เป็นอีกในเรื่องที่รออยากจะอ่านนะคะ คืออยากอ่านตั้งแต่เล่มแรกจบ ก็คือ เสี่ยงหัวใจรัก ในตอนท้ายเรื่องพูดถึงพี่ชายของคุณวิศ ที่ชื่อสรชัชเอาไว้ และทิ้งท้ายตอนพิเศษไว้ว่าผู้หญิงของคุณชัช ที่ดูนิ่งๆ และเย็นชากว่าคุณวิศที่แสนอบอุ่นคือใคร แล้วทำเช่นไรเขาจะได้เธอคนนั้นมาครอบครอง แต่ก็ไม่มาสักที ติดอุปสรรคหลากหลาย กว่าจะออกมาได้ก็แทบลืมค่ะ ฟีน่าเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบอ่านนิยายออนไลน์ด้วยก็เลยไม่รู้เนื้อหาของเรื่องราวใดๆ เลย งานนี้รอเล่มออกถึงจะได้อ่านกันล่ะมันเป็นเช่นไร

เริ่มต้นเรื่องก็เหมือนฉากจากตอนจบของ เสี่ยงหัวใจรัก ความเข้าใจผิดเล็กน้อยที่นำพาให้สองคนนี้รู้จักกัน แต่มันก็มาพร้อมความเข้าใจผิดหลากหลายในตัวนางเอก ที่พระเอกไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไปใส่ใจกับนางเอกขนาดนั้น แม้จะเป็นการสนใจในแง่ลบก็ตามที หากแต่ความจริงก็ปรากฏว่าไม่ใช่อย่างที่เขาคิด และยิ่งได้เจอกันบ่อยๆ อย่างไม่คาดคิด เขาก็ได้รู้จักผู้หญิงธรรมดาที่ออกจะขี้เกรงใจ เกรงกลัวเขาคนนี้ จนกว่าจะมารู้ตัวว่า จริงๆ เขาไม่ได้เกลียดเธอ แต่กำลังกลืนน้ำลายตัวเอง ที่บอกว่าจะไม่มีวันสนใจเด็ก แต่ถลำลึกมาขนาดนี้แล้ว คงไม่คิดถอนตัวง่ายๆ สิ่งที่ทำคือมุ่งมั่นไปข้างหน้า และทำให้เธอเป็นของเขาให้ได้ ไม่ว่าจะต้องทำยังไง จะด้วยเล่ห์หรือด้วยกลอันใด แม้อุปสรรคใหญ่จะไม่ใช่อะไรเลย ยกเว้นตัวนางเอกที่ไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่ารักเขาได้

ก็สมกับเป็นนิยาย feel good ทั้งเสี่ยงหัวใจรักและหัวใจให้รักนะคะ คืออ่านแล้วไม่มีวาระระทมตรมน้ำตา ผ้าเช็ดหน้าก็เอาไม่อยู่อะไรแบบนั้น จงเสพแต่ความรัก ความหวานเลี่ยนของเรื่องกันแทนแล้วกันนะคะ งานนี้ได้กำไรอีกเด้งคือ ใครชอบแนวโคแก่หลอกหญ้าอ่อน ก็น่าจะโดนกันไปค่ะ เพราะนางเอกเป็นคนหัวอ่อน ยอมคน แสนดี สมเป็นนางเอกนิยายตามขนบ เพราะเบื้องหลังชีวิตที่เป็นลูกกำพร้าด้วยแล้ว เธอจึงไม่ใช่คนแข็งกร้าว เอาแต่ใจหรือนิสัยเสีย ติดจะขี้เกรงใจด้วยซ้ำไป ยิ่งกับพระเอกด้วยแล้ว บางอย่างทำให้เธอเกรงใจในตัวเขาสุดๆ เรียกว่านางเอกนี้เข้าขั้นช้างเท้าหลัง ที่ไม่มีวันจะปีนป่ายมาเป็นควาญช้างด้วยซ้ำไปค่ะ

