ธนาคารญี่ปุ่น ไม่ๆๆๆ.. ไม่ได้จะตั้งชื่อบล็อกเพื่อเขียนเรื่องราวมีสาระ ประเภทญี่ปุ่นมีกี่ธนาคาร ดอกเบี้ยดอกหอยเป็นเช่นไร ธนาคารระดับแนวหน้าคืออะไรบ้าง.. ไม่ใช่ประเภทนี้เลยค่ะ ไอ้ที่ยกตัวอย่างไปนั่นก็ไม่รู้ พอดีวันนี้ไปธนาคารมา ก็เคยไปมาหลายเพลาแล้วแต่วันนี้รู้สึกในใจเป็นพิเศษ เลยเขียนเก็บไว้ซะหน่อย.. ต้นเหตุของความรู้สึกดีๆในใจ เห็นจะเป็นสาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มหน้าที่คอยให้บริการตามช่องรับจ่ายเงินมังคะ.. อ๊ะ.. ป้าโซเป็นทอมหรือนี่? คือปกติป้าโซจะเดินเข้าธนาคารไปนี่ก็เพื่อจะถอนเงินจากเครื่องเอทีเอ็มเท่านั้น แต่วันนี้มีเหตุให้ต้องไปถอนเงินจากอีกบัญชีหนึ่ง ระหว่างที่นั่งรออยู่ก็มองโน่นมองนี่ไปตามประสากะเหรี่ยง บรรยากาศภายในธนาคารย้อนความรู้สึกสมัยป้าโซยังทำงานอยู่ที่เมืองไทย ไม่ได้ทำงานธนาคารหรอกนะคะ แต่เข้าธนาคารบ่อยอยู่.. จากนั้นก็นั่งคิดไป เปรียบเทียบไปเรื่อยๆถึงความเหมือนความแตกต่างของธนาคารในไทยกับญี่ปุ่น เมื่อย่างเข้าไปในธนาคาร ก็จะมีพนักงานยืนคอยอำนวยความสะดวกให้แก่ลูกค้าที่ดูเงอะๆงะๆอย่างป้าโซ เอ๊ยยย!! เขาก็ให้บริการสำหรับลูกค้าที่ไม่ทราบว่าจะต้องติดต่อยังไง กรอกแบบฟอร์มในส่วนไหน กดเครื่องเอทีเอ็มยังไง ประมาณนี้น่ะค่ะ เพราะญี่ปุ่นมีผู้สูงอายุเยอะ ส่วนมากลูกค้าสูงวัยเหล่านี้มักไม่ค่อยอัพเดทเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ เรื่องเอกสารที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆตามยุคสมัย พนักงานต้อนรับเหล่านี้จึงช่วยได้มากซึ่งสำหรับตรงนี้ก็เหมือนธนาคารไทยเรา เลยไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่ พอแจ้งความประสงค์ว่าจะถอนเงิน พนักงานต้อนรับก็แนะว่าควรต้องกรอกแบบฟอร์มชนิดไหน ซึ่งตรงที่วางแบบฟอร์มนั้นจะมีตัวอย่างว่าต้องกรอกอย่างไรในแต่ละชนิด ที่เก๋ก็คือเขาจะวางแว่นสายตายาวไว้ให้ลูกค้าแก่ๆทั้งหลาย เจ้าแว่นสายตายาวนี่ จะมีสองระดับความเข้มของสายตา สถานที่ราชการบางที่อาจจะมีให้ถึงสามระดับความเข้ม แล้วไอ้เจ้าแว่นนี่กรอบจะมีสีสันแสบทรวง เหลืองแปร๋น แดงแจ๋น ส้มจ๋า เพราะงั้นใครจะทำเนียนใส่ติดตากลับบ้านก็คงต้องคิดหน่อย ขั้นตอนในการเขียนใบถอนเงินที่นี่ง่วยมั่ก แค่เขียนชื่อตามสมุดบัญชี เลขที่บัญชีและจำนวนเงินที่ต้องการถอน จากนั้นไม่ต้องเครียดเซ็นชื่อให้เหมือนกับตัวอย่างที่ให้ไว้กับธนาคาร เพราะที่นี่เขาใช้ตราประทับประจำตระกูลกัน ตอนไปเปิดธนาคารก็ให้ตัวอย่างของตราประทับนี่ไว้ ป้าโซเคยสงสัยว่าคนญี่ปุ่นที่นามสกุลซ้ำๆกันมีออกเยอะ มันจะไม่บังเอิญเหมือนกันบ้างเลยหรือกับตราประทับ แต่เขาบอกว่ามันจะมีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่แตกต่างกัน ให้ชื่อเหมือนกันยังไงแต่ตราประทับตะละอันจะต่างกันไป เอา..