ฮี่ๆ ชายน้อยก็ดีจาย จะได้เจอป้าโซบ่อยๆ

ครอบครัวมาก่อนสิ่งอื่นใดเสมอ
เห็นด้วยที่สุดในโลกครับป้าโซ

เวลามีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด ^^

นั่งเป็นคุณนายต่อที่บ้านอะดีแล้วป้าโซ

กลัวไปทำงานนอกบ้าน งานการไม่ทำ เอาแต่เม้าท์น้ำลายแตกฟองอย่างเดียว 55555 ฐานนินทานายจ้าง


นั่งนับตังค์อยู่บ้านดีกว่า สบายๆ อิอิ

จริงรึ 53 แปวๆๆๆ

เคยได้ยินการสอบใบขับขี่ญี่ปุ่น ยากมากที่สุด
ไม่รู้จริงหรือป่าว

ป้าโซต้องไปลองสอบดูแล้วแระ เมืองไทย น้องรินสอบ 2 รอบกว่าจะผ่าน

ข้อเขียนจิ๊บๆ แต่มาตกตอนถอยรถเข้าซอกนี่แหละ ดันเอากระกระบะไปสอบ เซงเลย

นึกแล้วๆๆๆๆๆ ว่าต้องมีเรื่องให้ขบคิดแน่ๆ ป้าโซถึงได้หายไป
แอบมาเขียนบล๊อกเงียบๆคนเดียวนี่เอง.... ยังไงก็ตามเจอ อิ อิ

ถูกต้องแล้วป้าโซจ๋า ในเมื่อเอามือกอบเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลขึ้นตาชั่งแล้ว ป้าไม่ทำน่ะดีแล้ว เพราะหากว่าป้าไปทำงานแล้วสู้อยู่บ้านแต่รายได้มากกว่า อยู่บ้านเถอะป้า.... แต่เหตุผลที่สำคัญที่สุด ซึ่งป้าและป้าโซมักจะเห็นตรงกันในเรื่องนี้ คือเวลาของครอบครัว ถ้าเราขาดตรงนี้ไป ได้เงินมาเท่าไหร่ก็ไม่คุ้มเนอะป้าเนอะ

พอดีกว่า ไปเขียนต่อภาคสองละกัน

ได้ทำงานบ้าง มีประสบการณ์ได้หลายอย่าง
ทำให้ชีวิตไม่จำเจในญี่ปุ่นดีค่ะ ถือเป็นการออกกำลังกายไปด้วย
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ หยุดดีกว่า ไม่คุ้มค่ะ
หางานทำต่อไป อย่าให้ชีวิตเราเหงา มีเงินเก็บนิดๆหน่อยๆก็เอานะคะป้าโซ เห็นดีด้วยค่ะ

กลับเมืองไทยเมื่อไหร่ หลังไมค์มาบอกป้าซิ่งด้วยนะคะ
จะมีโอกาสได้พบกันไหมนะ????

หันหนี....ตุ๊กก็คิดอยู่ว่ามันปะกิดตรงไหน....555
อ๋อ..หั่นนิ..นี่เอง...หวานน้อยๆ แต่หวานนานๆ

ก็ลุ้นไปตามป้าโซ ทำงานจะเป็นไงน้อ..นึกว่าจะมีเรื่องเมาท์คุณป้ามั่นๆให้ฟังอีก..

อ่าน่ะ มาเป็นคนตกงานเป็นเพื่อนกัน อย่าเพิ่งทิ้งกันไป...

ดีฮ่าป้าโซที่ร๊ากกกกกกกกกกก
เปิ้ลเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยที่ป้าโซไม่ฝืนทำงานที่ตัวเองไม่ชอบต่อ เพราะมันช่างทรมานแสนสาหัสเหลือเกินค่ะ แถมยังไม่ได้หยุดใช้เวลากับครอบครัวอีก โอ้ววววววววว รอให้ได้งานที่ได้หยุดพร้อมหน้าพร้อมตาครอบครัว เป็นงานที่เราไม่ฝืนใจเกินไป ถึงเงินจะน้อยกว่า เปิ้ลว่าน่าจะโอเคกว่านะคะ ยิ่งมีคุณลูกด้วยแล้ว เวลาที่จะได้อยู่พร้อมหน้ากันมีค่ามากๆเลยนะคะ แถมย้อนกลับมาไม่ได้แล้วด้วย เผลอแป๊บเดียวก็คงโตเป็นหนุ่มไปซะแระ
เอ๊ะ นี่เราบ่นมากไปรึปล่าวเนี่ย
อิ อิ ก็เพราะร๊ากกกกกกนะจ๊ะ
คิดถุงป้าโซมากๆค่า