แต่อย่าคิดว่าเธออ่อนแอ อ่อนปวกเปียกจนเหมือนตุ๊กตานิ่มๆ นางเอกเป็นคนเก่งในระดับที่เรียกว่าพระเอกยังต้องยอมรับในการทำงานของเธอ จากที่เคยปรามาสนางเอกเอาไว้ แต่ท้ายที่สุดก็ต้องยอมรับว่าผู้หญิงหัวอ่อนคนนี้คือคนที่เขาเชื่อมั่นในฝีมือการทำงานว่าถูกใจเขาที่สุด จนต้องหาเหตุ เอามาเป็นลูกน้องส่วนตัวที่พ่วงตำแหน่งคนรักไปด้วย เป็นโปรโมชั่นพิเศษที่ไม่รับก็จัดให้ นางเอกปฏิเสธไม่ได้ เพราะมารู้ตัวอีกทีก็รักเขาเหมือนกัน

แน่นอนว่าคนโปรดสำหรับฟีน่าก็ต้องเป็นพระเอกมากกว่านางเอกค่ะ มาดพี่ชายคนโตที่มั่นใจในตัวเองสูงมาก ติดจะหยิ่งและเย็นชา เป็นผู้บริหารเต็มขั้นแบบพระเอกนี้โดนใจมาก แถมยังอายุอานามก็ตามที่ปรารถนาอีก เข้าข่ายหลอกเด็กแบบสุดๆ แม้ว่าตอนแรกจะเข้าใจผิดกับเด็กไปนิด จนเผลอดุและมองด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไร แต่ดีตรงที่ว่าพระเอกไม่ได้เป็นพวกปากน่าชกให้เลือดกบปากสักที ประมาณว่าอยากได้เขาแต่ชอบใช้คำพูดแนวน่ารังเกียจประเภทแพศยา หน้าด้าน โสเภณีอะไรแบบนั้น คุณพระเอกใช้คำอื่นและใช้สายตาดุๆ ในการสั่งสอนเสียมากกว่า และดีอีกอย่างที่ไม่ให้พระเอกเป็นพวกฝังใจว่านางเอกต้องเป็นผู้หญิงไม่ดี ต่อให้เห็นว่าเธอไม่เหมือนที่คิดไว้ ก็ต้องหัวแข็งว่าไม่จริงหรอก ซึ่งไม่ใช่คุณสรชัช พอรู้ว่าเข้าใจผิด ก็เปลี่ยนมุมมองใหม่ อาจจะมีเก๊กๆ บ้างตามประสา แต่เขาเป็นพวกที่รู้ใจตัวเองก็ทำในสิ่งที่ใจบอกมา ไม่ดื้อแพ่งว่าไม่มีวันรัก ยอมวางมาดดีกว่าลงมือต้อนเขามาเป็นคนรัก ถ้าแบบนั้นคงได้ลาขาดล่ะ งี่เง่าขนาดนั้นก็กินแห้ว กินหญ้าไปดีกว่านะคะ อย่าสมหวังเป็นพระเอกกันเลย

ใครที่ชอบพระเอกเป็นผู้นำแบบสุดๆ ไม่มีหลุดมาดความเป็นผู้ใหญ่ ยกเว้นอยากจะคิดหลอกเด็กเลยต้องมีลีลา ก็ต้องจัดไปนะคะ พระเอกได้ดั่งใจมาก ตอนแรกก็หวั่นๆ ในวิกฤตใหญ่ที่เขาและนางเอกต้องเจอ กลัวว่าจะมามุกจากรักเป็นชิงชังเพราะทุกอย่างมันพร้อมจะให้คิด แต่โชคดีที่พระเอกฉลาดและรู้ว่ามันควรเป็นเช่นไร ก็เลยแค่พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ใช้มันส่งนางเอกมาอยู่ข้างๆตัวเอง จะได้แสดงออกได้ง่ายๆ ขึ้นนิด แต่ก่อนหน้านั้นก็เรียกว่า คนรอบข้างมองออกไปถึงไหนต่อไหนแล้วว่า ถ้าไม่รักคงไม่ทำขนาดนี้ พาสาวเจ้าเข้าบ้านไปแนะนำกับครอบครัว ดูแลเอาใจใส่ดีเยี่ยมขนาดนั้น มีแต่นางเอกนี้ล่ะที่ไม่กล้าคิดไปเอง ถ้าไม่ได้ยินจากพระเอกให้ชัดๆ ว่าคิดเช่นไรกับเธอ นางเอกก็ยอมโง่คิดน้อยต่อไป

