ในความรู้สึกของขวัญนะคะป้าโซ
ถึงแม้จะรู้ดีว่าเราโชคดีกว่าคนอีกมากมาย
ที่ประสบภัยเหมิอนกัน
เมื่อน้ำแห้ง...ขวัญยังมีโอกาสได้กลับบ้าน
ไม่ว่ารถขวัญ รถพ่อ รถปอนด์
หรือรถหลาน มีโอกาสเคลมประกัน
แต่ในด้านของความรู้สึก
ขวัญคิดถึงบ้านเหลือเกิน
ถึงแม้ว่าจะพ่อจะอยู่ใกล้ๆ
ป้าแดงยังทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม
แต่ความเป็นอยู่รอบตัว.ที่ต้องเปลี่ยนไป
ทำให้ความรู้สึกตกต่ำเหลือเกินค่ะ...

มีใครหลายคนปลอบใจ
มีใครอยู่ข้าง ๆ
แต่คิดถึงบ้านค่ะ...

อุบัติเหตุเภทภัยทางธรรมชาติปีนี้
ช่างรุนแรงเหลือเกินเนอะป้าโซ

น้องสาวตุ๊กตาอยู่กาญจน์ปลอดภัยดี
ส่วนพี่ชายอยู่ราชบุรีก็คาดว่าจะปลอดภัยเช่นกัน
แต่เพื่อนๆส่วนใหญ่อยู่กรุงเทพฯกัน
อัพเดตผ่านเฟซบุคกันทุกวัน
ไอ้เราก็ได้แต่อ่านตาปริบๆ

ภาวนาให้คุณนายแม่ของป้าโซจงปลอดภัย
(แม้จะว่ายน้ำแข็งก็ตามที)เน้อค่ะเน้อ

ที่บ้านปลอดภัยค่ะ
แต่บ้านน้องสาวที่อ่างทอง
กับบางบัวทองเกินกว่าจะว่ายน้ำค่ะป้าโซว
เรียกว่าเผ่นโผนโจนทะยายขับรถหนีน้ำ
สิงสถิตที่ใต้ อีกคนกินนอนยึดโรงพยาบาลป็นบ้าน

ตอนนี้ยังไม่เป็นไร ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
แต่หลังน้ำลดจะเป็นอย่างไรไม่อยากนึกเลยค่ะ

สวัสดีจ๊า

เจอผู้หญิงพายเรืออีกคนแล้ว เก่งจังจ๊ะพายเรือพรุน ๆจนเข้าอ่าวไทยได้



Love is higher than a mountain....Love is thicker than water

ถ้าเป็นสมัยก่อนคนต่างแดนอาจจะไม่ค่อยทราบข่าวสารพวกนี้เท่าไหร่นัก แต่นี่มันยุคติจิตอล มีอินเทอร์เน็ตทำให้ข่าวสารไปไวมาก ตอนนี้ก็ยังลุ้นๆ อยู่ครับที่บ้านตั้งกำแพงเตรียมอาหารเรียบร้อยแล้ว คิดว่าน่าจะอยู่ได้ถ้าไม่โดนตัดน้ำตัดไฟ แต่ก็ลำบากน่าดูเหมือนกัน (ถ้าท่วม) แต่ไม่แย่เท่าตอนนี้คนในประเทศดูจะแตกแยกมากขึ้นจากเหตุการณ์ดังกล่าว ซึ่งดูๆ ไปแล้วก็ไม่ต่างจากกรุงแตกเลย

บางทีคนไกลรู้อะไรเยอะกว่าคนใกล้ก็มีเหมือนกันนะป้าโซ

+

ขอบคุณป้าโซที่แวะไปเยี่ยมนะคะ.
ชอบทานเค๊กส้มค่ะแต่ทำสปันจ์ไม่ได้ดีซักที ไว้จะลองวิธีของป้าโซบ้างค่ะ

ภาวนาขอให้น้ำลดไวๆ เช่นกัน เพราะเดือดร้อนกันทั่วหน้าเลย
พอเข้ากรุงเทพชั้นในได้ธุรกิจคงเสียหายอีกเยอะนะคะ

ป้าโซ ที่บ้านที่กรุงเทพฯ คงไม่เป็นไรใช้ไหม คิดว่าคุณนายแม่อยู่ที่ญี่ปุ่นกับป้าโซ ใช่ไหมเนี่ยะ ไม่ได้เข้ามาอ่านติดต่อกัน แต่บล็อกก่อนรู้สึกว่าคุณนายไปหาอ่ะนะ

