เรื่องนี้เชื่อว่าแทบจะทุกคนต้องได้ดูเลยนะคะ
เพราะถือว่าเป็นหนังคลาสิคมาก แน่นอนว่าที่พลาดไม่ได้
ดูเรื่องนี้ ก็จะต้องเคยได้ยินเพลงในหนังเรื่องนี้
แน่นอนเลยค่ะ ... .


แต่ละเรื่องที่เพื่อนๆ ได้เขียนถึงในโครงการนี้ของ
น้องๆ ทั้ง 3 คน น่าดูหมดเลยคะ ... เก็บเอาไปเป็นหนัง
ที่ต้องติดตามอีกหลายๆ รอบเลยล่ะคะ

นี่ก็เป็นหนังเพลงในดวงใจผมเหมือนกันครับ

ดูแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้เลย
ชอบเด็กๆในเรื่องซนดี แต่พ่อนี่เนี๊ยบได้ใจจริงๆ


ปล.เขียนจบแล้วก็อยากหามาดูอีกรอบนึง

ชอบด้วยเรื่องนี้ มากๆ ด้วยค่ะ ว่าแล้วก็อยากดูอีก
โอย เยอะแยะจัง ทั้งหนังสือและหนัง เวลาแค่หนึ่งวันไม่พอแล้ว

เวลาพ่อกับแม่เล่าเรื่องเดียวกัน
ฟังทีไรเหมือนคนละเรื่องกันเลยค่ะ
^^

เรื่องนี้แจงก็ชอบค่ะ(แต่คิดว่าทุกคนน่าจะชอบ)
เคยดูตอนม.ต้นมั๊ง ครูเอามาให้ดูในคาบเรียน(วิชาอะไรไม่รู้)

คิดว่ามะนเป็นหนังที่ดูง่ายดี ดูแล้วเพลิน และพล็อตก็น่าจะโดนใจ(สาวๆ)
(คิดเอาเองนะคะ) แจงว่าหนังเรื่องนี้ น่าจะเป็นต้นแบบของนิยายหลายๆเรื่องเลย
แนวแบบสาวน้อย สดใส ไร้เดียงสา ต้องมาเป็นครูของคุณพ่อมาดเข้ม
รบรากับเด็กๆ เรียนรู้และรู้จักการปรับตัว แล้วก็จบลงอย่างมีความสุข

ปล.เคยอ่านนิยายของคริสติน่า ดอดด์ ถ้ายกเว้นเรื่องที่นางเอกเป็นแม่ชี ทุกอย่างก็เหมือนกันเลย

สวัสดีค่ะ
ง้า อยากดูอีกอ่ะ
ตอนนั้น นะคะ ดูแล้วเพ้อไปเลยค่ะ
ร้องจะใส่กระโปรงบาน เดินแบบกระโดดไปมา
แง้ ว่าแล้วก็อยากดูอีกอ่ะ
จะหาได้จากไหนเนี่ย อะอยากดู

คุณ JewNid >> หยิบเรืื่องนี้มาเขียนถึง เพราะมีความทรงจำและความผูกพัน เชื่อว่าหลายๆ คนต้องเคยดู

คุณไอซ์็ >> นั่นซิ...พอเขียนถึงก็อยากดูเหมืิอนกันล่ะ

คุณ I am just fine^^ >> ตั้งคำถามถึงหนังเรื่องนี้ใหม่...พ่อกับแม่ ก็ยังตอบคนละอย่างเหมือนเดิมล่ะ

คุณแจง >> คิดตามข้อสังเกตของคุณแจง...เห็นด้วยค่ะ แบบนี้ถือเป็นต้นแบบนิยายน้ำเน่าเลยเนอะ

คุณแม่ภูมิ >> เหมือนกันเลย ...ตอนนั้นเราก็อยากไปวิ่งเล่นบนภูเขาแบบกระโปรงพลิ้วๆ เคยบอกให้แม่เอาผ้าม่านมาตัดชุดให้ด้วยล่ะ

คุณนัทธ์อย่าว่าส้มเลยนะ ถ้าจะบอกว่าไม่เคยดูอ่ะ เป็นคนเดียวในที่นี้ซะด้วยสิ ส้มไม่ค่อยดูหนังบ่อยนัก นานๆ ทีถึงจะเจอเรื่องถูกอกถูกใจน่ะค่ะ

