เก็บขึ้นมารึยังอ่ะป้า เช็ด ๆ ซะก่อนนะ

เค้าถึงว่า ผู้หญิงนี่เข้าใจยากนะ ลองให้ผู้ชายมาอ่านบล็อกป้าโซวันนี้ คงจะคิ้วผูกโบกันเป็นแถว เธอเป็นอะไรของเธอเนี่ย อิ่มแล้วพาลเนี่ยนะ คริคริ

เป็นบร้าไง..

แต่เป็นบร้ายังงี้บ่อยๆดีนะ ไม่ต้องเก็บล้าง วะฮะฮ่า..

สวัสดีค่ะป้าโซ จะบอกว่า เก่งเป็นบ่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกก (เมื่อก่อนตอนลดน้ำหนัก) 555 แบบกินอะไรก็อร่อยไปหมดเลยค่ะ แต่ไปหาหมอได้ยาช่วยย่อยมา หายเลยค่ะ ลองหาทานดูนะคะ

เข้าใจเลยค่ะ ณ. ปัจจุบันก็เป็นอยู่ ไปกินบุฟเฟย์มา อิ่มอย่างแรง ไม่อยากขยับเลยมันอึดอัด จะล้วงคอออกก็เสียดายของทนปวดท้องต่อไป บ่นให้สามีฟังมันก็มองหน้า แล้วบอกสมน้ำหน้า กินไม่แบ่ง ดูมันแทนที่จะหายามาให้กิน มันนั่งมองแล้วหัวเราะเฉย เซอะ เชอะ เชอะ อย่าเป็นบ้างละกัน

หวังว่าคงหายจิตตกเร็วนี้นะคะ ลูกหมูจิตตกเป็นรายเดือนค่ะ สามีอดทนต่ออารมณ์มาก เพราะปกติเป็นคนร่าเริง ทำให้เค้าได้หัวเราะอยู่เรื่อยๆ วันไหนจิตตกขึ้นมาเค้าก็ไม่เข้าใจ

จิตของคนเราเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา วันไหนขี้เกียจควบคุมมันก็ปล่อยให้เป็นธรรมชาติ ร้องไห้บ่อยๆ ก็ระบายดีค่ะ

เอ..ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นไม๊เนี่ยะ เข้าไปดูดอกไม้ของลูกหมูดีกว่าไม๊จะได้หายเครียด

สวัสดีค่ะ ดีขึ้นหรือยังค่ะ เคยเป็นเหมือนกันค่ะแต่เป็นประเภททำงานแบบหยุดไม่ได้นะค่ะ (กินกาแฟครั้งแรกค่ะ)

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ไปทักทายกันนะคะ

หวัดดีจ้าป้าโซ

จริง ๆ คืออยากจะตั้งใจอ่านหนังสือ เพราะศุกร์นี้มีสอบเป็นล่าม ทีนี้...ด้วยความที่ปรกติเค้าจะมีการอบรม แล้วให้พวกหมอพวกพยาบาลมาเทรนนิ่ง แล้วเราไม่ได้อบรมไง เรื่องมันยาวป้า...

สรุปว่าเราไม่ได้ไปอบรม เราก็เลยต้องมาอ่านหนังสือเอาเอง เค้าให้ศัพท์การแพทย์มาเป็นร้อยคำ (จริง ๆ นะ ไม่ได้โม้) เราก็ต้องเปิดหาความหมายเอาเอง ก็ต้องเข้าเน็ตไง

พอเซ็ง ๆ ก็แว่บเข้าบล็อกบ้าง หรือถ้ามันดึกแล้ว เหนื่อยแล้ว ก็หยุดพัก มาเข้าบล็อก อย่างที่มาหาป้าเมื่อคืนน่ะแหละ

ป้าใช้คำว่า "ท่าทางป้าเดซี่จะควบคุมสถานการณ์ภายในบ้านได้ดีใช่ไหม?" เลยเหรอ กร๊ากกกส์

ป้าเดซี่ไม่ได้ควบคุมใด ๆ หรอก ปรกติก็มีแม่บ้านมาช่วยงานจันทร์ถึงพฤหัสไง

วันไหนที่อยู่บ้านกันแค่สามคน ก็ช่วยงานกันสองคน ฝรั่งอ่ะป้า ไม่ปล่อยให้เมียทำงานหัวฟูหรอก สองแรงแข็งขันจ้าป้า

