Group Blog All Blog
|
นินทาชีวิต (2) ก่อนที่จะเริ่มนินทาชีวิตตอนที่สอง "ชีวิตวุ่นวาย เพราะเรื่องการงาน" นั้น ขอย้อนกลับไปตอนที่แล้วสักนิด ผมกล่าวทิ้งท้ายไว้ว่าผมเริ่มมีปัญหาเรื่องงานกับวุฒิการศึกษา เพราะเมื่อทำงานเป็นครูไปได้สักระยะหนึ่ง ก็มาคิดทบทวนดูว่าด้วยคุณวุฒิเท่าที่มีนี้ หากมีความจำเป็นจะต้องเปลี่ยนงานใหม่ จะเอาวุฒิอะไรไปแสดงกับเขา บอกตรงๆว่ามึนงงพอสมควร แต่ก็ไม่ทราบว่าจะหาทางออกอย่างไร พอดีไปอ่านพบข่าวเล็กๆใน นสพ.ฉบับหนึ่งว่า สมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย จะจัดหลักสูตรฝึกอบรมบรรณารักษ์ห้องสมุดโรงเรียนขึ้น เผอิญตอนนั้นรับอาสาเป็นบรรณารักษ์ห้องสมุดให้โรงเรียนที่สอนอยู่ด้วย จึงตัดสินใจที่จะไปเข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรนี้ และนี่นับเป็นหลักสูตรแรกในชีวิต เพราะต่อจากนี้มาผมก็เข้ารับการฝึกอบรมหลักสูตรต่างๆจนนับไม่ถ้วน ได้รับฉายาจากเพื่อนๆว่า "นักล่าวุฒิบัตร" ด้วยประการฉะนี้ (หมายเหตุ ตอนนั้นผมยังใช้ชื่อเดิมคือ "พนัส") เหมือนกับคำกล่าวของชาวจีนที่ว่า "งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา"ฉันใด การทำงานก็ย่อมมีการเปลี่ยนแปลง ฉันนั้น ผมทำงานเป็นครูได้ประมาณสามปีกว่าก็ลาออกด้วยเหตุผลบางประการ และเป็นการรับรู้รสชาดของการหางานทำใหม่เป็นครั้งแรกในชีวิตเหมือนกัน จากการเป็นครูบ้านนอก และด้วยวุฒิการศึกษาที่มีอยู่ ปาฏิหารย์เท่านั้นจะช่วยให้หางานใหม่ได้ แล้วปาฏิหารย์ก็มีจริงครับ ผมมีข้อมูลว่ามีครูใหญ่ท่านหนึ่งของโรงเรียนที่ผมสอนอยู่ ท่านไปทำงานที่หอสมุดแห่งชาติ ข้างสนามหลวง ผมตัดสินใจไปพบท่านทันที ขออนุญาตเอ่ยชื่อท่านคือ คุณสงวน อั้นคง ทำงานเป็นบรรณารักษ์ตรี และเป็นผู้เขียนสารคดีชุด "สิ่งแรกในเมืองไทย" ซึ่งติดอันดับหนังสือขายดีเมื่อ พ.ศ. 2505 ภาพด้านบนนี้คืออาคารหอสมุดแห่งชาติ ปัจจุบันย้ายไปที่ท่าวาสุกรี แล้ว ผมจะขอรวบรัดเรื่องการทำงานในอดีตของผมไว้ ณ ตอนนี้ เพราะเกรงว่าหากจะนำมาเขียนไว้ทั้งหมดท่านอาจจะเบื่ออ่าน แต่หากผมจะเรียนท่านว่าผมเคบรวบรวมสถิติการทำงานของผมที่ผ่านมานั้น มีจำนวนยี่สิบกว่าแห่งนับจากงานแรกเป็นครู มาจนถึงงานสุดท้ายทำงานที่โรงแรมใหญ่แห่งหนึ่งที่เชียงใหม่ เมื่อ พ.ศ. 2542 ผมได้เขียนหนังสือเกี่ยวกับการทำงานของผมไว้เล่มหนึ่งชื่อ "ชีวิตและงาน สานฝันไว้ในอดีต" ผมเคยนำต้นฉบับไปให้บรรณาธิการ สนพ.ต่างๆพิจารณา เขาบอกผมว่า เขียนดี น่าสนใจ เก็บเอาไว้อ่านเองเถอะ (ฮา) ผมจึงนำมาถ่ายเอกสารเย็บเล่มไว้อ่านคนเดียวตามที่ สนพ.ต่างๆแนะนำ (ฮา) แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ข้อเขียนชุดนินทาชีวิตนี้มีความสมบูรณ์ ผมจะนำเรื่องงานบางแห่งที่น่าสนใจมาเขียนให้ท่านอ่าน เท่าที่คิดได้ตอนนี้น่าจะมีสักสี่ห้าแห่งครับคือ 1.งานที่โรงแรมชวลิต (ก่อนจะมาเป็นโรงแรมแอมบาสซาเดอร์ในวันนี้) ถนนสุขุมวิท ซอย 11-13 2.งานที่ "ข้าวแกงรามา" ธุรกิจในเครือกลุ่ม "PSA" 3.งานที่ บริษัทเงินทุน ธีรชัยทรัสต์ จำกัด ถนนแปลงนาม 4.งานที่ "นิคมอุตสาหกรรมบางปู" ในเครือธนาคารศรีนคร 5.งานที่ บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ มหาธนกิจ จำกัด (มหาชน) ในเครือกลุ่มธุรกิจของ ดร.เจริญ สิริวัฒนภักดี ทั้งห้าแห่งที่ผมกล่าวมานั้น ได้มีส่วนเปลี่ยนแปลงแนวคิด ประสบการณ์และทัศนคติในการทำงานของผมอย่างยิ่งใหญ่ และเป็นความภาคภูมิใจอย่างยิ่งของผมที่ก้าวเดินจากตำแหน่งครูโรงเรียนเล็กๆ (ในสมัยนั้น)ด้วยเงินเดือน 600 บาท มาจนถึงตำแหน่ง ผู้อำนวยการสำนักบริหาร เงินเดือน 65000 บาท |
หนุ่มร้อยปี
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง Friends Blog
|
แวะมาทักทายค่ะ