คำให้การของช้างล้ม..



เกริ่นนำ..


เอ็นทรี่นี้เป็นกึ่งไดอะรี่เขียนเก็บไว้ให้ตัวเองจดจำและระวังดูแลร่างกายในภายหน้า  อาจมีเนื้อความเรทหยะแหยงเล็กน้อย  กรุณาอย่าอ่านขณะรับประทานอาหาร Smiley


จากการบอกเล่าเก้าสิบไปบนเฟซเรื่องช้างล้ม  ขอลางานหนึ่งวันนั้น   บัดนาวช้าง เอ๊ย.. งามแงะไ้ด้พลันสะดุ้งตื่นจากมายาว่าข้าป่วย  ออกมาให้ปากคำดังนี้..(ไอ้ครั้นจะเยิ่นเย้อลงเฟซมันจะยาวไปเลยมาลงไว้ในนี้แทนเน้อพี่น้องเน้อ..)


พุธ .. 22 ม.ค. 2014

เช้ามาน้องชิ้ง(ฉ่อง)สีไม่สวย  ออกขุ่นๆเลยกินยาแก้กระเพาะปัสสาวะอักเสบตัดไว้แต่ไม่ท้ัน สายๆมาน้องชิ้งมีปนเลือดค่ะ (เอางวงทาบอก เอ๊ย .. มือๆ)  .. เป็นครั้งแรกที่เป็นเยี่ยงนี้ งามแงะหวั่นไหวพอเป็นพิธีเพราะพอรู้อาการทั่วไปของโรคนี้จากเน็ต กระหน่ำน้ำเข้าไปรีดเชื้อออกแต่ทว่าน้องชิ้งยังคงปนเลือดอยู่อีกสามครั้งของการปล่อย  สีระเรื่อพองาม  ฤาศึกครั้งนี้จะใหญ่หลวง? ฤายาจะยังคงออกฤทธิ์ไม่ทัน? งามแงะสงสัยพอให้มีอะไรในสมอง


เหล่าเพื่อนหญิงที่ทำงานทั้งมีและไม่มีประสบกาม เอ๊ย.. ประสบการณ์โรคนี้ต่างเข้ามาให้กำลังใจและคำแนะนำกันเซ็งแซ่ว่าควรทำตัวเยี่ยงไรดี   หนึ่งในคำแนะนำคือไปหาหมอซะ  แต่งามแงะแอบดื้ออยู่ในใจว่าไปหาหมอก็เหมือนกันแหละวะ เพราะหมอก็จะให้ยาแก้อักเสบมากินซึ่งงามแงะกินอยู่แล้วพร้อมกับให้กระซวกน้ำไปเยอะๆเพื่อขับไล่เชื้อออกมาไวๆ  ซึ่งงามแงะก็ทำยู้..


พอกลับถึงบ้านน้องชิ้งเริ่มสวยงามสีสันจืดมะลืดชืดเพราะมีแต่น้ำล้วนๆ  กองทัพต้องเดินด้วยท้องซึ่งไม่เกี่ยวกับโรคนี้(แล้วจะพูดทำหืดอะไรมิทราบ ?)  กลางวันจัดไป..ข้าวราดหมูผัดขิงที่อยากกิ๊นนน อยากกิน ทำมื้อเย็นวานแต่กินไม่ได้เยอะเพราะต้องกังวลน้องห่วงยาง  เลยเก็บมาราดข้าวกินเป็นมื้อกลางวันให้หนำใจแทน   ตกเย็นทำหมูทอดพริกไทยกระเทียมให้เจ้าตัวเล็กที่แม่มันแอบหมายตาไว้ว่าจะทำเยอะๆเผื่อเป็นอาหารกลางวันของตัววันพรุ่ง  พอทำเสร็จอดใจไม่ไหวมีจกไปกินกับข้าวถ้วยน้อยๆ  พอสนธยายามค่ำเริ่มอาการไม่ดี ผะอืดผะอม เอ..ฤาเราจะมีลูกอีกคนเอาปูนนี้?  เอ๊ย..ไม่ใช่ๆ  แม้.. ล้อเล่นค้าา  ไม่ได้ค่ะไม่ได้  เดี๋ยวเพื่อนลูกในอนาคตจะเข้าใจผิดคิดว่าลูกมาร.ร.กับยาย Smiley


ทนผะือืดผะอมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้  คิดซะว่าเป็นเพราะเรารู้มากไปเองว่าอาการหนึ่งของโรคนี้มันอาจจะเป็นยังงี้ด้วย  คิดมากไปน่าปกติหล่อนไม่ใช่คนอ้วกง่ายนี่ยะ  ผ่อนคลายทำใจสบายๆซะเถิดแม่จำเริญ(เอ๊ะ..ชักหลายชื่อ Smiley ) หลับหูหลับตาพิงพนักที่นั่งฟังทีวีรออิลุงกลับมากินข้าวเย็นได้สักพัก ในที่สุดต้องวิ่งไปโก่งคอในส้วม   โอ้กกกก.. (พากย์เสียงประกอบจินตนาการ)  หมดกัน..กลิ่นผัดขิงและหมูทอดกระเทียมปนกันวุ่น (วะฮะฮ่าาา.. อ่านถึงตรงนี้ท่านผู้อ่านคงงดเมนูนี้ไปหลายวัน )


ตกกลางคืนมีไข้ต่ำๆ ปวดหัวนิดๆ  เอ.. หรือเราร่างกายอ่อนแอเลยพาลเป็นไข้หวัดเอาเพราะอากาศสองสามวันนี้หนาวจัด เมื่อเช้าก็ตะแล้ดแต๊ดแต๋วิ่งไปถ่ายรูปหิมะเพื่ออัพเฟซก่อนไปทำงาน  กินพาราตัดไว้ซะเม็ดนึงควบกับยาแก้กระเพาะปัสสาวะอักเสบอีกเม็ดนึงที่กินเช้าเย็น  เข้านอนด้วยความรู้สึกว่าเช้าน่าจะดีขึ้นตามที่เคยเป็น


พฤหัส.. 23 ม.ค. 2014

ตื่นเช้ามารู้สึกปวดหัวนิดๆ แต่ดีกว่าเมื่อคืน น้องชิ้งสวยงามน่าจะหายห่วงได้เพราะตามประกบด้วยยาอยู่ตลอด  อิลุงถามโอเคป่าว?  ซำบายดีอ้ายยย.. ว่าจะกินยาแก้ไข้หวัดตัดไว้ปรากฏว่ายาไม่พอเลยกินแค่พาราไปอีกเม็ดนึง  ถึงที่ำทำงานทุกอย่างปกติดีแต่อาการปวดหัวยังคงตุบๆอยู่  ใกล้เวลาเลิกงานรู้สึกหนาวขึ้นๆ  ไอ้สลัดมันฝรั่งมักกะโรนีทั้งหลายที่ััชั่งใส่กล่องตอนทำงานนี่มันจะเย็นไปถึงไหน?  รู้ตัวว่าไข้ขึ้นแน่นอน มือเท้าเย็นเฉียบ อาการปวดหัวเริ่มมากขึ้นๆ 


เลิกงานไปซื้อกับข้าวอย่างฝืนเต็มที่เพราะอยากล้มตัวนอนเต็มแก่  แต่ไอ้ร้านขายยาเล็กๆในซุปเปอร์นี่มันดันไม่มียาแก้หวัดอย่างที่ต้องการ  ต้องถ่อขับรถย้อนไปซื้อที่ร้านขายยาอีกแห่ง  กลับมาถึงบ้านตักข้าวสวยใส่ชามครึ่งทัพพีใส่ผงโอะชะซึเกะคือผงที่โรยข้าวสวยแล้วราดด้วยน้ำร้อนกินเป็นแบบข้าวต้มได้  กินข้าวเสร็จกินยาแก้ไข้หวัดที่เมื่อเช้าไม่ได้กินแล้วรีบขึ้นไปนอนข้างบน  วัดปรอทก่อนนอนมีไข้ต่ำๆ  ล้มตัวนอนได้นาทีเดียวต้องเด้งตัววิ่งลงมาโอ้กกกก..ที่ส้วมชุดใหญ่  ซวยละสิยาเพิ่งกินไปตะกี้ได้ออกมาหมดแน่นอน   เอ้า..จัดยาไปอีกครั้งอ้วกเป็นอ้วกสิวะคะ .. 

กินยาเสร็จพยายามจะหลับให้ได้ซึ่งหลับยากเย็นเหลือเกินทั้งๆที่ปกติเป็นคนหลับง่าย กระสับกระส่ายอยู่นานกว่าจะหลับลงไปได้ ตื่นมาแบบเจ็บๆตัว   ท่าจะสังขารไม่รอดแล้วงานนี้ต้องหาตัวช่วยเรื่องงานบ้าน  เอามือถือโทร.ลงมาหาผู้เฒ่าท่านปู่ให้ช่วยเก็บเสื้อผ้าที่ราวแล้วตั้งข้าวให้ด้วย  โทร.ไปหาอิลุงซื้อหืดอะไรมาก็ได้นะที่พวกยูกินกันได้  ชั้นขอเวลานอกป่วยชั่วคราว..

