<<
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
21 ธันวาคม 2552
 

เรื่องของเรื่อง "ไดอารี่ที่รัก"


อนึ่งคิดถึงพอสังเข...


ไดอารี่ที่รัก

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเริ่มการเขียนบันทึกด้วยถ้อยคำนี้
ฉันจำไม่ได้ว่าตัวเองเริ่มเขียนไดอารี่ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ
แต่คงไม่ได้เริ่มต้นว่า "ไดอารี่ที่รัก..." แน่นอน
การเริ่มต้นแบบนี้ ฉันอ่านเจอในนิยาย (แปล) หลายเรื่องเลยล่ะ
และคิดว่า เป็นวิธีการเล่าเรื่องฝ่ายเดียว ที่อ่านได้สนุกจนอยากเขียนเองบ้าง
มันเหมือนกับการ "สอดรู้สอดเห็น" เรื่องของคนอื่นยังไงยังงั้นเลยล่ะ
และความรู้สึกแบบนี้แหล่ะ ที่ทำให้อ่านเรื่องราวสนุก
ก็มันไม่ใช่เรื่องราวของตัวเราเองซะหน่อย

แต่เมื่อฉันเขียนบันทึกประจำวันในช่วงแรกๆ นั้น
ฉันต้องการให้เป็นสมุดเล่าเรื่องว่า "วันนี้ทำอะไรไปบ้าง"
สมุดบันทึกช่วงแรก จึงเป็นแบบมีวันที่

พอเขียนไปเขียนมา อาการขี้เกียจเขียนเริ่มบังเกิด
เรื่องที่เขียนก็ซ้ำไปซ้ำมา เพราะเป็นการเริ่มต้นในวัยเรียน
เรื่องที่เขียนก็เลยไม่พ้นเรื่องบันทึกการเรียน

จากนั้นเนื้อหาก็เลยเปลี่ยนเป็น
"สอบวันแรก
ฉันคงเป็นคนเดียวแน่ๆ ที่ไม่เคยพร้อม
เวลาสอบทีไร ก็ต้องอ่านล่วงหน้า 1 วัน เท่านั้นเอง
วิชาแรกสอบภาษาไทย ทำได้ไม่ดีนัก
นอกเวลา ทำไปก็คิดไปว่า มันไม่ตรงกับคำว่า "วิจารณ์" เท่าไร
แต่มันก็ผ่านไปแล้ว
วันนี้ก็เลยหนักสมองจริงๆ ทั้งไทย อังกฤษ เลข
โดยเฉพาะเลข อ่านโจทย์ผิด ต้องเป็นอย่างนี้ทุกที

สอบเสร็จก็ไปดอกหญ้า ยังอุตส่าห์คำนวณเงินผิดอีก
ยังดีที่มีเงินพอจ่าย แต่ก็หมดเงินมากกว่าที่ต้องการใช้
ฉันนี้ ใช้ไม่ได้จริงๆ"


และจากนั้น สมุดบันทึกเล่มต่อๆ มา ก็เปลี่ยนแปลงไป
มีเรื่องเล่าสัพเพเหระ และไม่ได้เขียนเป็นประจำอีกต่อไปแล้ว

แล้ววันหนึ่ง ...เมื่อโลกของเราหมุนมาชนกับโลก online
ฉันก็ไ้ด้ทำความรู้จักกับไดอารี่ online เช่นเดียวกับคนอื่นๆ
เวปนั้นยังอยู่หรือไม่ ...ไม่ทราบได้
และจำไม่ได้แล้วว่า ทำไดอารี่ online อยู่ที่เวปไหน
เพราะตอนนี้ ไดอารี่ของฉัน = blog
เรื่องราวสัพเพเหระ ทั้งเรื่องงาน เรื่องเที่ยว เรื่องหนังสือ
มีมากมายให้บ่นบ้าไปได้เรื่อยๆ ....

เรื่องราวของ "ไดอารี่" ที่ควรเป็นเรื่องส่วนตัว (มากๆ )
กลับกลายเป็นเรื่องเล่า ที่อยากเปิดเผย แบ่งปัน และมีเพื่อนๆ ร่วมให้ความเห็นไปแล้ว

แต่ถึงยังงั้นก็เหอะ ...ฉันยังไม่เลิกซื้อสมุดบันทึกน่ารักๆ มาสะสมไว้
แม้จะไม่ได้เขียนเลยก็ตาม
สมุดบันทึกเหล่านั้น กลายเป็น "ของสะสม" อีกอย่างหนึ่งของเราไปแล้ว

ไดอารี่ที่รัก
ขอบคุณที่นำเพื่อนๆ หลายคนมาพบกับฉันที่นี่
วันนี้ ฉันเขียนบันทึกที่ Bloggang ไปแล้ว 660 หน้า
มีคนอ่านบันทึกทุกหน้าของของฉันรวม 73,554 ครั้ง
มีคนทำความรู้จักฉัน ผ่าน profile 1,489 ครั้ง
ฉันหวังว่า ไดอารี่เล่มนี้ คงเก็บเรื่องราวของฉันไว้
ตราบนานเท่านาน





Create Date : 21 ธันวาคม 2552
Last Update : 16 เมษายน 2553 12:32:26 น. 9 comments
Counter : 1078 Pageviews.  
 
