“ในวังวนของอำนาจมืด เงินตรา และสถานการณ์ที่บีบคั้น 

จิตใจมนุษย์คนใดเล่าจะยังสะอาดบริสุทธิ์ เมื่อไม่มีใครให้พึ่งพา สัญชาตญาณดิบเท่านั้นที่จะช่วยให้รอด”

(คำโปรยบนปกหลัง)

เซี่ยงไฮ้เป็นบ่อย้อมที่ไร้กฎเกณฑ์

นี่ไม่ใช่คำกล่าวที่เกินเลย

ชาวปักกิ่งในยุคต้นศตวรรษที่ 20 มองเซี่ยงไฮ้อย่างดูแคลน พวกเขาเห็นว่าเซี่ยงไฮ้เป็นดินแดนอัปลักษณ์ ชาวเซี่ยงไฮ้แม้มีชีวิตหรูหรา แต่ก็หยาบกระด้าง ไร้รากเหง้าขนบธรรมเนียม จะเป็นจีนก็ไม่ใช่ จะเป็นฝรั่งก็ไม่เชิง เรื่องนี้ชาวเซี่ยงไฮ้ก็ไม่ได้ปฏิเสธ พวกเขาเห็นว่าเซี่ยงไฮ้ก็มีข้อดีของเซี่ยงไฮ้ 

ปักกิ่งแม้เป็นเมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่ มีวัฒนธรรมเก่าแก่ดีงาม ทว่าความยิ่งใหญ่นั้นแฝงไว้ด้วยความอดอยากแร้นแค้น สภาพดินฟ้าอากาศในปักกิ่งหากมิใช่หนาวเย็นเกินไป ก็มักมีฝุ่นทรายมากไป ผู้คนที่หิวโหยซมซานอยู่นอกกำแพงเมืองอาจล้มตายลงได้ทุกเมื่อ โดยปราศจากผู้ใดสนใจไยดี

ดังนั้นผู้คนต่างถิ่น ต่างสำเนียงภาษา ต่างอุดมการณ์ หรือแม้แต่ต่างเชื้อชาติ พากันหลั่งไหลมายังเซี่ยงไฮ้ ดินแดนอัปลักษณ์ บ่อย้อมที่สามารถแต่งแต้มชีวิตใหม่ให้แก่ผู้คน ไม่ว่าใครพอเดินทางมาถึงที่นี้ก็จะมีชีวิตใหม่ ซึ่งอาจดีขึ้นกว่าเดิม หรือเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม นั่นขึ้นอยู่กับโชคชะตา

เสี่ยวเซวีย ช่างภาพลูกครึ่งจีน-ฝรั่งเศสโดยสารเรือปอล เลอกาต์ จากฮ่องกงมายังเซี่ยงไฮ้ ตลอดการเดินทางบนเรือเขาคลุกคลีอยู่กับหญิงสาวชาวเบลารุสผู้ร้อนร่านทว่าลึกลับนามว่าอิกซ์มาเยร์ เทเรซ การที่เสี่ยวเซวียขลุกอยู่กับเทรเซ เขารักหล่อนอย่างจริงๆ จังๆ หรือไม่ เรื่องนี้ยากจะบอกได้ 

สิ่งที่บอกได้คือหล่อนเป็นเพื่อนนอนของเสี่ยวเซวีย บ่อยครั้งหล่อนจะหายตัวไป หายไปเป็นเวลานาน จนเสี่ยวเซวียสงสัยว่าหล่อนเที่ยวไปหลับนอนกับชายอื่น และเมื่อหล่อนกลับมาหาเขา เขาก็จะลงโทษหล่อนด้วยบทรักที่เร่าร้อนรุนแรง แต่นั่นกลับเป็นสิ่งที่หล่อนชอบ หล่อน “ชอบกระดูกซี่โครงจีนของเขา...แนบชิดบดแน่นบนร่างหล่อน” 

และบนเรือปอล เลอกาต์นั้นเอง เสี่ยวเซวียได้พบเห็นหญิงสาวอีกผู้หนึ่ง เธอชื่อเหลิ่งเสี่ยวม่าน ภรรยาคนสวยของคนใหญ่คนโตในพรรคก๊กมินตั๋ง ใบหน้าที่อ่อนหวาน รูปลักษณ์อันอ่อนแอของเธอดึงดูดความสนใจของเสี่ยวเซวียตั้งแต่แรกพบ

พลันที่เรือปอล เลอกาต์มาถึงท่าเรือจินลี่หยวนซึ่งอยู่ในเขตเช่าของฝรั่งเศสในเซี่ยงไฮ้ ผู้ใหญ่แห่งพรรคก๊กมินตั๋งรายนั้นได้ถูกลอบสังหารอย่างอุกอาจ เหลิ่งเสี่ยวม่านหายตัวไปทันควัน หลายวันให้หลังรูปของเธอถูกเผยแพร่ตามหน้าหนังสือพิมพ์ในฐานะผู้ต้องสงสัยอย่างเปิดเผย

ซึ่งความจริงตำรวจประจำเขตเช่าฝรั่งเศสยังสงสัยผู้หญิงอีกคนหนึ่งอยู่เงียบๆ นั่นคืออิกซ์มาเยร์ เทเรซ 

