ดูหนังแล้วย้อนดูตัว The Dark Knight Rise เมื่อคนเราต้องก้าวข้ามผ่านอดีตไปให้ได้ (Spoilเนื้อเรื่อง)
แม้ว่าบรูซเวย์นจะเป็นแบทแมนคอยพิทักษ์เมืองกอธแฮมให้มีความสงบ โดยใช้ความ กลัวแบทแมนของอาชญากรเป็นเครื่องมือ แต่ว่าแบทแมนไม่สามารถปกป้องผู้หญิงที่รักอย่างเรเชลได้ ทำให้ตัวเองเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านและจมอยู่กับอดีตถึง 8 ปีเต็ม ไม่คิดจะกลับไปเป็นบรูซเวยน์ หรือแม้แต่เป็นแบทแมนเพราะทั้งสองสิ่งไม่ได้ทำให้เมืองกอธแฮมดีขึ้นแต่อย่างใด ผมนั่งมองตัวเองที่ไม่อาจแก้ไขอดีตที่ไม่น่าจดจำหลายอย่างได้ การไม่ค่อยเข้าใจโลกในวัยเด็กทำให้สูญเสียโอกาสดีๆไปมากมายจากการตัดสินใจที่ผิดพลาด ถึงทุกวันนี้จะสามารถใช้ชีวิตได้แบบไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เรียนจบทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากจะทำ แต่กลับรู้สึกเฉยชาแบบผิดปกติ ไม่ได้มีความตื่นเต้นอะไรในชีวิตอีกเลย บูรซ เวยน์ที่หายไป 8 ปีเพราะความรู้สึกเดียวกันหรือเปล่าผมไม่ทราบ สิ่งที่เขาตั้งใจตั้งแต่แรกคือทำให้กอธแฮมมีความสงบร่มเย็น และเขาก็ทำได้จริงๆ โดยยอมเอาตัวเองเป็นผู้ร้ายให้คนเกลียดชัง แต่เมื่อเป้าหมายบรรลุผลแล้วกลับขาดแรงจูงใจที่จะดำเนินชีวิตต่อ แต่สิ่งที่อัลเฟรด พยายามจะเตือนบูรซเวยน์ตลอดเวลาคือ การใช้ชีวิตต่อไปเพื่อตัวเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญ ปล่อยวางอดีตที่ไม่อาจแก้ไขและก้าวเดินต่อไปให้ได้ในฐานะมนุษย์คนหนี่งที่ไปไกลกว่า การเป็นแบทแมน และบูรซเวยน์ เมื่อวายร้ายบุกเมืองกอธแฮม แบทแมนจึงปรากฎตัวอีกครั้งแต่ครั้งนี้เหมือนเป็นหน้าที่ที่ต้องทำให้เสร็จ ไม่ได้เต็มไปด้วยแรงกระตู้นเหมือนสมัยก่อนที่บูรซมีความเชื่อว่า เมื่อทำให้เมืองปลอดอาชญากรรมได้แล้วเขาจะเลิกเป็นแบทแมนและอยู่เคียงข้างเรเชลตลอดไป ผลคือแบทแมนแพ้อย่างหมดท่า และกิจการของครอบครัวก็ถูกยึดไปหมด กอธแฮมกำลังจะระเบิดเป็นจุล โดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว นอกจากรอคอยความตาย คำพูดของพ่อก็ดังก้องขึ้นมา คนเราทำไมต้องตกล่ะบูรซ.....เพื่อรู้จักว่าจะลุกขึ้นมาได้ยังไง สะท้อนให้เห็นว่าแม้คุณจะไม่เหลืออะไรอีกแล้วในชีวิต แม้แต่อัลเฟรดก็ทิ้งแบทแมนไปแต่คุณก็ต้องมีแรงกระตุ้นที่จะเอาชนะอุปสรรคด้วยแรงขับเคลื่อนที่มาจากภายในจิตใจตนเอง เวยน์ เปลี่ยนความกลัวเป็นพลังที่ทำให้มีชีวิตต่อเป็นแรงกระตุ้นที่ทำให้สามารถปีนออกมาจากคุกนรกได้ในที่สุด จิตใจสามารถเอาชนะร่างกายได้อีกครั้งหนึ่ง การกลับมาผงาดในกอธแฮมอีกครั้ง เพื่อเอาชนะศัตรูแลกมาด้วยการต้องยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องเมือง แต่สิ่งที่แบทแมนได้ทิ้งไว้ให้กับชาวเมืองก็คือทุกคนเป็นฮีโร่ได้ และจงอย่ากลัวที่จะเป็นฮีโร่ แบทแมนและบูรซเวยน์ได้จบชีวิตลงเพื่อให้อุดมการณ์ยังอยู่เป็นนิรันดร์ ในตอนท้ายบูรซเวยน์ก็ปรากฎตัวอีกครั้งให้อัลเฟรดเห็น แต่ไม่ใช่ในฐานมหาเศรษฐี หรือแบทแมนอีกต่อไปเป็นคนใหม่ที่ก้าวข้ามผ่านอดีตอันเลวร้าย การเป็นเด็กกำพร้า การต่อสู้กับเหล่าร้ายการสูญเสียคนรัก และทรัพย์สินของตัวเอง เป็นเส้นทางที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปจบที่ตรงไหนกับชีวิตใหม่แต่สุดท้ายคนเราก็ต้องก้าวต่อไปแบบที่อัลเฟรดบอกจริงๆ จิตใจของผมตอนนี้ก็เหมือนผมหยุดอยู่กับที่ ไม่กล้าที่จะก้าวไปเจอสิ่งใหม่ๆและต้องยอมละทิ้งอดีตในใจหลายเรื่อง เมื่อได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วต้องขอขอบคุณChristopher Nolanที่ให้แง่คิดดีๆสำหรับหนังไตรภาคนี้
การใช้ความกลัวให้เป็นพลังในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง ความคิดมนุษย์เป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยากอย่าจมอยู่กับความคิดตัวเองมากไปแบบ INCEPTIONและก้าวพ้นมันไปกับ Rises แม้มันจะเป็นเส้นทางใหม่ที่เราไม่คุ้นเคยก็ตาม
Create Date : 23 กรกฎาคม 2555 |
Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 1:36:42 น. |
|
3 comments
|
Counter : 3629 Pageviews. |
|
|
|