกพ่อหล่อนว่าเป็นกุ๊กอยู่ในโรงแรมแถวเขาใหญ่ ไม่รู้ว่าเป็นกุ๊กประเภทไหน เรียกเมื่อไหร่ก็มาได้เมื่อนั้น
โอ๊ย! เจ็บใจ แค้น เครียด
พอลล่าหวีดร้องด้วยเสียงที่บีบเล็ก สะบัดหน้าไปมา
แค้นอีนังกระเทยหัวโปก กับลูกสาวกำนันพนม
โทษทีนะเจ๊ที่ขาหนูมาเป็นอย่างนี้
วิยะดาว่าพลางปรายตามาทางชารัน แต่ชายหนุ่มก็ยังมีทีท่านิ่งเฉย
เรื่องอะไรกันเหรอคะ แล้วเมื่อกี้นี้ใครเหรอที่เกือบทำให้คุณพี่ผมสวยโกรธ
พิณสุดาหยอดคำหวานออกอาการอยากรู้อยากเห็นเต็มที่ พอลล่าพอถูกชมเข้าหน่อยก็ดีใจ
แต่ยังไว้ท่าค้อนคนชมขวับๆ
ไม่มีเรื่องอะไรหรอกค่ะ ก็แค่คนสวยกับไม่สวยทะเลาะกัน ว่าแต่คุณน้องเป็นใครเหรอคะ
พิณสุดาจึงแนะนำแบบติดตลกว่าเป็นนางสนมของบุษบา และสาวผิวคล้ำยังชมผมหลากสีของพอลล่าอีกว่าช่างอินเทรนด์ดีเหลือเกิน สรรพนามเริ่มเปลี่ยนตั้งแต่ที่พิณสุดาบอกว่าทำงานโรงแรมและมีบัตรลดร้านทำผมดังกับ
สปาที่พวกดารานางแบบไปใช้บริการกันบ่อย บัตรส่วนลดพวกนี้มาจากแผนกเซลล์ของโรงแรมที่ต้องติดต่อกับสื่อต่างๆตลอดเวลา สาวผิวคล้ำเอาติดกระเป๋ามาด้วยและสัญญาว่าจะเอามาให้พอลล่าเพื่อพัฒนาธุรกิจร้านตัดผม เพราะพิณสุดาหยอกมุกไปว่า เป็นผู้หญิงอย่าหยุดสวย
ฉันล่ะเจ็บใจจริงๆ มงกุฎนางงามควรจะอยู่กับคนที่คู่ควร ไม่ใช่นางงามมีดหมออย่างลูกสาวกำนันพนม
พอลล่ากระฟัดกระเฟียด
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณพอลล่า หาคนอื่นไปประกวดแทนก็ได้นี่คะ ที่นี่เป็นอำเภอออกจะใหญ่ สาวๆคงจะเยอะ
เขาไปอยู่ที่อื่นกันหมดสิคะคุณน้อง ไม่ใช่หน้าเทศกาลตามปฏิทิน คนเขาไม่กลับมากันหรอก พูดแล้วก็เจ็บใจ
พิณสุดาพยักหน้าเข้าใจ แค้นเรื่องความสวยของผู้หญิงนั้นใหญ่หลวงนัก
ขณะที่วิยะดาถอนหายใจยาวนึกเจ็บใจในโชคชะตาตัวเอง บทจะโชว์ความสวย กว่าจะขอพ่อกำนันมาประกวดนางงามได้ก็แทบตาย เจออุบัติเหตุโครมเดียวกลายเป็นนังเป๋ไปเลย
เอาไอติมเพิ่มไหม
ชารันปุ้ยปากไปทางถ้วยไอครีมตรงหน้าที่พร่องไปเยอะแล้ว
สาวน้อยมีลักษณะนิสัยตามผู้หญิงทั่วไป เครียดแล้วกิน
เพราะคุณคนเดียว ฉันเลยอดประกวดนางงาม
วิยะดายังต่อว่าเขาไม่เลิก
ผมขอโทษนะคุณ แต่มันเป็นอุบัติเหตุจะให้ผมทำยังไง หรือคุณจะให้ผมแต่งหญิงไปประกวดนางงามให้ดีไหมครับ
ชายหนุ่มประชดเล็กๆ เขาฟังเรื่องความผิดของตนเองมาจนหูชา
ไม่รู้ว่าผู้หญิงจะยึดติดอะไรหนักหนา วิยะดาค้อนเขาประหลับประเหลือก
แหม ถ้าฉันไปทำศัลยกรรมทันล่ะก็ จะเข้าประกวดหักหน้านังกระเทยหัวโปกเสียเลย
พอลล่าพึมพำอย่างเซ็งในอารมณ์
แล้วรายละเอียดการประกวดมีว่ายังไงบ้างคะคุณพอลล่า
พิณสุดารีบถามต่อ หญิงสาวได้เค้าลางความน่าสนุกบางอย่างแล้ว คุณกระเทยจึงสาธยายให้ฟังคร่าวๆถึงรายละเอียดการประกวด
รู้อยู่หรอกว่าเป็นเหตุสุดวิสัย แต่ก็อดเจ็บใจไม่ได้
เสียงบีบเล็กนั้นทิ้งท้ายอย่างมีอารมณ์
พิณสุดามองหน้าเพื่อนอย่างมีความหมาย สมองคิดประมวลผลบางอย่าง
คุณพอลล่ามั่นใจในฝีมือตัวเองขนาดไหนคะ
หญิงสาวลองถามหยั่งเชิง คนโดนถามกอดอกเชิดหน้าอย่างหยิ่งทะนง
อย่างฉันล่ะก็ต่อให้หน้าเยินขนาดไหนก็แต่งให้สวยได้
พอลล่ามั่นใจในฝีมือของตนเองมาก เพราะก่อนที่จะกลับมาอยู่ปากช่อง หล่อนเคยทำงานอยู่กองถ่ายรายการทีวี สมัยนั้นได้แต่งหน้าดารานางแบบเต็มไปหมด ถ้าไม่เพราะกลับมาดูแลบุพการีที่ชราลงแล้วล่ะก็ หล่อนคงอยู่ที่นั่นอีกยาว
งั้นฉันขอเสนอบุษบาให้ลงประกวดค่ะ
ห๋า
ทุกคนอุทานพร้อมกับมองมาที่หล่อนเป็นตาเดียว ขนาดคนโดนเสนอชื่อยังร้องเสียงหลง
อย่ามาล้อเล่นน่าพิณ ไม่ขำเลยนะ
เพื่อนผิวคล้ำส่ายนิ้วจุ๊ๆ
