ในยามเช้าตรู่วันหนึ่งของฤดูใบไม้ผลิ ปี ค.ศ. 1890 หญิงสาวผู้หนึ่งที่ทำงานเป็นคนรับใช้ในบ้านหลังใหญ่ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านของเธอในกริมสบีเป็นระยะทางหลายสิบกิโลเมตร ได้พบกับพ่อของเธอที่สวมเสื้อกันฝนเปียกโชกยืนอยู่ในห้องโถงของบ้านที่เธอทำงานอยู่ และยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยปากถามพ่อว่ามาทำอะไร ในที่ที่ไกลจากบ้านขนาดนี้ ก็ปรากฏว่า พ่อของเธอได้สลายร่างไปต่อหน้าต่อตา
ทำให้หญิงผู้นั้นถึงกับเป็นลมสลบไป และเมื่อได้สติ เธอก็ถึงกับน้ำตานองหน้า เพราะเชื่อว่า ต้องเกิดเหตุร้ายบางอย่างขึ้นกับพ่อของเธออย่างแน่นอน ซึ่งในวันรุ่งขึ้น เธอก็ได้รับแจ้งข่าวว่า พ่อของเธอจมน้ำเสียชีวิตไปแล้ว
ในวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1893 ขณะที่ เลดี้ ไทรออน กำลังจัดงานเลี้ยงขึ้นที่บ้านของเธอแถบเบลเกรเวีย ในกรุงลอนดอน แขกที่มาร่วมงานบางคนรู้สึกแปลกใจที่เห็น พลเรือเอก เซอร์จอร์จ ไทรออน สามีของเธอเดินเข้ามาในห้องโถงของบ้านและเดินออกไป เนื่องจากในช่วงเวลาดังกล่าว ทุกคนต่างก็รู้ว่า ท่านนายพลยังคงประจำการอยู่บนเรือรบหลวงวิกเตอเรีย กลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ทว่าในขณะนั้น ท่านนายพลได้เสียชีวิตแล้วจากเหตุเรืออัปปางที่ชายฝั่งของซีเรีย ทั้งนี้เนื่องจากการที่เรือหลวงวิกตอเรียแล่นเข้าชนกับเรือรบหลวงแคมเปอร์ดาวน์ ซึ่งในอุบัติเหตุครั้งนั้นทำให้เรือวิกตอเรียอับปางลงพร้อมกับมีลูกเรือเสียชีวิต 359 นาย
ในยามเย็นของวันอันเงียบสงบ ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1926 บริเวณคิลเลอร์การ์ มณฑลเลทริม สาธารณรัฐไอร์แลนด์ คุณนายก๊อตลีย์และคนรับใช้เพิ่งกลับจากเดินทางไปเยี่ยม นายโรเบิร์ต โบวส์ อดีตคนงานเก่าแก่ของเธอซึ่งในยามนี้ได้ลาออกไปแล้วเนื่องจากความชรา โบวส์นอนเจ็บอยู่ที่บ้าน และได้ขอร้องให้คุณนายก๊อตลีย์ไปตามแพทย์มารักษาเขา ซึ่งนางก็รับปากและรีบไปทันที
ระหว่างทาง ขณะที่รถม้าของคุณนายก๊อตลีย์ผ่านทะลสาปแห่งหนึ่ง คนรับใช้ของนางได้หันมาถามเจ้านายว่า คุณนายเห็นผู้ชายที่อยู่ตรงทะเลสาบไหมครับ
เมื่อได้ยินดังนั้น คุณนายก๊อตลีย์ก็หันไปมองและถึงกับอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ เพราะภาพที่เห็น คือ ชายคนหนึ่งกำลังพายเรือข้ามทะเลสาบและชายคนนั้นก็คือ โรเบิร์ต โบวส์ ที่ทั้งสองเพิ่งไปเยี่ยมไข้มานั่นเอง
แต่ดูเหมือนเขาจะมองไม่เห็นคนทั้งสอง และก้มหน้าห้าตาพายเรือข้ามทะเลสาบมุ่งหน้าไปยังพงไม้ฝั่งตรงข้ามและหายลับไป
คุณนายก๊อตลีย์และคนรับใช้ต่างตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะรีบมุ่งหน้ากลับบ้าน ซึ่งเมื่อกลับถึงแล้ว นางก็รีบเขียนจดหมายแจ้งให้หมอไปดูอาการของโบวส์ ทว่าก่อนที่นางจะได้ส่งจดหมาย ก็มีคนมาแจ้งว่า โบวส์เสียชีวิตแล้ว และช่วงเวลาที่เขาตายไปนั้น ก็เป็นขณะเดียวกันกับที่คุณนายก๊อตลีย์และคนรับใช้เห็นวิญญาณของเขาที่ทะเลสาบ