เคยดูจากในการ์ตูนญี่ปุ่น ประมาณว่าถ้าแม่มาดูการสอนไม่ได้ หรือมีกิจกรรมที่เค้าเชิญผู้ปกครองมาร่วม ถ้ามาไม่ได้ เค้าดูจะเสียใจมากเลยทีเดียว บางครั้งตัวละครในเรื่องถึงกับร้องไห้เลยทีเดียว ในขณะที่ของไทยจะเป็นว่า อย่ามาเลย อย่ามาเลย

ป้าโซลองหางานประเภท รับมาทำที่บ้านดูสิครับ ผมเคยดูโทรทัศน์รายการของญี่ปุ่น ที่ญี่ปุ่นมีงานพวกนี้นะ เงินไม่เยอะ แต่อาศัยว่าทำเวลาว่างๆ ตัดสินใจเลือกงานได้ด้วย แต่เขาอาจมีกำหนดส่งก็ต้องรับมาตามจำนวนที่คิดว่าทำได้น่ะ

ที่ป้าของหนูยังไม่ได้งาน คงเป็นเพราะป้ายังไม่ถึงคราวอ่ะจ้ะ บางครั้งโอกาสที่ได้งานที่ดี+เหมาะกับตัวป้า อันรวมถึงได้เจ้านายที่ดี และมีคุณธรรมด้วย มันก็ต้องใช้เวลานิ้ดนึงเนาะป้าเนาะ ตุ๊กตาเชื่อมั่นจ้ะว่าป้าโซเป็นคนดี สวรรค์มีตานะป้า รอแต่วันฟ้าฟันธงลงมาเท่านั้นเอง

จุ๊บๆ

หวัดดีค่ะป้าโซ
ทิพย์มีคำถามค่ะ คำว่า ละล้าละลัง มันแปลว่าไรคะ
เอาแบบตรงๆตัวเลย
อ่านแล้วแต่ก็ยังไม่เข้าคำนี้อยู่ดี เผื่อทิพย์จะได้ใช้ถุกในหน้าบ้างค่ะ
ปล. ยกเลิกงานไปก็ไม่เป็นไรค่ะคุณป้าโซ เอาเราสบายใจดีกว่า

คุงหญิงหยั่งป้ายังต้องไปทำงานอีกเหรอ...

เสียยี่ห้อโม้ด...คอยดูแลลูกดูแลสามีก็หน้ามืดแล้วนะป้า

จิงๆ แค่ดูแลบ้านก็เกินพอ พอมีเวลาเหลือเอาเครื่องเพชรมาขัดสีฉวีวรรณซะมั่ง

เห็นไหมลูกหมูคุยกับลุงแล้วว่าอย่าให้ป้าโซไปทำงานเลย (คุยเมื่อไีรไม่บอก อิ..อิ..คือว่าแค่ใจตรงกันเฉยๆ)

สบายใจได้มีคนหนับหนุนเพียบแหมลุงเค้าเลี้ยงไม่บ่นสักคำ เกรงใจทำไมป้่า ไม่ได้ทำงานข้างนอกก็ทำงานบ้านแล้วไงล่ะ ไหนจะทำกับข้าวอีก เลี้ยงลูก ซักผ้า ด้วยเหตุผลนานาประการ ของมีค่าต้องบูชาที่บ้านจ้ะ

ขอโทษที ช่วงนี่งานเข้า แบบยุ่งๆ แต่ไม่ได้ตังค์สักทีว่างั้นเถอะ สามีไม่ยอมกางกาเลยอ่ะ เอาลงจากเอวไม่ได้เลยเอ๊ะ..คุยเรื่องไรนี่ ต่อติดจ้ะ

ไว้วันหน้ามาใหม่นา จะได้คุยยาวๆ สักที