ใดๆในโลกล้วนเป็นสิ่งสมมติ
 
ดูหนังแล้วย้อนดูตัว The Dark Knight Rise เมื่อคนเราต้องก้าวข้ามผ่านอดีตไปให้ได้ (Spoilเนื้อเรื่อง)

   แม้ว่าบรูซเวย์นจะเป็นแบทแมนคอยพิทักษ์เมืองกอธแฮมให้มีความสงบ โดยใช้ความ “กลัวแบทแมน”ของอาชญากรเป็นเครื่องมือ แต่ว่าแบทแมนไม่สามารถปกป้องผู้หญิงที่รักอย่างเรเชลได้ ทำให้ตัวเองเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านและจมอยู่กับอดีตถึง 8 ปีเต็ม ไม่คิดจะกลับไปเป็นบรูซเวยน์ หรือแม้แต่เป็นแบทแมนเพราะทั้งสองสิ่งไม่ได้ทำให้เมืองกอธแฮมดีขึ้นแต่อย่างใด

ผมนั่งมองตัวเองที่ไม่อาจแก้ไขอดีตที่ไม่น่าจดจำหลายอย่างได้ การไม่ค่อยเข้าใจโลกในวัยเด็กทำให้สูญเสียโอกาสดีๆไปมากมายจากการตัดสินใจที่ผิดพลาด ถึงทุกวันนี้จะสามารถใช้ชีวิตได้แบบไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เรียนจบทุกสิ่งทุกอย่างที่อยากจะทำ แต่กลับรู้สึกเฉยชาแบบผิดปกติ ไม่ได้มีความตื่นเต้นอะไรในชีวิตอีกเลย

บูรซ เวยน์ที่หายไป 8 ปีเพราะความรู้สึกเดียวกันหรือเปล่าผมไม่ทราบ สิ่งที่เขาตั้งใจตั้งแต่แรกคือทำให้กอธแฮมมีความสงบร่มเย็น และเขาก็ทำได้จริงๆ โดยยอมเอาตัวเองเป็นผู้ร้ายให้คนเกลียดชัง แต่เมื่อเป้าหมายบรรลุผลแล้วกลับขาดแรงจูงใจที่จะดำเนินชีวิตต่อ

แต่สิ่งที่อัลเฟรด พยายามจะเตือนบูรซเวยน์ตลอดเวลาคือ การใช้ชีวิตต่อไปเพื่อตัวเองก็เป็นสิ่งที่สำคัญ ปล่อยวางอดีตที่ไม่อาจแก้ไขและก้าวเดินต่อไปให้ได้ในฐานะมนุษย์คนหนี่งที่ไปไกลกว่า การเป็นแบทแมน และบูรซเวยน์

เมื่อวายร้ายบุกเมืองกอธแฮม แบทแมนจึงปรากฎตัวอีกครั้งแต่ครั้งนี้เหมือนเป็นหน้าที่ที่ต้องทำให้เสร็จ ไม่ได้เต็มไปด้วยแรงกระตู้นเหมือนสมัยก่อนที่บูรซมีความเชื่อว่า เมื่อทำให้เมืองปลอดอาชญากรรมได้แล้วเขาจะเลิกเป็นแบทแมนและอยู่เคียงข้างเรเชลตลอดไป

ผลคือแบทแมนแพ้อย่างหมดท่า และกิจการของครอบครัวก็ถูกยึดไปหมด กอธแฮมกำลังจะระเบิดเป็นจุล โดยที่เขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว นอกจากรอคอยความตาย คำพูดของพ่อก็ดังก้องขึ้นมา “คนเราทำไมต้องตกล่ะบูรซ.....เพื่อรู้จักว่าจะลุกขึ้นมาได้ยังไง” สะท้อนให้เห็นว่าแม้คุณจะไม่เหลืออะไรอีกแล้วในชีวิต แม้แต่อัลเฟรดก็ทิ้งแบทแมนไปแต่คุณก็ต้องมีแรงกระตุ้นที่จะเอาชนะอุปสรรคด้วยแรงขับเคลื่อนที่มาจากภายในจิตใจตนเอง

เวยน์ เปลี่ยนความกลัวเป็นพลังที่ทำให้มีชีวิตต่อเป็นแรงกระตุ้นที่ทำให้สามารถปีนออกมาจากคุกนรกได้ในที่สุด จิตใจสามารถเอาชนะร่างกายได้อีกครั้งหนึ่ง

การกลับมาผงาดในกอธแฮมอีกครั้ง เพื่อเอาชนะศัตรูแลกมาด้วยการต้องยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องเมือง แต่สิ่งที่แบทแมนได้ทิ้งไว้ให้กับชาวเมืองก็คือ“ทุกคนเป็นฮีโร่ได้ และจงอย่ากลัวที่จะเป็นฮีโร่” แบทแมนและบูรซเวยน์ได้จบชีวิตลงเพื่อให้อุดมการณ์ยังอยู่เป็นนิรันดร์

ในตอนท้ายบูรซเวยน์ก็ปรากฎตัวอีกครั้งให้อัลเฟรดเห็น แต่ไม่ใช่ในฐานมหาเศรษฐี หรือแบทแมนอีกต่อไปเป็นคนใหม่ที่ก้าวข้ามผ่านอดีตอันเลวร้าย การเป็นเด็กกำพร้า การต่อสู้กับเหล่าร้ายการสูญเสียคนรัก และทรัพย์สินของตัวเอง เป็นเส้นทางที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปจบที่ตรงไหนกับชีวิตใหม่แต่สุดท้ายคนเราก็ต้องก้าวต่อไปแบบที่อัลเฟรดบอกจริงๆ 

จิตใจของผมตอนนี้ก็เหมือนผมหยุดอยู่กับที่ ไม่กล้าที่จะก้าวไปเจอสิ่งใหม่ๆและต้องยอมละทิ้งอดีตในใจหลายเรื่อง เมื่อได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วต้องขอขอบคุณChristopher Nolanที่ให้แง่คิดดีๆสำหรับหนังไตรภาคนี้


การใช้ความกลัวให้เป็นพลังในการดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง ความคิดมนุษย์เป็นสิ่งที่คาดเดาได้ยากอย่าจมอยู่กับความคิดตัวเองมากไปแบบ INCEPTIONและก้าวพ้นมันไปกับ Rises แม้มันจะเป็นเส้นทางใหม่ที่เราไม่คุ้นเคยก็ตาม




Create Date : 23 กรกฎาคม 2555
Last Update : 23 กรกฎาคม 2555 1:36:42 น. 3 comments
Counter : 3629 Pageviews.  
 
 
 
 
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ :)
 
 

โดย: Solar IP: 171.7.239.181 วันที่: 23 กันยายน 2555 เวลา:13:28:05 น.  

 
 
 
วิจารณ์ได้ดีค่ะ ทำให้อยากดูหนังเรื่องนี้ขึ้นมาเลย หนังบางเรื่องก็ให้แง่คิดดีๆ ทำให้เรามีกำลังใจได้เหมือนกัน
 
 

โดย: bee IP: 113.53.37.99 วันที่: 18 เมษายน 2556 เวลา:17:19:08 น.  

 
 
 
สุดยอดไปเลยคับ ให้แง่คิดมากๆๆ
 
 

โดย: robust IP: 106.51.64.202 วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:6:23:55 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

assuming
 
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




[Add assuming's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com