เป็นการรับผิดชอบด้วยเพราะคุณชารันเพื่อนเธอทำให้คุณดาวขาหัก เธอที่เป็นเพื่อนแล้วก็เป็นผู้หญิงจะได้ช่วยรับผิดชอบไง
พิณสุดาพูดเองเออเองเป็นฉากๆ บุษบาอ้าปากค้าง
เพื่อนผิวคล้ำของหล่อนนี่คิดอะไรแผลงๆ เป็นไปไม่ได้หรอก
พอลล่าหรี่ตาดูหญิงสาวตรงหน้า หน้าตาแม้จะเรียบๆ แต่ผิวพรรณดีแบบคนไม่ค่อยออกแดด ตัวสูงโปร่ง
ผมยาวดำขลับ ถ้าเอามาแต่งตัวเข้าหน่อยคงจะกล้อมแกล้มพอไหว
แม้ว่าหล่อนจะชื่อนางบุษบาอันเป็นศรัตรูหัวใจของหล่อนกับนายระเด่นก็เถอะ
ศักดิ์ศรีของคน(ที่ตัวเองคิดว่า)สวยในตำบลนั้นไม่ยอมให้ใครมาหยาม ทำให้พอลล่าพอจะปลงใจเนรมิตความสวยให้บุษบา
ถึงไม่ชนะก็พอจะเอาเป็นก้างขวางคอพวกนังกระเทยหัวโปกได้
พอลล่าคิด
ยิงนกทีเดียวได้หลายตัวจริงไหมคะ
พิณสุดาทิ้งท้ายพลางยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ทุกคน
การจะจัดการให้บุษบาได้เข้าประกวดนางงามประจำอำเภอนั้นไม่ยาก เพราะมีเส้นสายอันแข็งแกร่งของกำนันเชิดหนุนหลังอยู่ แม้ระเด่นมนตรีจะทำสีหน้าปั้นยากเมื่อกำนันเชิด พอลล่า และวิยะดามาขอตัวบุษบาให้เข้าประกวด
กำนันแน่ใจแล้วเหรอ
ลุงสุขถามได้ตรงใจหนุ่มๆที่รู้เรื่องนี้ เพราะบุษบานั้นจัดอยู่ในพวกหน้าตาพอใช้ได้
แต่ไม่น่าจะสวยพอที่จะเข้าประกวด
น่า ถือว่าช่วยๆกัน ตอนนี้หาใครไม่ได้แล้ว อีกอย่างไอ้หนุ่มกรุงเทพฯตัวต้นเหตุก็เป็นเพื่อนคุณบุษบาด้วย
ส่วนตัวต้นเหตุกับคนที่ต้องประกวดนางงามแอบไปคุยกันอยู่ในโรงเก็บของ อาณาจักรขนมส่วนตัวของหล่อน
ไหนว่าเธอบอกว่าทำงานอยู่กับคุณลุงคุณป้าล่ะ
คุณลุงคุณป้าที่ชารันพูดถึง บุษบามักใช้เรียกผู้มีพระคุณเสมอ
มีเหตุบางอย่างน่ะไว้วันหลังจะเล่าให้ฟัง ว่าแต่รันเถอะ ไหนว่าดูแลกิจการทางบ้านล่ะ
คนถูกถามยักไหล่แล้วยิ้มๆตามนิสัย
บังเอิญแนวคิดไม่ตรงกันน่ะ เลยแยกตัวออกมาก่อน ตอนนี้ช่วยงานคนรู้จักอยู่
เขาไม่อยากบอกเพื่อนเลยว่าคนรู้จักนั่นคือลูกน้องเก่าของพ่อเขาอีกที ทุกคนที่โรงแรมเกรงใจเขามาก
ชายหนุ่มจึงร่อนไปร่อนมาได้เป็นสารถีจำเป็นให้วิยะดาได้เต็มที่
แล้วไปขับรถอีท่าไหนล่ะถึงไปชนเอาคุณวิยะดาได้
ชารันยิ้มแล้วเริ่มเล่าเหตุการณ์ต้นเรื่องให้ฟัง ชายหนุ่มเล่าว่าเขาขับรถมาดีๆจู่ๆก็มีนกสีขาวตัวใหญ่บินต่ำมาก
มาชนกระจกรถเขา ชารันตกใจจึงเปิดที่ปัดน้ำฝนไล่ รถส่ายไปมาเล็กน้อยก่อนที่จะได้ยินเสียงโครม
และร่างของวิยะดานั่งจุมปุ๊กอยู่หน้ารถ สาวน้อยแว้ดๆใส่เขาตลอด
ชายหนุ่มขอโทษขอโพยอยู่นานแต่เมื่อเหลียวกลับมาดูนกตัวต้นเหตุ
กลับไม่เห็นแม้ขนมันสักเส้น นกหายไปราวกับเสกจนเขาคิดว่าถูกผีหลอกกลางวันแสกๆเข้าแล้ว
หลังจากนั้นชารันจึงกลายเป็นม้าใช้ของวิยะดา ชายหนุ่มคิดว่าดีเหมือนกันเพราะเขาชักจะชอบสาวน้อยจอมยุ่งอย่างลูกสาวกำนันเชิดเข้าเสียแล้ว
ทางด้านพิณสุดาก็ต้องอ้าปากค้าง อึ้งกับข่าวที่ได้ยินเกี่ยวกับสีหนาทจากปากของเปรม พิณสุดาไม่ชอบใจที่คนอย่างสีหนาทมาราวีหล่อนอยู่เรื่อย การรู้เขารู้เรานั้นดีที่สุด หล่อนจึงเลียบเคียงถามเปรมว่าสีหนาทเป็นใคร
เปรมเล่าให้ฟังตามประสาซื่อ หญิงสาวจึงได้รู้ว่าเขาเป็นลูกชายคนเดียวของท่านนายพล
นั่นทำให้คะแนนของเขาดีขึ้นหน่อย แต่มาตกวูบจนติดลบกับคำบอกเล่าประโยคหลัง
เขาลือกันนะครับคุณ ว่าท่านนายพลน่ะให้คุณสีหนาทมากบดานที่ไร่ เพราะแกไปก่อเรื่องใหญ่ไว้
สาวผิวคล้ำหูผึ่ง เปรมทำท่าจะผละหนี หญิงสาวจึงรีบดึงตัวเขาไว้ก่อน เด็กหนุ่มเหลียวซ้ายแลขวาด้วยกลัวคนผ่านไปผ่านมาจะได้ยินก่อนที่จะป้องปากกระซิบ
รู้แล้วเหยียบไว้นะครับคุณ ข่าวเขาว่าคุณสีหนาทเคยมีแฟน แล้วแฟนนอกใจ ขับรถหนีไปกับคนอื่น
