การสัมผัสทางใจ
(วางความรู้สึกที่เป็น"อัตตา")

เพื่อให้ง่ายในการปฏิบัติ เราจะถือว่า ใจ,จิต หรือความรู้สึก เป็นสิ่งเดียวกัน ดังนั้นการว่างจากการสัมผัสทางใจคือการว่างจากความรู้สึก(ที่เป็นอัตตา)ของเรานั่นเอง คือการไม่มีความรู้สึกอยู่ ให้จินตนาการถึงความรู้สึกขณะที่เราออกจากการนั่งสมาธิ เราจะมีความรู้สึกที่ว่างอยู่ หรือถ้าเราสังเกตอาการที่เรารับประทานอาหารเสร็จการที่เราว่างจากการสัมผัสกับรสอาหาร เราว่างจากความรู้สึกที่เป็นตัวเรา(อัตตา)ถ้าเราไม่รักษาไว้มันก็จะเลือนหายไป ดังนั้นเราจึงต้องมาขยายความรู้สึกนี้ให้มันชัดเจนขึ้น เพราะการว่างจากความรู้สึกนั้นเหมือนกับความรู้สึกที่เป็นตัวเรา(อัตตา)หายไปนั่นเอง อาจจะสรุปว่าการว่างจากการสัมผัสทางใจนั้นก็คือการทำให้ความรู้สึกที่เป็นอัตตา(ตัวเรา)ไม่เกิดขึ้นนั่นเอง(หรืออาจจะใช้อุบายว่า "ความรู้สึกไม่ใช่ตัวเรา"เพื่อให้เกิดอาอารแยกออกจากการยึดมั่น)

การว่างจากความรู้สึกนี้ปกติเราจะทำไม่ได้นาน เพราะจิตมันจะมีอาการดิ้นรนอยู่เสมอ ดังนั้นเราต้องรั้งมันไว้ รักษามันไว้ให้นานๆ(จ้องดูการเคลื่อนไหวของมัน)ให้ถือว่าเป็นการฝึกตนเอง คือฝึกให้ความรู้สึกหายไปนั่นเองปฏิบัติอย่างนั้นพยายามให้จิตที่ดิ้นรนอยู่หยุดลง เพราะจิตที่แสดงว่าเป็นตัวเราอยู่นั้นมันจะมีอาการดิ้นรนอยู่ไม่ยอมหยุดนิ่ง ซึ่งเป็นสาเหตุให้เราต้องวนเวียนอยู่ในความรู้สึกของตนเองไม่อาจจะจบลงได้......

ฝึกการหยุดความรู้สึกให้เกิดเป็นความเคยชิน  เมื่อจิตที่ดิ้นรนอยู่หยุดลงจึงเกิดเป็นความว่าง (อนัตตา) รักษาอาการนั้นไว้...........เมื่อมันสงบลง เป็นนิ่งสงบ จนเกิดเสียงแห่งความเงียบแว่วอยู่ในโสตประสาท  ฝึกหยุดความรู้สึกมันจะหยุดแปรปรวน  

............อาจจะต้องใช้ความรู้สึกช่วยเพื่อการรองรับการปฏิบัติ คือการมี  "ศรัทธา" มีจิตที่เกิดเป็น “บุญ” อยู่ในความสงบเย็นคือการละวางอาการดิ้นรนของความรู้สึกนั่นเอง เหมือนการอยู่ในโลกของพระเจ้า อยู่ในแดนนิพพาน มีความรู้สึกที่พ้นไปจากความเศร้าหมอง หยุดการวนเวียนทางความรู้สึกที่หยาบลง มีความรู้สึกที่ละเอียด เราจึงจะเข้าใจการไม่เสพรสของโลก,ไม่ยึดถือกายหยาบ แต่ต้องการที่จะอยู่ในกายละเอียด,มีความรู้สึกอิ่มอยู่เสมอคือการอยู่ในโลกของพระเจ้า

การวางความรู้สึกที่เป็น"อัตตา"ลงได้ต้องฝึกหยุดอาการของความรู้สึก ให้ความรู้สึกหยุดนิ่งจึงจะทำให้เราจบการดิ้นรน(นิ่ง-สงบเย็น) มีความรู้สึกพ้นไปจากความวนเวียนในโลกิยะ...อยู่ในความสงบเย็น.