ผู้หญิงสองคนที่เสี่ยวเซวียชมชอบถูกสงสัยว่ามีส่วนพัวพันกับเหตุการณ์ลอบสังหารครั้งนี้ และด้วยความที่เสี่ยวเซวียเป็นคู่นอนของเทเรซ เขาจึงถูกตำรวจบีบบังคับให้ทำงานเป็นสายลับ คอยสืบหาความลับของหญิงสาวชาวเบลารุสมาบอกกับตำรวจประจำเขตเช่า

นับจากนั้นเสี่ยวเซวียก็รู้เรื่องราวของเทเรซมากขึ้นเรื่อยๆ (แม้แต่เรื่องที่อยู่ในเส้นขนบนเรือนร่างหล่อน) เขารู้ว่าหล่อนเป็นนักค้าอาวุธรายใหญ่ที่ทำมาค้าขายอยู่กับพวกอันธพาลในเซี่ยงไฮ้ เช่น แก๊งชิงปัง หรือแม้แต่พวกปฏิวัติ (คอมมิวนิสต์) ที่เคลื่อนไหวในเขตเช่าของฝรั่งเศส หล่อนเป็นหญิงไม่ดี แต่หล่อนมักกลับมาหาเขา และเขาก็ไม่อาจตัดใจไปจากหล่อนได้   

สืบไปสืบมา เสี่ยวเซวียยังพบอีกว่าเหลิ่งเสี่ยวม่านเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์ เธอเป็นคนหัวอ่อนที่ศรัทธาในอุดมการณ์ของพรรคอย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าแกนนำสั่งให้ทำอะไร เธอจะยินยอมทำตาม เธอมักได้รับคำสั่งให้ไปแต่งงานกับคนนั้นคนนี้ เพื่อผลประโยชน์ของพรรค ครั้งล่าสุดเธอได้รับคำสั่งให้ไปเป็นเมียของคนใหญ่คนโตของฝ่ายรัฐบาล ก็เพื่อที่พรรคปฏิวัติจะได้วางแผนสังหารเขาอย่างไม่ผิดพลาด

ไม่ทราบเป็นเพราะอะไร เสี่ยวเซวียยิ่งสืบสาวก็ยิ่งรู้สึกผูกพันกับหญิงสาวทั้งสอง หญิงสาวที่ร้อนร่าน และหญิงสาวที่ซื่อบริสุทธิ์จนน่าสงสาร เขาไม่ได้เผยความลับที่รู้ให้ตำรวจฝรั่งเศสทราบ สิ่งที่เขาทำคือพยายามหาทางปกป้องพวกเธอทั้งสองคน 

ในบั้นปลายเสี่ยวเซวียถึงกับเลือกเหลิ่งเสี่ยวม่าน เขาฝันหวานว่าจะหอบเงินค้าอาวุธของเทเรซไปตั้งรกรากอยู่กินกับเหลิ่งเสี่ยวม่านที่อเมริกา เขาพูดเรื่องนี้กับเหลิ่งเสี่ยวม่าน ไม่นึกไม่ฝันว่าเหลิ่งเสี่ยวม่านจะปฏิเสธ เธอต้องการรับใช้พรรคต่อไป เธอบอกว่าอะไร...เธอบอกว่าหัวหน้าคนก่อนแอบอ้างพรรคหลอกใช้เธอ ตอนนี้เธอค้นพบองค์กรพรรคที่แท้จริงแล้ว น้ำเสียงของเธอใสซื่อบริสุทธิ์ปานนั้น เสี่ยวเซวียได้แต่ยอมตามหล่อน 

น่าเสียดายที่เหลิ่งเสี่ยวม่านไม่มีโอกาสได้รับใช้พรรคอีก วันนั้นเธอสละชีวิตของตนเพื่อปกป้องเสี่ยวเซวียจากกระสุนปืนของอดีตหัวหน้าที่เลวทรามนั่น 

สุดท้ายเสี่ยวเซวียกลับไปหาเทเรซ เสพสุขจากเงินสกปรกที่ได้จากการค้าของผิดกฎหมายร่วมกัน นอนบนเตียงร่วมกัน นั่นเป็นความรักหรือไม่ก็ยากบอกได้ ในวังวนของอำนาจมืด เงินตรา และสถานการณ์ที่บีบคั้น...มีความรักแท้อยู่หรือไม่?

สถานการณ์ในเซี่ยงไฮ้งวดจนเข้าใกล้ขั้นแตกหักในต้นปี 1932 ตำรวจในเขตเช่าฝรั่งเศสปวดหัวกับแก๊งอันธพาลมากขึ้นเรื่อยๆ พวกคอมมิวนิสต์ยังแฝงตัวใช้เขตเช่าฝรั่งเศสเป็นที่กบดาล กองทัพญี่ปุ่นรุกคืบเข้ามาไม่หยุดยั้ง มหาสงครามเอเชียบูรพากำลังจะเริ่มขึ้น ทหารตำรวจของรัฐบาลก๊กมินตั๋งพยายามตั้งรับอย่างสิ้นหวัง ฝูงชนมหาศาลเริ่มทิ้งบ้านช่องอพยพ สายลับญี่ปุ่นแทรกซึมไปทั่ว ขณะที่ชาติตะวันตกต่างรักษาท่าทีเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของตนเอง 

เซี่ยงไฮ้ในช่วงเวลานั้นกลายเป็นบ่อย้อมที่ไร้กฎเกณฑ์ไปแล้วจริงๆ