อิลุงกลับมาแวะขึ้นไปดูใจเมียว่ายังหายใจดีอยู่  จิกให้ลงมากินข้าวต้มที่ปู่ต้มใส่เกลือปนบ๊วยให้  ค่อยๆเล็มข้าวต้มไปอย่างกลัวๆ  แต่จำเป็นต้องกินเพราะต้องกินยา  ไอ้ที่กลัวน่ะกลัวว่ากินแล้วจะอ้วกเพราะขยาดแล้ว   ไข้ลดลงแล้วเลยอาบน้ำลวกๆ แล้วขึ้นนอน  อิลุงบอกพรุ่งนี้ไปหาหมอเลยนะ จัดการโทร.ไปลางานซะ  ..  ค่ะคุณสามี .. โทร.ไปหาหัวหน้าบอกลางานวันพรุ่งนี้แล้วนอน


ศุกร์  .. 24 ม.ค. 2014


ตื่นมาทำซากอะไรแต่ยังไม่ตีห้า??  คงเพราะวานนี้นอนตั้งแต่บ่ายแล้วตอนกลางคืนก็นอนไวอีก  ตื่นมาแบบไม่มีเหตุผลสมควร.. นอนต่อ  ลุึกอีกทีมาดูนาฬิกาปลุกก่อนมันจะัดังตอนหกโมง


อ๊ะ .. เช้านี้ท่าทางจะดีวุ้ย อาการปวดๆหัวไม่มีแล้วเหลือแต่หนักๆอยู่บ้างและตัวโคลงๆ  ลงมาเอาผ้าเข้าตู้ ล้างหน้าแปรงฟันแต่งตัวดูอาการแล้วน่าจะไหวน่ะเลยแต่งตัวเตรียมไปทำงานดีกว่า  ยังไม่ได้โทร.ไปแจ้งทางบริษัทอย่างเป็นเรื่องเป็นราว  บอกแต่หัวหน้าเป็นการส่วนตัวเฉยๆเท่านั้น  ไปๆซะแค่ครึ่งวันเอง กลับมาค่อยนอนอีกรอบ

โผล่หน้าไปบอกอิุลุง โดนย้อนว่าไหวเรอะ?? เมื่อคืนทำท่าจะตายวันนี้หายแล้วมันเป็นไปได้ยังไง? ไม่รู้จักเีจียมสังขาร  เอ่อ..มันก็สูสีๆน่ะค่ะคุณสามี  ชั้นคิดว่าก็น่าจะโอนะ  แต่อิตัวเล็กสำทับ หยุดงานพักนอนซะวันเถอะแม่ หยุดไปเลย   ค่ะ..คุณลูก โทร.หาบริษัทเดี๋ยวนี้แหละค่ะ  ไอ้ที่ยอมโทร.น่ะเพราะไม่แน่ใจสังขารตัวเองเหมือนกัน  ตัวยังลอยๆอยู่แถมที่ทำงานก็แอร์หนาวเกิดไข้กลับมาจะโดนสมน้ำหน้าไม่ใช่น้อยเป็นแน่แท้  อะไรไม่อะไร ขยาดกับการเป็นไข้การอ้วกการไม่สบายเนื้อตัวน่ะสิ

ปู่บอกว่าจะไปหาหมอตอนเที่ยงนิดๆเพราะคนจะได้น้อยหน่อย   คือตัวปู่น่ะจะไปอยู่แล้วและถ้าเราอยากไปหาหมอก็ไปด้วยกัน  ปู่บอกจะเรียกตอนเที่ยงให้ไปนอนพักผ่อนข้างบน  พอใกล้เที่ยงอิป้าก็ขยับลุกจะเปลี่ยนเสื้อผ้า  เสียงปู่สตาร์ทรถ .. อ้อ.. คงวอร์มเครื่องตามเคยน่ะแหละ  ลงไปข้างล่างอ้าว.. ออกรถไปซะแล้ว อะไรของคนแก่เค้าวะ  เออ .. ไม่ไปก็ได้เพราะอาการดีขึ้นมากเกือบปกติแล้ว  ปู่กลับมาถึงก็แก้เก้อว่าเห็นว่าหลับเลยไม่ปลุก   ถ้าจะไปเดี๋ยวจะพาไปตอนเย็นอีกรอบ .. ไม่ไปแล้วค่ะ ไม่เป็นไรแล้ว ..  สรุปเลยไม่ไปหาหมอ แต่คิดว่าถ้าเ็ป็นครั้งต่อไปจะต้องไปหาหมอแน่นอนเพราะอ่านเจอว่ายาแ้ก้กระเพาะปัสสาวะอักเสบที่กินอยู่ อาจไม่ตรงกับเชื้อโรคทุกครั้งก็ได้ สมควรไปตรวจและรับยาที่ถูกต้องจากหมอ  ครั้งนี้ที่กินแล้วหายถือว่าฟลุ้คไป..