อิลุง น่าร๊าก หรือที่จริงแอบรู้ว่าเค้ามีเมียน้อยหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ

เด็กๆ เป็นอย่างไรบ้างล่ะ ลูกสาวลูกหมูอพยพไปอยู่ชลบุรีกับพี่สาวลูกหมูเรียบร้อยแล้ว หอบเอาน้องหมาไปด้วย สงสัยโรงเรียนก็ต้องเลื่อนเปิดออกไปอีกแน่ๆ

ลูกหมูยุ่งเหมือนเดิมจ้ะ แต่ไม่ใช่เรื่องงาน เรื่องติดตามเจ้านายไปแคมป์ปิ้ง ทำงานแค่อาทิตย์ละวัน นอกนั้นกลับบ้านเตรียมตัวแคมป์อีกแล้ว ไม่เข้าใจเลยบ้านมีอยู่ดีๆ อุ่นๆ ไม่ชอบกลับชอบไปลำบาก พอเราบอกไม่ไปด้วย ก็จะไม่ไปบ้าง

วันนี้กลับมาก็ต้องหาเรื่องแต่งตัวเป็นผีไปงานเลี้ยงอีกแล้ว เป็นคนหล่อๆ สวยๆ ก็ไม่ชอบ ชอบน่าเกลียด วุ๊ย..ไม่เข้าใจมานุษเลย

ป้่าสบายดีน๊า วุ๊ย..ไรเนี่ยะจะมาหาก็มาบ่นๆ ซะแล้ว ไปดีกว่า คิดถึงนะ ตะเอํง

บ้านอยู่ในเมืองยังมีสิทธิ์รอด ชานเมืองด้านบนไปหมดแร้วว พี่หมีอยู่ท้ายๆ กำลังลุ้นอยู่เนี่ย ยังดีอยู่ในคันกั้นน้ำพระราชดำริ เขาจะผันน้ำผ่านสุวรรณภูมิไปออกทะเล ทางนั้นเครื่องสูบน้ำเพียบ ไม่รู้มันจะผันเป็นกันป่าวนะ เฮ้อ

ตามข่าวทุกวันจนจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านผันน้ำไปแระ

กลับมารายงานตัวค่ะป้าโซ
ตอนนี้เปิดเทอมแล้ว เริ่มทำงานแล้วหละค่ะ
หลังจากที่พาคุณนิวแมนตะลอนๆ ไปเกาะช้าง และเชียงใหม่ร่วมๆ 20 วัน
แต่ไปที่ไหน ก็หนีข่าวน้ำท่วมไม่พ้น....
โชคดีที่จันทบุรี และแถวภาคตะวันออกนี่น้ำไม่ท่วม
คนบางกอกก็เลยมาพักพิงแถวนี้เยอะเหมือนกัน..
ดูข่าวแล้วก็หดหู่ใจจังเลยนะคะป้าโซ
หนูไม่คิดเลยว่า มันจะหนักหนาสาหัสขนาดนี้

พอส่งคุณนิวแมนขึ้นเครื่องกลับบ้านปุ๊บ
วันรุ่งขึ้นสถานฑูตอังกฤษก็ประกาศเตือนคนของเขา
ให้เลี่ยงการเดินทางมากรุงเทพฯ ปั๊บ..
โชคดีที่สุวรรณภูมิน้ำไม่ท่วมนะคะ

คิดถึงป้าโซจังค่ะ
ป้าโซคะ หนูมีข่าวดี
ตอนนี้ผลงานคศ.3 ของหนูได้รับการอนุมัติเรียบร้อยแล้วค่ะ เย้ๆๆๆๆๆ

สวัสดีจ๊ะคุณป้าโซ

แหม บล็อกของกระผมเงียบจังเลยอ่ะป้าโซจ๋า



วิธีคลายเครียด...แก้เหงาก็ได้นะ

แวะมาอีกรอบจ้ะป้าโซจ๋า
มาอ่านรอบนี้แล้วชื่นชมและเอ็นดู
คุณปู่ประจำบ้านป้าอ่ะจ้ะ
แกช่างน่ารักจริงๆเนอะ

ป้าโซ..ญาติพี่น้องของสมหมาย
สามีของตุ๊กตา ทุกคนใจดีจ้ะป้า
ดูแล ช่วยเหลือเราสองแม่ลูก
ตลอดทริปเที่ยวตุรกีเลยล่ะ