เขาว่าไงก็ว่าตามนั้น บ้านเราใช้แต่เซ็นชื่อนี่หว่า.. สำหรับป้าโซ ความยากในการกรอกข้อความนี่อยู่ตรงชื่อภาษาคันจิค่ะ ก็เหม่..ไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่เรานี่เนาะ จากนั้นก็บรรจงประทับตรางามๆ พอกรอกแบบฟอร์มเสร็จก็ไปกดรับบัตรคิวที่เครื่อง จากนั้นก็มานั่งรอให้คอมพิวเตอร์เรียกตามหมายเลข ระหว่างนั่งนั่นก็แหม่.. น้องคนนั้นหน้าตาแช่มช้อย คนนี้ก็น่ารักหยดย้อย เลยออกไปนั่นน้องผู้ชายก็น่าเข้าไปซบอก วุ้ย..ดูไปจิตใจแสนจะชื่นมื่น หันมาดูการทำงานที่ช่องรับจ่ายเงิน เออ.. มีเหมือนเมืองไทยด้วยวุ้ย ตรงที่หัวหน้างานต้องคอยมารูดบัตรผ่านให้พนักงานชั้นผู้น้อย รอได้สักพักก็ถึงคิวป้าโซ น้องคนน่ารักที่นั่งประจำเคาท์เตอร์ก็ลุกขึ้นยืนต้อนรับโค้งพร้อมกับเอ่ยปากขอโทษที่ให้รอ รับงานไปทำแล้วไล่ เอ๊ย .. เชื้อเชิญป้าโซไปจ่อมลงที่เดิม ป้าโซนั่งมองสาวน้อยแล้วก็คิดว่า ไอ้หน้าตาคนเรานี่มันก็เป็นประตูด่านแรกจริงๆเนาะ อย่างเรื่องการงานอะไรนี่ถ้าหน้าตาดูดีก็จะมีชัยไปกว่าครึ่ง โดยเฉพาะงานทางด้านให้บริการลูกค้า มันเป็นความบังเอิญหรือเปล่าหว่าที่ธนาคารนี่เขาคัดเลือกพนักงานหน้าตาจุ๋มจิ๋มมาทำงาน มองไล่ไปเรื่อยเลยค่ะ แต่งหน้าเนียนๆใสๆสไตล์สาวญี่ปุ่น แต่ไม่ใช่แนวแบกขนตาเป็นแผงนะคะ แกใสของแกเองด้วยวัย พูดแล้วให้อิจฉาจนต้องดมยา เอิ้กกกกกก พอป้าโซฟุ้งซ่านได้ที่ น้องคนสวยก็เรียกชื่อให้ไปรับทรัพย์ได้พร้อมกล่าวขอบคุณที่มาใช้บริการ เชื่อไหม.. ตอนเขาขอบคุณน่ะ พนักงานทั้งหลายร้องระงมร่วมด้วยช่วยขอบคุณ เฟ้ยยย.. มันจะอะไรกันนักกันหนาฟระ อ้อ.. เพราะสำหรับญี่ปุ่น ลูกค้าคือบุคคลสำคัญยิ่งนั่นเอง..   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2552 15 comments Last Update : 30 พฤศจิกายน 2552 12:11:59 น. Counter : 1383 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาเจิมไว้ก่อนจะน่าเกลียดมั้ยป้าโซ ?? แหะ แหะ ได้เวลาเข้างานหลังพักเที่ยง นายเดินส่ายอาด ๆ เข้ามาแย้ว วันนี้คงยุ่งอีกทั้งบ่าย เดี๋ยวเย็น ๆ แวะมาใหม่น่อ   โดย: Oops! a daisy 30 พฤศจิกายน 2552 12:28:17 น.

