พระเครื่อง : แหล่งข้อมูลบทความพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง และวัตถุมงคล
Group Blog
 
<<
เมษายน 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
27 เมษายน 2555
 
All Blogs
 

วันที่แม่คอย

วันที่แม่คอย

"ปานจันทร์" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากเด็กตายในท้อง

เพื่อน บ้านดิฉันคนหนึ่งเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งมาก นั่นคือ "พี่นุ้ย" เธอดูแลลูกเล็กๆ ถึง 4 คน และสามีที่แสนดีของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด เห็นแล้วน่าเหนื่อยแทนจริงๆ ค่ะ...และความสุขของเธอนั้นดูจะเพิ่มดีกรีขึ้นมามหาศาลเมื่อตั้งท้องลูกคน ที่ 5

ลูกคนที่จะนำความสยองมาสู่บ้านที่อบอุ่นของเธอ!

เมื่อ ก่อนพี่นุ้ยเป็นสาวธนาคารผู้คล่องแคล่ว ร่าเริงและบอบบางระหง ดิฉันรู้จักกับเธอตั้งแต่เป็นเด็กมาด้วยกัน เพราะบ้านเรารั้วเดียวกันนี่คะ และเธอก็อายุมากกว่าดิฉันราว 6-7 ปี เธอจึงเป็นเสมือนพี่สาวที่น่ารัก แสนดีใจของดิฉัน ผู้เป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่

พี่นุ้ยแต่งงานกับพี่กร-สถาปนิกฝีมือดี ไม่นานจากนั้นเธอก็มีน้องน้ำฝนเป็นลูกสาวคนแรก พี่นุ้ยลาออกจากงานมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว

น้อง น้ำฝนอายุไม่ถึง 2 ขวบ พี่นุ้ยก็มีน้องเมฆ ลูกชายแสนซนคลานตามน้ำฝนออกมา เธอเคยบอกดิฉันว่า การมีลูกเป็นความสุขที่สุดของเธอ...แปลกนะคะ!

คน สมัยนี้ ร้อยทั้งร้อยจะมีลูกกันแค่คนสองคนเท่านั้นพอ ขืนมากกว่านั้นมีหวังต้องกินเกลือกินแกลบกันแน่! แต่พี่นุ้ยไม่หวั่น...เธอมีหมอกและน้องต้นน้ำตามมาติดๆ กัน และเมื่อ 8 เดือนก่อนเธอก็ดีอกดีใจมาบอกดิฉันว่า กำลังจะมีลูกคนที่ 5

นี่ท้องที่ 5 นะคะ! พี่นุ้ยตื่นเต้นเหมือนเพิ่งเป็นท้องแรกเชียว!

บ้านพี่นุ้ยดูคึกคัก, มีชีวิตชีวา เสียงเด็กร้องไห้โยเย, เสียงเด็กทะเลาะกัน, หัวเราะกัน, เล่นกัน ดังแว่วมาถึงบ้านดิฉัน...

ใคร นะที่บอกว่าเด็กๆ เป็นเหมือนเสียงดนตรีในบ้าน? โอ๊ย! ดิฉันยังไม่ได้แต่งงาน และไม่คิดจะแต่งด้วย ไม่อยากหาเรื่องค่ะ อยู่เป็นโสดดีกว่า สายตัวดีออก...เนอะ!

นอกจากเสียงเด็กๆ 4 คนแล้ว ดิฉันยังได้กลิ่นขนมอบหอมฉุย กลิ่นหมูย่าง กุ้งเผา สารพัด...ลอยมายั่วน้ำลายทุกวี่ทุกวัน ฝีมือฝีพี่นุ้ยทั้งนั้นค่ะ! เธอเลี้ยงลูกๆ เอง มีสาวใช้ 2 คนคอยช่วย แต่ก็เป็นลูกมือเท่านั้นแหละ พี่นุ้ยลงมือทำทุกอย่างเองอย่างมีประสิทธิภาพ รวมถึงการคุมช่างก่อสร้างมาต่อห้องออกมาข้างบ้านด้วย

...ดิฉันจะมองเห็นห้องที่น่ารักนี่ได้ถนัดตา เพราะอยู่ไม่ไกลจากรั้วบ้านของดิฉันนัก...พี่นุ้ยกับพี่กรเตรียมไว้ให้ลูกคนใหม่!

ครรภ์ของพี่นุ้ยโตขึ้นทุกวันๆ พี่นุ้ยคนสวยของดิฉันอิ่มเอิบ อวบอ้วนขึ้นอย่างน่ากอดที่สุด เธอเป็นสีชมพูไปทั้งตัว สวยน่ามองมากๆ

แต่แล้ววันหนึ่ง พี่นุ้ยดูซึมๆ และเป็นกังวล เธอบอกดิฉันว่าลูกไม่ดิ้น...มันหนักๆ และท้องเธอแข็งโป๊ก กลมดิก เหมือนลูกบาสเกตบอล!

ค่ำ นั้น พี่นุ้ยต้องไปโรงพยาบาลอย่างฉุกเฉิน...บ้านที่อบอุ่น มีชีวิตชีวากลับเงียบเหงาอย่างน่าแปลกใจ...ดิฉันมองเข้าไปก็ขนลุกซ่ากับ บรรยากาศ มันอธิบายไม่ถูกค่ะ ทุกอย่างก็เหมือนเดิม แต่มันเศร้าจังเลย...เหมือนลางสังหรณ์นะคะ

และแล้วลางสังหรณ์ก็เป็นจริง....ลูกในท้องพี่นุ้ยตายแล้ว!

