ต๊กลง...ย้ายก็ย้าย ว่าง่ายจะตายเนอะ

ไมเกรนดีชึ้นค่ะ งานเยอะมากๆๆๆๆๆ เปลี่ยน Software อีก แต่ทำงานไม่ออกเลย เพื่อนมันส่ง fb มา แต่สำหรับพี่ อยากให้เป็นFact Book มากกว่า Fake Book แรกๆก็หงุดหงิด ความจอมปลอมของคนที่ได้ชื่อว่า"เพื่อน" บางคน ก็โดนซิคะ เดินไป 7 ก้าวแล้วเธอยังไม่รู้ตัวเลยว่า อิฮั้นเจริญพรแบบเปิดเผยเลย..... ใน fb

สัปดาห์ที่แล้วเจอนายน้อยด้วยค่ะ เลี้ยงอาหารItalian แต่ไม่รู้เธอปรี๊ดอะไรนัก หงุดหงิดเหลือใจ แทนที่นานๆเจอกันจะรู้สึกดี ทำเอาพี่กลับมาแล้วทำงานไม่รู้เรื่องไปเลย

คุณเธอยื่นคำขาดให้เลิกยุ่งกับหมอ ยุ่งอาไร ไม่เคยมีอาไร นี่Platonic Love ของแท้ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย เดี๋ยวมันก็เข้าสู่สมดุลย์เองน่ะแหล่ะค่ะ

ว่าแต่ไม่ค่อยเห็นคุณหงุดหงิดนะ เราก้ไม่ต่างกันหรอก และ พี่เจอก่อน มันแย่ใช่ไม๊ ? เวลาที่เรารู้สึกไม่มั่นคงน่ะ มันเป็นStepที่เราต้องเจอน่ะค่ะ ตั้งสติให้ดีนะคะ บทเรียนใหม่กำลังเข้ามาท้าทาย ไม่รู้ซิ พี่โชคดี ที่เจอหนังสือดีๆ มาในเวลาที่เหมาะ ลองดูเล่มนี้นะคะ "ง่ายๆ สไตล์ เซ็น" ของ Chalotte Joko Beck พี่ว่าจะหาEnglish Version ไว้ให้ตัวเองสำหรับวันเกิดที่จะมาถึง เร็วๆนี้ เร็วมากซะด้วยซิคะ :-)

Uhm....ภาพสวยมากค่ะ แต่อย่าโดดลงมาล่ะ เดี๋ยวพี่ไม่มีเพื่อนคุย
ถ้ามันยุ่งยากใจนัก ตื่นเช้าหน่อย ก่อนลุกจากเตียง ก่อนที่จะค่อยๆลืมตา ฟังเสียงต่างๆรอบตัว เสียงนกก็ได้ นกทีละประเภท นกมีกี่อย่างแล้วมาเล่าให้พี่ฟัง ตกลงไหม แล้วคุณจะรู้สึกว่าความคิดเดินช้าลง ใจสงบขึ้น แล้วคุณก็จะค่อยๆหาวิธีรับมือกับแต่ละบทเรียนได้เอง เชื่อพี่เถอะ ก็พี่ใช้ได้ผลนี่นา

ฝันดีจ้ะ

ขอบคุณครับพี่พันทิพา...ไว้ลองใช้เทคนิคที่พี่บอกแล้วจะเล่าให้ฟังว่าเป็นยังไงบ้าง

สงสัยพี่จะต้องหาTechniqueใหม่สำหรับตัวเองแล้วละค่ะ นายน้อยปรี๊ดแตกมาทั้งทางfb และ มือถือ ม่ายรู้แกเป็นอาราย เหนื่อยใจกับแกซะจริงๆ ...