เป็นบริการที่น่าประทับใจจังเลย เดี๋ยวนี้ที่เมืองไทย บางแบงก์ก็บริการดีมากเลยครับ เวลาไปทำธุระ หากมีคนคอยดูแลแบบนี้ เราก็รู้สึกดีไปด้วย   โดย: malaguena 30 พฤศจิกายน 2552 14:37:22 น.

นึกภาพตามประหนึ่งว่าเกาะกระเป๋าป้าโซตามไปด้วย... น้องพนักงานหน้าตาจิ้มลิ้ม สวยงาม มองแล้วก็เจริญหูเจริญตา จริงๆ นะแหล่ะเนอะ โดยเฉพาะน้องผู้ชายที่น่าซบอก เหอๆๆๆๆๆ......... เมืองไทยมีที่ไหนบ้างน้า...แบบนี้ เจอเสียงขอบคุณระงม ไอ้เราคงทำตัวไม่ถูกเช่นกันเนอะ   โดย: Koneko-chan (GutChy ) 30 พฤศจิกายน 2552 15:32:22 น.

โห... พอป้าโซอธิบายว่าร้องระงมนี่ รู้สึกเลย ฮ่าๆๆๆ ว่าระงมก้องไปทัวเลย วัฒนธรรมบริการที่นี่เต็มเปี่ยมจริงๆ   โดย: mame (@FirstblusH ) 30 พฤศจิกายน 2552 15:35:26 น.

นั่ง ๆ ทำงานแล้วเซ็ง เลยอู้งานมาอ่านเรื่องน่าเซ็งกว่า ว้าย ไม่ใช่ !!!! จำได้ว่าป้าเดซี่เคยมาเม้นท์ในบล็อกป้าโซว่า น่าจับเอาคนฮ่องกงไปเทรนมารยาทกับคนญี่ปุ่นเค้ามั่งเนอะ ทำไมเค้าช่างเป็นเชื้อชาติที่น่ารักอะไรเช่นนี้หนอ ขณะเดียวกัน พวกฝรั่งมังค่าบางคนก็ฉงน ตอนที่ป้าดู Lost in Translation ของนังหนูโซเฟีย คอปโปล่า ป้าเดซี่ก็รู้สึกได้ถึง Discrimination เล็กน้อยถึงปานกลาง เนื่องจากหนังเอา’มารยาทอันดีงามแต่แตกต่าง’ ของชาวญี่ปุ่นไปทำให้เห็นเป็นเรื่องขันซะนี่ เรื่องแว่นสีแปร๊ดนั่น คงผ่านการกลั่นกรองทางความคิดมาแล้วเป็นแม่นมั่น ทว่า....จากประสบการณ์ชะโงกทัวร์แปดวันเจ็ดคืน ได้พูดคุยกับชาวญี่ปุ่นมาประมาณ 0.000001% ของคนทั้งประเทศ ป้าเชื่อว่าคงไม่มีใครที่คิดจะใส่แว่นกลับบ้านหรอก คนญี่ปุ่นไม่มีนิสัยอย่างนั้น แน่ะ ทำเป็นรู้ดี อ่ะ ยกตัวอย่าง เมื่อบล็อกก่อนหน้าโน้น ป้าเดซี่เล่าเรื่องพนักงานของสถานีรถไฟใต้ดินของโอซาก้า ที่ป้าเดซี่ตาต่ำไปหาว่าเค้าเป็นไกด์ผีซะนี่ โทษฐานให้ความช่วยเหลือนักท่องเที่ยวเช่นเราจนเกินเลย นังหนูปุ่น ณ.เมืองโคโลญจน์ก็เข้ามาอวยต่อกันอีกหน่อยว่า เพื่อนนังหนูเธอไปญี่ปุ่น แล้วก็ไปถามทางพ่อหนุ่มญี่ปุ่นคนนึง พ่อคนนั้นเธอตอบไม่ได้ เธอเลยวิ่งไปถามคนอื่นให้ ก่อนจะวิ่งไป ยังไหว้วานเพื่อนนังหนูให้ถือ Macbook ให้อีก ไม่ได้กลัวเค้าจะเผ่นหนีพร้อมโน๊ตบุ๊คตัวเองเล้ย ใจดีและใสซื่ออย่างนี้มีที่ไหน นอกจากญี่ปุ่นเนอะ ป้าโซ พนักงานธนาคารปิดการขาย-ไล่ลูกค้าได้อย่างน่ารักน่าใคร่ ทำให้ป้าเดซี่นึกไปถึงพนักงาน MK อ่ะป้าโซ (ไม่เหมือนกัน แต่ขำ ๆ เหมือนกัน) ป้าเดซี่เคยไปช่วงที่ครบชั่วโมง เช่น เที่ยงตรง, หกโมงเย็นตรง อะไรเงี้ย พอมันได้เวลาเป๊ง เพลงขึ้น พนักงานรีบมาเข้าแถว เต้นกันยักแย่ยักยัน มีอยู่ครั้ง ป้าเดซี่ดันไปนั่งตรงที่เค้าเต้นพอดี ขำก็ขำ อั้นขำซะหน้าตาเขียวเลย เพราะเค้าเต้นจบ ก็กลัวน้องเค้าเขินเนอะ เลยชวนเดอะแก๊งค์วิ๊ดวิ้ว ตบมือให้น้องเค้าหน่อย มีตบมืออยู่โต๊ะเดียวด้วย น้องไม่อาย พี่จะอายทำไม กร๊ากกกส์   โดย: Oops! a daisy 30 พฤศจิกายน 2552 16:19:03 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ อ่านแล้วชอบไอเดียเค้าเนอะ บางที สว. ทั้งหลายไปแบงค์แล้วเขียนไรไม่ได้เลยต้องกลับมาบ้าน ก็เพราะขาดน้องแว่นนี่เอง 555 ชอบไอเดียจัง ว่าแต่ว่าป้าเด พักกลางวันยังเดินเข้าปาด เริ่ด เชิด ไปเลยเนอะ 555   โดย: erbhern 30 พฤศจิกายน 2552 16:40:15 น.

