แรกเกิด - ที่โรงพยาบาล
1 เมษายน 2554

วันนี้ต้องเตรียมตัวไปนอนที่ รพ. เพื่อผ่าตัดในเช้าวันรุ่งขึ้นคือเสาร์ที่ 2 เมษายน 2554 ตอนนี้มาม๊ามานอนเป็นเพื่อนได้สองสามวันแล้ว คืนนี้หลังจากเอาคิดเข้านอน ก็อาบน้ำเตรียมตัวไป รพ. บ๊ายบายมาม๊าและบอกว่าเจอกันพรุ่งนี้พร้อมสมาชิกใหม่

ออกจากบ้านตอนสามทุ่มครึ่ง ก็ไปนอนรอที่ห้อง 736 ก็รู้สึกตื่นเต้นมากถึงแม้จะเป็นลูกคนที่สองแล้ว อยากเห็นหน้าเค้าไว ๆ งีบหลับไปแป๊บนึงก็ไม่ค่อยหลับแล้ว

2 เมษายน 2554

พอประมาณตีสามพยาบาลก็เริ่มเข้ามาเตรียมใส่สายน้ำเกลือ โกนขน และใส่ยาเหน็บให้เราถ่าย เราว่าเหน็บยาถ่ายเนี่ย เจ็บกว่าคลอดลูกอีกจะบอกให้ ทรมานสุด ๆ ตอนเฮียคิดไม่ได้สวนเพราะว่าน้ำเดินแล้ว ถ้าเหน็บยาหมอกลัวว่าเชื้อโรคจะเข้าไปสู่เด็ก รอดตัวไป

เดี๋ยวนี้มียาชาแบบเอามาแปะที่หลังด้วย ตรงบริเวณที่จะต้องบล๊อคหลัง (การบล๊อคหลังก็คือการฉีดยาชาเข้าไขสันหลัง และจะชาเฉพาะส่วนเอวลงไป พอฉีดยาชาเสร็จจะต้องรีบใส่สายปัสสาวะ

ตีห้ากว่า ๆ พยาบาลก็เข็นไปห้องผ่าตัดชั้น 3 เพื่อรอหมอ หมอกำลังผ่าตัดอีกคนหนึ่งอยู่ หมอเข้ามาตอนประมาณ 5.45 น. ทักทายกันเล็กน้อย แล้วก็เตรียมตัวผ่าตัด วิสัญญีแพทย์ (หมอที่ฉีดยาชา) ก็เริ่มฉีดยา ... พอทุกอย่างเตรียมเรียบร้อย ก็ยังไม่หกโมงเลย หมอหันมาถาม เห็นว่าจะให้ผ่า 6.09 ใช่ป่าว เราบอกว่า ถ้าพร้อมแล้วก็เอาเลยค่ะ อยากเห็นหน้าลูก ตื่นเต้นมาก หมอหัวเราะและลงมือผ่าให้ทันทีตามคำขอ

เรารู้สึกว่าเตียงโยกไปโยกมา อ้อ ระหว่างนั้นปาป๊าคิดก็นั่งให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ ด้วยนะ

6.04 น. หมอบอกว่าเด็กออกมาแล้ว เป็นผู้ชาย เค้าเอาน้องแคนไปเช็ดตัว และเอามาแนบแก้ม แก้มน้องแคนอุ่นมากเลย "สำเนาถูกต้องอีกครั้งหนึ่ง" ... จมูกใหญ่มาเลยทีเดียว พยาบาลก็อุ้มน้องแคนไปที่ห้องเนิสเซอรี่

หลังจากนั้นหมอก็ทำหมันและตัดไส้ติ่งให้ตามคำขอก่อนหน้านั้น เรารู้สึกว่าเป็นเพราะว่าทำสองอย่างนี้เพิ่ม ทำให้หมอต้องเพิ่มยาชา และทำให้เราอาเจียนมากตอนออกจากห้องผ่าตัด และเวียนหัวมากถึงหนึ่งวันหนึ่งคืนเต็ม ๆ หลังจากผ่าตัดเสร็จ ไม่เหมือนคิดที่ผ่ากลางดึกแล้วบ่าย ๆ ก็หายเวียนหัวแล้ว

กว่าจะได้ลงไปให้นมก็สายของอีกวันนึงแล้วหละ

รักแรกพบ


ระหว่างนั้นก็ตั้งใจลงไปให้นมทุก 4 ชั่วโมง (จริง ๆ ควรจะเป็นทุก 2 ชั่วโมง แต่ถ้าเป็นจริง พยาบาลคงไม่ได้ทำอะไรเลย แต่จริง ๆ แล้วเอาเด็กไปอยู่กับแม่เลยก็จะดีกว่า แต่เค้าก็กลัวคนมาเยี่ยมเอาเชื้อโรคมาติดอีก)

6 เมษายน 2554

ที่จริงต้องกลับบ้านตั้งแต่วันที่ 5 เมษายนแล้ว แต่น้องแคนตัวเหลือง หมอเลยสั่งให้เข้าตู้อบ 48 ชั่วโมง ทำให้ต้องกลับบ้านช้ากว่าปกติ 2 วัน เสียตังเพิ่มบานเลย ระหว่างนั้นก็ไปให้นมตามเวลา นอกนั้นต้องไปนอนอาบแดดในตู้อบที่เค้าเปิดไฟเอาไว้ แล้วเอาผ้ามาปิดตาไม่ให้กระทบกับสายตาของเด็ก

คืนนั้นนมเริ่มคัดมากเลยขอพยาบาลเอาที่ปั๊มนมมาปั๊ม ทีนี้รู้แล้ว ปั้มเบา ๆ ก่อนปั๊มเอามือนวด ๆ ก่อน และเอากระเป๋าน้ำร้อนวางให้นมนิ่ม เริ่มจากปั๊มเบา ๆ และปรับให้แรงขึ้นเรื่อย ๆ แต่อย่าแรงมาก

นมเหลือง ที่เค้าว่ากันว่ามีประโยชน์ที่สุด ฝากพยาบาลเอาไปป้อนให้น้องแคน ตื่นเต้นมาก ปั๊มครั้งแรกได้ออนซ์กว่า ๆ ความหวังนมแม่ 100% เริ่มเห็นชัดเจน


คิวพี ... ถ้าคนอายุ 30 อัพน่าจะรู้จัก ... เด็กน้อยทำผมตั้ง ๆ เป็นยี่ห้อของมายองเนสสมัยก่อน


น้องแคนลืมตา ... สองชั้นอย่างแรง



Create Date : 01 สิงหาคม 2554
Last Update : 1 สิงหาคม 2554 14:48:26 น.
Counter : 1667 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

คุณรักผมและผมรักคุณ
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]