อ่านแล้วก็สบายอก สบายใจดีมากๆค่ะ ไม่มีดรามา ไม่มีตัวอิจฉา ที่เกือบจะมีแต่ถูกพระเอกใช้ความตรงประเด็นจัดการไปอย่างเรียบร้อย แผ้วถางเส้นทางรักรอนางเอกกันเลย ใครที่อยากอ่านนิยายที่หวานๆ ใสๆ โลกสีชมพู นางเอกที่เกิดมาพร้อมกับยิ่งกว่าถูกแจ็กพ็อตรางวัลที่หนึ่งอีก ก็หยิบมาอ่าน มาลองได้นะคะ นางเอกโชคดีขั้นเทพอีกคนหนึ่ง แม้ว่าจะรู้สึกในบางครั้งว่านางเอกจะดูหงอ ขี้เกรงใจ จนเยอะไปกับพระเอก จนบางครั้งก็มีแบบว่า เธอจะมีอารมณ์ดื้อกับพระเอกบ้างไหมเนี่ย ทำตัวเป็นช้างเท้าหลังตลอดเวลาจนเรื่อยเฉื่อยไปบ้างก็มี ดีนะที่ยังสร้างภาพไว้ให้นางเอกว่าทำงานเก่งจนพระเอกยังต้องยอมรับ ไม่งั้นล่ะ นางเอกเธอเรียบเรื่อยมากๆทีเดียว เหมือนมนุษย์ไร้มิติ

แต่ใช่ว่าอ่านแล้วจะไม่มีวาระบ่นพึมพำนะคะ ยังคงมีแน่นอน ประเด็นแรกก็คือ มันจะบังเอิญอะไรกันทั้งเรื่อง คือบังเอิญตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง รวมเรื่องความบังเอิญหรือไง บังเอิญว่าได้ช่วยหลานสาวนางเอกไว้ บังเอิญว่าได้เจอในผับ บังเอิญว่าเจอตอนฝนตกหนัก บังเอิญว่าเป็นน้องสาวของคนในบริษัท บังเอิญว่าเป็นเพื่อนรักของน้องสาวเพื่อนตัวเอง บังเอิญว่าเป็นคนที่ช่วยเขาทำงานมาสักพัก และบังเอิญอีกมากมายจนเรียกว่า ถ้าจะใช้ชื่อว่าบังเอิญรัก ก็คงไม่แปลกใจแล้วนะคะ คือประเด็นบังเอิญเนี่ยมันมาเยอะ เยอะจนแบบว่า ไม่ต้องบังเอิญขนาดนี้ได้ไหมเนี่ย มันดูบังเอิญน่าเบื่อกันไปเลยทีเดียว เอาแค่ไม่ต้องทุกเหตุผล ทุกประการที่ได้รู้จักกันก็จะดีกว่านี้ค่ะ เรียกว่าคิดต่อเลยว่า เดี๋ยวต้องได้เจอกันเพราะความบังเอิญ แล้วก็เดาถูก ทำนองเดิมล่ะ ลดๆ ฉากนี้ลงสักนิดจะโอเคเลยค่ะ