คุณสีหนาทแค้นขับรถไล่ตาม จนรถทั้งสองคนตกหน้าผาตาย ถูกตำรวจจับ
แต่รอดมาได้เพราะอิทธิพลของท่านนายพล เห็นว่าเสียค่าปิดคดีไปหลายล้าน
พิณสุดาได้ฟังแล้วก็วาบในใจ กลืนน้ำลายอย่างฝืดเฝือ
เขาว่ากันว่า คุณสีหนาทน่ะเป็นพวกรักแรงเกลียดแรง ชอบความรุนแรง ชอบสะสมปืน วันดีคืนดีก็เอาปืนออกมายิงเล่น นายธนาคนดูแลไร่นายพลที่ว่าร้ายๆยังกลัวคุณสีหนาทเลยครับ
หญิงสาวนึกถึงหน้าของสีหนาทแล้วก็เย็นยะเยือกในใจ มิน่าล่ะ! หล่อนถึงรู้สึกว่าเขาแปลกๆ พวกชอบความรุนแรงหนีคดีมานี่เอง ไม่ได้การ
ถ้าเจอเขาครั้งต่อไปคงต้องถอยห่างแล้ว น่ากลัวจริงๆ
ทำไมคนอย่างนั้นถึงตามมาวอแวหล่อนได้ก็ไม่รู้
ไม่นะ ไม่เอา เด็ดขาด
บุษบาส่ายศีรษะท่าเดียวตอนที่พิณสุดาเกลี้ยกล่อมให้หล่อนลงประกวด
เถอะน่า ถือว่าช่วยๆกันนะบุษบา ถือว่าเป็นประโยชน์ส่วนรวมนะ
เพื่อนพยายามตะล่อม แต่หญิงสาวยังปฏิเสธเสียงแข็ง
ฉันไม่เอา ฉันประกวดไม่เป็น มันไม่เหมาะกับฉันหรอก
ลองดูก่อนสิ แล้วค่อยบอกว่าทำได้หรือไม่ได้
พิณสุดายิ้มปลอบ แต่คนตัวสูงก็ยังไม่ยอมอยู่ดี ถ้าใช้ไม้นวมไม่ได้ก็ต้องใช้ไม้แข็ง สาวผิวคล้ำอยากให้บุษบารู้จักแต่งเนื้อแต่งตัวเสียบ้าง จากสายตาผู้หญิงด้วยกันหล่อนว่าบุษบานั้นสวยและมีเสน่ห์ แต่ติดตรงที่ว่าเป็นคนซีเรียสแล้วก็บ้าการทำขนม พิณสุดาชอบมองร่างสูงๆของเพื่อนเวลาเคลื่อนไหว
บุษบาดูดีและเดินสวย หล่อนเสียอีกที่ตัวเล็กจนต้องใส่ส้นสูงและเสื้อผ้าอำพรางความขาสั้นของตนเอง
พิณสุดาอยากเห็นเพื่อนแต่งตัวสวยครบเครื่องสักครั้ง จะได้พิสูจน์กันไปเลยว่า
ชื่อบุษบาที่เป็นชื่อเรียกของเพื่อนนั้น ตั้งได้ไม่ผิดตัว
รุ่งเช้าวันต่อมาพอลล่าและวิยะดาก็มารับพวกหล่อนไปเก็บตัวประกวดนางงาม
ท่ามกลางอาการอิดออดของบุษบา
ให้ว่องนะยะให้ว่อง แม่บุษบา บุญขนาดไหนแล้วที่หล่อนได้ประกวด หล่อนไม่ต้องกลัวหรอกย่ะ
ทำตามที่ฉันบอกรับรองเริ่ด
พอลล่าทั้งขู่ทั้งปลอบด้วยเสียงแหลมเล็ก
ชะรอยบุษบาจะรู้แล้วว่าตนเองคงหนีชะตากรรมการประกวดนางงามไม่พ้น พิณสุดานั้นตอนนี้แปรพักตร์ไปเป็นผู้ช่วยพอลล่าเต็มที่ บุษบาโดนจับเข้าคอร์สเสริมสวย และเดินแบบบนส้นสูง
เมื่อกลับมาถึงไร่หล่อนจึงหลับเป็นตายทุกวัน แต่มิวายพิณสุดายังมาจัดอาหารและทำสมูทตี้บำรุงสุขภาพให้หล่อน
ส่วนผสมต่างๆก็คือแอปเปิ้ลปอกเปลือกครึ่งผล แครอทปอกเปลือกครึ่งหัว น้ำส้มครึ่งแก้ว โยเกิร์ตสูตรธรรมชาติหนึ่งถ้วย ปั่นรวมกันในเครื่องปั่น เติมน้ำแข็ง หากต้องการความหวานจะใส่น้ำผึ้งประมาณหนึ่งถึงสองช้อนโต๊ะ
พิณสุดาและพอลล่าจัดให้หล่อนหล่อนดื่มสมูทตี้ทุกเช้าและเย็น โดยเปลี่ยนประเภทผลไม้ไปเรื่อยๆ
ความงามน่ะ ต้องเริ่มจากภายใน เป็นผู้หญิงอย่าหยุดสวยนะยะหล่อน
เสียงของพอลล่าแม้จะเจืออาการจิกกัด แต่เนื้อแท้ในถ้อยคำนั้นหวังดีเป็นอย่างยิ่ง บุษบาชอบทานผลไม้อยู่หรอก แต่ถ้าจะให้ทานทุกมื้อก็ไม่ไหว
จะเป็นคนสวยต้องอดทน
พอลล่ากำชับตอนที่เห็นหญิงสาวทำหน้าเหม็นเบื่อ บุษบาคิดว่าตนเองโชคดีอยู่ครามครันที่เกิดมาไม่ค่อยสวย
เลยไม่ต้องระวังอะไรมาก ครั้งนี้เท่านั้นที่หล่อนจะยอม ครั้งนี้เท่านั้น
เรื่องที่บุษบาเข้าประกวดนางงามประจำอำเภอเป็นที่โจษขานและวิจารณ์กันสนุกปาก
หลายคนพนันขันต่อและตั้งหน้าตั้งตารองานวัดประจำปีกันเต็มที่
ข้าว่าคุณบุษบาจะชนะ ห้าเอาสอง
เสียงคนงานในไร่อสัญพนันกันครื้นเครง
ข้าว่าสิบเอาหนึ่ง
อีกคนเกทับ ท่ามกลางเสียงฮือฮา