ไหนๆลุกมาแล้วก็เลยทำกับข้าวเย็นไว้ซะเลย  พร้อมกับต้มข้าวต้มให้ตัวเองด้วย  ตั้งหม้อข้าวต้มทิ้งไว้แล้วเกิดขยันหยิบไม้ดันฝุ่นมาไถๆตามบ้านเพราะไม่ได้ทำมาวันนึงแล้ว  พอเริ่มมีแรงก็เอาซะหน่อย กะเวลาให้พอข้าวต้มเืดือดแล้วจะเข้ามาดู  ปรากฏว่าไถบ้านเพลินไปหน่อยเข้ามาดูอีกรอบข้าวต้มล้นหม้อออกมา  น้ำ้ข้าวนองเปรอะเตาไปหมด  งามแงะเลยต้องเลิกสำออยเป็นคนป่วยหันมาเป็นแจ๋วเช็ดเตาเช่นเคย  เฮ้อ..ชีวิต..


เสาร์  25 ม.ค.  2014

ทุกอย่างกลับเ้ข้าสู่โหมดปกติ  ถึงแม้ตัวจะเบาๆโคลงๆ ปากคอจะยังขมอยู่ก็ตาม  แต่อิป้าก็กลับไปทำงานได้ตามปกติ  อาเมน..


การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐยิ่งจริงๆ  ขอให้เพื่อนๆทุกท่านสุขภาพแข็งแรงตลอดไปค่ะ   พบกันใหม่บล็อกหน้าที่ไม่มีโรค สวัสดีค่ะ..Smiley






Create Date : 25 มกราคม 2557
Last Update : 26 มกราคม 2557 10:44:28 น. 12 comments
Counter : 1690 Pageviews.

 
อ่านไป ลุ้นไป.ขำๆไป.ขนาดไม่สบายยังเล่าได้ละเอียดมากๆ . ถึงว่าประคบสมุนไพรไม่ได้ .อิอิ

ดูแลสุขภาพดีๆและหายไวๆนะคะ


โดย: aeww- IP: 223.206.250.166 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:10:33:54 น.  

 
สรุปว่า ฉี่ซำ้ ไข้พลอย
หายเร็ววัน นะคร้า


โดย: ป้ากิ๋ม IP: 183.88.243.225 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:11:12:57 น.  

 
นับเป็นเรื่องดีที่หายเป็นปกติแล้ว

ผมว่าปู้่ลืมมั้ง แต่พูดแก้เขิน 555

การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ ครับ

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:12:25:54 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณป้าโซ

ตามมาจากในเฟสนะคะ เข้ามาดู "คำให้การของช้างล้ม"
ดีใจด้วยนะคะ ที่ตอนนี้ปกติดีแล้ว เป็นแจ๋วได้ต่อไปค่ะ



โดย: ดาวริมทะเล วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:14:37:20 น.  

 
พี่แอน

อยากจะบอกว่าพี่แอนใจเย็นมาก และถ้ามันไม่หายและเป็นหนักยิ่งกว่าเก่าจะทำไงอ่ะคะ
ทางที่ดีไปหาหมอตั้งแต่สีช้ิงช่องไม่ปรกติเลยดีกว่า ผู้หญิงเราภายในมันซับซ้อนนัก
แถมเชื่อมโยงไปนั่นนี่ได้อีก

แต่พี่แน่ใจแล้วนะว่าตอนนี้โอเคแล้วจริงๆ ไปหาหมอดูซักหน่อยก็ไม่เสียหายนะ
ถึงขุ่นพรี่จะบอก(ไว้หน้าเฟซ)ว่าหมอคงตรวจไม่เจออะไรแล้ว แต่อย่างน้อยหมอก็จะได้บันทึกอาการเจ็บป่วยนี้ไว้
และตรวจซ้ำให้แน่ใจอีกที.... ยังไงก็พักให้เยอะๆนะคะพี่แอน ยังไม่ต้องขยันเป็นแจ๋วค่ะ
ด้วยรักและห่วงใย(จริงๆ)


โดย: แอ๊กจ้า IP: 95.91.230.172 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:15:22:52 น.  