เวลาผมจิตตก

ผมจะเต้นแร้งเต้นกาครับ

โล่งดี

ขอบคุณค่ะ
น่าปลื้มใจจังมีคนชอบบล็อก(ที่หาสาระไม่ค่อยได้)
เอ่อ..หายไปช่วงนั้น...มันบ้า ค่ะ
ตอนนี้ปกติดีแล้ว
เหลืออย่างเดียว...
โรคจิตอ่อนๆ...บรู๋ว์

แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ เปิ้ลก็เป็นบ่อยเหมือนกัน อารมณ์อย่างนี้

นั่นน่ะสิป้าโซ เมื่ออาทิตย์ก่อนเจอพิษไข้หวัดใหญ่เล่นงาน

นึกว่าจะตายทั้งกลมเสียแล้ว หนักมากเลย


ยากก็กินไม่ได้ ทรมานมากๆ

ส่วนป้าโซก็ขอให้หายไวไวนะคะ

แมมว่าเป็นทุกคนนะคะ เวลาป่วยไข้ ไม่สบายเนื้อตัว
ถ้าได้คิดไปถึงว่าเจ็บไข้หนักๆ ไม่มีเราก็พาคิดไปพัลวัน
แต่อย่างว่าละค่ะความคิด คิดแล้วก็หยุดคิดได้ คิดเรื่องลบๆให้ไม่นาน

หาความสุขเพิ่มเติมชีวิตต่อไป ให้ชีวิตกระชุ่มกระชวยกันดีกว่าค่ะ ยกตัวอย่างใกล้ตัวแมมมาก-->
บล็อกป้าโซออกจะสร้างรอยยิ้มให้แมมบ่อยเลย 555
แมมแอบมาตักความสุขจากบล็อกป้าโซหลายครั้งเลย
สามีแมมเห็นแมมขำ ก็สุขตามไปอีก สุขได้หลายคนเลย

ว่าแล้วขอให้ป้าโซไม่เจ็บไข้นะคะ แล้วก็เฮฮามีบล็อกอารมณ์ดีให้คนรอบข้าง เฮฮามีความสุขด้วยกันนะคะ

ดีจังที่โซซัง เป็นแค่วันเดียว ก็นะผู้หญิงคนเดียวในบ้านก็งี้แหละ

ลูกหมูหากล้องเจอแล้วล่ะ โซซังนี่วาจาศักดิ์สิทธิ์จริงๆ เจอในกระเป๋ากางเกง ดีว่ายังไม่ได้ซักนะ ตอนนี้นอนหลับตาลงแล้วจ้ะ

ป้าโซเหนื่อยไปรึป่าวคะ พักผ่อนบ้างนะคะ

เมื่อคืนก่อนคุยกับซามูไร เค้าบอกว่าถ้าเค้ามา กทม จะให้แอมป์ทำอาหารให้ทานเช้า เที่ยง เย็น เพราะคุณแม่เค้าทำได้

หุหุ ฟังแล้วปรี๊ดค่ะ บอกเค้าไปว่าก็คุณแม่ยูเกษียณแล้วนี่ แล้วชั้นต้องทำงานด้วยนะ โอว นี่ขนาดเป็นแฟนนะคะเนี่ย

ป้าโซไม่สบาย จิตใจเลยเป็นไปด้วย
ขอให้หายไวๆนะคะ ...

ที่ร้องไห้น่ะ คิดถึงคุณนายแม่ใช่ไหมล่ะ

เป็นห่วงป้าโซนะคะ ยังไง ทุกข์สุขก็อยู่ไม่นานไม่คงทนถาวรนะคะ (แนวๆธรรมมะ) เดี๋ยวก็คงหายคงดีขึ้น เข้าใจว่ามีความรับผิดชอบเป็นทั้งแม่และภรรเมีย เขาก็คงรักเราไม่ต่างจากเรารักเขา เขาก็น่าจะช่วยเราได้บ้าง ถ้าเราร้องขอ แหมป้าโซบ่นวันนี้ทำให้คิดได้หลายอย่างยามฟุ้งซ่านเช่นกัน

เคยท้องอืดเมื่อไม่นานมานี้ครับ
เหตุเกิดเพราะกินกุ้งแม่น้ำมากไปหน่อย
ไม่รู้มันเสียหรืออาหารเป็นพิษรึเปล่านะครับ
เพราะธรรมดาผมไม่เคยเป็นมาก่อน
อาการคือกินอะไรไม่ลง จุกอยู่ที่คอ อ้วกไปหลายรอบ
ผลคือไม่ค่อยได้กินอะไรอยู่สามวัน
และได้หน้าท้องแบนราบเป็นของแถมครับ

ป้าโซจ๋า...พักผ่อนบ้างนะจ๊ะ...หนูเป็นห่วงหล๊าย...หลาย...เน้อ...