พบหรือยัง ซัมบาลา ของตัวคุณ

 เราอยากไปดูหนังเรื่องนี้เพราะอยากไปดูทิเบต ส่วนน้องอยากไปดูเพราะมีพระเอกในดวงใจถึงสองคนในหนังเรื่องเดียว เป็นหนังที่หายากซะเหลือเกิ๊นสำหรับเค้า 5555+++
 ใครดูผ่านๆ ไม่ได้คิด อาจคิดว่าหนังเรื่องนี้ไม่มีอะไร ขายวิว และดารา แต่ทว่าลองคิดซักมากซักน้อย ก็จะซึมซับความตั้งใจและความละเอียดอ่อนของคนเขียนบทและผู้กำกับที่อยากส่งสารได้ ว่าเค้าพยายามสอดแทรกข้อคิดอย่างมีศิลปะไว้ในแต่ละตอนของหนัง
  ชอบคนเขียนที่เข้าใจปั้นตัวละครแต่ละตัว รวมถึงปั้นอารมณ์คนดู ว่าตัวละครแต่ละตัวที่เราเห็นด้วยตาเป็นคนยังไง  แล้วมาเข้มข้น เหมือนปมที่ค่อยๆผูกมาจนเต็มไปหมดถูกคลายและจบลงอย่างหักมุม รวดเร็ว .....สนุกดี อิอิ ^^
  พูดถึงหนัง คนเขียนสามารถเอาความดีชั่ว ความเชื่อ ศาสนา เวรกรรม และจิตใต้สำนึกมาผูกเข้ากันได้เป็นอย่างดี เคยทำอะไรกับใครไว้ เค้าก็กลับมาทำกับเราเช่นเดียวกัน จิตสำนึกในสิ่งที่ได้กระทำผิด ได้ฝังและติดตัวไปกับคนๆนั้น ขึ้นอยู่กับว่าจะสารภาพออกมาดังๆ ได้เมื่อไหร่ เพราะนั่นเท่ากับว่าคนๆนั้นได้สำนึกผิดจริงๆ และในบางทีสิ่งที่คนเราแสดงออกมาอาจเป็นเพราะต้องการปกปิดหรือปฏิเสธความรู้สึกจริงๆที่อยู่ลึกๆในใจก็เป็นได้ แต่ถ้าคนรู้จักคุ้นเคยกับพระพุทธศาสนาแล้ว ก็จะรู้สึกได้เลยว่านี่คือกรรมเวร ที่เกิดจากการกระทำที่ไม่มีสติ ไม่รู้จักหน้าที่ของตน ไม่กระทำหน้าที่ในแต่ละด้านให้ดีให้ถูกต้อง เพราะถ้าทำดีในทุกขณะอย่างมีสติ ก็คงไม่ต้องมานั่งเสียใจและรู้สึกผิดจนมันติดตัว...ติดหัว...ติดใจและทำให้ต้องมานั่งหาอะไรทำแก้ตัว ผิดกับคนทิเบต ที่มีจิตวิญญาณในปัจจุบันขณะอยู่กับพระพุทธศาสนา มันอยู่ในชีวิตประจำวันและลมหายใจจนแยกกันไม่ออกไปแล้ว ทำให้เค้าดูมีวินัย และสงบ คิดว่าบ้านเค้าคงไม่มีอาชญากรรมกันเลย ... คิดเองนะ ^^
   แต่ถึงอย่างไร อนันดาและซันนี่ก้อทำให้หนังเรื่องนี้สนุกด้วยการแสดงที่ดูเป็นตัวเอง และกวนตรีนอย่างเป็นธรรมชาติ พาเราเพลิดเพลินไปจนถึงซัมบาลาจนได้

ติดใจ
"ผิดมาก ผิดน้อย ไม่สำคัญเท่ากับว่าสำนึกผิดรึเปล่า"
"ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมพวกคุณถึงชอบคิดถึงกันเวลาอยู่ไกลกัน แล้วเวลาใกล้กันไม่คิดถึงกันเหรอ"
"ถึงกรูจะ...ยังไง กรูก้อไม่เคยนอกใจเค้า"
"น้ำดีใจนะ ที่วุฒิเจอซัมบาลาของวุฒิแล้ว"
"ที่นี่เราสวดมนต์เพื่อให้คุ้มครองคนที่เรารัก"
"เวลาของคนเรามีไม่มากหรอก ถ้าไม่ทำตอนนี้แล้วจะให้ทำตอนไหนล่ะ"
"ภาพถ่าย มันไม่ได้สำคัญแค่ว่ามันสวยหรือเปล่า แต่มันสำคัญที่ว่าตอนที่คุณหยิบมันขึ้นมา คุณจำได้รึเปล่า ว่าคุณรู้สึกยังไงตอนที่คุณถ่ายภาพนั้น"
"ผมกราบ เพื่อให้คนที่ผมรักรู้ว่า ผมคิดถึงเค้า"

แต่เรากลับรู้สึกว่า การกราบ ไม่ได้ภาวนาให้กับคนที่เรารัก แต่เป็นการวัดว่า คนนั้นรู้สึกว่าตัวเองผิดมากน้อยแค่ไหน

ไปเถอะค่ะ....ซัมบาลา...อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล อยู่ที่ใจคุณว่า คุณพร้อมจะไปรึเปล่า

Create Date : 25 สิงหาคม 2555 Last Update : 25 สิงหาคม 2555 20:20:57 น. Counter : 4283 Pageviews.		2 comments
Share Tweet