<<
พฤษภาคม 2558
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
2 พฤษภาคม 2558

ถนนสายนี้...มีตะพาบครั้งที่ 129 ตอน "คำสัญญา"




















ณ ท่าน้ำ เรือลำน้อยที่คอยใครบางคนยังผูกติดไว้ ...รอและรอ เขากลับมา เป็นปีที่8 แล้ว หลายปีที่เขาจากไปมันฝากรอยแผลในใจหล่อนมากขึ้น จนบัดนี้แผลมันคงแห้งแล้ว...เหมือนใจหล่อนที่กำลังแห้งลง

ท้ายเขตปักของสวน มีกระท่อมหลังหนึ่ง ใครคนนั้นเขาบอกเสมอ

“เราจะกลับมารับเธอนะ...รอเราที่นี่”

คำนี้ยังลอยตามลมมามาสวัสดีและบอกลากับเธอทุกคืน แต่ใครคนนั้นไม่แม้แต่ส่งข่าวบอกเล่าความเป็นตายของตัวเอง ทำไมนะทำไม? กลวรรณนึกถึงความสูญเสียที่เท่ากัน ทว่าเขากลับอ่อนแอรับไม่ได้ถึงขนาดนี้ อีกทั้งไร่ส้มที่พ่อแม่เขาฝากไว้ ก็ยังอยู่ ทำไมเขาไม่คิดดูแล...

ครานั้นเมื่อทางเจ้าของสวนนัดรับเงินหมวดสุดท้าย ลุงพนิตกับป้ากุรา บอกพ่อกับแม่ว่าอยากเจอลุงทองดีที่ท่าเรือ อยากไปเลือกปลาเองด้วย เพื่อมาทำอาหารฉลองซื้อสวนเป็นครั้งแรก อยากชวนลุงทองดีมาร่วมรับประทานข้าว ทุกคนจึงออกไปที่ท่าเรือด้วยรอยยิ้มแย้มเบิกบาน...

สิ่งที่ไม่มีใครคิดและเชื่อ มันได้เกิดขึ้นแล้ว ลุงพนิตและป้ากุราที่จากบ้านไปอยู่เมกาถึง 10 ปี เพื่อเป็นเพื่อนลูกชายหัวแก้วหัวแหวน กลับมาครั้งนั้นหมายปลูกบ้านใหม่รอลูกชายที่กลางสวน แล้วจะไม่ย้ายไปไหนอีกแล้ว รออีกแค่ 3 ปีให้ลูกชายเรียนจบ กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาที่เมืองไทย ทว่าการไปหาลุงทองดีครั้งนั้น ไม่มีใครเดาเรื่องได้เลย คนงานที่เพิ่งมาทำงานได้ 2 อาทิตย์เกิดอยากสูบบุหรี่ขึ้นมา แล้วความขี้เกียจนั่นแหละเป็นหนทางมรณะของทุกคน เขาสูบในห้องถังแก๊ส ที่ติดป้ายห้ามเอาไว้ ด้วยความสะเพร่ามักง่ายนั่นเอง สายยางที่ลุงทองดีอ๊อกเหล็กเพิ่งละไว้เพื่อออกไปคุยกับลุงพนิตกับป้ากุรา ที่ห้องข้างนอก มันยังมีแก๊สอยู่ จึงระเบิดขึ้น ทุกคนรวมทั้งพ่อแม่ที่เพิ่งเข้ามาด้วย...เสียชีวิตหมด

พนสันต์ไม่เคยกลับมาอีกเลย งานศพพ่อแม่ของเขา ก็ได้ลุงพนา ผู้เป็นพี่ชายพ่อที่บินกลับมาจัดงาน ทุกอย่างจากวันนั้นจนบัดนี้ เขาเหมือนสายลมที่ลอยจากไป ทุกคนเคยได้เห็นรอยยิ้มจากเด็ก18 คนนั้น แต่วันที่เขาสลบไปเลย เมื่อรู้ข่าวพ่อแม่เข้า ลุงพนาต้องบินมาจัดการช่วยทุกอย่างเอง รวมทั้งเซ็นชื่อเรื่องสวนให้ป้ามาลัยช่วยดูแลกับกมวรรณไปก่อน แล้วข่าวเขาเสียใจจนเสียสติ ไม่เคยส่งข่าวมาอีกเลย ทุกครั้งที่ป้ามาลัยคุยโทรศัพท์กับลุงพนา มีแค่เรื่องงานขายส้ม พอถามถึงเขาลุงพนา เงียบถอนใจทุกที...










น้ำทิพย์พิสุทธิ์ใสชโลมฉาบ... ภิญโญ
อารมณ์แรมรอนโง... บางเบา
แทรกซึมจ่อมแขนงโข... พลอยเริง
ปลดเร่าร้อนบรรเทา... โหยคะนึง

เจตน์จินต์แปรแหล่งหน... ละห้อยหวน
คิดถึงเอยสะอื้นกำสรวล... ขมขึง
รอสัญญาหอมรัญจวน... เปลี่ยวจิต
อันตรธานคร่ำเคลิ้มคะนึง.. หงอยเหงา
















สายบัวที่ขึ้นพัวพันกันยุ่งไปหมด การจะกำจัดไม่ใช่งานง่ายๆ แต่ป้ามาลัยได้บอกแล้วว่าคนกรุงเทพฯจะมาสนุกวันลอยกระทางกัน เป็นเพื่อนของพี่กรดลูกชายคนโตของป้าด้วย มาราว10คน การจะให้คนงานทำกันเองตามลำพัง พรุ่งนี้ก็ไม่แล้วเสร็จ คนจุ๊กจิกแบบป้ามาลัยคงต้องหัวเสียอีก กลวรรณจึงต้องขึ้นเรือลำเล็กอีกหน ทั้งๆที่สัญญากับตัวเองแล้วว่าถ้าไร้ใครคนนั้นจักไม่แตะเรืออีกเลย

“กระถิ่น ตัดกอบัวนั่นด้วย ฉันเอื้อมไม่ถึงสิ”

“ตัดไม่ได้ค่ะคุณมาลัยห้ามเจ้าค่ะ ให้เหลือเอาไว้ บอกเป็นที่ชอบนั่งดูคุณกรดค้า”

“งั้นคงพอแล้วนะ มีที่ให้คนลอยกระทงได้แล้ว...”

สาวใช้ยังไม่ทันตอบ หล่อนก็หันเรือกลับ เพราะแสลงใจกับ “ที่ตรงนั้น” ไม่ใช่แค่พี่กรดชอบ หล่อนและใครคนนั้นก็ชอบที่ตรงนี้เหมือนกัน

“กอบัวนี่สวยนะวรรณ อย่าลืมคิดถึงเราแล้วมาดูมันด้วยนะ”

แค่คิดน้ำตาก็จักร่วงหล่น กลวรรณรีบเดินเข้าห้องไปอาบน้ำทันที จริงสิ เขาเป็นเพื่อนร่วมรุ่นของพี่กรด คราวที่แล้วตอนที่เขามาด้วยกัน พี่กรดยังพูดว่า

“นายสันต์น่ะมันบ้าหนักเลย สอบครั้งแรกคะแนนไม่ดี มันขออาจารย์สอบผ่าตัดอีกครั้วสิ แผลคนไข้มันไม่สวยสิ ขนาดเยี่ยมขนาดนั้นมันยังไม่ชอบใจ พี่ละเชื่อฝีมือมันเลย ครั้งไหนที่มันผ่าตัดต้องดีที่สุดมันบอกแบบนี้สิ ครั้งนี้มันขอพ่อแม่ว่าอีก3ปีจะจบปริญญาเอกทางหัวใจให้ได้ เอากับมันสิ คนโลภขนาดนั้น”

แล้วพี่กรดก็หัวเราะกับป้ามาลัยที่ถามเรื่องของเขา ที่เจ้าระเบียบ 8ปีแล้วสินะ จากแค่เคยว่าไว้ 3ปี ความเสียใจครั้งนั้นคงใหญ่มาก เขามุ่งหวังจักรักษาอาการโรคหัวใจของพ่อให้หายขาด คงผิดหวังมากสินะ คิดๆแล้วก็สงสาร...








วันเพ็ญเดือน ๑๒

กลวรรณจบอธิษฐานแล้วก็วางกระทงน้อยลงสายน้ำ ในใจอดหวนคิดถึงใครอีกคนไม่ได้...ขอเถิด ขอให้เจออีกครั้งนะ...หล่อนลอยกระทงไปแล้ว ใครอีกคนฝั่งตรงข้ามก็ลอยบ้าง สองกระทงลอยเข้าหากันช้าๆ กมลวรรณมองด้วยแปลกใจ ใครนะมาทำเช่นนี้...ใครหนอ สายตาสองคู่ที่พานพบบรรจบกัน มันบอกแววเว้าวอนห่วงหา...ถึงเสมอ แม้ไม่พบหน้า ขอฝันถึงก็ยังดี หล่อนเริ่มหน้าแดงเมื่อสายตาเจ้าชู้ของอีกฝ่ายจำหล่อนได้ เขานั่นเอง เขาหายเป็นปรกติแล้ว มีแค่แววมุ่งมั่น ไม่มีแววลังเลเช่นกาลก่อน...หัวใจหล่อนกลับบ้านตามสัญญาแล้ว...













เขียนและอัพโดย......ญามี่///...














Create Date : 02 พฤษภาคม 2558
Last Update : 17 พฤษภาคม 2558 6:55:56 น. 29 comments
Counter : 1788 Pageviews.  

 
สวัสดีวันเสาร์ค่ะ




น้องเพี้ยนน่ารัก ใครที่อยู่บ้านใกล้ๆไปช่วยกันประมูลหน่อยนะคะ ได้บุญกุศลกว่าไปไหว้พระ ๙วัดอีกนะคะ


โดย: ญามี่ วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:10:26:20 น.  

 
สวัสดีครับน้องมี่


พี่ก๋าบริจาคให้เนปาลแล้วเช่นกันครับ
ช่วยกันคนละไม้คนละมือเน๊าะ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:13:28 น.  

 
มาส่งกำลังใจให้ก่อนค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog


โดย: kae+aoe วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:15:31:06 น.  

 
ตามมาอ่าน คำสัญญา ครับคุณมี่


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:15:41:50 น.  

 
มาอ่านตะพาบค่ะคุณญามี่

ทางบ้านบริจาคไปทางช่อง 3 แล้วค่ะ
ช่วยกันเน๊อะ เขาทุกข์เราเห็นแล้วก็ทุกข์ตาม


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:18:47:46 น.  

 
มาแล้วจ้าน้องมี่

โอ้โห งานตะพาบคราวนี้ ครบรส ครบเครื่องเลยน้า

มีทั้งร้อยแก้ว ผสม ร้อยกรอง
เนื้อเรื่องแสนจะเศร้า สุดรันทด

ในชีวิตจริงนี่ คนเราตายด้วยอุบัติเหตุ ที่คาดไม่ถึงกันแยะมากเลย ทั้งจากตัวเองและผู้อื่น

ยังไงเพื่อความไม่ประมาท ตอนต่อไป รบกวนน้องมี่ช่วยทำประกันอุบัติเหตุไว้ให้ตัวละครมั้งซี้ อิอิ

วันนี้โหวตเกลี้ยงแล้วจ้า แล้วมาใหม่น้า


โดย: multiple วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:10:22 น.  

 

พี่อุ้มแวะมาอ่านจ๊ะ



โดย: อุ้มสี วันที่: 2 พฤษภาคม 2558 เวลา:22:57:39 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับน้องมี่



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 3 พฤษภาคม 2558 เวลา:6:31:34 น.  

 



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เป็ดสวรรค์ Funniest Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

มาาส่งกำลังใจให้น้องมี่ค่ะอ่านสนุกมากค่ะจบลงหวานได้ใจเลยค่ะ

โหวตและไลท์ให้นะคะ

มีความสุขวันหยุดค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 3 พฤษภาคม 2558 เวลา:7:24:15 น.  

 
ขอบคุณน้องญามี่มาก ๆ ที่แวะไปไว้อาลัยคนเนปาลและโหวตให้นะคะ


โดย: haiku วันที่: 3 พฤษภาคม 2558 เวลา:23:37:07 น.  

 
ตุ๊กตาน้องเพี้ยนน่ารักมากๆครับ ได้มาจากงาน bloggang อิอิ
งานนี้ต้องร่วมบริจาคด้วยแล้วครับ ช่วยเหลือผู้ประสบภัย คนล่ะนิดคนล่ะหน่อยก็ยังดีเนอะ
รอติดตามชมโปรแกรมสำคัญนะครับ ถ้ามีเวลา เขียนเล่าให้ฟังบ้างนะครับคุณมี่
ปล.ขอบคุณที่แวะไปโหวตหใ้ด้วยครับผม


โดย: Ariawah Auddy วันที่: 4 พฤษภาคม 2558 เวลา:11:17:35 น.  

 
สวัสดีค่ะน้องมี่ พี่กลับมาแล้วตามสัญญาค่ะ 5555+

ไม่ได้เข้าบล็อกเสียนาน สบายดีนะคะ

ยังเขียนได้น่าอ่านเหมือนเดิมนะคะ

ส่วนพี่ก็ยังคงเขียนไม่เป็นเช่นเดิมจ้า

ไปแระ


โดย: ลอยละล่อง บล็อกแกงค์ วันที่: 4 พฤษภาคม 2558 เวลา:19:15:57 น.  

 
สวัสดียามค่ำครับ



โดย: ก้อนเงิน วันที่: 4 พฤษภาคม 2558 เวลา:21:52:20 น.  

 
สวัสดีค่า คุณมี่ ^^
จบแฮปปี้เอ็นดิ้ง ค่อยยังชั่ว
หัวใจหายไปหลายปีกลับมาอย่างปกติ อิอิ
สมหวังจนได้ กระทงไม่หลงทาง
กลับมาตามสัญญา เย่ๆ

ขอบคุณมากๆค่ะ
มาช้าหน่อยค่ะคุณมี่


โดย: lovereason วันที่: 4 พฤษภาคม 2558 เวลา:22:23:29 น.  

 
สวัสดีจ้ะหนูมี่

ป้าหายไปหลายวันเลย เพราะตอนนี้ย้ายมาอยู่กับลูกสาวที่บุรีรัมย์แล้วค่ะ กว่าจะจัดอะไรเรียบร้อยก้อหลายวันทีเดียว

โหวตค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต


foreverlovemom Art Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: พรหมญาณี วันที่: 4 พฤษภาคม 2558 เวลา:22:48:46 น.  

 
ชอบงานตะพาบของคุณมี่รอบนี้มากค่ะ


โดย: ชลบุรีมามี่คลับ วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:11:48:24 น.  

 
ตามตะพาบมา แอบหนีไปเที่ยวทะเลมาค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:13:55:52 น.  

 
ตามตะพาบมา แอบหนีไปเที่ยวทะเลมาค่ะ


โดย: kae+aoe วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:13:55:52 น.  

 


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
Opey Art Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: pantawan วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:14:28:52 น.  

 


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ส่งกำลังใจยามดึกค่ะน้องมี่


โดย: AppleWi วันที่: 5 พฤษภาคม 2558 เวลา:23:22:36 น.  

 
ตอนจบค่อยดีหน่อยนะะคะ ไม่เศร้า


โดย: kae+aoe วันที่: 6 พฤษภาคม 2558 เวลา:7:22:42 น.  

 
สวัสดีจ้ะ หนูมี่

มีความสุข สดใสมาก ๆ นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 6 พฤษภาคม 2558 เวลา:9:35:55 น.  

 
คนที่สัญญา ถ้าไม่มีเหตุขัดข้องอะไรจริงๆ เค้าไม่กล้าผิดสัญญาหรอกเนอะ น้องมี่

...แรงอธิษฐาน ทำให้ คำสัญญา เป็นจริง


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 6 พฤษภาคม 2558 เวลา:17:17:57 น.  

 
งานตะพาบชุดนี้ ชื่อโดนใจจริงเลยค่ะญามี่


โดย: sawkitty วันที่: 6 พฤษภาคม 2558 เวลา:17:21:18 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: **mp5** วันที่: 7 พฤษภาคม 2558 เวลา:7:17:46 น.  

 
หวัดดีค่ะ

เห็นรูปเรือกับแม่น้ำ แล้วนึกถึงหนังเรื่องนึงเลยค่ะ อิๆ
"ฉันมารอพี่ที่ท่าน้ำทุกวันเลยยย"
อิๆ


โดย: คนสวยที่ไม่เคยสวย วันที่: 7 พฤษภาคม 2558 เวลา:17:31:16 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ชมพร About Weblog ดู Blog
เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
moresaw Education Blog ดู Blog
ญามี่ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

สวัสดีค่ะคุณมี่
อ่านถึงตรงตัดกอบัว น้ำตาจะร่วงหล่นตามเลยค่ะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 7 พฤษภาคม 2558 เวลา:21:39:55 น.  

 
สวัสดีวันฝนตก แต่ยังร้อนๆๆๆค่ะ





โดย: ญามี่ วันที่: 8 พฤษภาคม 2558 เวลา:10:42:09 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณมี่

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ญามี่ Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 30 พฤษภาคม 2558 เวลา:9:54:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ญามี่
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 260 คน [?]






อัพบล็อกครั้งแรก ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๑
free counters
who's online
คนพูดน้อยคิดบ่อยแต่ไม่เงียบ
ไร้ระเบียบเคลิ้มครุ่นอณูคุ้นฝัน
ไม่ประวิงหากทิ้งจักลืมวัน
พลัดผ่านพลันหากจากยากฝากคอย...











[Add ญามี่'s blog to your web]