มาตามป้าโซไปถอนเงินค่ะ... จิ้มลิ้มอย่างพรานี ไปนั่งให้บริการได้หรือเปล่าป้าโซ อยู่นี่ยังไม่เคยไปธนาคารเลย เขาให้นั่งแต่ในรถ..5555...   โดย: kamaron 30 พฤศจิกายน 2552 16:57:31 น.

หวัดดีป้าโซ พูดแบบตรงๆ เลยนะป้า สาม สี่ปีก่อนผมไปเปิดสมุดเงินฝาก ธนาคาร ในประเทศไทย (ไม่อยากบอกชื่อธนาคาร) ดังด้วย มีนายพนักงานธนาคารผู้ที่จะออกสมุดให้ผม ผมยังจำได้ถึงทุกวันนี้เลยนะ เขาทำงานไป คุยไปเรื่อง เหล้านอก ( แบบว่ามี เพื่อนจากนอกมา เอาเหล้ามาฝาก หันไปมองเพื่อนร่วมโต้ะ (เฮ้ยเดี๋ยวเย็นนี้เราไปกินเหล้านอกกันดีกว่า ) อะไรประมาทนี้ มันไม่มองผมเลย ว่ารออยู่ สงสัยเราฝากเงินน้อยไปมั่ง พันเดียว แต่รอบหลังไปแลกเงินที่ ธนาคารในแฟลทินัม ดีหน่อยบริการดีมากๆ เลยหละ   โดย: ohshun 30 พฤศจิกายน 2552 18:21:20 น.

หวัดดีค่ะป้าโซ โห ขอบคุณทั้งธนาคาร เป็นนกตกใจนะคะ ทำเงินหล่นหมด ก็ดีนะคะ เพิ่งทราบว่าเขาใช้ตราประจำตระกูลเมหือนหนังจีน ฮ่องเต้ยังไงยังงั้น มีตราวังหลวงอะไรเงี้ย (ป้าโซก็เป็น ฮองเฮา หรอืเอาแค่ฮูหยินดี เหอๆๆ ) น่าสนใจค่ะ   โดย: Nok (nokjeffus ) 1 ธันวาคม 2552 11:27:42 น.