แต่อ่านที่คุณนัทธ์เขียนแล้วก็ชักอยากดูแล้วสิ

ผมจำได้ว่า ผมเคยดูการ์ตูนเรื่องนี้ ที่ช่องเจ็ด

ไม่แน่ใจว่าช่วงเวลาไหน

ตอนนั้นผมอยู่ ประถมห้า ประถมหก ได้มั้ง

รู้แต่ว่า ตอนนั้นดูกันทั้งบ้านเลย....พ่อ แม่ ลูกอีก 3 คน

นั่งตาแป๋ว ดูการ์ตูน เรื่องนี้

แต่เพิ่งได้มีโอกาสดูเป็นหนังก็ตอนโตขึ้นมาแล้ว....

ซาบซึ้งกับบทเพลง ประวัติศาสตร์ ความอลังการของหนัง

จะมีหนังสักกี่เรื่องกันเนาะ ที่ทำให้คนทั้งครอบครัว

ได้นั่งดูด้วยกันบ้าง.......

น่าเสียดายที่เครื่องคอมฯ ที่บริษัท บล็อคอะไรไว้ไม่รู้
ทำให้ภาพที่แสดงในบล็อคไม่ออกมาให้เห็น

แต่พอทราบว่าเรื่องอะไรเคยดูทางช่องเจ็ดนานมากแล้ว
ส่วนถ้าดูในโรงภาพยนต์ก็คงจะรุ่น 50 - 60

เรื่องนี้ย่าดูหนังโรง 2-3 หนได้ค่ะ ชอบมาก หนังเก่าๆอมตะที่ประทับใจมีอยู่หลายเรื่องด้วยกัน โดยมีเรื่องนี้เป็นนัมเบอร์วันค่ะ

แวะมาทักทายครับผม


ปล.ก็หนังมันเศร้าขนาดนั้น ใครไม่น้ำตาซึมก็ใจแข็งเกินไปละ ว่าไหมครับ?

ได้ดูประมาณทุก10ปี...
ของเค้าคลาสสิคจริงๆนะคะ
ก็ได้แต่หวังว่าจะคงอยู่ตลอดไป...^ ^

คุณส้ม >> ไม่คิดว่าจะเจอคนไม่เคยดู..จริงๆ นะ

คุณนายกาแฟ >> มีการ์ตูนด้วยเหรอ..ไม่ยักรู้

คุณเพลงดาบฯ >> ถ้าดูไม่ได้คงเพราะบล๊อคโปรแกรม flash ไว้มั๊งคะ...

คุณย่าดา >> ได้ดูในโรงเลยเหรอ...

คุณไอซ์คุง >>

คุณ savita29 >> ทำไมต้องเป็นทุก 10 ปีด้วยล่ะ

เห็นด้วยกันคุณแจงนะคะ พล็อตเรื่องใสๆ แบบนี้
มีคนมาทำต่อกันมากเลย เรียกว่าคลาสสิกจริงๆ

หนังสือเรื่องนี้อ้อนดูได้ยังไงไม่รู้ แบบงงๆ
จำได้ว่าชอบนะคะ ภาพนางเอกใส่กระโปรงยาวๆยังติดตาอยู่เลย
ภาพวิว บ้าน และเครื่องแต่งกายย้อนยุคแบบชนบท
ทำให้มีความรู้สึกอยากดูอีกหลายๆ รอบ

ป.ล.ทำไมพ่อกับแม่เราไม่มีควาทรงจำแบบนี้บ้างน้า

เรื่องนี้สุด คลาสิค ชอบเพลง

ว้าว เรื่องนี้ชอบจังค่ะ
ที่ชอบที่สุดก็ชอบเพลงนี่แหละ มันติดหูเสียจริง ๆ
พูดแล้วก็อยากไปหามาดูอีกรอบนะคะ หายากเหมือนกัน
ชอบมาเรียจริง ๆ ค่ะ รู้สึกว่าเขาเท่ห์ดีจังเลย
เป็นเหมือนหนังเด็ก แต่ไม่ต้องเป็นเด็กก็ดูได้
ยิ่งโตแล้วยิ่งดูได้ดี

สมัยก่อน

การได้ชมหนังสักเรื่อง

ไม่ต่างจากรอเทพประทานให้โดยแท้

ต่างกับปัจจุับัน เพียงชั่วพริบตากระมัง

แม้แต่หนังที่ไม่คิดว่าชาตินี้ได้ดู

ก็ยังไม่พลาด