 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
|
เรื่องสั้น มหัศจรรย์แห่งรัก ร้านเหล้า และเทอมสุดท้าย
...นานเท่าไรแล้วที่ผมต้องทนอยู่กับความเหงา ผมพยายามตอบคำถามให้กับตัวเอง แต่เป็นคำถามที่ไม่เคยมีคำตอบ ผมใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ภายในความเงียบ ความสงบสูขภายในความสันโดษ อันเป็นอัตลักษ์ของผม มีชีวิตที่โชติช่วงอยู่ภายในโลกส่วนตัว บางทีผมอาจบ้าหรือเสียสติไปแล้ว ผมทนอยู่ได้อย่างไรกัน ไปไหนมาไหนคนเดียว ไปเที่ยวคนเดียว ไปกินข้าวคนเดียว ไปดูหนังคนเดียวแต่นั้นเป็นความสูขของการใช้ชีวิตที่ไร้ขอบเขตอิสระเสรี แต่อีกครึ่งคือความเหงา ผมผ่านช่วงชีวิตนั้นมาได้อย่างไร ความเหงาก่อม็อบโจมตีผมได้ทุกครั้ง ผมไม่อยากจอมจมกับความเหงานั้นอีกแล้วผมจะไม่ยอมให้ความเหงามาบ่งการชีวิตของผมอีกต่อไป
ในวันที่สายฝนโปรยปราย ผมนั่งเรียนอยู่ในห้องเรียนของภาควิชาสาขาพืชผักข้างนอกหน้าต่างชั้นเรียนสายฝนโปรยปราย ผมมองลอดหน้าต่างบานเกล็ดชั้นเรียนเฝ้ามองดูสายฝน ที่กำลังตกลงมาอย่างหนัก ผมไม่ได้สนใจแลกเชอร์ของอาจารย์เลย มันเป็นอะไรที่หน้าเบื่อที่สุด ผมต้องทนอยู่ภายในห้องแคบๆรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าโดยมีเพื่อนนักศึกษากว่า 50 คนนั่งเรียนอยู่ในห้องแคบๆนี้หากผมจะจินตนาการไปว่ามันมันไม่ต่างกับท้องของหมีแผนด้าที่กินไผ่จนพงกางน่าเกลียดน่ากลัว วินาทีนี้มโนภาพของหมีแผนด้าไม่ได้น่ารักในความคิดของผมเหมือนคนทั่วประเทศให้ความสนใจในตอนนี้ ว่ามันน่ารักน่าชัง เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง อาจาย์ยังคงสอนบนสไลด์มันเป็นแลกเชอร์บรรยายที่น่าเบื่อที่สุด ฝนยังตกอยู่ดูเหมือนว่ามันจะตกแรงขึ้นกว่าเดิม
"เงียบหยุดคุยกันสักที คุยกันอยู่ได้ อยู่ปี 4กันแล้วนะ "
อาจารย์กาลังบ่นให้กับนักศึกษาที่กำลังคุยกันภายในห้อง
"นี้เป็นเทอมสุดท้ายของพวกเธอ ก่อนที่พวกเธอจะออกไปทำงาน ตั่งใจเรียนกันหน่อยซิโตๆกันแล้วนะ "
ผมนั่งฟังอาจารย์บ่นจนหูชาทุกคนในห้องเงียบนี่เป็นเทอมสุดท้ายแล้วหรือนี่ เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเวลาอีกไม่กี่เดือน ต้องจากเพื่อน อาจารย์ มหาวิทยาลัย ช่วงชีวิตของการเป็นนักศกษากำลังจะจบสิ้นแต่ที่สำคัญมันเป็นเทอมสุดท้ายแล้วที่ผมยังไม่ได้ทำอะไรหลายๆอย่าง เช่นการบอกรักใครคนหนึ่งในเทอมสุดท้ายเป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดถ้าผมไม้ได้ทำเช่นนั้ น "ให้ตายชิ"
อาจารย์หันกลับไปสอนต่อหลังจากบ่นให้กับนักศึกษาจนสำราญ ทุกคนนั่งเงียบไม่กล้าพูดหรือคุยกันมีเสียงหนึ่งกระซิบมาทางหูซ้าย
"เฮ้ยเย็นนี้อย่าลืมที่นัดกันไว้นะโว้ยร้านเดิม"
"เออผมหันไปให้คำตอบเพื่อน"
"มีใครจะถามอะไรไหม"
เป็นคำถามของอาจารย์ทุกคนที่ต้องถามประโยคนี้หลังเลิกชั้นเรียน
"อาจารย์ขอฝากเป็นเทอมสุดท้ายแล้วพวกเธอทำตัวให้ดี"
.....ในร้านเหล้าทันทีที่เพื่อนคนหนึ่งของผมกล่าวคำว่า "ชน "ก่อนที่จะตามมาด้วยเสียงแก้วกระทบกัน แล้วก็กรอกเบียร์ลงในคอหมดแก้ว กับแกล้มเป็นถั่วทอดโรยเกลือรวมไปถึงปลาหมึกย่างเบียร์และเหล้าวางอยู่บนโต๊ะน้ำแข็งวางอยู่ข้างๆ เสียงเพลงในร้านบรรเลงเบาๆแสงไฟสลัวแต่ไม่ถึงกับมืดสนิทพอมองเห็นหญิงสาวรูปร่างหน้าตาดีเดินถือเบียร์มาเพิ่มอีก3ขวด เธอสวยบาดใจผมจริงๆเวลาผ่านไป เวลา22.30 นาที ผมเริ่มมีอาการ
"เอาชนผมและเพื่อนยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่ม"ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมลอยคว้างในความรู้สึกมึนหัวพูดติดๆขัด
....ขับรถความเร็ว80เมตรต่อวินาที
"ผมมีสติอยู่ สติ ผมมีสติอยู่ กำลังขับรถ กำลังตีไฟเลี้ยวช้าย มีรถคันหนี่งกำลังวิ่งด้วยความเร็วมา ต่อจากนั้นผมไม่รู้สึกตัว มันเหมือนฝัน .... "
...ในค่ำคืนนี้ผมนั่งอยู่ภายในร้านเหล้าแห่งหนึ่งผมและเพื่อนๆพวกเรานั้งคุยกันเรื่อง ความหวัง ความฝัน และอนาคตกลิ่นเบียร์กลิ่นเหล้าคละเค้ลากัน ณ วิ นาทีนี้มันชั่งหอมจับใจพวกเราพูดถึงเทอมสุดท้ายและความรัก พรุ่งนี้เช้าผมต้องบอกรักเธอคนหนึ่งและตั้งใจเรียนให้มากขึ้นกว่าเดิมทำสิ่งดีๆในเทอมสุดท้ายแต่ตอนนี้ผมอยู่ในห้อง I.C.U
| Create Date : 05 สิงหาคม 2552 |
|
4 comments |
| Last Update : 16 สิงหาคม 2552 15:40:39 น. |
| Counter : 1003 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: เจ้ต้อย IP: 202.69.139.194 วันที่: 27 สิงหาคม 2552 เวลา:12:38:44 น. |
|
| โดย: ขนมครก IP: 118.174.90.72 วันที่: 28 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:36:57 น. |
|
| โดย: ร้านเหล้า IP: 10.0.1.197, 119.42.76.175 วันที่: 30 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:44:38 น. |
|
|
|
|
| นายหัวฟู |
 |
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ปฐพีหอม งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์
พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อ มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์
|
|
|
|
เอางี้ล่ะกัน งานหนักไม่เคยฆ่าคน เนอะ