ก่อนอื่นขอพูดคำนี้ก่อนละกันว่า เลิศศศศศศศศ มีตราประจำตระกูล อ๊ายอยากทำไว้ใช้สักอัน แต่ก็ยังไม่รู้จะเอาไปใช้ในโอกาสอะไร แถมตระกูลก็เอ่อ เดี๋ยวไปถามพ่อก่อนนะป้า ว่าสืบทอดกันมากี่รุ่นแล้ว แหม ๆ ป้า ตอนนั่งรอคิวตัวเองนี่ เพลิดเพลินเจริญใจเลยนะ ดูน้องผู้หญิงนะไม่เท่าไร น่ารักน่าชัง แต่พอถึงน้องผู้ชายนี่ แหม ๆ ไม่ได้เลยนะ ถึงกะอยากจะเข้าไปซบอก ว่าแต่อกน้องเค้าพอให้ป้าซบหรือเปล่าละนั่น ชายญี่ปุ่นส่วนใหญ่ หญ่ายยยยแค่ไหนอะป้า อกหนุ่มญี่ปุ่นในห้องพล มีอยู่หน่อย ดูแล้วไม่น่าอุ่นใจเลยจริง ๆ ธนาคารที่โน่นบริการกันอย่างเต็มเปี่ยมเต็มใจแท้ ๆ ธนาคารที่ปักกิ่งนี่ก็ไม่น้อยหน้าเด้อป้า เปิดทุกวัน จันทร์ยันอาทิตย์ แถวบ้านป้าเปิดทำการกี่วันอะ สู้ปักกิ่งได้เปล่า ส่วนเรื่องบริการที่นี่ ก็ดูแล้วไม่น่าประทับใจจ๊อดเหมือนแถวญี่ปุ่นเท่าไร ไปทำไรไม่มีโค้งสักที (ก็เค้าอยู่หลังเคาร์เตอร์แถมกระจกกั้นอะ เลยไม่มีการโค้งให้ ) แต่ชอบตรงที่เปิดทุกวันนี่แหละ ประทับใจจริง ๆ เลยป้า   โดย: พล (aoigata ) 1 ธันวาคม 2552 22:11:53 น.

สวัสดีเช้าวันพระค่ะ ขอให้วันนี้อารมฌ์ดี สุข สงบ ตลอดวันนะ   โดย: นุ่มณอ่อนนุช 2 ธันวาคม 2552 7:26:39 น.

ป้าโซจ๋า....พรุ่งนี้ไก่ย่างจะไปญี่ปุ่นล่ะยังเก็บของไม่เสร็จเลย...เอ่อ...ว่าแต่ป้าโซไปแบงค์เอาตังไปฝากกี่สิบล้านคะเนี่ย....   โดย: ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ 3 ธันวาคม 2552 20:35:25 น.

เพิ่งอัพบล็อกเกี่ยวกับลูกค้าเหมือนกันเลยครับ เหอะๆ ที่นี่ลูกค้าคือพระเจ้าจริงๆ   โดย: ActivePastel 13 ธันวาคม 2552 19:51:46 น.

ฮ่าาาา มาเม้นช้ามัก เนื่องจากตามอ่านรายบล๊อค ของป้าโซ โบเคยไปโอนตังที่ตู้เอทีเอ็มธนคารในญี่ปุ่นเนี้ยละค่ะ พนักงานก็มาบอกว่าต้องทำยังไง พอ เสร็จโบก็ขอบคุณ แล้วเขาก็ยกมือไหว้ แล้วบอกว่าขอบคุณค่ะ ตกใจ นึกว่าคนไทย ที่ไหนได้เขาบอกว่าเคยรู้มาว่าคนไทย ต้องทำแบบนี้ ฮ่าาา หน้าพนักงานก็ออกแนวคนไทยด้วยไงป้าโซ อิอิ   โดย: ป๊ากับม๊า 24 กุมภาพันธ์ 2553 4:37:39 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ ขอแนะนำตัวก่อนนะค่ะ ชื่อหนูดีค่ะเข้ามาเยี่ยมบล็อกของป้าโซบ่อยๆ ก็จะอ่านแทบทุกหัวข้อของบล็อกป้าโซ แต่หนูดีมาอ่านหัวข้อที่เขียนว่าธนาคารญี่ปุ่น ในเนื้อความเขียนไว้ดีมากแต่หนูดีติดใจหรือสงสัยอยู่ช่วงประโยคที่ว่า (มองโน้นมองนี่ไปตามประสากะเหรี่ยง) หนูดีอยากทราบว่าหมายความว่าอะไรค่ะ (อยากทราบเจตนารมย์ผู้เขียนจริงๆค่ะ)เพราะหนูดีก็ในฐานะที่เป็นกะเหรี่ยงคนหนึ่งจากกาญจนบุรี เชื้อชาติกะเหรี่ยง สัญชาติไทย (พูดภาษากะเหรี่ยงได้ด้วยค่ะ) ปู่ย่า พ่อแม่ก็เช่นกันค่ะ แต่ ตอนนี้ก้อเป็นสะใภ้ญี่ปุ่นเช่นกันค่ะ อยู่ที่เมืองเกียวโต รบกวนป้าโซช่วยอธิบายให้ฟังหน่อยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: คนกะเหรี่ยง@เกียวโตpassport_dee@hotmail.com IP: 114.51.168.64 2 ตุลาคม 2553 12:41:45 น.