|
|
รวมภาพงานเลี้ยงอำลาพี่ทัวร์
 |  |  | | สืบเนื่องจากพี่ทัวร์เพื่อนที่น่ารักคนนึงจะต้องย้ายกลับบ้านไปอยู่จังหวัดสุราษฎร์ธานี เพราะคิดถึงลูกชายสุดที่รักจนทนไม่ไหวจนต้องยอมลาออกจากงานที่ทำเพื่อไปเลี้ยงลูกชายที่ฝากไว้บ้านแม่ตั้งแต่ช่วงต้นปี ไอ้เราก็เสียดายมาก เพราะเราคอเดียวกันชอบกินชอบเที่ยวเหมือนกัน แต่จะทำไงได้ เพื่ออนาคตที่ดีของเด็กชายกาก้า (ความจริงชื่อกล้าหาญ) แต่ไม่รู้ทำไมชอบเรียกกาก้ามากกว่า ชื่อจริงก็ชื่อ ภูริศ (มีส่วนในการช่วยเลือกชื่อด้วยแหละ) เลยต้องยอมเสียสละ เพื่อนที่ดีคนนึงให้เด็กชายกาก้าไป ไหน ๆ ก็ได้แม่ไปแล้วขอให้เด็กชายกาก้าเป็นเด็กดี น่ารัก ว่านอนสอนง่าย เป็นที่ภูมิใจของทุก ๆ คนนะครับ
ความจริงทางแผนกบัญชีเค้าเลี้ยงส่งให้พี่ทัวร์ไปแล้วครั้งนึง แต่เราไม่ได้ไปแจมด้วย พึ่งจะไปแจมวันนี้แหละ เป็นกลุ่มขากินหน้าคุ้นเคยกันทั้งนั้น เลี้ยงส่งเพื่อน ๆ จะไปกันทุกงาน จนตอนนี้พี่น้ำเป็นคนสุดท้ายแล้วที่ยังทำงานอยู่ที่เดิม เพื่อนเค้าไปไหนต่อไปกันหมดแล้ว แต่ถ้าพี่น้ำจะลาออกจากโรงแรมยังไงจะต้องเลี้ยงส่งแกให้ได้ ไม่งั้นน่าสงสารแกตายเลย วันนี้ไปเลี้ยงกันที่หาดแม่รำพึง ร้านเจ๊พร เรา พี่หมี จุ๋ม ตามกันไปช้าไปหน่อย เลยกินกันไปแล้วชุดนึง ไปถึงก็รีบโซ้ยกันใหญ่ เลยลืมถ่ายรูปอาหารเลย แต่วันนี้ตลกมาก เพราะปกติเวลาไปน้ำจะลงแต่วันนี้น้ำขึ้นมาจนถึงโต๊ะที่อยู่ติดหาดเลย
วันนี้เราทำเอาเพื่อนเอียนปลาหมึกไปตาม ๆ กันเลย พี่น้ำบ่นเลย พี่คงจะเอียนปลาหมึกไปพักใหญ่ ๆ (ก็ตอนแรกเค้าสั่งปลาหมึกนึ่งมะนาวกินไปกันแล้ว พอเราไปถึงอยากกินยำปลาหมึก กับปลาหมึกย่างเลือกไม่ถูกเลยเอาทั้งสองอย่าง) สรุปวันนั้นกินปลาหมึกไป 2 กิโลต่อคน 8 คน ยังไม่รวมปลากะพงทอดราดน้ำปลา 1 ตัว กุ้ง 1 โล หอยนางรม 1 จาน ข้าวผัด 2 จาน หอยแมลงภู่ 1 โล ปูผัดผงกระหรี่ 1 จาน กินกันท้องแทบแตก
ยังไม่หนำใจ เพราะพี่น้ำเคยชวนไปกินซิลเลอร์นานแล้ว แต่ยังไม่ได้ไปกันซะที เลยถือโอกาสนี้แหละ เดี๋ยวพี่ทัวร์ก็จะไม่อยู่แล้ว วันอาทิตย์ไปต่อซิลเลอร์กันซะเลย ก็เลยไปกัน 4 คน มีเปี๊ยกอีกคนแต่ไม่ชอบเข้ากล้อง ต่อด้วยไปเดินเล่นตลาดเทพประสิทธิ์
แล้วงานเลี้ยงก็ต้องมีอันเลิกรา...จนนาทีสุดท้าย ขอเลี้ยงอีกที ที่ร้านครัวลุงเจ้าประจำที่พี่หมีชอบ พรุ่งนี้พี่ทัวร์จะไปแล้วทรมานแกโดยการทำให้อิ่มแปร้อีกสักครั้ง แล้วก็ลากกันไปเดินเปิดท้ายที่ตลาดสตาร์ ช็อปปิ้งจนถึงที่สุด ท้ายสุดกลับบ้านแล้ว ยังสร้างวีรกรรมประทับใจให้พี่ทัวร์โดยการลืมไปเอารองเท้าที่ซื้อแล้วฝากไว้ที่ร้าน นึกออกตอนถึงบ้านแล้วเลยโทรบอก พี่ทัวร์เลยไปเอาให้โดยพาแซมบัค น้องหมาไปด้วย พอลงจากรถไปเอาคงคุยกับแซมบัคไม่เข้าใจ แซมบัคเลยล็อคประตูรถให้เรียบร้อย โดยที่พี่ทัวร์จะเข้ารถก็ไม่ได้ต้องนั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างไปเอากุญแจสำรองที่บ้าน (แถมยังต้องปีนเข้าบ้านเพราะกุญแจบ้านก็อยู่ในรถ) วุ่นวายจนน่าประทับใจจนวันสุดท้าย ต่อจากนี้คงไม่มีเรื่องอะไรให้วุ่นวายอีก อืม ยังมีอีกเรื่องนึงที่พอเอารองเท้าอีกคู่ที่ซื้อมา (ที่ไม่ได้ฝากร้านไว้) เก็บในกล่องรองเท้า ถึงได้เห็นถุงใส่สน็อคเกิ้ลที่ยืมพี่ทัวร์ไว้ อ้าวเฮ้ยลืมคืนนี่หว่า บ้าจริง ลืมจนได้ พอบอกพี่ทัวร์ พี่ทัวร์คงเหนื่อยใจเลยบอกว่าไม่ต้องเอามาคืนหรอก เอาไว้ใช้เหอะ ....แฮ่ะ ๆ ดีใจอ แบบเกรงใจ๊ เกรงใจอยู่เหมือนกัน
| |  | |  |
| Create Date : 05 สิงหาคม 2551 |
| Last Update : 2 กันยายน 2551 14:37:30 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 657 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