พี่ นุ้ยซีดเซียวไปทันที เธอกลับมาบ้านด้วยอาการเศร้าโศก ท้องยังกลมใหญ่ตามเดิม เด็กที่ตายยังอยู่ในนั้น...แพทย์บอกว่าต้องรอให้เจ็บครรภ์และคลอดออกมาตาม ปกติ

สยองน่าดู....ในท้องของพี่นุ้ยมีศพเด็ก! เด็กที่มีอายุครรภ์ 8 เดือน แน่ล่ะค่ะ! แกจะต้องครบ 32 เป็นทารกสมบูรณ์ เด็ก 7 เดือนยังคลอดและอยู่รอดได้นี่คะ! ดิฉันทั้งสงสารและเสียวไส้ไปพร้อมๆ กัน

สองวันต่อมา พี่นุ้ยก็เจ็บท้อง ไปโรงพยาบาล แล้วคลอดลูกที่ตายแล้ว! ดิฉันได้ข่าวว่าแกเป็นเด็กผู้หญิง น่ารักน่าสงสาร

เรื่องขนหัวลุกบังเกิด ณ บัดนั้น

ใน คืนเดียวกับที่พี่นุ้ยคลอดศพทารกออกมา ดิฉันได้ยินเสียงเด็กแรกเกิดร้องอยู่ในห้องที่ต่อใหม่ ได้ยินถนัดหูทีเดียว! ทีแรกคิดว่าเป็นเสียงแมว แต่ไม่ใช่ มันเป็นเสียงเด็กอ่อนชัดๆ ดิฉันตาเหลือก รีบปิดม่านหน้าต่างห้องนอนที่หันไปทางห้องนั้น แล้วสวดมนต์จนหลับไปล่ะค่ะ

คิดดูซิ...เด็กที่ไหนจะมาร้อง? ถ้าไม่ใช่ผี!

รุ่ง ขึ้น ดิฉันก็ได้รู้ว่า สาวใช้บ้านพี่นุ้ยก็ได้ยินเสียงทารกร้องไห้อย่างน่าสงสารในห้องนั้นเหมือน กัน เสียงสยองดังออกมาเรื่อยๆ เหมือนมีเด็กมาอยู่จริงๆ

ในที่สุด น้ำฝน, เมฆ, หมอกและต้นน้ำ ก็หยุดซน หยุดเล่นกัน ทะเลาะกัน ราวกับปิดสวิตช์! พวกแกหวาดระแวงและกลัวผีน้องเล็ก เพราะพวกแกได้ยินเสียงเด็กที่ไร้ร่างกายร้องเรียกหาคนอุ้มอยู่ตลอดคืน... หลายคืนติดต่อกัน

"เขาอยากมาเกิด...ถึงไม่มีร่างกาย แต่เขาก็อยู่กับเรา!" พี่นุ้ยบอกดิฉัน

ไม่ เชื่อก็ต้องเชื่อเพราะได้ยินกับหู พี่นุ้ยกับพี่กรก็กลัวผีลูกนะคะ คือทั้งกลัว ทั้งสงสาร ทั้งโศกเศร้าอาลัย ลูกทั้งคน! ถึงจะเป็นผีก็เถอะ...พ่อแม่ก็ต้องรัก จริงมั้ยคะ?

บ้านดิฉันกลัวแทบ ตาย ต้องฟังเสียงผีทารกร้องหิวนม หาแม่อยู่หลายวันหลายคืน และในที่สุด...เสียงนั้นก็น้อยลงเหมือนแกค่อยๆ อ่อนแรงลงทุกทีๆ จนวันหนึ่งก็เงียบสนิท โถ...พี่นุ้ยร้องไห้ค่ะ!

บางทีดิฉันแอบเห็นเธอเข้ามาอยู่ในห้องนั้นคนเดียว คงอยากจะหาลูก ติดต่อกับลูก แต่แกก็ไปแล้ว...อาจจะไปเกิดใหม่ก็ได้? หรือว่า...

ใครจะรู้ล่ะคะ แกอาจจะมารอเข้าท้องพี่นุ้ยอีกครั้ง!

ทุก วันนี้ เวลาใส่บาตรแล้วดิฉันจะกรวดน้ำตามปกติ และกำหนดใจอุทิศส่วนกุศลให้ทารกที่น่าสงสารด้วย...ขอให้แกเกิดเป็นลูกพี่ นุ้ยจริงๆ ทีเถอะค่ะ

คอลัมน์ ขนหัวลุก

โดย ใบหนาด

ผี|คนอวดผี | คนอวดผี ย้อนหลัง | คนอวดผี youtube | ดูคนอวดผี | ดูคนอวดผีย้อนหลัง |รายการคนอวดผี |คนอวดผี ตอนล่าสุด|เรื่องผี|คลิปผี|หนังผี | ละครผี|ประสบการณ์ผี | รูปผีน่ากลัว ๆ | รูปผีสยอง | รูปภาพผีวิญญาณ | รูปผีสยองขวัญ | รูปสยอง | รูปสยองขวัญ




 

Create Date : 27 เมษายน 2555
0 comments
Last Update : 27 เมษายน 2555 3:13:21 น.
Counter : 2121 Pageviews.


amulet108
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [?]








Friends' blogs
[Add amulet108's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.