ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงนี้ ฟังมาจากเพลงเทปคลาสเซ็ตม้วนละ 25 บาทที่ก๊อปปี้มาในยุคที่เทปก๊อปเกลื่อน วินาทีที่ฟังเสียงแซ็กโซโฟนลากยาวๆของKenny Gแล้วอารมณ์มันนิ่งดิ่งลงก้นบึ้ง มันนิ่งอยู่ตรงนั้นนานนับเป็นนาที รอบๆตัวแทบไม่ได้รู้สึกหรือรับรู้อะไร อึ้งกับเทคนิคการเป่าแซ็กของKenny Gที่ลากได้ยาวขนาดนี้ เว้นว่างจากการฟังอัลบั้มนี้ไปนานมาก เพิ่งเปิดยูทูบมาฟังอีกรอบ ความรู้สึกเดิมๆก็กลับมา อัลบั้มการแสดงสดเมื่อ ปี 1989 อัลบั้ม Kenny G Live เป็นอัลบั้มอีกอัลบั้มหนึ่งที่ผมได้ฟังแล้วประทับใจ และให้คะแนนไม่ด้อยกว่าอัลบั้ม Breathless ที่ออกมาในปี 1992

ผมจำได้ดีเสมอกับเพลงของKenny G เพราะผมมักเปิดคลอเบาๆไปเวลานั่งอ่านหนังสือช่วงเช้ามืดในสมัยมัธยมปลาย วันนี้ได้กลับมาฟังอีกรอบแล้วชวนให้นึกถึงบรรยากาศในวันนั้นเหมือนกับว่าวันนี้อยากได้อะไรบางอย่างในวันนั้นกลับมาให้อยู่ในวันนี้ วินาทีที่Kenny Gได้เป่าแซ็กให้ฟังในอัลบั้มของวันนั้น ก็ได้ประทับตราแห่งความตรึงใจในมนต์เสน่ห์แห่งดนตรีแจ๊สแบบฉบับของKenny G