|
|
 |
 |
 |
 |
| |
<< ไปปักกิ่งกันมั้ยพวกเรา >> (3)
อาทิตย์ที่ 15 เมษายน 2550
(กำหนดการวันนี้คือ กำแพง
เมืองจีน หุ่นขี้ผึ้ง ศูนย์การค้าหวังฟูจิ่ง - สุกี้
มองโกเลีย)
ตารางของทุกเช้าในการมาเที่ยวครั้งนี้คือ สูตร 6-7-8
หมายถึง ตื่น 6 โมง ทานอาหารเช้า 7 โมง ออกเที่ยว 8
โมง (เรื่องอาหารเช้าเราจะเลิกพูดถึงแล้วนะ เพราะมัน
ไม่น่าประทับใจเลยซักนิด)
วันนี้เราเตรียมตัวเตรียมใจสำหรับไปลุยกำแพงเมือง
จีนอย่างเต็มที่ เค้าว่าหนาวและลมแรงกว่าที่ท่องเที่ยวอื่นๆ
ในปักกิ่งซะด้วย เราเลยใส่เสื้อกันหนาวไป 1 ตัว แล้วมี
สำรองไว้อีก 1 ตัว
ขึ้นรถแล้วไกด์บอกว่าเช้านี้
เราจะไปชมโรงงานหยกกันก่อน อ้าว... เพราะไปกำแพง
เมืองจีนใช้เวลาเดินทางนาน เกรงว่าจะไปหิวข้าวกลางวัน
กันที่กำแพงเมืองจีน กลับมาทานกลางวันไม่ทัน เขาจึง
เปลี่ยนโปรแกรมนิดหน่อย ระหว่างทางไกด์ก็เล่าโน่น
เล่านี้ให้ฟัง จำได้บ้างไม่ได้บ้าง
มีเรื่องนึง ไกด์บอกว่า ให้
สังเกตดูทำไมไม่ค่อยเห็นหมาเหมือนที่เมืองไทย เพราะ
ว่าเลี้ยงหมา 1 ตัว ต้องจ่ายภาษีหมา 3000-5000 หยวน
บ้านไหนเลี้ยงหมาต้องพาหมาไปถ่ายรูปทำบัตรให้หมา
ด้วย ถ้าเจอตำรวจเรียกตรวจจะได้มีให้ดู ปักกิ่งจึงมีหมา
น้อยด้วยประการฉะนี้ .. ไปปักกิ่งคราวนี้เราเห็นหมาหลาย
ตัวเหมือนกัน ทุกตัวล้วนพันธุ์ปักกิ่งทั้งนั้น ไม่เห็นมีพันธุ์
อื่นเลย แล้วเขายังบอกอีกว่าคนจีนกินหมาด้วย สงสัยคง
จะกินหมาพันธุ์อื่น ไม่กินพันธุ์เดียวกัน 555
9 โมงเช้าเรามาถึงโรงงาน
หยก มันก็ตระการตาดีนะ ทัวร์ทุกคณะมาชุมนุมพร้อมกัน
ที่นี่ เราก็เดินดูไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้ซื้ออะไรกับเค้า
หรอก ไม่ใช่แนว
ออกจากโรงงานหยก 10 โมง
เช้า แล้วต่อด้วยพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง ในนี้ห้ามถ่ายรูป ถ้า
จะถ่ายต้องซื้อตั๋วเสียเงินค่าถ่ายรูปด้วย กรุ๊ปเราเลยไม่มี
ใครถ่ายซักคน ระหว่างเดินชมด้านใน ไกด์ก็จะเป็นคนเล่า
เรื่องเราวประวัติศาสตร์ในแต่ละฉากไป ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง
ตามสะดวก แต่เราว่าเนื้องานสู้หุ่นขี้ผึ้งบ้านเราไม่ได้ ของ
เราเหมือนกว่าเยอะ เดินอยู่ในนี้ประมาณ 1 ช.ม. จากนั้น
จะได้กินสุกี้มองโกลในมื้อกลางวัน
อาหารชุดแรกที่มาลงจะเป็น
ข้าวสวย ไข่เจียว ผัดผัก 2 อย่าง อีกอย่างคล้ายๆ กะเพรา
ไก่ ส่วนสุกี้มองโกล มีเป็นหม้อส่วนตัวให้เลย โล่งอกที่
ไม่ต้องไปใช้หม้อร่วมกับใคร มีเต้าหู้ ผักต่างๆ 2-3
อย่าง เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อแพะอันนี้อร่อยมาก ขอเติมนับ
ครั้งไม่ถ้วนเลยทีเดียว
ไกด์แนะนำว่าอาหารทุกอย่างอย่ากินหมด ให้เหลือไว้
จานละ 1 ชิ้น เอาไว้เป็นตัวอย่างเวลาจะบอกให้พนักงาน
เอามาเพิ่มจะได้เอามาถูก
สุกี้มองโกลมีน้ำซุปเป็นสีขาว
ขุ่น ส่วนน้ำจิ้มเค้ารสชาติแปลกๆ อธิบายไม่ถูก ดีใจจริงๆ
ที่หัวหน้าทัวร์ (คุณปลา) เอาน้ำจิ้มสุกี้มาจากเมืองไทย ไม่
งั้นสุกี้มื้อนี้คงไม่อร่อย เรียกได้ว่าถ้าน้ำจิ้มไม่หมดขวดไม่
เลิกกินกันแน่ๆ
เที่ยงครึ่งรถออกเดินทาง
จากร้านอาหาร มุ่งหน้ากำแพงเมืองจีนด่านปาต้าหลิง จุดนี้
เราจะนั่งกระเช้าขึ้นไป ค่อยยังชั่วหน่อย ระยะทางไกล
จริงๆ ด้วย ไกด์ก็เล่าโน่นเล่านี่อีกตามเคย ลูกทัวร์หลับ
กันเกือบหมด แกก็ยังมีความมานะในการเล่า เราก็หลับๆ
ตื่นๆ ได้เกร็ดความรู้มาหน่อยนึงว่า 2 ลี้ = 1 ก.ม. / 1 ชั่ง
= ครึ่งกิโล จำได้แค่นี้แหละ
ใช้เวลาเดินทางประมาณชั่วโมง
ครึ่ง ถึงด่านประมาณเกือบสองโมง ลงจากรถมาอากาศ
หนาวจริงๆ ด้วย ใส่เสื้อกันหนาวซ้อนกัน 2 ตัวแน่ะ เรา
นั่งกระเช้ากันไปที่กำแพง หวาดเสียวอยู่เหมือนกันแถม
แล่นเร็วซะด้วย
ดีใจจัง ได้เหยียบกำแพงเมืองจีนแล้ว ไกลสุดลูกหูลูกตาเลยจริงๆ
เราเดินไปที่จุดชมวิว กว่าจะถึง
เหนื่อยเอาการอยู่เหมือนกัน ระหว่างที่เดินบนกำแพงเมือง
จีน มันจะมีตามซอกตามหลืบที่เราต้องเดินผ่าน ไม่อยาก
จะเชื่อเลยว่ามีคนกล้าฉี่ที่กำแพงฯ ด้วย เหม็นมากๆ ยังกะ
ส้วมแตก
เราอยู่ที่นี่ถึงประมาณ 15.45 ก็
ขึ้นรถกลับ มุ่งหน้าร้านขายบัวหิมะ (นอกโปรแกรมอีกแล้ว)
ในระหว่างนี้ไกด์เอาของกินเล่นเช่น มันเผา บ๊วยสด
เม็ดบัว พุทราเชื่อม เกาลัด เป็นห่อๆ มาให้ลองชิม
สุดท้ายก็บอกว่า เพื่อนให้ช่วยขาย ถ้าอร่อยก็ให้ช่วยเค้า
ซื้อหน่อย เราก็ว่าน่าสนใจแต่เขาบอกว่าต้องสั่งเป็นลัง
เช่นมันเผาลังละ 300 หยวน มี 50 ห่อ บ๊วยลังละ 300
หยวน มี 30 ห่อ เป็นต้น อืม.. ขอคิดดูก่อนละกันนะ
เพราะต้องเอาทั้งลังเลย
ถึงร้านขายบัวหิมะแล้วพวกเราก็เข้าไปนั่งฟังอย่างนั้นเอง
เค้าก็มีการสาธิตเอามือไปลูบเหล็กร้อนแล้วทาด้วยบัวหิมะ
เหลือเชื่อมั้ยล่ะ คนก็สนใจสิ แต่แหมกระปุกละตั้งหลาย
ตังค์ ถ้าจำไม่ผิด 2000 หรือ 2500 นี่แหละ ไม่รู้มีใครใน
กรุ๊ปตกเป็นเหยื่อสินค้าชนิดนี้กันบ้าง แต่รับรองได้ว่าไม่ใช่
เราแน่ ว่าแต่ ... ทำไมเราดูงกๆ ขนาดนี้เนี่ย
ส่วนตัวแลกเงินมาเที่ยวคราวนี้ ก็แลกมาแค่ 650 หยวน
(ประมาณ 3000 ทอน 30 บาท) แต่บุ๋มแลกมาหมึ่นนึง
บอกว่าเผื่อไว้ก่อน แลกมากก็ซื้อมาก แลกน้อยเงินหมด