เฮ้ย! พวกแกก็คิดเป็นละครไปได้ คุณบุษบาของเราหน้าตาธรรมดาจะตาย มีดีแค่สูง แต่งตัวยังไงคงชนะการประกวดไม่ได้ ข้าได้ข่าวมาว่าลูกสาวกำนันพนมที่ชื่อเฟริน์น่ะไปศัลยกรรมมาทั้งตัวสวยเช้งกระแดะอย่างกับดารา ถ้าประกวดกับคนแบบนี้ข้าว่าไม่ชนะหรอก
เสียงหนึ่งค้าน แต่อีกหลายเสียงก็เถียงเข้าข้างบุษบา
ของปลอมมันจะไปสู้ของจริงได้ยังไง ยังไงคุณบุษบาของเราน่ะก็ไก่งามเพราะขนคนงามเพราะแต่งเว้ย
หลายเสียงเฮฮาหัวเราะกันเป็นลูกคู่ ถือว่าเป็นความรื่นเริงอย่างหนึ่งในงานเทศกาล นอกจากได้เที่ยวงานแล้ว
ยังได้มีเรื่องให้ลุ้นกันเป็นที่สนุกสนาน
วันงานวัดมาถึงแล้ว ระเด่นมนตรีไม่เห็นหน้าบุษบาตั้งแต่เจ้าจรดค่ำของวันนี้
พวกเราขอตัวคุณบุษบาไปเตรียมตัวสำหรับประกวดนางงามอำเภอค่ะ
วิยะดาโทรมาบอกโดยมีเดียร์ติดสอยห้อยตามไปด้วย เขายอมให้เป็นกรณีพิเศษ
สงสัยงานประกวดนางงามคราวนี้เขาคงเห็นบุษบาในชุดไทยเลื่อมระยับใส่กรรณเจียกหูเป็นแน่
อ้าว นายระเด่นมาแล้วเหรอ เชิญๆ
เสียงกำนันเชิดร้องมาจากโต๊ะกรรมการ ข้างๆกันนั้นมีกำนันพนมคู่อรินั่งหนวดกระดิกอยู่
ชายหนุ่มยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง นอกจากนั้นยังมีท่านสารวัตรนั่งอยู่ถัดไป
ปีนี้ลงทุนหนักเหรอนายระเด่น ขนาดให้คุณบุษบาเข้าประกวด
กำนันพนมสัพยอก
นี่แหละนะบุญมีแต่กรรมมาบัง คนที่ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
กำนันหนวดงามแขวะคู่อริเป็นผลให้อีกฝ่ายขมวดคิ้วเต้นร่าๆ
เอ็งว่าใครวะ ไอ้พนม มันเป็นอุบัติเหตุโว้ยเรื่องนังหนูลูกสาวข้าน่ะ ยังไงก็ดีกว่าลูกสาวเอ็งที่ไปทำศัลยกรรมก็แล้วกัน
กำนันเชิดต่อปากต่อคำอย่างไม่ลดละ คู่อริแม้ใจจะเดือดปุดๆที่มีคนมาว่าลูกสาวสุดที่รักแต่ก็ทำได้เพียงยักไหล่
ทำยังไงได้ล่ะ ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง สมัยนี้มันต้องมีตัวช่วย
แม้ปากจะพูดไปเช่นนั้นแต่กำนันหนวดงามก็อดนึกเคืองลูกสาวไม่ได้ที่ไปผ่าตัดยัดเฉือนร่างกายที่พ่อแม่ให้มาเช่นนั้น ระเด่นมนตรีได้แต่ยิ้มๆมองดูสองผู้เฒ่าฮึมฮัมเกทับใส่กันเรื่องลูกสาว
คืนนี้ตำรวจคงจะทำงานหนักหน่อยนะครับ ท่านสารวัตร
ชายหนุ่มหันไปทักทายอีกคน ชายในชุดลำลองยักหน้ายิ้มตอบ
เป็นธรรมดาครับ ผมให้ลูกน้องเตรียมดูไว้แล้ว งานวัดทีไรพวกหนุ่มๆเลือดร้อนทุกที
หนุ่มๆก็อย่างนี้แหละครับ ใครๆก็คะนอง
ระเด่นมนตรีหัวเราะลงคอ เห็นด้วยกับผู้พูด สักพักวิทยากรกับคนงานที่ไร่ก็เข้ามาสมทบ
โดยคืนนี้ลุงสุขอยู่โยงเฝ้าไร่
พวกผมจะมาเชียร์คุณบุษบา
คนงานในไร่พูดเป็นเสียงเดียวกัน งานประกวดนางงามนี้คะแนนแบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกมาจากคะแนนลูกโป่งที่ขายโดยกองอำนวยการประกวด อีกส่วนมาจากคะแนนของคณะกรรมการซึ่งก็เป็นผู้มีชื่อเสียงนับหน้าถือตากันในอำเภอ งานในวันนี้ผู้คนพลุกพล่านคึกคัก แสงสีตระการตา เสียงโฆษกประกาศกำหนดการของงานดังมาลั่นๆ
สวัสดีครับ นายระเด่น กำนัน สารวัตร
หมอจัตวาหน้าขาวเดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล
วันนี้คุณบุษบาเข้าประกวดนางงามด้วยเหรอครับ
พอเห็นหมอจัตวาพูดถึงหญิงสาวทีไร ระเด่นมนตรีรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก
ครับ บังเอิญคนที่จะประกวดเกิดอุบัติเหตุก็เลยถือว่าช่วยๆกัน
ชายหนุ่มตอบอย่างเสียไม่ได้
ขณะที่หมอจัตวาเตรียมซื้อลูกโป่งให้บุษบาเต็มที่
น่าเสียดายที่เขาไม่ได้เป็นกรรมการการประกวดด้วย ไม่เช่นนั้นล่ะก็เขาจะเทคะแนนให้บุษบาเต็มร้อย