สารภาพตามตรงว่าสองเราแม่ลูก
ชอบไปกับพวกญาติๆมากกว่าไปกับ
สมหมายเสียอีก รายนั้นเรื่องมากสุดๆ
ไม่ค่อยยืดหยุ่น ไปด้วยแล้ววงแตกจ้ะป้า
เวลาไปเมืองไทยจะไม่เคยชวนแก
ให้ไปด้วยแบบจริงๆจังๆเลยล่ะ
แต่จะแกล้งเอ่ยปากชวนพอเป็นพิธี
พอให้แกคิดว่าแกมีค่า มีความสำคัญอยู่บ้าง

แต่ท้ายที่สุดจะปิดท้ายว่า "สมหมายเอ๋ย..จะว่าไป
เธออยู่บ้านน่ะดีแล้ว จะได้ทำงานของเธอไง
ได้ดูแลเจ้าเหมียว ดูแลผักสวนครัว(ในห้องนั่งเล่น)
และดูแลบ้านด้วยไง เธอดูแลสิ่งเหล่านี้เก่งจะตาย
....แกก็เคลิบเคลิ้มตามคำเยินยอทุกทีไป

เพิ่งอัพบล็อกตะกี้นี้จ้ะป้า เลยแวะมาเคาะประตู
นานๆจะขยันซะทีนึง

สวัสดีค่ะป้า

บ้านอ๋อยอยู่ในหมู่ขุนเขาไม่เคยมีประวัติน้ำท่วม เลยโชคดีไป ตอนนี้น้องสาวที่ทำงานอยู่กรุงเทพก็บินกลับบ้านไปเรียบร้อยแล้ว ที่อังกฤษก็ลงข่าวกันเยอะ ก็มีเพื่อนทีทำงานถามบ่อยๆ เพื่อนบ้านก็คอยถามไถ่

บนหน้าเฟสบุ๊คตะก่อนเห็นเพื่อนๆก็พากันไปเย็บเสื้อชูชีพ พอตอนนี้น้ำมา กลายมาเป็นผู้ประสบเสียเอง แต่ก็ยังสู้กันไม่ถอย(บนเฟสบุ๊ค)

คุณพี่ป้าโซ เค้ากำลังคิดจะปีนหลังบ้านถามป้าโซพอดี ว่านายแม่เป็นยังไงบ้าง แถวสุขุมวิทปลายๆน้ำเริ่มเข้าแล้วนะคุณพี่ นายแม่โอเครึเปล่า

น้ำท่วมคราวนี้ทำเอาเครียดกันไปทั้งประเทศ ถึงเชียงใหม่จะไม่ท่วม(อ.... ท่วมซิ เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาเชียงใหม่ท่วมอยู่สามสี่วันเหมือนกัน แต่ไม่เสียหายอะไรมาก เค้ายังใจไม่ดีเลย แล้วนี่มันไล่ลงจากเชียงใหม่ไปหนักนครสวรรค์ อยุธยา ปทุม แล้วตอนนี้เริ่มจะเข้ากรุงเทพชั้นในแล้ว.... เฮ้อ

เค้าภาวนาให้มันผ่านไปไวๆ สงสารคนที่เดือดร้อนจริงๆ น้องชายเค้าอ่ะ ทั้งบ้านและร้านที่สนามหลวงสอง โดนหมด ตอนนี้ก็อพยพเมียและหมาขึ้นมาบ้านที่เชียงใหม่แล้ว.... งานนี้ต้องเริ่มกันใหม่หมด

เทคแคร์นะคะป้าโซ

อาริกกาโต้คุณป้าโซ

มาสวัสดียามค่ำครับ

เมื่อวานขวัญได้ไปบ้านมาค่ะป้าโซ
แต่ไม่ได้เข้าได้แค่ไปส่งพ่อกับป้าแดงให้เข้าไป
น้าที่มาเฝ้าบ้านบอกว่า..น้ำในบ้านเริ่มมีกลิ่น
น้ำอีเอ็มเริ่มใช้ไม่ได้ผล...
และที่สำคัญขโมย..เยอะมากๆ..
พ่อเลยได้โอกาสแวะไปดูอีกสองหลังที่ปิดไว้เฉยๆด้วย
บ้านขวัญแถวนั้นโดนทุกหลังเลย
พ่อเล่าให้ฟังว่า..น้าสาวเล่าว่าตอนดึก ๆ จะมีเรือล่องมา
แล้วส่องไฟ..น้าต้องตื่นแล้วส่องไฟกลับไป
ไฟที่โดนส่องมาก็จะเปลี่ยนไปส่องบ้านอื่น
กลัวทั้งโจรทั้งจระเข้..ทุกวันนี้ประตูรั้วหน้าบ้านปิดไว้
แล้วทำไม้ให้นั่งอยู่ติดประตูรั้ว
เวลาจะไปไหนก็ลากแผ่นโฟม.แล้วออกด้านบนประตูรั้ว
กลัวจระข้เข้าบ้าน..
ขวัญฟังไปก็เหี่ยวไป..คิดถึงบ้าน
แต่ฟังดูแล้วอันตรายเยอะมากๆ..
คงต้องอดทนใช่มั้ยคะป้าโซ
สงสารพ่อที่ออกไปข้างนอก
เพื่อหาคอนโดใหม่..
ขวัญเป็นขวัญดื้อจริงๆใช่มั้ยคะ..
ป้าโซบอกขวัญหน่อยเถอะค่ะ