 
 
 
เจิมค่ะ..บล็อกคุณนัทธ์นี่แหล่ะค่ะ
ที่เรียกว่าเป็นไดอารี่ อย่างแท้จริง
เพราะบล็อกคนอื่นๆ มักเป็นบทความ
หรืออะไรอย่างอื่นๆ ต่างๆนาๆ บ้าง

แต่ของคุณนัทธ์ ที่เราตามอ่านมาทั้งหมด
มันชัดเจน ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร..มีครบ
หมายถึงหลายๆๆ บล็อกก่อนหน้านี้น่ะค่ะ..

ปล. กลับมาเมื่อไหร่กันคะ เอารูปมาฝากหรือเปล่า
 
 

โดย: nikanda วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:6:02:55 น.  

 
 
 
คุณแจง >> ตอนเปิด blog ก็ตั้งใจทำเป็น "ไดอารี่" เขียนเรื่องราวประจำวันนะ
แต่รู้ว่ามันซ้ำๆ ก็เลยแตกขยายมาเป็นหัวข้ออย่างที่เห็นนี่แหละ
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:7:19:23 น.  

 
 
 
ตอนแรกอ้อนเห็นหัวข้อไดอารี่ก็คิดถึงบล็อกด้วยเหมือนกันค่ะ
เพราะว่าตอนเริ่มแรกที่เขียนบล็อก ใครยังจำได้จะเขียนบ่นเรื่องความรัก
ประมาณว่าอกหักค่ะตอนนั้น (ฮา) แต่หักนานมากแล้วถึงค่อยเขียน
เป็นนิสัยแบบนั้นเอง ตอนที่เกิดเหตุการณ์อยู่มักไม่ค่อยเล่าค่ะอ้อน
รอให้ผ่านไปแล้วค่อยอยากเล่าให้ใครต่อใครฟัง
เลยเป็นพวกชอบเล่าความหลังเหมือนคนแก่เลย อิอิ

 
 

โดย: BeCoffee วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:21:58:31 น.  

 
 
 
ตามมาอ่านไดอารี่ออนไลน์ค่ะ มันเหมือนมีวิวัฒนาการเลยนะ ตะก่อนก็เป็นสมุดก็พัฒนามาเป็นคอมพิวเตอร์
 
 

โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:22:40:09 น.  

 
 
 
คุณอ้อน >> นั่นซินะ ...เล่าไปเล่ามา กลายเป็นเรื่องราวในอดีต ในความทรงจำ
เขียนไว้ในสมุด รึว่าเขียนไว้ใน blog เราก็ย้อนมาอ่านกันได้เสมอ

คุณส้ม >> จริงด้วยค่ะ ...เพื่อนๆ หลายคนก็เขียนในทำนองเดียวกันเลยนะ
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:23:15:48 น.  

 
 
 
แวะมาอ่านไดอารี่ออนไลน์ของบ้านนี้ครับ
 
 

โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:0:55:34 น.  

 
 
 
ว้าววววว 660 หน้าเลยเหรอคะคุณนัทธ์
เยอะมหาศาลทีเดียวเชียงเลยค่ะ
นับเป็นไดอารี่เล่มโต ที่สนุกสนาน
มีเรื่องราวมากมาย และพร้อมจะแบ่งปัน
บางทีก็ไม่จำเป็นต้องเป็นความลับก็ได้นะคะ
แบ่งปันมา แล้วก็ทำให้เรื่องราวสนุกขึ้นก็ได้ค่ะ
 
 

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:13:59:19 น.  

 
 
 
เขียนบล๊อคก็คือไดอารี่อย่างนึง เขียนได้เยอะมากๆ เลยค่ะ
 
 

โดย: Summer Flower วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:14:22:51 น.  

 
 
 
น้องไอซ์ >> ขอบคุณที่แวะมาจ๊ะ

คุณปอย >> 660 หน้า ในเวลา 4 ปีค่ะ ...ไม่นึกว่าตัวเองจะช่างเลา ช่างบ่นได้เยอะนะเนี่ย

คุณ Summer Flower >>
 
 

โดย: นัทธ์ วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:10:20:06 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com