การประกวดเริ่มต้นขึ้นแล้ว โฆษกเริ่มประกาศรายชื่อนางงามให้มาโชว์ตัว บุษบาใจสั่นตึ้กตั้ก หล่อนแทบไม่เห็นตัวเองในกระจกเลย เพราะพิณสุดา พอลล่า และวิยะดา มะรุมมะตุ้ม พอกโน่น พอกนี่ จับหล่อนใส่อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด เวลาที่หล่อนตกแต่งเจ้าขนมทั้งหลายคงรู้สึกแบบเดียวกันกระมัง พอลล่ายืดผมหล่อนเสียตรงเป๊ะและเอาบางอย่างมาครอบศรีษะ
* ให้ทรงภูษายกพื้นตอง ห่มสไบตาดทองผ่องใส
สอดสีทับทิมซับใน แล้วใส่สะอิ้งสังวาลทรง
ตาบประดับยอดดวงพวงเพชร ทรงกรแก้วเก็จก่องกง
เข็มขัดรัดรอบเอวองค์ ธำมรงค์เพชรเรืองรุจี
ทรงปรัดผัดพักตร์เปล่งเปล่ง ดังบุหลันวันเพ็ญผ่องศรี
ทรงมงกุฎสำหรับพระบุตรี เสร็จแล้วเทวีไม่ลีลา
เอาผ้านี่ ถือพาดแขนแบบเจ้านายทางเหนือนะ จะได้ดูแบบชวาหน่อย
เสียงบีบแหลมเล็กของคุณกระเทยจีบปากจีบคอจัดท่าให้เสร็จสรรพ ชุดประกวดเป็นเกาะอกและผ้าถุง
ทรงเครื่องแบบชวาปนบาหลี
แหม ถ้าได้ดอกลีลาวดีมาอีกหน่อยล่ะก็
เหมาะ
เสียงพอลล่าบ่งบอกอาการเสียดายมาก จนวิยะดาย่นจมูก
แค่นี้ก็พอแล้วล่ะเจ๊ ใส่อะไรมากไปเดี๋ยวคุณบุษบาก็หนักหัวจนเดินไม่ได้หรอก
ความริษยาของสาวน้อยแล่นมาเป็นริ้วๆ เมื่อคู่แข่งหัวใจแต่งตัวออกมาแล้ว เข้าท่ากว่าที่คิด
พอลล่าค้อนประหลับประเหลือก แล้วก็มองฝีมือตนเองอย่างชื่นชม
ฉันดูตลกมากไหมพิณ
บุษบาถามเสียงอ่อยๆเพื่อนทำหน้าปลาบปลื้มยิ้มกว้างจนปากแทบจะฉีก
ไม่เลยบุษบา วันนี้เธอสวยมาก มั่นใจในตัวเองไว้
พิณสุดาเปลี่ยนมาใส่ผ้าแถบเกาะอกโชว์สะดือ นุ่งผ้าถุง ผมมัดไพล่ไปทางซ้ายประดับดอกไม้สด นัยว่าเพื่อนจะแสดงเป็นนางกำนัลของบุษบา รถที่นำทั้งหมดไปงานประกวดคือรถซีอาร์วีตัวต้นเหตุของชารัน
เมื่อเพื่อนเห็นหล่อนก้าวออกมาจากร้านของพอลล่า เขาก็อึ้งไปหลายวิ
อย่ามัวแต่อึ้งสิคุณ พาพวกเราไปงานประกวดได้แล้วเดี๋ยวจะสาย
วิยะดาหันมาแว้ด ชายหนุ่มจึงได้สติรีบมาขับรถให้
ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่งจริงๆ
คำสุภาษิตนี้เท่านั้นที่เขานึกออกเมื่อเห็นบุษบา
พี่บุษบาสวย
เดียร์ชมดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ หล่อนยิ้มตอบไม่ถนัดนัก ตาก็มองไม่ชัด ขนตาทำให้หนักจนต้องปรือตาตลอด ที่เขาว่ากันว่าใส่ขนตาปลอมแล้วเซ็กซี่หล่อนคิดว่าคงเพราะสาเหตุนี้เอง มองไม่ชัด ต้องกระพริบตาถี่ๆ
ผู้เข้าประกวดนางงามต้องไปยืนต่อหน้ากรรมการที่ด้านล่างของเวทีก่อน เพื่อให้เห็นหน้าตาที่ชัดเจน
เพราะไฟบนเวทีส่องสว่างจ้าจนเห็นผู้เข้าประกวดหน้าเหมือนกันไปหมด พอถึงตอนที่บุษบาเดินเข้าไปพร้อมกับพิณสุดา หล่อนได้ยินแต่เสียงฮือฮา แล้วก็เงียบกริบ
*เมื่อนั้น ระเด่นมนตรีเรืองศรี
เหลียวไปรับไหว้เทวี ภูมีดูนางไม่วางตา
งามจริงยิ่งเทพนิมิต ให้คิดเสียดายเป็นหนักหนา
เสโทหลั่งทั้งกายา สะบัดปลายเกศาเนืองไป
ระเด่นมนตรีรู้สึกใจเต้นรัวแรงหายใจติดขัด
ผู้หญิงตรงหน้าเขานี่ ใช่ผู้หญิงที่ทำขนมให้เขากินอยู่ทุกวันหรือเปล่า?
ทำไมหล่อนจึงได้เปลี่ยนไปถึงเพียงนี้
สวยจนเขาลืมหายใจ เสน่ห์พร่างพราย ผิวขาวลออ อกอิ่ม ผมดำยาวไปจนถึงกลางหลัง
แม่เจ้าโว๊ย! สวยเด็ดจริงๆ
เสียงคนงานในไร่พึมพำ พอลล่ายืนภูมิใจในผลงานของตน แม้จะนึกฉุนในความสวยของร่างโย่งที่เกินหน้าเกินตาไปหน่อย บุษบาเป็นคนไม่แต่งตัว แต่มีส่วนเว้าส่วนโค้งพอประมาณ ด้วยหุ่นที่สูงทำให้ใส่ชุดไทย นุ่งผ้าซิ่นแล้วดูสง่า
ผิวของหญิงสาวขาวอย่างคนที่ทำงานอยู่แต่ในร่มมาตลอด
เพิ่มการแต่งหน้าเข้าไปนิดหน่อย พอลล่าคิดว่าฝีมือการแต่งหน้าหล่อนยังไม่ตก
แต่ก็ต้องยอมรับว่าการที่แต่งออกมาได้สวยขนาดนี้พื้นฐานของหน้าตาต้องดีอยู่ก่อนด้วย
แต่ฝันไปเถอะที่คนอย่างพอลล่าจะชมบุษบาให้ได้ยิน ยังไงหล่อนก็คิดว่าตัวเองสวยกว่า