จริงๆความน่ารักของเนื้อเรื่องก็อยู่ในเกณฑ์ที่เรียกว่า อ่านแล้วชีวิตนี้น่ารักดีนะคะ ไว้ให้สาวโสดแบบเราแอบฝันว่าจะเจอพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเหลือ โอบอุ้มหรือตกหลุมรักเราแบบไม่ทันตั้งตัว ทั้งๆที่เราก็แสนจะธรรมดามากแต่เขาเรียกว่าเป็นเจ้าชายตัวจริง แต่เนื้อเรื่องบางช่วงมันเนือยไปบ้าง เพราะความที่ตัวนิยายขายความน่ารัก ประเด็นความดรามา กระชากอารมณ์มันเลยไม่มี จะเป็นการเล่าถึงความสัมพันธ์ที่ค่อยๆพัฒนา ก็เลยจะให้อารมณ์ทางเดียวไปบ้าง แต่ก็มีสีสันอื่นบ้าง เวลาพระเอกเกิดอยากจะวีนใส่นางเอกที่ทำตัวเรื่อยๆ กับเขา ก็เลยรู้สึกว่าฉากที่พระเอกงอนนิดๆ ที่นางเอกไม่ทักทายเขาทั้งๆที่มาทำงานกับเขา พระเอกดูหลุดแต่น่ารักดีกว่าเวลาเก๊กใส่นางเอกเสียอีก แต่จะว่าไป เรามันเชียร์ฝั่งคุณพระเอกอยู่แล้ว ก็ไม่แปลกที่จะรู้สึกว่าพระเอกทำอะไรก็ถูกใจมากกว่า

มีคนถามว่า จำเป็นไหมที่ควรอ่านทั้งเสี่ยงหัวใจรักและหัวใจให้รักต่อกัน ฟีน่าพูดได้ว่าควรนะคะ เพราะว่าตัวคุณวิศ จากเสี่ยงหัวใจรัก มาในเล่มนี้ตลอด มาทั้งลูกและเมียพร้อม ก็อาจจะเกิดอาการว่า แล้วความรักของคุณวิศเป็นไง จะหวานน่ารักแบบพี่ชายหรือเปล่า ตัดข้อสงสัย อ่านดีกว่านะคะ จะได้หายสงสัย พอมาอ่านหัวใจให้รักจะได้เข้าใจมากขึ้น และก็นำไปสู่คำถามที่ว่า แล้วระหว่างสองเรื่องนี้ ชอบเล่มไหนมากกว่ากัน จริงๆ คุณชัชนะได้คะแนนพิศวาสพิเศษตรงที่กินเด็ก หลอกเด็กกันไป แต่ไม่ใช่ว่าคุณวิศจะไม่หลอกเด็ก แต่อายุไม่ห่างกันมากเลยไม่ถือว่าเด็ก แต่ถ้าโดยรวม ยังรู้สึกว่าเสี่ยงหัวใจรัก โดนใจมากว่าค่ะ คือตัวนางเอกของเสี่ยงหัวใจรัก มีหลากหลายมุม หลายอารมณ์มากกว่าตัวนางเอกในเรื่องนี้ ที่บางทีเธอจะให้ความรู้สึกโมโนโทนมาก ความมีมิติของคนจะน้อยไปนิดหนึ่ง อาจจะเพราะความเกรงในตัวและมองว่าพระเอกเป็นวีรบุรุษสำหรับเธอด้วยหรือเปล่า เธอเลยไม่ค่อยมีอารมณ์อื่นๆมากนัก หัวอ่อนแสนดีกับทุกผู้คนร่ำไป และทุกอย่างก็แล้วแต่พระเอกจะชักนำ มีดื้อๆ บ้างก็ไม่มากนัก เพราะที่สุดก็แพ้ทางผู้ใหญ่

แต่นะคะ นิยายที่อ่านแล้วสบายใจ รู้สึกดี ไม่มีภาวะปวดใจแบบนี้ ก็น่าอ่านดีนะคะ อ่านแล้วไม่ต้องคิดมาก ไม่เครียดดีค่ะ หวานอกหวานใจ ริษยานางเอกไป ประเภทที่บอกว่าเกิดเป็นนางเอกนิยายก็ดีไปตรงที่ไม่ต้องห่วง พระเอกยังไงก็รักมากมายอยู่แล้ว เพราะตามสโลแกน ผู้ชายดีๆมีแต่ในนิยาย และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ยืนยันตามคำนั้น ผู้ชายดีๆ น่ะหาได้ตามนิยาย อยากอ่านนิยายน่ารัก ก็เลือกเล่มไปลองอ่านก็แล้วกันนะคะ ไม่น่าจะผิดหวังเลยทีเดียวค่ะ