เค้าว่ากันว่าแกหวงพี่แล้วพี่จะรู้ไม๊ล่ะ!!! เป็นอันว่างานก็ไม่เสร็จ อารมณ์กระเจิงอีกตะหาก

เรื่องนี้ผมช่วยบ่ได้...โชคดีจังมีคนคอยห่วงและหวง...น่าอิจฉา

บางทีพี่ชอบอิสระภาพมากกว่าค่ะ

พักนี้รู้สึกผู้คนเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตพี่จัง ทั้งเพื่อน ทั้งนายน้อย fb เหมือนPollution สำหรับพี่ เป็นความรู้สึกที่ทั้งสับสน ทั้งละเอียดอ่อนค่ะ ดูเหมือนผู้คนคาดหวังให้พี่เดินตามทางที่ทุกๆคนเดินตามกัน มี Pattern ที่แน่นอน ต้องทำอย่างนั้น คิดอย่างนี้ นี่ไม่ควรทำ ทำอย่างนี้สิดีกว่า ทำไมไม่ออกมาพบเพื่อนๆ etc.

แล้วชีวิตพี่ จิตวิญญานพี่อยู่ตรงไหน ทำไมพี่เป็นในแบบที่พี่เป็นไม่ได้ (ไม่มีอะไรเสียหายเลยนะคะ จริงๆ) ก็แค่คุย ห่วงใยกัน เราก็คุยกันอย่างนี้มา 3 ปีกว่าโดยไม่เสียหายอะไร ถึงหมอจะแต่งงานไปก็เถอะ ก็แค่คุย...

นายน้อยเพิ่งเข้ามาแต่ควบคุมทุกอย่าง พี่ดูเหมือนกระโถนรองรับอารมณ์แกทุกทีแล้วค่ะ บทจะหวานก็หวานปานจะหยด บทจะดุแกปรี๊ดซะงั้น ไม่เข้าใจจริงๆค่ะ น้ำร้อนแบบนี้ปลาอย่างพี่สำลัก ดิ้นพลาดๆ ตายแน่ค่ะ

อีก 5-6 วัน สิ้นเดือนแล้ว งานไม่เสร็จ เพราะใจไม่นิ่งพอค่ะ
แย่จัง !!!!!

แล้วคุณล่ะ ดีขึ้นแล้วซิท่า หน้าเป็นเชียว
พี่จะอยู่ทำงานจนดึก คุยกันนะ

คุณคนดี วันนี้พี่เหนื่อยจัง รู้สึกรอบตัวมีแต่ความวุ่นวาย

โห.....นานมากเลยนะคะเนี่ย ต่างคนต่างหาย พี่ก็ยุ่งกับงาน แล้วติด fbอีกตะหาก คุณก็คงยุ่งเหมือนกัน

Up blockหน่อยซิคะ เดี๋ยววงการเงียบเหงานา

เป็นอย่างไรบ้างคะเนี่ย ? ต่างคนต่างเงียบหาย พี่ยุ่งมาก มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ พอดีแม่เข้ารพ.ต้องทำBallon เพิ่งทำไปได้เส้นเดียว เหลืออีกเส้น จะทำพุธหน้าค่ะ ตีบไป 99% แถมพี่เลี้ยงเค้าลากลับบ้านแล้วไม่มาอีก คงไม่อยากดูแลคนแก่

พี่ต้องตัดใจทำทีละเรื่อง ทีละอย่างแบบที่นายน้อยสอน ส่วนหมอจะเป็นธุระให้เรื่องแม่ทุกประการ รู้สึกในความยุ่งเหยิงตัวพี่เองโชคดีที่มีกัลยาณมิตรทั้งสอง

สบายใจขึ้นหรือยังคะ ? ทุกอย่างจะเข้ามาเพื่อให้เราเรียนรู้ แล้วก็จะผ่านไป ถนอมใจตัวเองอย่าต้องเป็นทุกข์ให้เนิ่นนาน นะคะ

ขอให่แม่ของพี่หายเร็วๆ
ผมก็ยังมีเรื่องราวที่ทั้งทำให้สบายใจบ้างไม่สบายใจบ้าง เวลาส่วนตัวน้อยลงเพราะมีงานเข้ามาให้ทำ เวลานั่งหน้าจอหายไปเลยครับ
เดี๋ยวรอทุกอย่างนิ่งๆแล้วคงได้กลับมานั่งเขียนบล็อกต่อครับ

รบกวนคุณ JazzLover เช็คหลังไมค์นิดนึงนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