คุณบุษบาพยายามเข้านะครับ วันนี้ผมเชียร์อยู่
หมอจัตวารี่เข้ามาหา หญิงสาวยิ้มให้พอเป็นพิธี พอจะก้าวออกไปก็สะดุดส้นสูงเสไปเล็กน้อย
ชายหนุ่มรีบเข้าไปประคอง
เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณบุษบา
หมอหนุ่มหน้าขาวถามด้วยความห่วงใย นอกจากหญิงสาวจะสวยผุดผาดในคืนนี้แล้ว กลิ่นก็ยังหอมจรุงจิตเพราะพอลล่าทุ่มทุนสร้างฉีดน้ำหอมแสนแพงให้หล่อน
คุณกระเทยบอกหล่อนว่าที่คืนนี้ยอมให้เพราะกะจะฉีกหน้ากระเทยคู่อริช่างเสริมสวยประจำของลูกสาวกำนันพนม ความแค้นของเพศที่สามนี่ช่างน่ากลัวจริงๆ
เปล่าคะ ขอบคุณค่ะ
บุษบาตอบไปแค่นั้นแล้วรีบก้าวตามกลุ่มนางงามไปขึ้นเวที ระเด่นมนตรีมองภาพนั้นแล้วบอกไม่ถูก
นึกค่อนแคะว่าจัตวาเป็นหมอชีกอ เห็นผู้หญิงสวยหน่อยเป็นไม่ได้ ส่วนบุษบาก็เหลือเกิน
ไม่รู้ว่าจะล้มจริงหรือว่าแกล้งยั่วหมอหน้าขาวกันแน่ เห็นแล้วมันน่าหงุดหงิด
*เจ้าเอยเจ้าดวงยิหวา ดั่งหยาดฟ้ามาแต่กระยาหยัน
ได้เห็นโฉมฉายเสียดายครัน ฉุกคิดใจไม่ทันคิดเอย
วิทยากรปรายตาดูอาการสองหนุ่มแล้วก็ลอบยิ้ม
งานนี้สงสัยเขาอยู่เฉยๆคงได้เห็นศึกชิงนางแน่ แต่ท่าทางคนก่อศึกคงยังไม่รู้ตัว ว่าโปรยเสน่ห์ไว้มากแค่ไหน
นางงามเดินขึ้นไปประกวดเป็นเวทีแล้ว บุษบายิ่งตื่นเต้นหนักขึ้นไปอีก
ทำยังไงดีล่ะพิณ ฉันตื่นเต้นจัง กลัวใส่ส้นสูงเดินแล้วหกล้มอายเขาตายเลย
หญิงสาวครางจับมือเพื่อนไว้ พิณสุดาหัวเราะคิกคักขำกับอาการตื่นเวทีของคนตรงหน้า
จะไปตื่นเต้นอะไรล่ะบุษบา ทีเธอสาธิตวิธีทำขนมให้แขกที่โรงแรมดูยังทำได้ แถมบรรยายเป็นภาษาอังกฤษด้วย เรื่องแค่นี้น่ะขี้ประติ๋ว
แต่กระนั้นคนตัวโย่งก็ไม่คิดว่าขี้ประติ๋วดังเพื่อนปลอบ
ก็นั่นมันต้องทำขนมด้วยนี่ อีกอย่างไม่ต้องใส่องค์ทรงเครื่องขนาดนี้
หล่อนใจแฟบลงทุกทีๆด้วยใกล้จะถึงชื่อหล่อนแล้ว
นี่นะ นางบุษบา
เสียงพอลล่าจีบปากจีบคออย่างหมั่นไส้
หล่อนไม่ต้องกลัวไปหรอกย่ะ ระดับฝีมือฉัน หล่อนแค่เดินโชว์ฝีมือสวยๆของฉันก็พอ ถ้ากลัวก็คิดซะว่าเดินตามไร่มันไร่เผือก คิดเสียว่าคนดูเป็นเผือกมันในไร่
คำแนะนำปนประชดของพอลล่าแม้จะปนไปด้วยถ้อยคำจิกกัด แต่ก็พอจุดประกายให้หล่อนบ้าง
หัวมัน
ทุกคนคือหัวมัน รีบๆเดินให้จบๆจะได้กลับไปไร่สักที
เสียงพิธีกรประกาศชื่อหล่อน พิณสุดา พอลล่าและวิยะดารุนหลังหล่อนขึ้นเวที บุษบาสูดลมหายใจเฮือก
เป็นไงเป็นกัน อายเป็นอาย คุณพระคุณเจ้า ขอให้หล่อนอย่าสะดุดส้นสูงหกล้มเลยเจ้าประคู๊ณ
การเดินโชว์ตัวเป็นไปอย่างปลอดภัย หลังจากนั้นหญิงสาวจึงมายิ้มหวานเรียงแถวหน้ากระดานกับผู้ประกวดคนอื่น ปีนี้มีผู้ผู้เข้าประกวดนางงามอำเภอสิบกว่าคน การประกวดจึงผ่านไปโดยไว เผลอแป๊บเดียวบุษบาได้เข้ารอบสี่คนสุดท้ายกับเขาด้วย รอบต่อไปเป็นการตอบคำถาม ประเภทอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมหรือทัศนคติต่างๆ
ซึ่งผู้เข้าประกวดคนอื่นตอบว่าอะไรบ้างบุษบาไม่ทันได้ฟัง เพราะหูอื้อด้วยความตื่นเต้น
หล่อนได้ตามคำถามหลังเฟริ์นลูกสาวกำนันพนม ที่เห็นหล่อนแล้วก็ยิ้มเยาะประจำ
ต่อไปเป็นคำถามของคุณบุษบานะครับ เชิญเลือกซองคำถามได้เลย
พิธีกรเอาซองคำถามสามซองมาให้เลือก บุษบาเลือกซองซ้ายสุด
เอาละครับ ได้คำถามแล้ว คำถามนี้จากคุณระเด่นมนตรี
พลันเสียงวีดวิ๊วเฮฮาก็ดังไปทั่วบริเวณ บุษบาใจกระตุกวูบ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
คำถามในซองเป็นคำถามจากคณะกรรมการหลายคน จึงไม่แปลกที่เขาจะตั้งคำถาม
แต่ทำไมหล่อนจะต้องจับได้ด้วยนี่นะสิ!
