แอบดูเรือที่ท่าเรือ Minimes... เมื่อวันก่อนพวกฉันฝ่าลมหนาวที่พัดมาจากทางเหนือ และฝนที่เทวดากั้นไม่อยู่ปล่อยลงมาทั้งวันมาหลายวันแล้ว ออกไปท่าเรือมินีมส์ ท่าเรือที่มีเรือมากถึงสี่พันลำ แต่ตามสถิติจะออกเรือเพียง 11 วันต่อปี พวกฉันไปแอบดูว่าเรือชาวบ้านเค้าทำกันสาด (เรียกแบบคนอยู่บ้าน) กันยังไง เผื่อจะได้ไปปรับใช้กับเรือพวกฉัน เท่าที่ดูส่วนใหญ่จะมีลักษณะเหมือนๆ กันทุกลำ เป็นแบบโครงสแตนเลสสามส่วนพับได้ ขึงด้วยผ้าใบ ซึ่งเป็นแบบที่สามีฉันไม่ต้องการ สามีฉันต้องการแบบที่ไม่ต้องพับเข้าพับออก แข็งแรงทนทานทุกสภาพอากาศเมื่อออกเรือ ในขณะที่ เรือส่วนใหญ่ที่เราเห็นๆ กันนั้น มักจะเป็นเรือที่ใช้สำหรับชวนเพื่อนๆ มาดื่มกัน หรือไม่ก็เอาออกมาแล่นรับลมปีละสองอาทิตย์ช่วงหน้าร้อน เรือส่วนใหญ่ก็จอดนิ่งๆ อยู่ตามท่าเรือ มีทั้งใหม่เอี่ยมอ่อง วัยกลางคน ไปจนถึงใกล้ตายไม่มีใครเหลียวแล ฉันเห็นก็เสียดายที่เรือไม่ได้เล่นบทของมันอย่างเต็มที่ เรือมีไว้แล่นอยู่กลางน้ำ ให้ใบเรือได้ไหวลู่ลม ได้แกว่งไปโยนมาตามกระแสคลื่น สูดอากาศบริสุทธิ์กลางทะเล แต่เรือที่อยู่ตามท่าเรือช่างน่าสงสารนัก ต้องเผชิญกับคราบน้ำมันผิวน้ำ ไม่ได้หายใจหายคออย่างที่มันควรจะเป็น อยู่กันอย่างแออัดยัดเยียดเบียดกันไปมา ที่สำคัญเรือไม่ได้มีราคาลำละสามพัน ทำไมคนช่างรวยนักซื้อมาปล่อยลอยน้ำสู้แดด สู้ฝนตามลำพังซะอย่างงั้น ซื้อมาจับมันปีละครั้ง ครั้งละสิบกว่าวัน ฉันว่าเรือพวกนี้อาจจะรู้สึน้อยใจเจ้าของมันก็ได้นะ... สองชั่วโมงผ่านไป เดินจนขาลาก แต่กลับเดินไปได้ครึ่งเดียว ไปต่อไม่ไหว ก็เลยตัดสินใจกลับดีกว่า ตอนเดินกลับพวกฉันเห็นเรืออลูมิเนียมสีขาวแถบฟ้าลำนึง ดูไกลๆ ดูดี เลยขยับเข้าไปใกล้ ฉันเดินวนไปมา ส่องเข้าส่องออก ทั้งข้างนอกข้างใน ดูท้ายเรือ หัวเรือ สรุปว่าติดใจ เรือทำจากอลูมิเนียม แข็งแรงทนทาน ยาว 12.60 เมตร กว้าง 4.20 เมตร เป็นเรือสัญชาติสเปนต่อจากอู่ต่อเรือสเปนคุณภาพสูง (แถมบอกขายอีกต่างหาก) ฉันแอบส่องข้างใน เห็นแล้วใช่เลย เรือในดวงใจสำหรับอนาคตตอนมีลูกมีเต้า พอกลับถึงบ้านพวกฉันก็พุ่งไปดูในเว็บไซต์ที่ประกาศขายเรือ โอ้...จอร์จ !!!!! นอกจากจะรอให้มีลูกแล้ว คงต้องรอให้กระเป๋าตังค์ใหญ่กว่านี้ ตอนนี้อยู่ในเรือน้อยมีรักลำนี้ไปก่อนละกัน... |
Tibou
Rss Feed ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เด็กอ้วนถือกำเนิดกลางตลาดเมืองสองแคว เมื่อ 31 ปีที่แล้ว จากนั้นก็ชีพจรลงเท้าไปเรียนประวัติศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ด้วยแรงบันดาลใจอะไรสักอย่างชีพจรก็พาสองเท้าเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปยังเมืองน้ำหอมพร้อมกับความตั้งใจที่จะพูดภาษาฝรั่ีงเศสที่ใฝ่ฝันอยากเรียนสมัยมัธยมให้ได้ แล้วอุบัติรักกับหนุ่มเมืองน้ำหอม(สามีสุดเลิฟ)ก็เกิดขึ้น ปัจจุบันย้ายกลับมาอยู่ฝรั่งเศสอีกครั้งพร้อมทำหน้าที่แม่บ้าน กรรมกร(บนเรือ)กับสามีอันเป็นที่รัก พร้อมกับพยายามสานฝันอาชีพนักแปลให้สำเร็จ เพื่อให้นักอ่านบ้านเราได้มีโอกาสสัมผัสวรรณกรรมฝรั่งเศสเพิ่มขึ้น สองคนผัวเมียตั้งฝันเดินทางรอบโลกด้วยเรือลำน้อยของเราในอีกสามปีข้างหน้า จุดหมายไปทางยังไม่ระบุ ที่แน่ๆขั้วโลกอยู่นอกเส้นทาง Group Blog All Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |