แวะมาอ่านเป็นคนแรกค่ะ
อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าใดเท่าไหร่ดอกค่ะ
แต่ชอบการตกแต่ง BLOG จัง
ไอเดียเริ่ดมากค่ะ แหล่มเลย
ว่าแต่ไปดูโขน "จองถนน" หรือยังคะ ?

สวัสดียามเช้าครับ

สวัสดีค่ะคุณนิราลัย ขอบคุณนะคะที่ไปทักทายกิ่งยามค่ำคืน แหะ แหะ กิ่งมัวแต่อัพงานตะพาบอยู่จนดึกเลยค่ะ เห็นคุณนิราลัยไปบ้านกิ่งแล้ว แต่กิ่งมาไม่ไหวจริงๆตาจะปิดซะให้ได้ ขอมาวันนี้แทนนะคะ

เข้ามาแล้วอยากจะบอกว่า โห...อะไรหนอ ถึงได้ทำให้มีความสามารถในการแต่งบ้านได้สวยงามจับใจแบบนี้ ทั้งสวยทั้งไพเราะของท่วงทำนองดนตรีหวานพริ้ว แถมยังมีใบไม้ร่วงพริ้วลงมาอย่างสวยงามลงตัว ขอชมอย่างจริงใจค่ะ

กิ่งเคยไปบ้านเพื่อนบล็อกบางท่านที่มีอีโมเคลื่อนไหวแบบนี้ทำให้เวลากิ่งเข้าไปแล้วคอมฯกิ่งอืดมากๆรอจนเสียเวลา แต่บ้านนี้ไม่เป็นเลยค่ะ เก่งจริงๆ

เข้ามาทีคุยซะยาวเลยนะคะแต่คุณนิราลัยไปบ้านกิ่งน่าจะคุยแค่ 5 คำเองนะ อิอิ

มีความสุขวันอังคารสีชมพูนะคะ กิ่งชอบกุหลาบไปบ้านใครก็จะเอากุหลาบสีตามวันไปฝากเสมอ แต่กิ่งมาบ้านคุณนิราลัยกิ่งฝากให้ไม่ได้ คงจะปิดกั้นไว้หรือเปล่าคะ

โจทย์ตะพาบจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆน่ะครับ
โจทย์ครั้งนี้คือให้บล้อกเดกอร์สลับกันเขียนน่ะครับ
อยากเป็นใครก็สมมติตนเองเป็นบล้อกเกอร์ท่านนั้น
แล้วก็เขียนงานในสไตล์ของเจ้าของบล้อกนั้นครับ

กลับมาอีกรอบค่ะ อยากจะมาบอกว่ากิ่งเห็นท์มีสองเม้นท์เหมือนกันแสดงว่าเม้นท์บนพิมพ์ผิดนิดนึง กิ่งขออนุญาตลบเม้นท์บนไปนะคะ
เดี๋ยวกิ่งลองฝากกุหลาบไว้สักดอกนะคะ อิอิ สีชมพูตามวันเลยค่ะ

ไชโยๆๆๆๆฝากกุหลาบสวยๆให้สดชื่นได้แล้ว ดีใจจังต่อนี้ไปคอยรับดอกกุหลาบสวยๆสีตามวันนะคะ อิอิ

แด่สหาย บทที่ 34 นี้ ความหมายลึก อ่านแล้วต้องคิดตามน่ะค่ะ
ความว่างเปล่า ในที่นี้หมายถึงสิ่งสมมติ ที่ไม่มีตัวตนอยู่จริงรึเปล่าคะ
ต้องถามความหมายจากผู้ประพันธ์ค่ะ

สุข สดชื่นยามค่ำนะคะ

พระอ.ที่นับถือเคยบอกไว้ว่า

ตอนแรกก่อนปฏิบัติธรรม ภูเขาก็เป็นภูเขา

ปฏิบัติไปๆ ภูเขาก็กลายเป็นความว่างเปล่า

พอสิ้นสุด ภูเขาก็กลับเป็นภูเขาเหมือนเดิม

แต่ตัวเราและภูเขากลมกลืนเป็นสิ่งเดียวกัน

โลกราบเป็นหน้ากลอง ทุกอย่างเสมอกัน

เมื่อไม่มีอัตตาเหลืออยู่อีกต่อไป

จำคำเขาท่านมาเขียนน่ะครับ

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ ^^

แบล็กกรานด์สวยมากๆครับ

สหาย....
ท่านควรยินดีที่ได้ค้นพบความว่างเปล่า มิใช่หรือ


แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ

อรุณสวัสดิ์...กับวันพุธ....ยามเช้า

อติชาตํ อนุชาตํ ปุตฺตมิจฺฉนฺติ ปณฺฑิตา
อวชาตํ น อิจฺฉนฺติ โย โหติ กุลคนฺธโน

บัณฑิตย่อมปรารถนาบุตรที่เป็นอภิชาต หรืออนุชาต
ย่อมไม่ปรารถนาอวชาตบุตร ซึ่งเป็นผู้ทำลายตระกูล

ดำเนินชีวิตด้วยความเป็นอภิชาตบุตร ตลอดไป...นะคะ



ขอบคุณที่แวะทักทายกัน...นะคะ

แวะมาทักทายยามบ่ายๆ ค่ะ เขาเรียกว่า กลอนเปล่า (รึเปล่าคะ ไม่แน่ใจ)
ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่เอาไปฝากนะคะ
มีความสุขกับการทำงานค่า

สวัสดียามบ่ายค่ะ

ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่นำไปฝากนะคะ

อากาศร้อนๆ เอาน้ำบลูเบอร์รี่ปั่นมาเสิรฟ์ค่ะ หวานเปรี้ยว ชื่นใจดีค่ะ

ความงาม . . . บางครั้งไม่อาจเห็นได้ด้วยตา

ต้องใช้ใจดู . . . มีมื้อค่ำมาฝากในวันที่อากาศดีๆนะคะ