หญิงสาวคิดว่าคำถามของเขาต้องไม่ธรรมดาแน่
คำถามนะครับ มีคำกล่าวไว้ว่าผู้หญิงชอบคนเลว เป็นแฟนกับคนดี แต่งงานกับคนรวย
นั่นประไร คำถามอย่างนี้ถึงจะสมเป็นระเด่นมนตรี เขาช่างมีอคติกับผู้หญิงเหลือเกิน
หล่อนนึกใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มหยันของเขาออกในทันใด
ขอบคุณสำหรับคำถามค่ะ
บุษบายิ้มเย็น แปลก!พอนึกถึงใบหน้าระเด่นมนตรีแล้วอาการใจเต้นตึกตักของหล่อนหายไปในทันใด
สงสัยหล่อนจะเคืองตัวคนคิดคำถามมาก
ดิฉันคิดว่าเป็นทฤษฎีการเติบโตของผู้หญิงค่ะ ชอบคนเลวจะเป็นตอนเด็กหูตายังไม่กว้างไกลแยกแยะอะไรไม่ออก เมื่อแยกออกแล้วจึงมาชอบคนดี หลังจากนั้นจึงคิดถึงอนาคตความมั่นคงจึงแต่งกับคนรวย
แต่เหนือสิ่งอื่นใดคนที่เราเลือก ผู้หญิงจะเลือกคนดีที่เรารักมาเป็นคู่ชีวิตค่ะ
เสียงปรบมือดังเกรียวกราวทันทีที่หล่อนตอบจบ หญิงสาวตอบได้ดีที่เดียว
ระเด่นมนตรีเขียนคำถามส่งไปๆ
ตอนที่ให้คณะกรรมการตั้งคำถาม เขาหวังจะได้ฟังคำตอบประมาณรักเด็ก รักธรรมชาติ อะไรเถือกนั้น
ไม่คิดเลยว่าคนตอบจะกลายเป็นบุษบา
เอาล่ะครับ ต่อไปจะถึงช่วงการให้คะแนนนะครับ กรรมการจะให้คะแนนผู้เข้าประกวด ส่วนพ่อแม่พี่น้องสามารถเพิ่มคะแนนให้ผู้เข้าประกวดได้โดยการซื้อลูกโป่งจากกองอำนวยการนะครับ
ผู้คนเฮโลกันไปซื้อลูกโป่งจากกองอำนวยการ โดยกำหนดให้ซื้อได้สูงสุดคนละห้าใบ หมอจัตวาหัวเสียนิดหน่อยที่ได้ลูกโป่งมาน้อย แต่เขาติดสินบนให้คนรู้จักไปซื้อมาเพิ่มอีก เขาหวังจะให้บุษบาประทับใจในความทุ่มเท
นายระเด่นครับ นายระเด่น
คนงานในไร่พากันมายิ้มกะลิ่มกะเหลี่ย
คนอื่นเขาไปซื้อลูกโป่งเพิ่มคะแนนให้นางงามกันแล้วนะนายระเด่น
คนที่ท่าทางเป็นหัวโจกบุ้ยปากไปทางกองอำนวยการขายลูกโป่ง
แล้วไง
ชายหนุ่มเสียงเข้มท่าทางไม่หยี่หระต่ออะไรทั้งสิ้น แต่ในใจนั้นกำลังนึกหมั่นไส้หมอจัตวาหน้าขาวที่ตาลีตาเหลือกไปซื้อลูกโป่งมาให้สาว
นายไม่คิดจะซื้อลูกโป่งให้คุณบุษบาบ้างเหรอ ยังไงก็เป็นคนไร่เดียวกันน่าจะเชียร์กันหน่อย
คนพูดพยายามชักแม่น้ำทั้งห้า แต่เจ้านายหัวโล้นเพียงทำหน้าเฉยเมย
พวกผมมันก็เบี้ยน้อยหอยน้อย
คนงานหลายคนพึมพำเสียงอ่อยๆ วิทยากรจึงเป็นฝ่ายควักธนบัตรสีม่วงมาให้
พวกแกเอานี่ไปก่อน บอกคุณบุษบาว่ากำลังใจจากพวกเรา
แต่ไม่ทันไรธนบัตรสีเทาก็ปรากฏตามมา
เอานี่ดีกว่า ถ้าจะลงทุนให้คนในไร่แล้วล่ะก็ เอาให้หนัก ถ้าไม่อย่างนั้นคนจะมองว่าคนไร่อสัญขี้เหนียว
ระเด่นมนตรีเกทับเต็มที่ พวกคนงานยิ้มดีใจรีบรับเงินไปซื้อลูกโป่งในทันใด
วิทยากรหัวเราะหึๆขำกับอาการท่ามากของคนหัวโล้น
บุษบาได้ลูกโป่งมากมายจนนิ้วพันเชือกยุ่งไปหมด มีแต่คนอวยพรให้หล่อนชนะ ขณะที่ใจนั้นหล่อนภาวนาขอให้การประกวดจบลงเร็วๆ หญิงสาวทรมานกับการเป็นคนสวยมามากแล้ว
ปัง
เสียงดังขึ้นจากอีกฝั่งหนึ่งของงาน ผู้คนแตกฮือ สักพักตำรวจในเครื่องแบบวิ่งเข้ามารายงานกับท่านสารวัตร
คนตีกัน
วัยรุ่นตีกัน
เสียงพึมปากต่อปากดังไปทั่วจนโฆษกต้องประกาศไม่ให้ตื่นตกใจ เพราะตำรวจไประงับเหตุแล้ว
ขณะที่กลุ่มนางงามผู้เข้ารอบสุดท้ายกำลังกลับไปยืนเรียงแถวบนเวที ความโกลาหลก็เกิดขึ้นอีกครา
เมื่อกลุ่มวัยรุ่นอีกกลุ่มหนึ่งที่หลบตำรวจมาจากฟากหนึ่งของงานวิ่งมาใกล้เวที
เฮ้ย! หยุดนะ
เสียงตำรวจวิ่งไล่หลังมา หนึ่งในนั้นจึงโยนระเบิดขวดขึ้นที่หน้าเวทีเพื่อถ่วงเวลาการหนี ระเบิดเสียงตูม
ผู้คนกรี๊ดกร๊าดสับสนอลหม่าน วิ่งหนีตายออกจากเวที บุษบาถูกชนล้มตกส้นสูงนั่งแหมะอยู่บนพื้นเวทีนั้นเอง หญิงสาวเจ็บจี๊ดที่ข้อเท้า สงสัยจะแพลง
บุษบา
เสียงพิณสุดาร้องเรียกอย่างเป็นห่วง
บุษบาอยู่ไหนน่ะ ว๊าย!
เสียงเพื่อนอุทาน บุษบายิ่งร้อนใจจึงถอดร้องเท้าทิ้งเสีย พยุงตัวลุกขึ้นเขยกจะไปหาเพื่อน
ฉันอยู่นี่พิณ
หญิงสาวส่งเสียงเรียกไปแต่ไม่มีเสียงตอบกลับ
พิณ อยู่ไหน
ร่างโปรงโย่งยังตะโกนหาเพื่อนอยู่ พลันใครคนหนึ่งก็เข้ามาฉุดมือหล่อนไปเสียก่อน ระเด่นมนตรีนั่นเอง!