สวัสดีครับคุณป้าโซ

น้ำท่วมยังตัดใจไม่ได้เพราะเค้ามาจ่ออยู่ ให้เสียวเช้าเสียวเย็น

แต่ทำใจเอาไว้แล้วจ๊ะ



มิตรภาพของเธอช่างงดงามดั่งดอกกุหลาบ....และคงความหอมสดชื่นตลอดกาล

หวัดดีตอนสายครับป้าโซ อ่านแล้วทราบซึ้งลุง จริง ๆ

สวัสดีครับคุณป้าโซ

ต้องเขียนบล็อกน้ำเริ่มลดทางเหนือแล้วครับ และเมืองใต๋คือกรุงเทพใกล้จมมิดแล้ว ตอนนี้ถูกล้อมกรอบเอ้ย ล้อมแฉะจ๊ะ

er>

Please help me, help me.. Help me mend my broken heart

หวัดดีจ้าป้าโซ .. ขอบคุณสำหรับหลังไมค์นะ มีหลังไมค์ส่งมาหลายคนเหมือนกัน บอกตรง ๆ ว่าหลัง ๆ ป้าไม่แคร์ ไม่เล่นบล็อกแล้ว ไม่เคยเช็คหลังไมค์ด้วย

แต่บังเอิญวันนี้ไปโพสท์เม้นท์ที่ห้องไกลบ้าน พอล็อกอินปุ๊บมันขึ้นโชว์ว่ามีข้อความไง ไม่งั้นคงอีกนานกว่าจะได้ตอบป้าโซ (หรือไม่ก็ไม่เคยตอบ เพราะไม่รู้ อิอิ)

ป้าโซนี่ทำอิชั้นงง ได้ทุกครั้งนะ บล็อกที่ป้าบอกว่า 'บล็อกก่อนเห็นปิดไป' ฉันไม่ใช่คนแกร่งอะไรเนี่ย มันบล็อกตั้งแต่เดือนมกราฯ นะ (รึไง) จำไม่ได้ด้วยว่าตอนนั้น ไข่ไม่ตกรึไง

และจำไม่ได้จริง ๆ ว่าเขียนอะไรไป เพราะฉะนั้น ไอ้เรื่องงอน เรื่องน้อยใจ ไม่ใช่ค่ะ ป้าไม่เคยมีอารมณ์ดังกล่าว มีแค่ รัก ชอบ เกลียด โกรธ หลง ง่าย ๆ ไม่ซับซ้อน

อ่านบล็อกนี้ของป้าโซแล้ว แอบดีใจนิดนึง ที่ป้าไม่ต้องออกไปทำงานออฟฟิศเจอผู้เจอคนเหมือนตะก่อน ไม่งั้นก็จะต้องมานั่งตอบคำถามเรื่องน้ำท่วมกันทุกวันแบบนี้แน่ ก็เศร้าอ่ะนะ แต่เจอมาถามย้ำ ย้ำ ย้ำ ทุกวัน อาจสติแตกถึงขึ้นกระโดดถีบปากคนถามเอาได้เหมือนกัน

สมัยก่อนนั้นแค่เจอเรื่องเสื้อเหลือง แล้วก็มาเสื้อแดง วู้ยยยยยย ก็เบื่อจะตายอยู่แล้ว คิดไปคิดมา คนไทยนี่มีกรรมนะ มีเรื่องราวใหญ่โต infamous ให้ชาวโลกเค้าเฝ้าดูทุกปี

ลองเข้ามาทักทายจ๊ะ
บ้านประชาชื่นปลอดภัยจากน้ำท่วม....ณ.....ขณะนี้
และคิดว่าคงตลอดไป