ก็เลิก ขนาดไม่ซื้ออะไร เงินที่แลกมายังหมดเลย
รอกันไปรอกันมานานมาก
เพราะไกด์ไม่ได้บอกว่าให้มาเจอกันที่รถกี่โมง กว่าจะ
พร้อมออกจากที่นี่ได้ก็เกือบหกโมงเย็น ไปถึงร้านอาหาร
ประมาณ 18.30 น. มื้อนี้อาหารไม่ค่อยถูกปากซักเท่าไหร่
แล้วก็มีน้อยอย่างด้วย
1. ผัดกะเพราหมู+พริกหวาน 2. กุ้งเสียบ 3. ขาหมู
หวาน 4. ปลาราดพริกแปลกๆ 5. ไข่เจียว 6. ไก่น้ำ
ปลา ประมาณนี้ พี่ๆ ผู้ชายบางคนในกรุ๊ปทัวร์บอกว่า
ไม่อิ่มเสียด้วยซ้ำ
กินข้าวเสร็จไกด์บอกว่าจะให้
ไปชิมชา หลายคนบ่นว่าไม่เอาไม่ชิม โวยวายเรื่องอาหาร
ไม่พอกิน ไม่มีอารมณ์มาชิมชาหรอก ไกด์ก็หน้าจ๋อย
ไปเหมือนกัน สุดท้ายเราก็ไม่ต้องชิมชา และรถออก
จากร้านอาหารประมาณ 19.20 น. มุ่งหน้าตลาดหวังฟู่จิง
เรามีจุดนัดพบที่สี่แยกไฟแดง
ไกด์แนะนำว่าถ้าจะช้อปปิ้งเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า
แบรนด์เนม ให้ข้ามถนนตรงไป ถ้าอยากกินอาหารปิ้ง
ย่าง ให้ไปทางขวา แล้วกลับมาเจอกันอีกใน 1.30 ชั่วโมง
กลุ่มเรายังไม่อิ่ม คิดว่าจะหาของกินเล่นซักหน่อย มอง
ไกลๆ ดูแล้วตระการตาดี แต่พอเดินไปดูใกล้ๆ มันแปลก
เกินกว่าที่เราจะกินจริงๆ
ดูท่าทางบุ๋มอยากกิน
หลายอย่าง แต่ไม่มีใครรับปากกว่าจะช่วยกิน เธอเลยตัด
ใจกินเนื้อแพะย่าง 1 ไม้ ลองชิมดู แต่เราว่ามันเหม็นไป
หน่อย ไม่เหมือนเนื้อแพะในสุกี้มองโกล เดินไปสุดถนน
ท่าทางจะไม่ได้เรื่อง เราเลยเดินกันไปที่ถนนเส้นที่เค้า
ช้อปปิ้งกัน ดูซิว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง
วันนี้อากาศหนาวกว่าปกติ เรา
ใส่เสื้อกันหนาว 2 ตัว ในขณะที่มีป้ายบอกอุณภูมิที่ 13
องศาเซลเซียสเท่านั้นเอง ไม่อยากนึกถ้ามาตอนมีหิมะ
จะหนาวขนาดไหน เราเดินไปเรื่อยๆ แต่ไม่ซื้อ มันคือ
คติพจน์ในการมาเที่ยวของเราหรือนี่ เรากลับมาเสียเงิน
ให้กับค่าเฟรนซ์ฟรายด์ที่แมคโดนัลในกรุงปักกิ่งนี่เอง
ราคา 8 หยวน เท่าที่เมืองไทยเลยทำใจได้
ถึงโรงแรมกันสี่ทุ่มกว่าๆ
อาบน้ำ สระผม นอนเกือบเที่ยงคืน สำหรับคืนนี้ถือว่าหลับ
สบายดีจริงๆ
(ยังมีต่อ... อีกหรือ)
| Create Date : 09 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 12 พฤษภาคม 2550 22:57:19 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 730 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: NuAeaw  วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:14:48:41 น. |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