ไปเร็วออกจากที่นี่ อันตรายนะ
ชายหนุ่มบอกพลางลากหล่อนลิ่วๆแต่หญิงสาวยังขัดขืนด้วยใจห่วงเพื่อน
เดี๋ยวก่อน ช่วยหาพิณก่อน
หลบไปก่อนเถอะน่า
เสียงปังระคนกับเสียงตูมดังมาอีกระรอก นี่มันอะไรกัน งานวัดประเภทไหน? หล่อนยังอยู่ในเมืองไทยหรือเปล่า หรือว่าอยู่ในสงครามอิรัก ทำไมต้องเล่นอาวุธสงครามกันขนาดนี้
เร็วสิคุณ หลบไปก่อน
เขายังดึงหล่อนไปอยู่ดี จนสังเกตเห็นว่าหญิงสาวเดินขากระเผลก
คุณบุษบา อยู่ไหนครับ ปลอดภัยหรือเปล่า
ระเด่นมนตรีได้ยินเสียงหมอจัตวาว่าดังมาแว่วๆ ไม่ได้การล่ะ! เร็วเท่าความคิดชายหนุ่มจึงรวบตัวหญิงสาวมาอุ้ม
บุษบาตกตะลึงอ้าปากเหวอ เขาอุ้มหล่อนไว้แนบอกโดยไม่แสดงท่าทีว่าหนักเลย
เกาะไว้แน่นๆจะพาไปที่ปลอดภัย
เขาสั่งเสียงเข้มแล้วพาหล่อนออกจากเวทีโดยไว
พิณสุดาวิ่งหนีละล้าละลัง เหลียวหลังมองหาเพื่อนตลอด ขณะที่คนข้างหน้าก็ยังจับมือหล่อนไว้แน่น
พอแล้วคุณ พอแล้ว
หญิงสาวผิวคล้ำแว้ด หอบหายใจจนอกกระเพื่อม อกอิ่มที่อยู่ภายใต้ผ้าแถบรัดอก ผมลุ่ยลงเล็กน้อย
ห่างจากเวทีแล้วคงไม่เป็นไร
ทั้งสองวิ่งมาไกลพอดู คนบริเวณนี้ไม่ได้มีท่าทีแตกตื่น ผู้ชายหลายคนที่ผ่านมาลอบเมียงมองพิณสุดาหลายคน
เพราะหล่อนในคืนนี้แต่งตัวเซ็กซี่อวดหุ่นเต็มที่ แต่พอรับรู้ถึงสายตาพิฆาตจากสีหนาทก็คอย่นหลบฉากกันไปหมด
โอ๊ย! แล้วนี่เพื่อนฉันบุษบาจะเป็นยังไงบ้างละนี่
พิณสุดาทำท่าจะเดินกลับไปทางเดิม ชายหนุ่มต้องดึงมือไว้
ไม่เป็นไรหรอกน่า ผมเห็นนายระเด่นที่เวทีแว๊บๆคงช่วยกันทัน
สีหนาทปลอบพลางถอดเสื้อแจ๊คแก๊ตยีนส์รูปหัวกะโหลกมาคลุมให้หล่อน
หญิงสาวนิ่วหน้าขยับเท้าจะหนีเขา เสียงเล่าลือเรื่องกิตติศัพท์ของเขาจากเปรมผุดขึ้นมาในหัว
ใส่ซะ ที่นี่ไม่ใช่กรุงเทพฯ งานนี้พวกวัยรุ่นคะนองมันเยอะ เกิดเจอพวกกลัดมันมาเห็นคุณแต่งตัวอย่างนี้แล้วจะยุ่ง
ชายหนุ่มนึกอยากจะถอดแจ๊ตแก๊ตให้พิณสุดาคลุมตั้งแต่เห็นหล่อนข้างเวทีการประกวดนั่นแล้ว ผู้หญิงอะไร
แต่งตัวไม่รู้จักกาลเทศะ แม้ว่าจะเป็นงานประกวดตอนกลางคืนก็ตาม
อู๊ย! คนนั้นใครวะ คนที่ยืนอยู่ข้างนังพรน่ะ หุ่นงี้สุดยอด
เสียงผู้ชายที่ใกล้เขาวิจารณ์หล่อน ชายหนุ่มอารมณ์เดือดปุดๆเขาไม่ได้โกรธพวกที่ปากคะนองเช่นนี้หรอก
แต่เขาโกรธหญิงสาวตรงหน้านี่ต่างหาก เมื่อไหร่ถึงจะเลิกแต่งตัวยั่วยวนสักที
คุณจะพาฉันไปไหน
บุษบาร้องเมื่อระเด่นมนตรีพาหล่อนเข้ามาหลบในโบสถ์ เนื่องจากมีงานโบสถ์จึงเปิดให้ไหว้พระได้ถึงเที่ยงคืน
ผู้คนในโบสถ์เมื่อเห็นชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวมาก็ชี้ชวนกันดูพลางหัวเราะคิกคัก
อ้าว ไปชิงนางบุษบามาแล้วเหรอนายระเด่น ถึงขั้นเผาเมืองเลยไหม
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรตีหน้าเครียด กระซิบบอกร่างโย่งที่ทรงเครื่องอยู่
คุณรอผมอยู่ที่นี่ อย่าไปไหน เดี๋ยวผมไปดูสถานการณ์ก่อน
เขาสั่งเสียงเข้มก่อนที่จะทิ้งหล่อนไว้กับผู้คนและคำถามมากมาย กว่าจะตอบได้หมดเล่นเอาเหนื่อย
เฮ้อ ตีกันอีกแล้ว ไอ้เด็กพวกนี้
คนเฒ่าคนแก่ที่ไหว้พระอยู่พึมพำ อาการอยากรู้อยากเห็นกลายเป็นสงสาร
งานปีนี้สงสัยจะล่มอีกแล้ว เอ้า! คุณบุษบาไหนๆก็ไหนๆแล้วมาไหว้พระหน่อยเถอะ
ทำบุญเอาไว้เผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น
ผู้เฒ่าผมขาวยื่นดอกไม้ธูปเทียนมาตรงหน้า
+++++++++จบบทที่9
*ส่วนของบทกลอนนั้นมาจากเรื่องอิเหนา บทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยค่ะ
| Create Date : 18 เมษายน 2552 |
| Last Update : 18 เมษายน 2552 16:49:03 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 465 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife  ) วันที่: 18 เมษายน 2552 เวลา:17:57:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
ตอนนี้ไม่มีแรงอ่านซ้ำตอนเก่าๆ
แต่อยากอ่านของใหม่ๆ มากกว่า หุหุ
เลยชะแว้บมาทักทายเฉยๆ
ยังไงเรื่องนี้จะได้อ่านกันต่อก็พฤษภาใช่ไหมคะ
คนอ่านรอด้ายยยยยย...
ตอนนี้ตามเก็บนิยายบ้าง เรื่องสั้นบ้างของคุณจโกระไปก่อน
ชอบทุกเรื่องเพราะพระเอกน่ารัก(และบางทีแปลกๆ)ทุกเรื่อง
เป็นกำลังใจให้จ้า