 
ป้าโซ เห็นป้าบอกว่าเพิ่งเป็น
ของตุ๊กตาทั้งตระกูลมีประวัติเป็นนิ่วในไต
และกระเพาะปัสสาวะอักเสบ ตุ๊กตาก็รับมาด้วยค่ะ
โรคนี้ไม่หาย วันดีคืนดีก็มีอาการ แต่ของตุ๊กตา
ตั้งแต่ก้อนนิ่วเม็ดที่ 2 หลุดมาจากกระเพาะฉี่
เมื่อปี 2011 ก็เงียบหายไปเลยจนถึงทุกวันนี้
น่าจะเพราะแก้ไขตัวเองด้วยการดื่มน้ำอุ่นแก้วโตทุกเช้า
หลังตื่นนอน (เพราะปกติเป็นคนดื่มน้ำน้อยมาก)
แต่กรณีป้าโซ หนูว่าน่าจะเอาฉี่ไปให้หมอตรวจ
และให้หมอตรวจสุขภาพดู แบบที่ป้าแอ๊กว่าก็ดีนะคะ


โดย: เกลือหนึ่งกำน้อย IP: 83.109.58.217 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:16:40:33 น.  

 
ว๊าก... ยาวมากๆ อ่านแล้วตาลายเลยอ่ะ ป้าโซ


โดย: saijai IP: 171.97.71.229 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:21:22:29 น.  

 
ค่อยๆอ่านตามด้วยใจจรดใจจ่อ
หายไวๆนะคะ ทานเยอะๆนอนเยอะๆ ทานน้ำเยอะๆด้วย

คุณแม่บ้านป่วยมาเนี่ยะ เหมือนป่วยไปทั้งบ้านด้วย
พ่อบ้านลูกบ้าน
กระทบกระเทือนไปหมด



เช้านนี้ตื่นมา1 like 1 vote ให้ 2 ป้า
คือ ป้าโอ กับป้าโซ
อิ อิ



เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
ป้าโซ Parenting Blog ดู Blog



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:7:32:24 น.  

 
แม้อาการตจะค่อนข้างปกติแล้วก็อย่าได้วางใจ
ความไม่เป็นโรคเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ

ป้าอ้อ ก็ป่วย มาแต่เมื่อวาน
ป่วยทางใจ เป็นโรคซึมเศร้า
ตาดว่า บ่ายๆคงดีขึ้นตามลำดับ
หุ หุ หุ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:7:35:31 น.  

 
อ่านแล้วใจไม่ดี.... เคยเห็นคนเป็นแบบนี้พอไป
ตรวจแล้ว หมอรักษาได้ดี เลยสบายไปครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:15:17:23 น.  

 
สวัสดีค่ะ ป้าโซ

สุขภาพเริ่มดีวันดีคืนหรือยังค่ะ

อ่านไปก็ขำ การเขียนของป้าโซ นี่แซ่บจริงๆค่ะ
ตอนนี้ญี่ปุ่นหนาวบางวันก็มีฝน มีหิมะ อะไรก็ไม่รุนะค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


โดย: Ooy1_chan วันที่: 30 มกราคม 2557 เวลา:12:52:55 น.  

 
มาอ่านไปหน่อยนึงเมื่อวันก่อน วันนี้มาอ่านใหม่จนจบ
อิอิ ก็มันลืมตอนต้นที่อ่านไปแล้วน่ะสิครับ อิอิ

ไม่รู้เป็นงัยนะครับ คนฉลาดๆ มีเหตุผลและทำแต่
สิ่งที่ถูกที่ควรเสมอ มักไม่ค่อยทำเรื่องเจ็บป่วยให้
ถูกให้ควร มักมีเหตุผลเสมอที่จะไม่หาหมอ อ้าง
นั่นนี่ แล้วก็หายานี่นั่นกินไปเองเรื่อย จริงๆแล้วเป็น
อะไรจนสรุปจบไปว่าหายแล้วเนี่ยก็ยังไม่รู้เลย
น่าเป็นห่วงจังครับ



โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:10:36:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
มกราคม 2557
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
25 มกราคม 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.